2. PEMINDAHAN BAHASA DALAM PROSES PEMBELAJARAN BAHASA
MELAYU PELAJAR-PELAJAR DUSUN
Oleh
NOOR AINA BINTI DANI
Disertasi yang dikemukakan untuk Memenuhi
Syarat bagi Mendapatkan Ijazah Doktor Falsafah
di Fakulti Pengajian Pendidikan,
Universiti Pertanian Malaysia.
Jun 1996
4. PENGHARGAAN
Penyelidik bersyukur kepada Allah SWT kerana dengan limpah hidayat-Nya
maka penyelidik dapat menyiapkan disertasi ini.
Ucapan penghargaan yang ulung penyelidik tujukan kepada Universiti
Pertanian Malaysia yang telah menaja biasiswa penyelidik di bawah Program Skim
Latihan Akademik Bumiputera.
Penyelidik turut merakamkan penghargaan dan ucapan terima kasih kepada
Profesor Dr. Abdul Hamid Mahmood, Ketua Jabatan Bahasa Melayu di Fakulti
Bahasa Moden UPM (selaku Pengerusi), Profesor Dr. Haji Amat Juhari Moain,
Dekan Fakulti Bahasa Moden UPM, Profesor Madya Datin Dr. Sharifah Mohd. Noor
dan Dr. Sali Zaliha Mustapha (selaku ahli jawatankuasa) kerana tunjuk ajar, teguran
dan bimbingan mereka terhadap kerja menyiapkan disertasi ini dari awal hingga
akhir.
Selanjutnya, ucapan terima kasih penyelidik tujukan kepada semua pihak
yang telah membantu prosedur penyelidikan ini, terutama:
Pengetua-pengetua Sekolah Menengah Kinarut, Sekolah Menengah Benoni,
Sekolah Menengah St. Mary, Sekolah Menengah St. Joseph, dan Sekolah
Menengah Majakir di daerah Papar, Sabah.
Pelajar-pelajar tingkatan empat bagi tahun 1 995 di sekolah-sekolah yang
berkenaan kerana memberi kerjasama yang sangat tinggi nilainya, juga mereka
yang namanya tidak sempat penyelidik nyatakan di sini satu demi satu.
Wassalam.
"BERILMU BERBAKTI"
iii
5. JADUAL KANDUNGAN
Muka Surat
PENGHARGAAN iii
SENARAI JADUAL
SENARAI RAJAH
SENARAI SINGKATAN
viii
ix
x
ABSTRAK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . xi
ABSTRACT xiii
BAB
II
PENDAHULUAN
Latar Belakang Kajian .............................................. .
Pelaksanaan Pendidikan Bahasa Melayu
di Sabah ............................................................ .
Asal-usul Kaum Dusun di Sabah ....................... .
Sistem Fonologi Bahasa Dusun Papar ...............
Sistem Morfologi Bahasa Dusun Papar ............. .
Sistem Sintaksis Bahasa Dusun Papar ............ . .
Hubungan Kekeluargaan Bahasa Melayu
dengan Bahasa Dusun ...................................... .
Pernyataan Masalah ................................................ .
Kepentingan Kajian .................................................. .
Objektif Kajian .......................................................... .
Skop Kajian ...................... " . . . . . . . . . .. . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..
Definisi Operasional ..................................................
Pemindahan Bahasa .......................................... .
Pembelajaran Bahasa Melayu ............................ .
Pelajar-pelajar Dusun ......................................... .
SOROTAN LITERATUR
1
2
2
6
1 3
19
41
49
56
64
67
68
69
69
69
69
70
Kajian Umum tentang Pemindahan Bahasa . . . . . . . . . . . . . . . 71
Kajian tentang Penukaran Kod . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . .. . . . . . . . . . .. . 94
Kajian tentang Percampuran Kod . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 12
Kajian tentang Peminjaman Kata . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 127
Kajian tentang Sistem Tat:abahasa Interlanguage . . . . . . 1 36
iv
7. v
GLOSARI
Muka Surat
Bentuk-bentuk Interlanguage dalam Pertuturan ......... 328
Generalisasi Berlebihan .................................... 329
Simplifikasi ........................................................ 333
Penyangkalan .................................................... 337
Hubungan Pemindahan Bahasa dengan Pencapaian
Bahasa Melayu Pelajar ............................................ 340
Ujian Karangan .................................................. 340
Ujian Lisan ......................................................... 342
Ujian Bacaan ..................................................... 344
Rasional Teori dengan Dapatan Penyelidikan ......... 345
Teori Monitor ..................................................... 345
Teori Analisis Kesilapan .................................... 353
Implikasi Oapatan Penyelidikan ............................... 357
RUMUSAN DAN CADANGAN
Rumusan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Hasil-hasil Perkiraan .........................................
