Dom16 tob b.pagola
- 1. Presentación: B. Areskurrinaga HC Euskaraz: D. Amundarain. Música: Andrés Tejero. 22 xullo 2018 16º Tempo Ordinario Marcos 6, 30-3 José Antonio Pagola
- 2. Os discÃpulos,Os discÃpulos, enviados porenviados por XesúsXesús para anunciarpara anunciar o seuo seu Evanxeo,Evanxeo, volvenvolven entusiasmadoentusiasmado s.s. FáltallesFáltalles tempo paratempo para contar a seucontar a seu Mestre todo oMestre todo o
- 3. Ao parecer, Xesús quere escoitalos conAo parecer, Xesús quere escoitalos con calma e invÃtaos a retirarsecalma e invÃtaos a retirarse ««eles sós aeles sós a un sitio tranquilo a descansar unun sitio tranquilo a descansar un poucopouco»»..
- 4. A xente estrágalles todo o seu plan.A xente estrágalles todo o seu plan. De todas as aldeas corren a buscalos.De todas as aldeas corren a buscalos. Xa non é posible aquela reuniónXa non é posible aquela reunión tranquila que proxectara Xesús a soastranquila que proxectara Xesús a soas cos seus discÃpulos máis achegados.cos seus discÃpulos máis achegados.
- 5. Para cando chegan ao lugar, aPara cando chegan ao lugar, a multitude invadiuno todo.multitude invadiuno todo. Como reaccionará Xesús?Como reaccionará Xesús?
- 6. O evanxelista describe con detalle a súaO evanxelista describe con detalle a súa actitude. A Xesús nunca lle estorba aactitude. A Xesús nunca lle estorba a xente.xente. Fixa a súa ollada na multitude.Fixa a súa ollada na multitude. Sabe ollar, non só as persoas concretas eSabe ollar, non só as persoas concretas e próximas, senón tamén a esa masa depróximas, senón tamén a esa masa de xente formada por homes e mulleres senxente formada por homes e mulleres sen voz, sen rostro e sen importanciavoz, sen rostro e sen importancia
- 7. Decontado espértase nel aDecontado espértase nel a compaixón. Non o pode evitar.compaixón. Non o pode evitar. ««Sentiu compaixón por elesSentiu compaixón por eles ».». Lévaos a todos moi dentro doLévaos a todos moi dentro do seu corazón.seu corazón.
- 8. Nunca osNunca os abandonará.abandonará. ««óllaos comoóllaos como ovellas senovellas sen pastorpastor»:»: xentes sen guÃasxentes sen guÃas para descubrir opara descubrir o camiño, sencamiño, sen profetas paraprofetas para escoitar a voz deescoitar a voz de Deus.Deus. Por iso,Por iso, ««púxose apúxose a ensinalosensinalos con calmcon calma»,a», dedicándollesdedicándolles
- 9. Un dÃa teremos que revisar ante Xesús,Un dÃa teremos que revisar ante Xesús, noso único Señor, como ollamos enoso único Señor, como ollamos e tratamos a esas multitudes que se nostratamos a esas multitudes que se nos están marchando pouco a pouco daestán marchando pouco a pouco da Igrexa, tal vez porque non escoitanIgrexa, tal vez porque non escoitan entre nós o seu Evanxeo e porque xaentre nós o seu Evanxeo e porque xa non lles din nada os nosos discursos,non lles din nada os nosos discursos, comunicados e declaracións.comunicados e declaracións.
- 10. Persoas sinxelas e boas ás quePersoas sinxelas e boas ás que estamos decepcionando porqueestamos decepcionando porque non ven en nós a compaixón denon ven en nós a compaixón de Xesús.Xesús.
- 11. Crentes que non saben a quen acudir nin que camiños seguir para encontrarse cun Deus máis humano que o que perciben entre nós. Cristiáns que se calan porque saben que a súa palabra non será tida en conta por ninguén importante na Igrexa.
- 12. Un dÃa o rostro desta Igrexa cambiará. Aprenderá a actuar con máis compaixón; esquecerase dos seus propios discursos e poñerase a escoitar o sufrimento da xente. Xesús ten forza para transformar os nosos
- 13. COMO OVELLAS SEN PASTOR  Os discÃpulos, enviados por Xesús para anunciar o seu Evanxeo, volven entusiasmados. Fáltalles tempo para contar a seu Mestre todo o que fixeron e ensinaron. Ao parecer, Xesús quere escoitalos con calma e invÃtaos a retirarse « eles sós a un sitio tranquilo a descansar un pouco». A xente estrágalles todo o seu plan. De todas as aldeas corren a buscalos. Xa non é posible aquela reunión tranquila que proxectara Xesús a soas cos seus discÃpulos máis achegados. Para cando chegan ao lugar, a multitude invadiuno todo. Como reaccionará Xesús? O evanxelista describe con detalle a súa actitud. A Xesús nunca lle estorba a xente. Fixa a súa ollada na multitude. Sabe ollar, non só as persoas concretas e próximas, senón tamén a esa masa de xente formada por homes e mulleres sen voz, sen rostro e sen importancia especial. Decontado espértase nel a compaixón. Non o pode evitar. «Sentiu compaixón por eles». Lévaos a todos moi dentro do seu corazón. Nunca os abandonará. «Óllaos como ovellas sen pastor»: xentes sen guÃas para descubrir o camiño, sen profetas para escoitar a voz de Deus. Por iso, « púxose a ensinalos con calma», dedicándolles tempo e atención para alimentalos coa súa Palabra curadora. Un dÃa teremos que revisar ante Xesús, noso único Señor, como ollamos e tratamos esas multitudes que se nos están marchando pouco a pouco da Igrexa, tal vez porque non escoitan entre nós o seu Evanxeo e porque xa non lles din nada os nosos discursos, comunicados e declaracións. Persoas sinxelas e boas ás que estamos decepcionando porque non ven en nós a compaixón de Xesús. Crentes que non saben a quen acudir nin que camiños seguir para encontrarse cun Deus máis humano que o que perciben entre nós. Cristiáns que se calan porque saben que a súa palabra non será tida en conta por ninguén importante na Igrexa. Un dÃa o rostro desta Igrexa cambiará. Aprenderá a actuar con máis compaixón; esquecerase dos seus propios discursos e poñerase a escoitar o sufrimento da xente. Xesús ten forza para transformar os nosos corazóns e renovar as nosas comunidades. José Antonio Pagola