ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Homo habilis

•
•
E
encarnavilla

Descripción de homo hábilis por Sara Martinez para CCMC 1º Bach-A

1 of 10
O HOMO HABILIS Sara Martínez Reiríz Ciencias para o Mundo Contemporáneo
Introducción Homo Hábilis  é a especie máis antiga do xénero  Homo . Viveu aproximadamente dende 2,5 ata 1,44 millóns de anos antes da actualidade. O seu nome significa home habilidoso; e fai referencia ao encontro de instrumentos de pedra confeccionados por éste. Debido á magnitude do cráneo dos restos encontrados, crese que este foi o máis sabio dos ”homos”.
Presentación Homo habilis é unha especie do xénero Homo , que viviu aproximadamente entre hai 2 e 1,5 millóns de anos, no comezo do Pleistoceno. Descubriuno o equipo de Louis e Mary Leakey o 4 de novembro de 1960 (fósil OH 7) na Garganta de Olduvai, en Tanzania. O nome suxeriuno Raymond Dart e finalmente estableceuse en 1964. Ademais de Olduvai atopáronse fósiles en cantidade en Koobi Fora e en moita menor medida no val do río Omo O Homo habilis compartiu a terra con outros bípedes, como o Paranthropus boisei . Malia iso, o H. habilis , coas súas anovacións nas ferramentas e a súa dieta menos especializada, tivo éxito en dar lugar a novas especies, mentres os Paranthropus desapareceron.
Máis información A grande innovación do Homo habilis foi a utilización de ferramentas de pedra lascada, o que lle deu primacía sobre os primates. Utilizábanas sobre todo para escarvar, non aínda para cazar como farían os seus descendentes, dedicándose tamén á busca de presa, e hai pouca evidencia que controlasen o lume ou empregasen a linguaxe articulada O primeiro Homo que se atopou foi o Homo habilis. Obsérase como dato importante un enorme incremento no seu tamaño cerebral, que se calculou entre 650 cm3 hasta 800 cm3, en un cráneo aplastado chamado 1470, encontrado en Koobi Fora. Os restos atopáronse en Kenia, na localidade de Koobi Fora e en Tanzania, na coñecida Garganta de Olduvai.
O cerebro O incremento do cerebro mencionado anteriomente foi do 44% Este incremento é significativo porque o tamaño do corpo non tivo grandes cambios o que representa un desenvolvemento enorme para o cerebro en relación ao corpo. Tomando huellas craneanas puidose observar que a expansión do cerebro non foi uniforme. Desenvolveuse o lóbulo frontal da área de Broca e redondeouse notablemente o lóbulo parietal inferior, como comenta Eccles. Estos abultamentos, corresponde á área da linguaxe de Wernicke. Outro desenrrolo importante corresponde ao lóbulo parietal superior. Este incremento da área da fala podería indicaro seu emprego.
Datos de interese Analizando algúns dos osos das extremidades recuperados, pódese recoñecer que se trata de unha especie cun aspecto moito máis humano. Aa cabeza do fémur é moito máis grande e de forma máis curta e redondeada. Tamén a pelve ten un aspecto moito máis moderno. A súa altura era similar ao Australopithecus africanus, de uns 1,5 m., así como o peso, calculado en 50 kg. aproximadamente. No cráneo presentanse as diferenzas máis notabeis. O seu rostro é menos prominente. O seu aparato dental era moito máis refinado. Os molares aínda son grandes e con unha grosa capa de esmalte pero son máis estreitos que os do africanus. Os incisivos son máis grandes e con unha forma característica, chamados espadiformes, coa función de cortar. Os cambios observados en este aparato dental puedense deber a un cambio na súa alimentación. Non obstante, analizouse o microdesgaste e puidose comprobar que a súa dieta sería omnívora.
A súa alimentación e as conclusións logo de realizárense estudios O seu nome é unha marca distintiva. Realizáronse estudos detallados dos restos óseos das mans para verificar si realmente sería posible que este homo os hubera feito. Napier concluiu que era capaz de prensión de agarre para realizar manipulacións necesarias na fabricación de utensilios de pedra. Os análises aao microscopio electrónico das mostras de desgaste da dentadura, xunto con outras evidencias indirectas, mostran que a súa dieta incluía a carne, sen embargo non podemos decír que foran aínda cazadores, practicaban más ben unha actividade de carroñeo. Esto debíase ao aprendizaxe do uso dos utensilios de pedra, xa que con estes podían cortar as peles de animais algo máis grosas. Tambén utilizarían estes instrumentos de pedra para cortar plantas e triturar certos productos vexetais duros.
¿Cómo tallaban as pedras? A talla de pedras era un simple proceso mecánico: Agarraban con unha man, unha pedra, de maior dureza á que se quería tallar, e na outra man, a que se quería dar forma. Así, golpeábase sucesivamente a pedra extraendo dela varias lascas. De este xeito, íase creando unha especie de punta, o canto máis afiado, que servía para cortar ou cravar. Non hai dudasde que o seu andar era ergueito, así o atestiguan os rasgos da súa pelve, columna, membros e foramen mágnum. Podemos concluir que tanto os osos das mans como das pernas estaban máis próximos aos seres humanos modernos que aos antropomorfos. O Homo habilis orixinouse posiblemente a partir da radiación sufrida polo Australopithecus africanus fai uns 2,5 millóns de anos, persistindo ata fai 1,6 millóns. Caracteristicas do Homo habilis: .- Cráneo máis redondeado. .- Incisivoses padiformes. .- Molares grandes e con esmalte groso. .- Ausencia de diastema. .- Foramen magnum ubicado máis hacia o centro.. .- Rostro menos prógnato que os australopitecinos. .- Incisivo máis grandes que os australopitecinos. .- Cara corta.
A importancia do Homo Habilis para a nosa especie O Homo Habilis considerase a especie de tránsito na evolución do ser humano. Ao ter un gran volumen cerebral, crense que puido ser o máis hábil dos homos, ainda que non se descubreu aínda a razón pla que desapareceu, evolucionando ao homo erectus, tras abandonar definitivamente as árboes. A súa habilidade para a talla de pedras á un feito importante que beneficiou considerablemente á nosa especie, para a alimentación e ate para a defensa propia.
O Homo Habilis: coexistencia con outros homínidos A menudo pensouse que o Homo habilis é un antepasado sofisticado do Homo ergaster, que á súa vez dou orixen á especie máis humano de apariencia, Homo erectus. Continúan os debates sobre se o Homo habilis á un ancestro humano directo, e se todos os fósiles coñecidos son correctamente atribuídos a esta especie. Sen embargo, en 2007, novos hallazgos suxiren que as duas especies coexistiron ( o homo Habilis e homo erectus) e poden ser de linaxes separados de un ancestro común, en lugar de que o Homo erectus sexa descendente de Homo habilis. O Homo habilis cexisteu con outros Homos como os primates bípedos, Paranthropus boisei, Algúns de los cales prosperaron durante moitos milenios. Sen embargo, o Homo habilis , Posiblemente debido á súa innovación tecnoloxica en herramentas e unha dieta menos especializada, convirteuse no precursor de unha línea completa de novas especies, mentras que o Paranthropus boisei e os seus familiares Paranthropus robustus desapareceron do rexistro fósil. O Homo habilis tamén pudo coexistír co Homo erectus en África por un período de 500.000 anos.

