Hitz egidazu jaio nintzen gabaz
- 1. HITZ EGIDAZU JAIO NINTZEN GAUAZ Gu ez ginen hemen jaio, urrun-urrun jaio ginen. Hamar hilabete genituela, gurasoak etorri ziren gure bila. Hona etorri, eta orain beti gaude gurasoekin. Ikastetxean, umeren batek inoiz esan digu gu adoptatuak garela, baina guk badakigu hori. Aurten, familia osoa joango gara oporretan, gu jaio ginen herrira. Gurasoek liburu bat oparitu digute: Hitz egidazu berriro jaio nintzen gauaz. Ipuin horretan, neska adoptatu batek gurasoei galdetzen die jaio zen lekuaz, eta batez ere bere bila joan ziren egunaz. Ipuinean kontatzen da ume adoptatuek bi ama dituztela: ama biologikoa eta adopziozko ama (“amatxo”, guretzat). Guk, baina, ez genuen ezagutu ama biologikoa. Guk amatxo eta aitatxo bakarrik ezagutzen ditugu. Gurean, gurasoek kutxa batean dauzkate gordeta bila etorri zireneko oroigarriak: argazkiak, hegazkineko eta treneko txartelak, gure paperak, arropak... Kontatu digute hegazkinean negar pilo bat egin genuela, biberoia bakarrik, inork eman gabe, edaten bagenekiela, baina oso jatun txarrak ginela, ... Orain, hemen dauzkagu izeko-osabak, lehengusu-lehengusinak, aitita-amamak, eta ama eta aita. Aitatxok beti esaten digu gu hemengoak garela, baina hori badakigu guk.