9. A pesar do dominio da música relixiosa. É mais que seguro que tamén o fixo a música profana, sobre todo
para as actividades de corte (baixorelieves)
Aplicaron á música o saber matemático e filosófico, anticipando o que secedería con Platón e Pitágoras.
Música improvisada, se empregaban escalas pentatónicas e heptatónicas.
A música era acompañada de canto e danza
Había músicos profesionais.
Aparecen: arpas, liras e laúdes; aerófonos como flautas verticales, chirimías e trompetas rectas,
tambores variados, timbales, pandeiros.
Os depósitos de obxectos musicais nas tumbas da fé da importancia da música na sociedade
mesopotámica.
14. Clara influencia mesopotámica
Gran importancia nos rituais relixiosos
Hombres e mulleres cantaban, tocaban en bailaban
Os músicos gozaban de gran consideración
Instrumentos:
1. Cordófonos: arpas, liras e laúdes de mástil longo
2. Aerófonos: flautas verticais e traveseras, trompetas e aulós
3. Percusión: tambores e timbais
16. "Adoración a Osiris por el Supervisor del Ganado (de Amón,
Amen)més y la Señora de la Casa Nefertari. Él dice:
"¡Salve, Osiris!, señor de la Eternidad, rey de los dioses, de
múltiples nombres, de sagradas manifestaciones, de secreta
imagen en los templos..
17. El filósofo griego Platón comentó en su libro
“Leyes” que los egipcios tenían una importante
teoría musical:
«Parece que hace tiempo los egipcios
establecieron la regla de que la juventud de
un estado debería practicar en sus ensayos
posturas y entonaciones que sean buenas.
Prescribieron éstas en detalle y las fijaron en
los templos, y fuera de esta lista oficial
estaba, y aún está prohibido a los pintores y
todos los otros reproductores de posturas y
representaciones, introducir cualquier
innovación, tanto en tales producciones como
en cualquier otra rama de la música sobre las
formas tradicionales... En lo que respecta a la
música ha resultado posible para las
entonaciones que poseen una corrección
natural decretarlas mediante ley y
consagrarlas permanentemente (...) Tenían un
modelo establecido en la búsqueda de Maat».
http://valdemusica.blogspot.com.es/p/la-musica-y-su-historia.html
19. .
Apareces henchido de belleza en el horizonte del cielo,
Disco viviente, que das comienzo a la Vida.
Al alzarte sobre el horizonte de Levante
llenas los países con tu perfección.
Eres hermoso, grande, brillante, alto por sobre tu Universo.
Tus rayos cubren los países hasta el confín de lo que creaste.
Porque eres el Sol, los has conquistado hasta sus confines
y los sujetas para tu Hijo al que amas.
Por lejos que estés, tus rayos tocan la Tierra.
Estás ante nuestros ojos, pero Tu camino sigue siéndonos ignoto.
Cuando te ocultas en el horizonte de Poniente
el Universo se sumerge en las tinieblas y queda como muerto.
Los hombres duermen en sus moradas con la cabeza tapada
y ninguno puede ver a su hermano...
El mundo yace en silencio.
Es que Su Creador reposa tras el horizonte.
Pero, al alba, desde que te alzas en el horizonte
y brillas, Disco del Sol, durante el día,
expulsas a las tinieblas e irradias tus rayos.
Entonces, el Doble País es una fiesta...
Himno a Atón; traducción de Guillermo Fatás
20. órgano, inventado en el siglo II a. C.
por Ctesibio de Alejandría, que funcionaba con
presión hidráulica.
25. A tradición china fala do ensino aos xóvenes nas seis “Artes” :
ritos, música, arquería carreiras de carros, caligrafía e
matemáticas.
O Estduo da música e dos ritos tiña como fin infundir o
sentido da dignidade e da armonía.
Confucio sostiña que “para educar a alguén, se debe comezar por a
poesía, enfatizar nas cermonias e rematar coa música”
http://spanish.china.org.cn/culture/txt/2010-01/11/content_19212996.htm
En China coñecían a escala pentatónica, que obtiña
de tocar instrumentos como campás, instrumentos
de corda e de vento.
Un dos instrumentos mais antigos atopados en China
é unha flauta con datación entre o 6000 – 5000 a.C.
Estes dous motivos fan pensar aos historiadores na
posibilidade de que os chinos alcanzasen antes que
os gregos o coñecemento da escala heptatónica
26. A relación da música coa relixión, faría dos
instrumentos musicais, pezas sobrenaturais
dotadas de poderes divinos e demoníacos. Deste
xeito as elites facían uso da música para afianzar o
seu poder.
27. Confucio, escribiría no seu Memorial dos Ritos, Li-
Qui, un capítulo adicado aos aspectos musicais
Yue- Chi (Memorial de Música).
https://sites.google.com/site/wqlamusicaenlaantigueedad/china
Para Confucio a música “fai bo ao pobo e mellora
os costumes” porque, segundo el: “nace do
corazón e vai dirixida ao corazón”.
28. 1. Música procedente da tradición de
Mesopotamia e Exipto.