Pemindahan Bahasa dalam Bahasa Melayu
Pelajar-pelajar Ousun ........................................
Cadangan Memperbaiki Kelemahan Pembelajaran
Bahasa Melayu .......................................................
Cadangan Penyelidikan Selanjutnya ......................
360
360
360
362
366
371
374
BIBLIOGRAFI 375
LAMPIRAN
A
B
81
B2
B3
B4
C
D
01
Kertas Soalan Ujian Bahasa Melayu ...................... .
Modul Ujian Lisan
Modul Penuturan Cermat
Konteks A: Perbualan Individu ...............................
Modul Penuturan Cermat
Konteks B: Bacaan ................................................
Modul Penuturan Cermat
Konteks C: Inventori Kata ..................................... .
Modul Perbualan Kumpulan ....................................
Soal Selidik .............................................................
Data Pemindahan Bahasa dalam Pembelajaran
Bahasa Melayu
Markat Ujian Karangan 50 Pelajar KPT dan 50
Pelajar KPR .............................................................
vi
392
393
394
397
400
401
409
8. 02
03
04
05
E
E1
E2
E3
E4
E5
E6
E7
E8
F
F1
F2
Markat Perbualan Individu 50 Pelajar KPT dan
50 Pelajar KPR ..........................................................
Markat Bacaan 50 Pelajar KPT dan 50 Pelajar
KPR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Jumlah Markat 100 Pelajar Dusun dalam Ujian
Bahasa Melayu dan Markat mata pelajaran
bahasa Melayu Penilaian Menengah
Rendah para pelajar .................................................
Perbandingan Oapatan Soal Selidik Pelajar-
pelajar KPT dengan KPR ..........................................
Pemindahan Bahasa dalam Penulisan, Pertuturan
dan Bacaan Para Pelajar
Pemindahan Bahasa dalam Penulisan Pelajar-
pelajar KPT ...............................................................
Pemindahan Bahasa dalam Penulisan Pelajar-
pelajar KPR ...............................................................
Pemindahan Bahasa dalam Perbualan Kumpulan
Pelajar-pelajar KPT ...................................................
Pemindahan Bahasa dalam Perbualan Kumpulan
Pelajar-pelajar KPR ...................................................
Pemindahan Bahasa dalam Perbualan Individu
Pelajar-pelajar KPT ...................................................
Pemindahan Bahasa dalam Perbualan Individu
Pelajar-pelajar KPR ...................................................
Pemindahan Bahasa dalam Bacaan Pelajar-pelajar
KPT ...........................................................................
Pemindahan Bahasa dalam Bacaan Pelajar-pelajar
KPR ...........................................................................
Bentuk-bentuk Bahasa Interlanguage dalam
Pertuturan Bahasa Melayu Para Pelajar
Bentuk-bentuk Interlanguage dalam Pertuturan
BM Pelajar-pelajar KPT .............................................
Bentuk-bentuk Interlanguage da/am Pertuturan
BM Pe/ajar-pelajar KPR ............................................
LATAR DIRI
vii
Muka Surat
411
413
415
418
419
423
431
443
455
471
489
492
496
500
506
9. Jadual
1
2
3
4
5
6
7
8
SENARAI JADUAl
Tahap Telegraf ............................................................
Nama Sekolah dan Saiz Populasi Pelajar
Dusun di Tingkatan Empat ..........................................
Saiz dan Peratus Sampel Kajian ................................
Bilangan Ayat Bahasa Melayu yang Terlibat dengan
Pindahan B1 Mengikut Kumpulan ................................
Bilangan Kata Pinjaman dan Perubahan Bunyi Kata
dalam Karangan Bahasa Melayu Pelajar-pelajar KPT
dan KPR ......................................................................
Kekerapan Percampuran Kod, Penukaran Kod, dan
Perubahan Bunyi Kata dalam Perbualan Kumpulan
Pelajar-pelajar KPT dan KPR .......................................
Kekerapan Menyebut Kata Bahasa Melayu Mengikut
Fonologi Bahasa Dusun ...............................................