More Related Content

Homo habilis

  • 1. O HOMO HABILIS Sara Martínez Reiríz Ciencias para o Mundo Contemporáneo
  • 2. Introducción Homo Hábilis  é a especie máis antiga do xénero  Homo . Viveu aproximadamente dende 2,5 ata 1,44 millóns de anos antes da actualidade. O seu nome significa home habilidoso; e fai referencia ao encontro de instrumentos de pedra confeccionados por éste. Debido á magnitude do cráneo dos restos encontrados, crese que este foi o máis sabio dos ”homos”.
  • 3. Presentación Homo habilis é unha especie do xénero Homo , que viviu aproximadamente entre hai 2 e 1,5 millóns de anos, no comezo do Pleistoceno. Descubriuno o equipo de Louis e Mary Leakey o 4 de novembro de 1960 (fósil OH 7) na Garganta de Olduvai, en Tanzania. O nome suxeriuno Raymond Dart e finalmente estableceuse en 1964. Ademais de Olduvai atopáronse fósiles en cantidade en Koobi Fora e en moita menor medida no val do río Omo O Homo habilis compartiu a terra con outros bípedes, como o Paranthropus boisei . Malia iso, o H. habilis , coas súas anovacións nas ferramentas e a súa dieta menos especializada, tivo éxito en dar lugar a novas especies, mentres os Paranthropus desapareceron.
  • 4. Máis información A grande innovación do Homo habilis foi a utilización de ferramentas de pedra lascada, o que lle deu primacía sobre os primates. Utilizábanas sobre todo para escarvar, non aínda para cazar como farían os seus descendentes, dedicándose tamén á busca de presa, e hai pouca evidencia que controlasen o lume ou empregasen a linguaxe articulada O primeiro Homo que se atopou foi o Homo habilis. Obsérase como dato importante un enorme incremento no seu tamaño cerebral, que se calculou entre 650 cm3 hasta 800 cm3, en un cráneo aplastado chamado 1470, encontrado en Koobi Fora. Os restos atopáronse en Kenia, na localidade de Koobi Fora e en Tanzania, na coñecida Garganta de Olduvai.
  • 5. O cerebro O incremento do cerebro mencionado anteriomente foi do 44% Este incremento é significativo porque o tamaño do corpo non tivo grandes cambios o que representa un desenvolvemento enorme para o cerebro en relación ao corpo. Tomando huellas craneanas puidose observar que a expansión do cerebro non foi uniforme. Desenvolveuse o lóbulo frontal da área de Broca e redondeouse notablemente o lóbulo parietal inferior, como comenta Eccles. Estos abultamentos, corresponde á área da linguaxe de Wernicke. Outro desenrrolo importante corresponde ao lóbulo parietal superior. Este incremento da área da fala podería indicaro seu emprego.
  • 6. Datos de interese Analizando algúns dos osos das extremidades recuperados, pódese recoñecer que se trata de unha especie cun aspecto moito máis humano. Aa cabeza do fémur é moito máis grande e de forma máis curta e redondeada. Tamén a pelve ten un aspecto moito máis moderno. A súa altura era similar ao Australopithecus africanus, de uns 1,5 m., así como o peso, calculado en 50 kg. aproximadamente. No cráneo presentanse as diferenzas máis notabeis. O seu rostro é menos prominente. O seu aparato dental era moito máis refinado. Os molares aínda son grandes e con unha grosa capa de esmalte pero son máis estreitos que os do africanus. Os incisivos son máis grandes e con unha forma característica, chamados espadiformes, coa función de cortar. Os cambios observados en este aparato dental puedense deber a un cambio na súa alimentación. Non obstante, analizouse o microdesgaste e puidose comprobar que a súa dieta sería omnívora.
