ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Gadżety popkultury. społeczne życie przedmiotów. pilot, czyli esencja telewizji.

•Download as PPTX, PDF•
•
Agnieszka Ochmańska
Agnieszka Ochmańska
1 of 19
Download to read offline
1 Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów. Pilot, czyli esencja telewizji.
2 Profesor Wiesław Godzic Profesor nauk humanistycznych, filmoznawca i medioznawca. Związany z Uniwersytetem Śląskim (do 1983) i Jagiellońskim (do 2003), obecnie pełni funkcję dziekana Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Fot. Agnieszka Ochmańska 3 Pilot Urządzenie do kontrolowania z oddali – wyraża istotę procesu oglądania programu telewizyjnego.
4 O wędrowaniu, nawigowaniu, interaktywności. Według Waltera Benjamina, Flâneur była to postać zróżnicowana w zależności od charakteru miasta, po którym się wałęsał. Londyn – amorficzne i anonimowe masy ludzkie, Berlin – zindywidualizowane oraz rozwarstwione, Paryż – usytuowany był między tymi dwiema stolicami, lecz zachowywały znamiona starych, dobrych czasów.
Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 38. 5 Zygmunt Bauman Flâneur nie jest człowiekiem tłumu – jest porzuconą w tłumie postacią. Pisze w tym przypadku o „wymazywaniu śladów jednostki w wielkomiejskim tłumie”, a łazik jest dla niego miejskim „koczownikiem znajdującym wytchnienie poza czasem”.
6 Paul Levison Antropologiczna koncepcja, polegająca na „zachodzącej za sprawą selekcji dokonywanej przez człowieka ewolucji mediów, w toku której funkcjonują w sposób coraz zbliżony do działania zmysłów”.
Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 39. 7 Paul Levison Uważa on, że istnieje trzyczęściowy schemat związków mediów i świata człowieka: stanem początkowym była ich równowaga, potem wykształciły się środki przekazu, zaburzające równowagę i z kolei nowe środki przekazu, które miałyby przywrócić zaburzoną równowagę.
8 Byron Reeves i Clifford Nass Teza o powszechnym myleniu świata medialnego z rzeczywistością w procesie nawigacji. Stwierdzają, że interakcje ludzi z komputerami, telewizją oraz nowymi mediami są z zasady społeczne i naturalne, tak jak interakcje w rzeczywistym życiu.
9 Swann Autor książki TV dot COM. The Future of Interactive Television obawia się utraty intymności w kontakcie z telewizją przyszłości. Współczesny konsument poradzi sobie z nadmiarem informacji, agresją strategii reklamowych oraz możliwością „bycia pod telefonem” przez 24 godziny na dobę.
10 Swann Jednak może nie podołać obezwładniającemu systemowi wystawiania siebie na pokaz poprzez udostępnienie wiadomości o swoich zwyczajach.
11 Paul Virilio Twórca dromologii, teorii która mówi o wpływie prędkości na współczesne życie Paul Virilio twierdził, że dzisiejszy podmiot, uwikłany w medialne obszary staje się ich więźniem.
12 Interaktywność Interaktywność polskiej telewizji od lat 90.  Polsat wprowadzał filmy „na życzenie”, listy przebojów muzycznych były układane przez telewidzów, dzwoniących do telewizji.  Program „Od przedszkola do Opola”, (widzowie w roli jurorów),  „Wielki Brat”,  „Idol”.
13 O pilocie Amerykańskie urządzenie, zakorzenione w amerykańskiej symbolice, związanej ze słówkiem „choice” (wybór). Służył realizacji wolności telewizyjnej, czyli prawa do nieskrępowanego wyboru samej audycji telewizyjnej i warunków jej prezentacji.
14 Historia pilota Lata 20. i 30. XX wieku – pierwsze urządzenia do zdalnego sterowania dostosowane były do odbiorników radiowych. Potrafiły uaktywniać głośniki, ustalić głośność, i dostroić się do ulubionej stacji. Lata 30. – udoskonalenie, czyli wyposażenie, pilota w dwa proste guziki, które umożliwiały powrót do poprzednio słuchanej stacji. Pierwsze piloty telewizyjne, Np. Blab-off, nastawione były na funkcję niszczenia reklam i ich przechwytywania: gdy pojawiała się reklama wyłączały dźwięk. Od lat 50. służyły jako wyposażenie wielu firm. Tun-O-Magic – udoskonalony model ale kłopot sprawiały kable między urządzeniem, a odbiornikiem. Flash-Matic – firmy Zenith to pierwsza próba pilota bezprzewodowego. Space Command Zenitha z 1956 roku praktyczne zastosowanie większości podstawowych funkcji bezprzewodowego pilota. Zawierał cztery przyciski, (jeden z nich odłączał dźwięk w czasie emisji reklam) i był skuteczny na odległość kilkunastu metrów. Lata 80 – pilot staje się podstawowym urządzeniem domowym o cechach centralnego komputera.