2. Carente, segundo as fontes, de
notación musical, esta se transmitía
a través da tradición oral
A Biblia menciona por primeira vez un instrumento
musical faceno cita ao pasaxe dos xudeus fuxindo
de Exipto, cando, Miriam, irmá de Aarón, colleu un
tamboril e xunto coas mulleres que ían detrás dela,
formaban coros de baile ao cruzar o Mar Vermello,
repetindo: “Canten ao señor, que se cubiru de
gloria, foi el quen afundiu no mar os cabalos e os
carros” (Ex 15,19-21)
29. ANTIGO TESTAMENTO:
Os 150 salmos son poemas de alabanza a
Deus, súplica ou acción de grazas;
atribuídos David (73) Moisés (1) Salomón
(2) e aos profetas (25) entre outros.
Os salmos se cantaban acompañados dun
Salterio, instrumento á cítara grega.
NUEVO TESTAMENTO:
Cristo na Derradeira Cea dixo: Mateo 26:
30 “E cando cantaron o himno, saíron ao
monte dos olivos”.
Será unha trompeta a que fagan sonar os
anxos para reunir aos elexidos, indicar a
resurrección dos mortos e convocar o
Xuízo Final.
31. Pedagóxica Ritual
Relixiosa Científica
Funcións
A música, dotada de facultades máxicas, sanadora de males, capaz de modificar as condutas
da xente ou adversidades climatolóxicas.
Por o contrario, a música tamén podía estar ligada a acontecementos negativos, signo do
castigo divino.
32. Timbre
• Protagonismo da voz, melodías cantadas con acompañamento
musical moitas veces improvisado
Ritmo
• Baseado na métrica lírica, da poesía, mesturando sílbas curtas e
longas
Melodía monódica (unha soa melodía).
• Escalas coñecidas coma Modos ((dórico, frigio, lidio, mixolidio...)
Funcións
• Relixiosa (culto) e artística (teatro, poesía ou danza)
34. Falar de música e falar dos mesmos deuses a quen se lles atribúe a invención dun
instrumento, como Hermes, quen construiría a lira, a partir dun carapucho de
tartaruga. O seu irmá Apolo, celoso, cambioulle a lira por un rebaño de vacas, razón
por a que Apolo aparece asociado a unha lira.
Apolo, Deus da beleza, do equilibrio, da armonía e da perfección, pero tamén da
iniciación masculina. Acompañado as veces nas súas representacións por unha lira,
creada por o seu irmán Hermes. Apolo era tamén, patrón da música e da poesía, e no
seu nome se cantaban os peanes.
Apolo venceu a ao sátiro Marsias, gran músico, quen tocaba o aulós que atopou logo de
que a deusa Atenea se desfixera dela por ver no refrexo da auga como lle deformaba a
cara ao tocala. Marsias perdeu no desafío fronte a Apolo quen on mandou desollar
35. Outro exemplo é o da flauta de Pan. A ninfa Siringe, fuxindo de Pan, deus da fertilidade e da
paixón sexual masculina, pediu axuda as náiades (ninfas) que a convertiron en cana. Sumido
na tristura, Pan fixo unha flauta de varios tubos (flauta de pan ou siringa) a cal facía sonar cada
vez que o desexo se apoderaba del.
36. Orfeo foi quen de, tras compoñer a mais fermosas canción de amor, embelesar coa música da
súa lira á ninfa Euridice. O amor non se fixo esperar e ambos casaron e disfrutaron da
felicidade ate que os fados que fixeron que a picadura dunha serpe acabase ca vida da ninfa.
Orfeo rogoulle a Plutón que perdoase a vida da súa amada, a súa música conmoveu a deus do
averno ate o punto que lle concedeu o desexo a cambio de que o xoven deus non mirara á
ninfa ate abandonaren a lagoa Estixia. Pero este, desconfiado, preto de chegar ao fin do camiño
non se resisitiu a mirar se Eurídice ía tras de el. Ao momento a ninfa esvaeceuse coma unha
nube de fume o que sumiu a Orfeo nun eterno lamento.
37. Dioniso, deus do viño e da vendima, do éxtase e da loucura ritual (Bacanais), á cal
se chegaba mesturando o viño coa música, como a creada co seu aulós.
38. A música foi para o gregos unha fonte e motivación de estudo. De feito, ligárona á
comprensión da cosmogonía. A través da lei da armonía, regra que goberna o
Universo, o elementos naturais e o espírito humán. A concepción do Universo dos
pitagóricos baseábase no principio dos derivados da oposición: par – impar, os cales
farían imposible a existencia das cousas de non ser por a existencia da armonía.
O DOS GREGOS
Para Pitágoras, a ordenación do sonido en escalas e
ritmos, baseados en números, eran o exemplo mais
fermoso da armonía do Universo.
Descubriu os intervalos coa medición de cordas a
través do emprego do monocordio.
39. Entendemos por escala a unha serie consecutiva
de sons, onde a primeira e derradeira notas
teñen o mesmo nome, dando nome á
correspondente escala.
(Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si , Do)
Entre ámablas dúas notas se dan os intervalos,
que son os que deterinan o tipo de escala
Na Grecia Antiga sería onde
aparecerían rexistradas as primeiras
escalas, caracterizadas por escribirse
en orden descendente e coñecidas
como modos: dórica, frixia, lidia e
mixolidia (rexións tribais).
A excepción do modo mixolidio, que
é asimétrico, o resto son simétricos.
40. Platón condenaba a música coma fonte de pracer irracional ao tempo que
exaltou o seu estudo teórico co fin de educar ao home.
Segundo el, os gregos eran sabedores do poder da música para expresar
diferentes estados emocionais.
A través das escalas, ou MODO, se podían expresar estados emocionais,
segundo se precisase en cada momento.
Na actualiade a escala maior está asociada á ledicia, e a menor á tristura. E
propia publicidade emprega este recurso para manipular as emocións dos
cidadáns
A primeira nota da escala é a tónica, mentres que a quinta nota é a
dominante. No modo auténtico a dominante abre e pecha a escala,
mentres que na “hipo-” é a fundamental do modo auténtico, ou quinta
nota, a que abre e pecha a escala.
41. Finalmente, Aristóteles, quen despreciaba o aspecto físico da música, o instrumentista
fai un traballo manual, fóra da profundidade da que pode gozar quen a escoita, e
reflexiona sobre ela. Seguindo esta tradición aristotélica, a lo menos ate 1850, os
músicos era n considerados personas en estado servil.
43. O Epitafio de Seikilos é un fragmento de
inscipción epigráfica grega atopada
nunha columna de mármore posta sobre
a tumba construída por Seikilos para su
esposa Euterpe, preto do Éfeso, na actual
Turquía.
Exemplo de composición musical grega:
ὅσον ζῇς, φαίνου, μηδὲν ὅλως σὺ λύπου•
πρὸς ὀλίγον ἐστὶ τὸ ζῆν, τὸ τέλος ὁ χρόνος
ἀπαιτεῖ.
Hoson zēs, pheinou, mēden holōs sy lypou;
pros oligon esti to zēn, to telos ho chronos
apeitei.
(Mentras estés vivo, brilla, non deixes
que nada te entristeza máis aló da
medida
porque curta é a vida por certo, e a súa
retribución o tempo esixe.).
http://antig2a.blogspot.com.es/
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=9RjBePQV4xE
46. A cultura romana xurde da mistura dos rexistros vilanoviano
(indoeuropeo) e etrusco (tradición grega).
47. Como herdeiros da cultura grega adoptaron
os modos (escalas) así como os principios da
acústica e da armonía. E como os pensadores
gregos, tamén reflexionaron sobre ela, como
no séptimo libro do "Disciplinae", "De
Musicae"
Tradicionalmente se considerou a Roma e á
súa cultura como mera transmisora das
culturas musicais do seu entorno, sobre todo
grega, pero tamén exipcia ou persa.
Hoxe en día queda fóra de toda dúbida dita
“incapacidade musical”.
A música foi cultivada en Roma en todos os
seus ámbitos: relixioso ou profano, no
público ou no privado
48. As mulleres tamén participaron do saber e
difrute da música. Luciano, escritor do s. II, de
orixe sirio, eloxiaba as habilidades das
mulleres como cantantes ou intérpretes
musicais ca corda (cítara, arpa…)
No ámbito privado, a música forma parte da
educación especialmente dos homes. Sendo
esta, unha das materias impartidas por os
grammaticus aos xóvenes patricios, xunto ao
grego e latín, retórica, filosofía ou ximnasia.
Moitos emperadores chegaron a ser
aceptables músicos ou cantantes, como
Nerón.
A música chegou a se incluír dentro dos
estudos superiores aos que chegaban os fillos
da aristocracia romana.
50. O carácter pragmático da cultura
romana, sería posto en práctica no
eido da música.
No ámbito público, a música será protagonista das ceremonias e ritos
relixiosos (como as procesións e culto aos deuses), dos espectáculos de masas
como o circo ou o teatro.
E terá unha especial relación co exército tanto como instrumento militar
(atemorizar ao inimigo e marcar o ritmo dos movementos das tropas) como para o
boato militar.
51. LOS CRÓTALOS TINTINNABULUM: campanillas e colgantes
SISTRO
SCABILLUM, especie de pedal para marcar o ritmo
CYMBALUM, especie de discos ou platillos que se
golpeaban entre si.
TYMPANUM, especie de tambor
LYRA
CITHARA LUTE ou laud
HYDRAULIS.GAITA.
AULOS
SIRINGA.LITUUS,trompeta longa BUCINA
TIBIAC, especie de aulos ou punteiro
CONRU, en forma de G
TUBA ROMANA
Instrumentos de
52. • Poeta, músico e intelectual do s. II durante o
goberno do emperador Adriano. Conservamos
ainda hoxe algunhas notacións musicais como
este himno a Némese, deusa de orixe grego.
http://www.hs-augsburg.de/~harsch/odeion/Mspost02/Mesomedes/mes_hnem.mp3