�ݺ�ߣ

โลก ( EARTH ) สัณฐานและโครงสร้างของโลก

สัณฐานและโครงสร้างของโลก

สัณฐานของโลก โลก มีรูปทรงสัณฐานเกือบเป็นทรงกลม ลักษณะรูปทรงของโลก จากการศึกษาของนักดาราศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ และนักสำรวจ พบว่าโลกมีรูปทรงแบบ ทรงรีที่ขั้วทั้งสองยุบตัวลง ( Oblate Ellipsoid ) หรือเราเรียกว่าทรงรีแห่งการหมุน เนื่องมาจากสภาวะของโลกที่หนืด เมื่อโลกหมุนรอบตัวเองทำให้เกิดแรงเหวี่ยง และทำให้เกิดการยุบตัวบริเวณขั้วโลกเหนือ และขั้วโลกใต้ และป่องตัวออกบริเวณส่วนกลางหรือเส้นศูนย์สูตร สามารถสังเกตได้จากความยาวของเส้นศูนย์สูตร ที่มีความยาว 12,757 กิโลเมตร ( 7,927 ไมล์ ) และระยะทางจากขั้วโลกเหนือมาขั้วโลกใต้มีความยาว 12,714 กิโลเมตร ( 7,900 ไมล์ ) ซึ่งมีความแตกต่างกัน 43 กิโลเมตร ( 27 ไมล์ ) รูปทรงแบบ �� ยีออยด์ ( Geoid ) เป็นไปตามสภาพพื้นผิวโลกที่มีความขรุขระสูงต่ำดังนั้นส่วนที่เป็นภาคพื้นทวีปจะมีลักษณะนูนสูงจึงต้องมีการปรับลักษณะพื้นผิวโลกเสียใหม่ โดยใช้แนวของพื้นผิวของระดับน้ำทะเลตัดผ่านเข้าพื้นดินที่มีระดับเท่ากันกับรูปทรงโลก เรียกว่า รูปทรงของโลกแบบยีออยด์

ทรงกลม หรือ สเฟียรอยด์ เป็นรูปทรงที่ง่ายที่สุด จึงเหมาะเป็นสัณฐานของโลกโดยประมาณ ใช้กับแผนที่มาตราส่วนเล็กที่มีขอบเขตกว้างขวาง เช่น แผนที่โลก แผนที่ทวีป หรือ แผนที่อื่นๆที่ไม่ต้องการความละเอียดถูกต้องสูง ทรงรี หรือ อิลิปซอยด์ โดยทั่วไป คือ รูปที่แตกต่างกับรูปทรงกลมเพียงเล็กน้อย ซึ่งจะมีลักษณะใกล้เคียงกับสัณฐานจริงโลกมาก จึงเหมาะสำหรับใช้เป็นพื้นผิวการรังวัด และการแผนที่ที่ต้องการความละเอียดถูกต้องสูง เช่น แผนที่ระดับชุมชนเมือง แผนที่ภูมิประเทศมาตราส่วนใหญ่ทั่วไป แผนที่นำร่อง เป็นต้น ยีออยด์ เป็นรูปทรงที่เหมือนกับสัณฐานจริงของโลกมากที่สุด เกิดจากการสมมุติระดับน้ำในมหาสมุทรขณะทรงตัวอยู่นิ่ง เชื่อมโยงให้ทะลุไปถึงกันทั่วโลก จะเกิดเป็นพื้นผิวซึ่งไม่ราบเรียบตลอด มีบางส่วนที่ยุบต่ำลง บางส่วน สูงขึ้นขึ้นอยู่กับความหนาแน่นและแรงโน้มถ่วงของโลก ทุก ๆ แนวดิ่ง ( Plumb Line ) จะตั้งฉากกับยีออยด์ ยีออยด์มีบทบาทสำคัญในงานรังวัดชั้นสูง ( Geodesy ) แต่กลับไม่มีบทบาทโดยตรงกับวิชาการแผนที่ นอกจากจะใช้ในการคำนวณแผนที่ประกอบกับรูปทรงรี ในกิจการของแผนที่ มีการใช้รูปทรงสัณฐานของโลกอยู่ 3 แบบ คือ ทรงกลม ( Spheroid ) ทรงรี ( Ellipsoid ) และ ยีออยด์ ( Geoid )

