4. Her zaman yaptığım gibi, sınıfları dolaşıp “Bugün boş dersiniz geçti mi?” diye rastladığım öğrencilere soruyorum.
5. Çünkü geçmişse, bunun nöbetçi öğretmen tarafından hem sınıf defterine hem de nöbetçi defterine işlenmesi gerekiyor.
6. Ha, zaten boş dersleri nöbetçi öğretmenin doldurması gerekiyor, ama bazen onun kendi dersi olduğu saat, arkasından ders boş geçmişse bundan haberi olmayabilir.
8. 10-FG’nin kapısında iki kız görüyorum. Ve onlara da “Arkadaşlar, boş dersiniz geçti mi bugün?” diye soruyorum. Beraber aynı anda “Geçmedi hocam!” diyorlar…
9. Hemen ardından aklına ne geldiyse “Ama Hocam!” diyor birisi ve tamamlıyor: “ Diğer açıdan hepsi boş geçti!”
10. Bu kızın dersine girmediğim için onu tanımıyordum. Ama ağzından çıkan bu cümle, onu bana ebediyen unutamayacağım şekilde tanıtmıştı…
11. Çünkü bu cümle kurgulanmış, düşünerek söylenmiş değildi. Derslere girip çıkmaktan bıkmış, yorgun bir ruh haliyle söylenmişti ve adeta kalbin feryadıydı…
12. Adını sordum: “Büşra” dedi. Sonra elimdeki ajandamı açtım, adını sınıfını kaydettikten sonra sözünü yazdım: “Ama hocam, diğer açıdan hepsi boş geçti!”
13. Kız da şaşırdı ve “Niye yazdınız?” diye sordu. Ben, “Belki farkında değilsin, ama sen tarihi bir laf ettin. Eğitim sisteminin bundan daha güzel bir eleştirisi olamazdı. Onun için onu günlüğüme kaydettim” dedim.
14. Sonra gittim sınıf defterlerine baktım, bugün hangi dersleri işlemişler diye merak ederek... ‘Dolu’ ama bir açıdan ‘Boş’ geçmiş dersler şunlardı: Fizik, matematik, kimya, biyoloji, İngilizce.
18. … Ve bir gün, ömür sona erdiğinde insan, dolu dolu geçtiğini sandığı hayatın “diğer açıdan” boşu boşuna tükendiğini fark eder ve kahrolur.
19. Bir veli toplantısında velilere şöyle demiştim: Sizin de çocuklarınızın da çok önemli gördüğünüz notlar, sınavlar… hepsi geçecek; geriye ne kalacak?
20. İşte her şey geçtikten sonra geriye ne kalacaksa, önemli olan sadece odur. Diğerleri de geride kalacak olanla alakası oranında önemlidir.
21. Araçların amaç olarak görüldüğü, asıl amaçların unutulduğu bir zamanda yaşıyoruz… Kendi araçlarımıza araç olma bedbahtlığına düşmeyelim.