Kekerapan Bentuk-bentuk bahasa Interlanguage
dalam Pertuturan Bahasa Melayu Pelajar-pelajar
KPT dan KPR ............................................. ..................
viii
Muka Surat
212
229
231
262
263
264
265
266
10. Rajah
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1 1
12
13
SENARAIRAJAH
Kawasan Penyebaran Bahasa Dusun di Sabah
Representasi Abstrak Cara Pemilihan Bahasa
Kerangka Sesuatu Ayat yang Mengandungi
Penukaran Kod ............................................................
Tatabahasa Penutur Dwibahasa ................. ................
Tatabahasa Penutur Dwibahasa yang Bercampur
Kod . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Tiga Model Asas tentang Interlanguage ......................
Hubungan antara Bahasa Sumber, Bahasa Sasaran,
Interlanguage, dan Proses-proses yang Terlibat dengan
Pembentukan Interlanguage ........................................
Cara Filter Afektif Beroperasi
Pembinaan Kreatif dalam Pemerolehan B2 . . . . . . . . .. . . .. . .
Kerangka Konsepsi
Lokasi Kajian di Daerah Papar, Sabah ......... ..............
Kaedah Introspektif dan Kaedah Analitik
Carta Peringkat Sistem Interlanguage
Pelajar-pelajar Dusun ..................................................
ix
Muka Surat
12
101
1 1 1
1 1 8
124
1 43
1 45
190
215
227
228
233
356
11. SENARAI SINGKATAN/LAMBANG
lig. ligatur
KPT Kumpulan Pencapaian Tinggi
KPR Kumpulan Pencapaian Rendah
B1 Bahasa lbunda
B2 Bahasa Sasaran
> Menjadi
V Verb
VP Verb Phrase
NP Noun Phrase
kp Kata Penegas
X Min
*
Tidak Dibenarkan atau Salah
4:9 4 tahun 9 bulan
IL Interlanguage
IL 1 Inter/anguage Pertama
IL 2 Inter/anguage Kedua
IL n Interlanguage Seterusnya
b Baris
Lanjur
k.k kekerapan kumpulan
k.i kekerapan individu
x
12. Abstrak disertasi yang dikemukakan kepada Senat Universiti Pertanian Malaysia
sebagai memenuhi keperluan untuk mendapatkan Ijazah Doktor Falsafah.
PEMINDAHAN BAHASA DALAM PROSES PEMBELAJARAN BAHASA
MELAYU PELAJAR-PELAJAR DUSUN
Oleh
NOOR AINA BINTI DANI
JUN 1996
Pengerusi: Profesor Abdul Hamid Mahmood, Ph.D.
Fakulti: Fakulti 8ahasa-bahasa Moden
Penyelidikan ini dijalankan dengan tujuan untuk memperinci fenomenon
pemindahan bahasa dalam proses pembelajaran bahasa Melayu baku
(seterusnya disebut 82) di kalangan pelajar-pelajar suku kaum Dusun di Sabah.
Penyelidikan ditadbir ke atas sejumlah 100 pelajar Tingkatan Empat di lima
buah sekolah menengah dalam daerah Papar, Sabah. Dapatan penyelidikan
diperolehi daripada penulisan karangan, pertuturan lisan, dan ujian bacaan
yang dihasilkan dalam kelas-kelas bahasa Melayu.
Keputusan analisis kesilapan ke atas karangan para pelajar
menunjukkan bahawa aspek ayat 82, khususnya ayat majmuk paling kerap
dipengaruhi pemindahan bahasa. Kebanyakan struktur binaan ayat-ayat
tersebut adalah terjemahan literal daripada struktur-struktur ayat bahasa Dusun.
8entuk-bentuk pemindahan bahasa seperti percampuran kod dan penukaran
xi
13. kod ternyata mempengaruhi pertuturan 82 para pelajar. Namun percampuran
kod merupakan bentuk yang dominan. Para pelajar mencampurkan kod 82
mereka sarna ada dengan kod bahasa ibunda atau dialek Melayu Sabah.
Interfanguage seperti generalisasi berlebihan, simplifikasi, dan penyangkalan
turut mempengaruhi pertuturan 82 para pelajar, tetapi yang paling ketara ialah
generalisasi berlebihan. Hal ini menunjukkan bahawa pelajar menggunakan
peraturan linguistik 82 yang melampaui domain lazim peraturan tatabahasa
tersebut. Sebutan pelajar juga didapati menyimpang daripada sebutan bahasa
Melayu baku. Penyimpangan sebutan itu berlaku kerana pelajar memindahkan
fonologi bahasa Dusunnya ke dalam aspek leksikal 82. Umpamanya, analisis
ke atas ujian bacaan para pelajar membuktikan bahawa terdapat kekerapan
penggantian bunyi fonem vokal e pepet 82 dengan bunyi fonem vokal Ial.