โครงสร้างของโลก โครงสร้างหลักแบ่งได้ 3 ส่วน เปลือกโลก ( crust ) เปลือกโลกชั้นใน ( mantle of earth ) แก่นโลก ( core )

เปลือกโลก ( crust ) เปลือกโลก คือ ส่วนที่เป็นของแข็งชั้นนอกสุดของโลกมีความหนาเฉลี่ย 16-40 กิโลเมตร ประกอบด้วยเปลือกโลกส่วนที่เป็นทวีป และส่วนที่เป็นมหาสมุทร ส่วนบริเวณมหาสมุทรมีความหนาประมาณ 8-16 กิโลเมตร และบางแห่งมีความหนาเพียง 5 กิโลเมตร ประกอบด้วย 2 ชั้นย่อย ได้แก่ - ชั้นไซอัล ( sial ) - ชั้นไซมา ( sima )

ชั้นไซอัล ( sial ) ชั้นไซอัล ประกอบด้วยธาตุซิลิคอน และอลูมินัมเป็นส่วนประกอบหลัก พบทั่วไปบริเวณเปลือกโลกที่เป็นทวีป โดยมีหินแกรนิตเป็นส่วนประกอบหลัก

ชั้นไซมา ( sima ) ชั้นไซมา ประกอบด้วยธาตุซิลิคอน และ แมกนีเซียมเป็นส่วนประกอบหลัก พบทั่วไป บริเวณเปลือกโลกที่เป็นพื้น สมุทรตอนล่างของเปลือกโลกส่วนที่เป็นทวีปและบริเวณรอยแตกของเปลือกโลกที่เป็นภูเขาไฟ หินบะซอลต์พบมากที่สุด

เปลือกโลกชั้นใน ( mantle of earth ) เปลือกโลกชั้นใน คือ ชั้นที่อยู่ใต้ชั้นเปลือกโลกลงไป มีความหนา ประมาณ 2,895 กิโลเมตร เนื่องจากเป็นชั้นที่มีความร้อนสูงและมี ความกดดันมาก ทำให้ชั้นหินส่วนใหญ่อยู่ในสถานะของแข็ง ยกเว้นชั้น แอสเทโนสเฟียร์ที่มีความลึกประมาณ 100-350 กิโลเมตร มีความแข็ง น้อยกว่าและมีความหนืดมากกว่าบริเวณอื่น มีความร้อนสูงและเคลื่อนตัว ตลอดเวลา ชั้นเปลือกโลกจึงมีการไหวตัวอยู่เสมอ ทำให้มีแผ่นดินไหว และภูเขาไฟระเบิด โดยเฉพาะบริเวณรอยต่อของชั้น เปลือกโลก ที่มีการ แทรกดันหรือจมตัวของหินหนืดอย่างรุนแรง

แก่นโลก ( core ) ส่วนของโลกชั้นในสุดมีรัศมีประมาณ 3,476 กิโลเมตร แบ่งย่อยได้ 2 ชั้น แก่นโลกส่วนนอก ( outer core ) ประกอบด้วยหินเหลวพวกเหล็ก มี ความหนาแน่นสูง แก่นโลกส่วนใน ( inner core ) มีรัศมีประมาณ 1,255 กิโลเมตร ประกอบ ด้วย เหล็กและนิเกิล ในสภาพที่ ร้อนจัดอาจมีอุณหภูมิสูงถึง 4,000 องศาเซลเซียส และอยู่ในสถานะของแข็ง เนื่องจากมีความหนาแน่นสูง

�ݺ�ߣ

Earth

More Related Content

Earth