2. Ankara İtfaiyesinin kuruluş yıl dönümü dolayısıyla bugün itfaiyeciler okulumuzun bahçesinde tören ve tatbikat yaptılar.
3. 1,5 saat kadar süren tatbikatta göstermelik olarak yangın söndürdüler…
4. Üçüncü katta mahsur kalan öğrencileri binanın dışından yeni kurtarma metotları ile kurtardılar.
5. Öğle arası tatbikatı izleyen öğrencilerimize bir meslektaşımın hatırlatmasıyla, Fırsat eğitimi ilkesine uygun olarak öğleden sonraki derslerde sordum.
6. - “Din öğretmeni ile itfaiyecinin ortak yanı nedir?” Öğrencilerimden şu cevapları aldım:
7. - İkisi de yangın söndürürler. - İkisi de hayat kurtarırlar. - İkisi de ateşten kurtarırlar.
14. … bir insanın ebedi hayatını kurtarmanın bütün insanların dünya hayatlarını kurtarmaktan önemli olduğunu düşündük.
15. “ Bana,’Sen şuna buna niçin sataştın’ diyorlar. Farkında değilim…
16. Karşımda müthiş bir yangın var. Alevleri göklere yükseliyor. İçinde evladım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor.
17. O yangını söndürmeye, imanımı kurtarmaya koşuyorum. Yolda biri beni kösteklemek istemiş de ayağım ona çarpmış…
18. Ne ehemmiyeti var? O müthiş yangın karşısında bu küçük hadise bir kıymet ifade eder mi? Dar düşünceler, dar görüşler!...” ifadeleri o psikoloji içinde çok daha anlaşıldı ve etkileyici oldu…
19. Ve şöyle bitirdim dersi: Resmen mümkün olmasa da manen hepimiz itfaiyeci olmalıyız…
20. Nasıl ki itfaiyeciler tatbikat sırasında bir tüpü tutuşturup sonra üzerine battaniye sararak onu nasıl söndürebileceğimizi bize öğrettiler. Gerektiğinde bunu yapmaya hazır olalım, diye…
21. Yoksa “itfaiyeci çağırayım da gelsin söndürsün” dersen o gelene kadar iş işten geçer, çok şeyini kaybedersin.
22. Aynı şekilde anne babalar çocuklarına Dini öğretmek için din öğretmeni beklememeli…
23. Herkes kendisinin veya yakınlarının Cehennem ateşinde yanmaması için o ateşi nasıl söndüreceğini bizzat öğrenmeli ve bu önemli meselede kendine düşeni yapmalıdır.”
24. Bizim bu gerçeği hatırlamamıza vesile olan Ankara İtfaiyesine ve itfaiyecilere teşekkür ederiz…