Akibat pemindahan bahasa maka para pelajar sering menggunakan beberapa
kata pinjaman daripada bahasa Dusun, dialek Melayu Sabah, dan kata Melayu
yang telah diDusunkan. Dengan itu penyelidik merumuskan bahawa
pemindahan bahasa memang mempengaruhi pencapaian bahasa Melayu para
pelajar.
Cadangan-cadangan yang diajukan oleh penyelidik ialah mengadakan
latihan-Iatihan struktur binaan ayat 82, memaksimumkan komunikasi 82 dalam
bilik darjah, mengadakan pertandingan bahasa antara kumpulan, aktiviti-aktiviti
lisan, strategi mencari makna kata berdasarkan konteks klu, dan program
pendedahan bahasa.
xii
14. Abstract of the dissertation presented to the Senate of Universiti Pertanian
Malaysia in fulfilment of the requirements for the degree of Doctor of
Philosophy
LANGUAGE TRANSFER IN THE PROCESS OF LEARNING
STANDARD MALAY LANGUAGE AMONG
DUSUN STUDENTS
By
NOOR AINA BINTI DANI
JUNE 1996
Chairman: Professor Abdul Hamid Mahmood, Ph. D.
Faculty: Faculty of Modern Languages
This study seeks to find out the phenomenon of language transfer in the
process of learning the standard Malay language (otherwise referred to as L2)
among ethnic Dusun students in Sabah. Research was carried out on 100 Form
Four students from five secondary schools in the district of Papar, Sabah.
Research was conducted by making use of students' written compositions, oral
communication and reading test produced in the Malay language classes.
Results of the error-analysis on the students' written compositions
indicate that language transfer has its greatest influence over the syntactic
aspect of L2, specifically in complex sentences. Most of the complex sentences'
construction structures is translated literally from the Dusun language sentence
structures. Some forms of language transfer such as code-mixing and code
switching are apparent in the students' L2 oral communication, but the influence
xiii
15. of language transfer is dominant in code-mixing. The students tend to mix their
L2 either with their native language or the Malay dialect of Sabah. Interlanguage
such as overgeneralization, simplification and negation are noted to influence
the students' L2 oral communication. The most prevailing form of language
transfer is overgeneralization. It shows that students use the L2 linguistic rule
beyond the normal domain of that rule. It is also found that the students'
pronunciation diverge from the standard Malay language. The divergence
occurs due to the transference of the Dusun phonological norms into the L2
lexical aspect. For instance, analysis of students' reading test reveals frequent
vowel replacement of L2 -e with vowel /a/. In consequence of language transfer,
students often use words borrowed from the Dusun language, the Malay dialect
of Sabah, and the assimilated Malay words in the Dusun language. Therefore,
the author concludes that language transfer has a definite influence over the
students achievement in L2.
Suggestions put forward in this study include practices on the
construction of the L2 sentence structures, maximization of the students' L2
communication inside the classroom, inter-group language competitions, oral
activities, learners' strategy in understanding vocabulary by using contextualÂ
clues, and language exposure programmes.
xiv
16. BAB 1
PENDAHULUAN
Kebanyakan pelajar peribumi di negeri Sabah menuturkan bahasa
Melayu sebagai bahasa kedua. Oleh itu, besar kemungkinan bahasa ibunda
akan mempengaruhi penggunaan dan penguasaan bahasa Melayu pelajarÂ
pelajar tersebut (Nik Safiah Karim, 1 990: 50). Contoh pelajar peribumi Sabah
yang berpadanan dengan kenyataan Nik Safiah Karim tersebut ialah pelajarÂ
pelajar kaum Dusun. Unsur-unsur bahasa ibunda dapat dikesan dalam
penulisan dan pertuturan bahasa Melayu pelajar-pelajar tersebut. Hal inilah
yang akan menjadi pokok perbincangan penyelidikan ini.
Pelajar-pelajar kaum Dusun terdedah secara formal kepada bahasa
Melayu apabila bahasa itu menjadi bahasa rasmi dan bahasa pengantar dalam
sistem pendidikan di negeri Sabah pada tahun 1 968 (Ismail Abbas, 1 986: 396).