15 Flash-Matic Zenitha Space Command Zenitha
Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 50. 16 Pilot, przedmiot badań naukowych. Konferencje naukowe, na których pytano:  W jaki sposób uczymy się używania pilota i jaki wpływ ma to urządzenie na nasze zachowanie społeczne?  Jakiego rodzaju przyjemności osiągają dorośli widzowie, oglądając programy z aktywnym użyciem pilota?  Czy jest to zabawka czy poważne narzędzie (narzędzie sprawowania kontroli i – ogólnej – aktywnego zachowania odbiorczego)?  Jaki wpływ ma pilot na sposoby oglądania telewizji przez dzieci?  W jakiej mierze wiedza o używaniu pilota przez odbiorców steruje polityką przemysłu telewizyjnego i stacji nadawczych?  Czy używanie niektórych funkcji pilota jest uwarunkowane płcią użytkownika?  Na czym polega kontrolowanie programu telewizyjnego w rodzinie ze względu na płeć i role społeczne?
Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 53, 54. 17 Pilot jako urządzenie ułatwiające konsumpcję mediów epoki konwergencji.  Interakcja użytkowania mediów z zawartością treściową aż do takiego zakresu tej współpracy, że będziemy mogli mówić o pełnej kulturze uczestnictwa;  Odbiorca będzie coraz silniej kontrolował otrzymany przekaz, tym bardziej, że będą to materiały nagrane na rozmaitych nośnikach, lecz na ogół będą „udawały”, że są prezentowane w formule „na żywo”;  Pilot pomoże widzowi unikać reklam – to wersja stereotypowa – ponieważ może równie dobrze skierować jego uwagę na reklamy szczególnie lubiane.
18 Podsumowanie  Pilot jako centralny gadżet popkultury;  Inteligentny „przyjaciel” przeznaczony do większości domowych urządzeń elektronicznych;  Pilot jako ważny element kultury.
19 Dziękuję za uwagę! Agnieszka 󳾲ń첹.

More Related Content

Gadżety popkultury. społeczne życie przedmiotów. pilot, czyli esencja telewizji.

  • 1. 1 Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów. Pilot, czyli esencja telewizji.
  • 2. 2 Profesor Wiesław Godzic Profesor nauk humanistycznych, filmoznawca i medioznawca. Związany z Uniwersytetem Śląskim (do 1983) i Jagiellońskim (do 2003), obecnie pełni funkcję dziekana Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
  • 3. Fot. Agnieszka Ochmańska 3 Pilot Urządzenie do kontrolowania z oddali – wyraża istotę procesu oglądania programu telewizyjnego.
  • 4. 4 O wędrowaniu, nawigowaniu, interaktywności. Według Waltera Benjamina, Flâneur była to postać zróżnicowana w zależności od charakteru miasta, po którym się wałęsał. Londyn – amorficzne i anonimowe masy ludzkie, Berlin – zindywidualizowane oraz rozwarstwione, Paryż – usytuowany był między tymi dwiema stolicami, lecz zachowywały znamiona starych, dobrych czasów.
  • 5. Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 38. 5 Zygmunt Bauman Flâneur nie jest człowiekiem tłumu – jest porzuconą w tłumie postacią. Pisze w tym przypadku o „wymazywaniu śladów jednostki w wielkomiejskim tłumie”, a łazik jest dla niego miejskim „koczownikiem znajdującym wytchnienie poza czasem”.
  • 6. 6 Paul Levison Antropologiczna koncepcja, polegająca na „zachodzącej za sprawą selekcji dokonywanej przez człowieka ewolucji mediów, w toku której funkcjonują w sposób coraz zbliżony do działania zmysłów”.
  • 7. Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 39. 7 Paul Levison Uważa on, że istnieje trzyczęściowy schemat związków mediów i świata człowieka: stanem początkowym była ich równowaga, potem wykształciły się środki przekazu, zaburzające równowagę i z kolei nowe środki przekazu, które miałyby przywrócić zaburzoną równowagę.
  • 8. 8 Byron Reeves i Clifford Nass Teza o powszechnym myleniu świata medialnego z rzeczywistością w procesie nawigacji. Stwierdzają, że interakcje ludzi z komputerami, telewizją oraz nowymi mediami są z zasady społeczne i naturalne, tak jak interakcje w rzeczywistym życiu.
