�ݺ�ߣ

Verzorgd door: Robbert-Jan Beun Sommigen onder ons kunnen zich misschien nog herinneren hoe ze met een bakje ponskaarten naar de balie gingen van het rekencentrum. Een dag later konden de resultaten opgehaald worden: een uitdraai op dun, groen papier met gaatjes aan beide zijkanten en moeilijk leesbare tekst uitgespuwd door een matrixprinter. Dan ziet de wereld er tegenwoordig wel anders uit. Iedereen heeft een eigen computer met prachtige grafische mogelijkheden, geluidsboxen en een eigen inkjet printertje. Als we de huidige manier van interacteren met computers vergelijken met menselijke communicatie moeten we echter concluderen dat er nog maar weinig is veranderd in de afgelopen 30 jaar. Mensen gebruiken onderling niet alleen een bijzonder ingewikkelde taal, maar ook allerlei non-verbale middelen. Ze knijpen een oogje dicht, trekken hun wenkbrauwen op of geven elkaar een schouderklopje. Bovendien kunnen mensen deze interactievormen feilloos met elkaar combineren. Weinig of niets van deze eigenschappen vinden we terug in de interface van nu. In mijn presentatie wil ik laten zien dat de interactie met computers in de toekomst volledig zal veranderen. Geen wereld achter plastic of glas, maar een aaibaar en sociaal apparaat dat met je meevoelt en je hulp geeft als je dat nodig hebt. Een computer met een menselijk gezicht.