Aspek linguistik bahasa Melayu dan bahasa Dusun adalah berbeza. Maka tidak
hairanlah jika terdapat unsur-unsur bahasa Dusun dalam karangan bertulis dan
pertuturan bahasa Melayu pelajar-pelajar kaum Dusun itu.
Pada hakikatnya, bahasa Dusun di Sabah mempunyai berbagai-bagai
dialek. Dialek-dialek itu terdiri daripada dialek Rungus, Tatana, Klias Kadazan,
Papar, Bisaya, Kuijau, Kadazan Timur, Mangkaak, Kadazan Pantai, Kadazan
Sugut, Minokok, Dusun Utara, Kadazan-Dusun, dan Lotud (Summer Institute of
Linguistics Malaysia Branch, 1 983: 47-48). Keluarga bahasa Dusun juga
mencatat bilangan penutur yang paling ramai, iaitu kira-kira 578,967 orang
17. 2
berbanding 1 , 736, 902 orang jumlah penduduk di negeri Sabah (Jabatan
Perangkaan Malaysia, 1 991 : 1 0). Oleh sebab kaum Dusun itu merupakan
penduduk majoriti di Sabah, maka wajarlah penyelidikan dijalankan supaya
kelak guru-guru bahasa dapat menangani beberapa masalah pembelajaran
bahasa Melayu di kalangan pelajar-pelajar tersebut.
Latar Belakang Kajian
Pelaksanaan Pendidikan Bahasa Melayu di Sabah
Pelaksanaan pendidikan bahasa Melayu di sekolah-sekolah di negeri
Sabah bermula pada tahun 1 920-an. Antara tahun 1 921 dan 1 922, beberapa
sekolah rendah Melayu telah dibuka di daerah Kota Belud, Papar, Menumbok
dan Keningau. Guru-guru Melayu yang berkhidmat di sekolah-sekolah yang
berkenaan dipinjam dari Negeri-negeri Bersekutu di Tanah Melayu (Mok Soon
Sang, 1 993: 159). Pada masa itu, Syarikat British Borneo Utara telah lama
bertapak di Sabah, iaitu sejak tahun 1878 (Solomon, 1989: 1 0). SekolahÂ
sekolah vernakular telah menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa
pengantar. Keadaan itu berterusan sehingga meletus Perang Dunia Kedua
(Ismail Abbas, 1 986: 392). Selepas Perang Dunia Kedua, pihak Inggeris telah
menukar dasar pelajarannya di negeri Sabah. Mengikut dasar baru itu, sekolahÂ
sekolah yang berpengantar bahasa Melayu dihentikan setakat da�ah lima.
Pelajar-pelajar yang ingin melanjutkan pelajaran ke peringkat lebih tinggi wajib
18. 3
memasuki sekolah-sekolah berpengantar bahasa Inggeris (Mohd Salleh Lebar,
1988: 104).
Selepas Sabah mencapai kemerdekaan melalui Malaysia pada tanggal
16 September 1963, dasar pelajaran di Sabah telah berubah. Atas dasar serta
cita-cita kerajaan negeri Sabah untuk menjadikan bahasa Melayu sebagai
bahasa utama dalam jangkamasa 10 tahun selepas merdeka, kerajaan negeri
Sabah telah menggalakkan penggunaan bahasa Melayu di sekolah-sekolah.
Penggunaan bahasa Melayu rasmi telah diperkenalkan secara berperingkatÂ
peringkat (Majin Haji Ajing, 1980: 170). Pada tahun 1970, semua kelas darjah
satu mula menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar
menggantikan bahasa Inggeris (Mohd Nor Long, 1982: 90). Menjelang tahun
1975, semua sekolah rendah yang berpengantar bahasa Inggeris ditukar
menjadi sekolah rendah yang berpengantar bahasa Melayu.
Pada tahun 1976, bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar telah mula
digunakan di kelas-kelas tingkatan satu. Pada tahun 1980 pula, pelajar-pelajar
tingkatan lima telah mula mendu�uki peperiksaan Sijil Pelaja!an Malaysia
menggantikan peperiksaan Malayan Certificate of Education. Dua tahun
kemudian, pihak Kementerian Pelajaran telah memperkenalkan peperiksaan
Sijil Tinggi Persekolahan menggantikan peperiksaan Higher School Certificate.
Kementerian Pelajaran turut mengadakan kelas-kelas peralihan yang
menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar sepenuhnya. PelajarÂ
pelajar dari sekolah-sekolah jenis kebangsaan ditempatkan di kelas-kelas
19. 4
tersebut selama satu atau dua tahun sebelum rnereka memasuki tingkatan satu
(George, 1 981 : 513).