  • 9. 9 Swann Autor książki TV dot COM. The Future of Interactive Television obawia się utraty intymności w kontakcie z telewizją przyszłości. Współczesny konsument poradzi sobie z nadmiarem informacji, agresją strategii reklamowych oraz możliwością „bycia pod telefonem” przez 24 godziny na dobę.
  • 10. 10 Swann Jednak może nie podołać obezwładniającemu systemowi wystawiania siebie na pokaz poprzez udostępnienie wiadomości o swoich zwyczajach.
  • 11. 11 Paul Virilio Twórca dromologii, teorii która mówi o wpływie prędkości na współczesne życie Paul Virilio twierdził, że dzisiejszy podmiot, uwikłany w medialne obszary staje się ich więźniem.
  • 12. 12 Interaktywność Interaktywność polskiej telewizji od lat 90.  Polsat wprowadzał filmy „na życzenie”, listy przebojów muzycznych były układane przez telewidzów, dzwoniących do telewizji.  Program „Od przedszkola do Opola”, (widzowie w roli jurorów),  „Wielki Brat”,  „Idol”.
  • 13. 13 O pilocie Amerykańskie urządzenie, zakorzenione w amerykańskiej symbolice, związanej ze słówkiem „choice” (wybór). Służył realizacji wolności telewizyjnej, czyli prawa do nieskrępowanego wyboru samej audycji telewizyjnej i warunków jej prezentacji.
  • 14. 14 Historia pilota Lata 20. i 30. XX wieku – pierwsze urządzenia do zdalnego sterowania dostosowane były do odbiorników radiowych. Potrafiły uaktywniać głośniki, ustalić głośność, i dostroić się do ulubionej stacji. Lata 30. – udoskonalenie, czyli wyposażenie, pilota w dwa proste guziki, które umożliwiały powrót do poprzednio słuchanej stacji. Pierwsze piloty telewizyjne, Np. Blab-off, nastawione były na funkcję niszczenia reklam i ich przechwytywania: gdy pojawiała się reklama wyłączały dźwięk. Od lat 50. służyły jako wyposażenie wielu firm. Tun-O-Magic – udoskonalony model ale kłopot sprawiały kable między urządzeniem, a odbiornikiem. Flash-Matic – firmy Zenith to pierwsza próba pilota bezprzewodowego. Space Command Zenitha z 1956 roku praktyczne zastosowanie większości podstawowych funkcji bezprzewodowego pilota. Zawierał cztery przyciski, (jeden z nich odłączał dźwięk w czasie emisji reklam) i był skuteczny na odległość kilkunastu metrów. Lata 80 – pilot staje się podstawowym urządzeniem domowym o cechach centralnego komputera.
  • 16. Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 50. 16 Pilot, przedmiot badań naukowych. Konferencje naukowe, na których pytano:  W jaki sposób uczymy się używania pilota i jaki wpływ ma to urządzenie na nasze zachowanie społeczne?  Jakiego rodzaju przyjemności osiągają dorośli widzowie, oglądając programy z aktywnym użyciem pilota?  Czy jest to zabawka czy poważne narzędzie (narzędzie sprawowania kontroli i – ogólnej – aktywnego zachowania odbiorczego)?  Jaki wpływ ma pilot na sposoby oglądania telewizji przez dzieci?  W jakiej mierze wiedza o używaniu pilota przez odbiorców steruje polityką przemysłu telewizyjnego i stacji nadawczych?  Czy używanie niektórych funkcji pilota jest uwarunkowane płcią użytkownika?  Na czym polega kontrolowanie programu telewizyjnego w rodzinie ze względu na płeć i role społeczne?
  • 17. Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów, red. Wiesław Godzic, Maciej Żakowski, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007, Pilot, czyli esencja telewizji, s. 53, 54. 17 Pilot jako urządzenie ułatwiające konsumpcję mediów epoki konwergencji.  Interakcja użytkowania mediów z zawartością treściową aż do takiego zakresu tej współpracy, że będziemy mogli mówić o pełnej kulturze uczestnictwa;  Odbiorca będzie coraz silniej kontrolował otrzymany przekaz, tym bardziej, że będą to materiały nagrane na rozmaitych nośnikach, lecz na ogół będą „udawały”, że są prezentowane w formule „na żywo”;  Pilot pomoże widzowi unikać reklam – to wersja stereotypowa – ponieważ może równie dobrze skierować jego uwagę na reklamy szczególnie lubiane.
  • 18. 18 Podsumowanie  Pilot jako centralny gadżet popkultury;  Inteligentny „przyjaciel” przeznaczony do większości domowych urządzeń elektronicznych;  Pilot jako ważny element kultury.