  • 7. A súa alimentación e as conclusións logo de realizárense estudios O seu nome é unha marca distintiva. Realizáronse estudos detallados dos restos óseos das mans para verificar si realmente sería posible que este homo os hubera feito. Napier concluiu que era capaz de prensión de agarre para realizar manipulacións necesarias na fabricación de utensilios de pedra. Os análises aao microscopio electrónico das mostras de desgaste da dentadura, xunto con outras evidencias indirectas, mostran que a súa dieta incluía a carne, sen embargo non podemos decír que foran aínda cazadores, practicaban más ben unha actividade de carroñeo. Esto debíase ao aprendizaxe do uso dos utensilios de pedra, xa que con estes podían cortar as peles de animais algo máis grosas. Tambén utilizarían estes instrumentos de pedra para cortar plantas e triturar certos productos vexetais duros.
  • 8. ¿Cómo tallaban as pedras? A talla de pedras era un simple proceso mecánico: Agarraban con unha man, unha pedra, de maior dureza á que se quería tallar, e na outra man, a que se quería dar forma. Así, golpeábase sucesivamente a pedra extraendo dela varias lascas. De este xeito, íase creando unha especie de punta, o canto máis afiado, que servía para cortar ou cravar. Non hai dudasde que o seu andar era ergueito, así o atestiguan os rasgos da súa pelve, columna, membros e foramen mágnum. Podemos concluir que tanto os osos das mans como das pernas estaban máis próximos aos seres humanos modernos que aos antropomorfos. O Homo habilis orixinouse posiblemente a partir da radiación sufrida polo Australopithecus africanus fai uns 2,5 millóns de anos, persistindo ata fai 1,6 millóns. Caracteristicas do Homo habilis: .- Cráneo máis redondeado. .- Incisivoses padiformes. .- Molares grandes e con esmalte groso. .- Ausencia de diastema. .- Foramen magnum ubicado máis hacia o centro.. .- Rostro menos prógnato que os australopitecinos. .- Incisivo máis grandes que os australopitecinos. .- Cara corta.
  • 9. A importancia do Homo Habilis para a nosa especie O Homo Habilis considerase a especie de tránsito na evolución do ser humano. Ao ter un gran volumen cerebral, crense que puido ser o máis hábil dos homos, ainda que non se descubreu aínda a razón pla que desapareceu, evolucionando ao homo erectus, tras abandonar definitivamente as árboes. A súa habilidade para a talla de pedras á un feito importante que beneficiou considerablemente á nosa especie, para a alimentación e ate para a defensa propia.
  • 10. O Homo Habilis: coexistencia con outros homínidos A menudo pensouse que o Homo habilis é un antepasado sofisticado do Homo ergaster, que á súa vez dou orixen á especie máis humano de apariencia, Homo erectus. Continúan os debates sobre se o Homo habilis á un ancestro humano directo, e se todos os fósiles coñecidos son correctamente atribuídos a esta especie. Sen embargo, en 2007, novos hallazgos suxiren que as duas especies coexistiron ( o homo Habilis e homo erectus) e poden ser de linaxes separados de un ancestro común, en lugar de que o Homo erectus sexa descendente de Homo habilis. O Homo habilis cexisteu con outros Homos como os primates bípedos, Paranthropus boisei, Algúns de los cales prosperaron durante moitos milenios. Sen embargo, o Homo habilis , Posiblemente debido á súa innovación tecnoloxica en herramentas e unha dieta menos especializada, convirteuse no precursor de unha línea completa de novas especies, mentras que o Paranthropus boisei e os seus familiares Paranthropus robustus desapareceron do rexistro fósil. O Homo habilis tamén pudo coexistír co Homo erectus en África por un período de 500.000 anos.