Usaha ke arah menghasilkan kurikulum sekolah yang lebih bersepadu
bermula pada tahun 1 980. Usaha tersebut selaras dengan beberapa perakuan
yang dikemukakan dalam Laporan Jawatankuasa Kabinet Mengkaji
Pelaksanaan Dasar Pelajaran, Kementerian Pelajaran Malaysia (1 979: 67).
Laporan tersebut telah menjadi asas kurikulum baru di peringkat sekolah
rendah. Rancangan Kurikulum Baru Sekolah Rendah telah dilaksanakan di
semua peringkat di seluruh negara mulai tahun 1 983 (Kamarudin Haji Husin,
1 989: 1 ).
Dengan penerangan di atas, adalah jelas proses pengembangan
bahasa Melayu dalam sistem pendidikan formal di negeri Sabah sudah
melewati tempoh 1 9 tahun (1 976-1 996). Sekolah-sekolah yang wujud pada
zaman penjajah mencerminkan kuasa, keperluan dan kehendak pendidikan
penjajah. Sekolah-sekolah tersebut memenuhi sedikit keperluan pendidikan
masyarakat peribumi Sabah (Ibrahim Saad, 1 990: 6). Namun secara tidak
langsung, bahasa Melayu telah menjadi lambang penyatuan supra-Iokal yang
mengatasi perbezaan-perbezaan budaya dan etnik (Le Page, 1 964: 45). Malah
sepanjang tempoh 1 9 tahun, bahasa Melayu telah mengalami tiga peringkat
pengembangan bahasa, iaitu pengabjadan, penyeragaman, dan pemodenan
(Ferguson, 1 968: 28). Pengabjadan bermaksud usaha mencipta satu sistem
ejaan bagi bahasa yang belum mempunyai ejaan. Penyeragaman ialah proses
20. 5
mengadakan norma-norma umum yang mengatasi sifat-sifat dialek, sama ada
sifat-sifat kedaerahan ataupun sosial. Pemodenan pula dihubungkan dengan
proses mencapai taraf saling menterjemah dengan bahasa-bahasa lain dalam
sebanyak mungkin jenis penggunaan bahasa sesuai dengan keadaan zaman
sekarang (Nik Safiah Karim, 1 990: 50).
Tiga peringkat perkembangan bahasa yang dikemukakan oleh Ferguson
itu memberi kesan kepada pendidikan bahasa Melayu di Sabah. Di peringkat
pengabjadan, generasi tua mengenal sistem ejaan Rumi lama manakala
generasi muda mengenal sistem ejaan Rumi baharu. Di peringkat
penyeragaman, pelajar-pelajar di Sabah kini mengenali norma-norma baku
bahasa Melayu. Secara am, mereka mampu berkomunikasi dalam bahasa
Melayu walaupun unsur idiolek bahasa ibunda masih menjadi penghalang untuk
mereka bertutur dalam bahasa Melayu dengan fasih (Abdul Hamid Mahmod,
1 985: 1). Di peringkat pemodenan, Dewan Bahasa dan Pustaka telah berusaha
untuk memasukkan beberapa kata bahasa sukuan masyarakat peribumi di
Sabah ke dalam kosa kata bahasa Melayu baku. Beberapa contoh kata bahasa
Dusun itu ialah anit (mengupas), dugaJ (gastrik), kisus (putar), kerop (bulu
mata), puraJan (garis-garis di tapak tangan), sigupan (paip atau alat untuk
menghisap tembakau) dan tuhunan (bantal) (Kementerian Pendidikan Malaysia,
1 988: 7-49).
21. 6
Asal Usul Kaum Dusun di Sabah
Anggapan bahawa orang-orang Eropahlah yang mula-mula menggelar
segelintir penduduk asli di Borneo itu 'Orang Dusun' adalah tidak benar. OrangÂ
orang Eropah telah mendatangi Pulau Borneo hampir 200 tahun yang lampau.
Namun kedatangan mereka itu tidak banyak merubah budaya masyarakat
tempatan. Tambahan pula pada masa itu tidak ramai orang Eropah yang giat
mempelajari bahasa masyarakat tempatan kerana mereka tinggal di dalam
kawasan kota-kota yang mereka bina. Yang demikian, hubungan sosial dan
interaksi orang-orang Eropah dengan masyarakat tempatan sangat terbatas
(Williams, 1 965: 7).
Mengikut Bali (1 966: 1 7), istilah 'Dusun' telah dicipta oleh orang-orang
Berunai yang memerintah sebahagian daripada negeri Sabah sebelum
kedatangan orang-orang Barat. Mereka menggunakan istilah 'Dusun' sebagai
rujukan kepada kelompok-kelompok etnik yang suka hidup bersuku-suku
(Appell, 1968: 13). Selanjutnya, Appell (1 976:1) mengatakan bahawa setiap
kelompok etnik yang hidup bersuku-suku itu ditandai oleh perilaku sosioÂ
budayanya yang tersendiri. Dengan itu, istilah 'Dusun' tidak ada sangkut-paut
dengan kata Melayu, IDusunl yang bermaksud 'kebun buah-buahan' (Ahmad
Ongohan, 1977: 8). Yap (1978: 60) pula mengemukakan pendapat yang
berlainan. Yap berpendapat penduduk Dusun di Sabah ialah sejenis bangsa
Indonesia yang berasal dari Tanah Sesar Asia kerana orang-orang Dusun dan
22. 7
Indonesia menggunakan peralatan pertanian ladang yang sarna, iaitu batu dan
penugal.
Istilah 'Dusun' yang digunakan di negeri Sabah melibatkan kelompokÂ
kelompok suku Dusun dan Rungus yang menetap di daerah Keningau,
Tambunan, Ranau, Ulu Tuaran, Kota 8elud, Penampang, dan Papar. Namun
suku Dusun di kawasan Penampang dan Papar lebih suka digelar dengan
nama 'Kadazan' (Arena Wati, 1978: X).
Perbalahan tentang identiti 'Dusun' dan 'Kadazan' ini pernah terjadi di
negeri Sabah. Mengikut Gimfil (1983: 37-38), penduduk di daerah Penampang
dan Papar memilih nama 'Kadazan' untuk suku mereka, manakala penduduk di
daerah Keningau, Tambunan, Ranau, dan Kuala Penyu mengekalkan identiti
'Dusun'. Penghuni-penghuni di lembangan sungai pula merujuk suku mereka
sebagai 'Orang Sungei'.
Krisis identiti suku (sama ada suku 'Dusun' atau 'Kadazan') ini telah lama
tercetus di kalangan orang-orang Dusun di Sabah. Pada zaman pemerintahan
penjajah Inggeris, tidak ada usaha membetulkan krisis tersebut kerana polisi
'Pecah dan Perintah' pihak penjajah adalah berlandaskan dasar pengasingan
kaum. Pada tahun 1 950-an, Tun Fuad Stephens dan Dato' Peter Mojuntin
berusaha menyatukan berbagai-bagai kelompok etnik di Sabah di bawah satu
nama, iaitu 'Kadazan' tetapi tidak be�aya. Usaha mereka gaga1 kerana istilah
'Kadazan' merupakan satu autonim yang hanya digunakan oleh penutur-
23. 8
penutur bahasa Dusun di daerah Papar dan Penampang (Glyn-Jones, 1 953: 6).
Istilah 'Kadazan' sebagai autonim mula tersebar selaras dengan pendaftaran
secara rasmi masyarakat Kadazan pada tahun 1 953 (Pugh-Kitingan. 1 989:
367). Sebilangan besar anggota masyarakat Kadazan itu ialah individu-individu
dari daerah Papar dan Penampang di Sabah. Organisasi tersebut bertujuan
meningkatkan kebajikan dan taraf pendidikan kaum peribumi di seluruh Sabah
(Malakun. 1981: 140). Salah seorang pengasasnya ialah Tun Fuad Stephens.
Walau bagaimanapun, suku Rungus dan beberapa suku Ousun masih mahu
mengekalkan identiti asal mereka, iaitu 'Ousun'. Malahan di sepanjang kajian
Appell (1 991 : 87) pada tahun 1 959-60 dan 1 961-63, beliau mendapati kelompok
suku Rungus tidak memahami bahasa Kadazan.
Beberapa kaum di Sabah beranggapan istilah 'Kadazan' hanyalah satu
tanda keterangan diri kepada satu kelompok etnik di Papar dan di Penampang.
Istilah 'Kadazan' yang bertujuan menyatukan semua kelompok etnik di bawah
satu naungan dianggap sengaja memberi keistimewaan kepada kelompok yang
mengakui diri mereka sebagai 'Kadazan'. Ada juga kelompok-kelompok yang
beranggapan istilah 'Kadazan' membawa konotasi makna yang buruk. Sebagai
contoh. istilah 'Kadazan' di kalangan suku Rungus membawa makna 'Musuh'
pada zaman dahulu. Oleh itu, suku Rungus enggan bersatu dengan kelompok
Kadazan. Oi kawasan pedalaman Sabah. masyarakat Ousun masih
beranggapan istilah 'Kadazan' membawa konotasi identiti etnik.
24. 9
Kelompok-kelompok etnik yang mendiami kawasan-kawasan bukit di
belakang Tuaran serta kawasan yang menghala ke Kota Belud masih
mengekalkan identiti 'Dusun'. Di Kudat sahaja, Appell (1991 : 88) telah
mengenal pasti 15 kelompok Dusun. Appell (1991: 88) berpendapat
penggunaan nama 'Dusun' ada kaitan dengan hubungan kelompok-kelompok
Dusun di daerah-daerah tersebut dengan orang-orang Islam. Mengikut Prentice
(1 970: 2) pula, istilah 'Kadazan' pada asalnya ialah rujukan kepada dialek
Dusun di daerah Penampang dan Papar. Dialek tersebut adalah yang terulung
digunakan oleh para mubaligh Kristian sebagai media pendidikan. Oleh hal
yang demikian, dialek tersebut telah mencapai martabat yang tinggi berbanding
dialek-dialek Dusun yang lain.
Kekeliruan tentang penggunaan nama 'Dusun' atau 'Kadazan' turut
melanda pengkaji-pengkaji linguistik di Sabah. Mereka telah menggunakan
terminologi etnik dengan sewenang-wenangnya. Nama asal untuk kelompok
etnik yang tertentu telah disalahtafsir dan disabitkan di luar kawasan rujukan
asalnya. Misalnya, ahli-ahli Summer Institute of Linguistics-Malaysian Branch
(seterusnya disebut SIL-MB) sendiri telah melakukan beberapa kesalahan
berhubung istilah 'Kadazan' dalam kajian-kajian mereka. Terdapat pengkaji
yang menggunakan istilah Kadazan/Dusun, Dusun Pertengahan, Kadazan
Pantai, Kadazan Sugut, Kadazan Tambanua, Kadazan Timuran, dan Kadazan
Sungai Klias (Spitzack, 1 984: 1 93). Sebagai contoh, dalam satu kajian yang
dijalankan oleh SIL-MB, ada dinyatakan mengenai sebuah kampung tempat
senarai asal perkataan-perkataan bahasa Kadazan-Tambanua dikumpul.
25. 10
Namun penutur-penutur bahasa itu kini tidak lagi berfungsi sebagai satu
kelompok masyarakat bahasa kerana mereka tinggal berselerak di merata
pelusuk kampung (Moody, 1 984: 330). Masyarakat tersebut telah menyesuaikan
bahasanya dengan bahasa Paitanik yang lebih dominan di kawasan tersebut
(Miller, 1984: 52). Di daerah Pitas dan Labuk-Sugut misalnya, masyarakat
Kadazan-Tambanua menggelar diri mereka orang Sandayo. Dengan alasan ini,
Appell (1991 : 89) mengandaikan bahawa Kadazan-Tambanua yang dikatakan
telah lenyap bahasanya itu ialah penutur-penutur Sandayo, dan bahasa
Sandayo itu pada asalnya ialah bahasa Dusun.
Mengikut Ave dan King (1 986: 12), secara rasmi penutur-penutur Dusun
masakini dikenali sebagai Kadazan. Namun kenyataan tersebut ditentang oleh
Regis (1989: 415) yang mengatakan sebilangan penutur-penutur bahasa
Kadazan masih memperkenalkan diri mereka sebagai orang Dusun. Appell
(1991 : 90) membidas kedua-dua keterangan itu sebagai tidak sahih kerana
Appell berpendapat pengkaji-pengkaji berkenaan tidak peka dengan kerancuan
terminologi etnik di Sabah.
Ada pihak yang berpendapat pengenalan nama 'Kadazan' telah
memecahbelahkan perpaduan berbagai-bagai kaum di Sabah. Umpamanya,
Gimfil (1983: 37) mengatakan Dusun, iaitu nama asal satu kelompok etnik di
Sabah patut dipertahankan kerana Orang-orang Dusun, Kadazan, Bisaya,
Orang Sungei, Lotud, dan Murut berasal dari bangsa yang serumpun. Namun
apabila dimensi politik dilibatkan untuk mengelaskan suku-suku tersebut,