�ݺ�ߣ

Editor's Notes

• #3: Er zijn 3 generaties Kennis Management: KM 1.0 - In het beginstadium werd KM voornamelijk beïnvloed door de informatietechnologie. In dit stadium realiseren organisaties zich dat hun speerpunten informatie en kennis zijn en men wil ze allebei graag ontsluiten, maar kennis en informatie worden vaak door elkaar gehaald. Het resultaat is vaak een grote logge database vol met informatie. De medewerkers die er verplicht mee moeten werken kunnen daar weerstand tegen hebben omdat ze er de waarde niet van inzien. Bij deze vorm van KM wordt alle kennis gecentraliseerd en de plannen komen van bovenaf (top-down). Deze benadering werkt daarom vaak niet goed. De tegenhanger van KM 1.0 is KM 2.0. KM 2.0 – Dit is de menselijke benadering, er ligt minder nadruk op de gebruikte systemen. Ideeen komen van de medewerkers zelf (bottom-up) en er zijn geen grote centrale systemen meer. Tijdens dit stadium gaat Kennismanagement zowel over het genereren van kennis als over het delen van kennis en communiceren. De directie heeft door de bottom-up benadering minder controle over de gebruikte systemen en methodes. Werknemers krijgen persoonlijke tools die hen echt helpen bij het werk. Ze worden niet meer gedwongen om bepaalde systemen en processen te gebruiken, daardoor zien ze zelf snel de waarde van KM in. Minder controle vindt de directie meestal niet prettig , daarom duurt het in veel organisaties lang voordat men besluit om deze vorm van KM in te voeren. Toepassing KM 2.0 vind plaats in Communities of practice en door middel van web 2.0 applicaties. Daarover vertellen we verderop meer. KM 2.0 wordt door de menselijke benadering Social Knowledge Management genoemd. KM 3.0 – De 3e generatie Kennis Management komt er aan, maar is nu nog vooral een wetenschappelijk verhaal. Er zijn momenteel nog geen goed werkende KM 3.0 applicaties. Deze fase bestaat uit het structureren van inhoud en het toekennen van indextermen, oftewel inhoudelijke ontsluiting. KM 3.0 maakt gebruik van web 3.0. Web 2.0 is het interactieve web, web 3.0 gaat over het semantische web (het slimme web). Het semantische web is gebaseerd op taxonomieën, oftewel onderwerpsindelingen. De technologie ‘snapt’ dus waar teksten over gaan en kan ze daardoor beter ontsluiten. Hierover later in de presentatie meer. Deze drie generaties lopen wel door elkaar. Sommige bedrijven zijn nog bezig met KM 1.0, andere organisaties hebben KM 2.0 ingevoerd of zijn ermee bezig en weer andere organisaties denken al na over KM 3.0. (Bronnen: het boek Knowledge Management van Michael Koenig en T. Kanti Srikantaiah en Knowledge Management 3.0 door Allan Cho: http://allanslibrary.blogspot.com/2007/10/knowledge-management-3.0.html)
• #4: Een definitie van KM 2.0 is het faciliteren van betekenisgeving, dat benadrukt de menselijke benadering. KM 2.0 gaat vooral over mensen, kennis delen en organisatiecultuur. Kennis is voor steeds meer organisaties een onderscheidende factor. Daar komt de behoefte uit voort om kennis te managen. Omdat bij KM 1.0 is gebleken dat kennis expliciet maken en in databases stoppen niet goed werkt draait KM 2.0 meer om het proces van kennisdeling dan om de uiteindelijk uitgeschreven kennis. Kennismanagement 2.0 dient niet de kennis zelf, maar het proces van onderhandeling over betekenis te managen. De organisatie en KM 2.0 worden niet vanuit beheersing, maar juist vanuit talent en passie vormgeven. Men moet niet meer alleen kijken naar de organisatie in het geheel, maar aandacht schenken de talenten van de individuele medewerker. De persoonlijke kennis en creativiteit zijn het belangrijkste deel van de productiefactor kennis. De kennis zelf veroudert namelijk en is niet in elke situatie toepasbaar. Door persoonlijke interesse raken medewerkers het meest gemotiveerd, dus als zij ruimte krijgen voor hun eigen interesses en creativiteit kunnen ze zorgen voor de meeste toegevoegde waarde voor de organisatie. Juist de creativiteit die uit opgedane kennis kan voortvloeien, maakt het voor de organisatie mogelijk in te spelen op ontwikkelingen, haar koers bij te stellen en zo dus krachtig te innoveren. Als de juiste kennis en talenten in een organisatie ontbreken kan een organisatie nieuwe medewerkers met die kennis en talenten aannemen of op projectbasis mensen met die kennis en talenten van buiten de organisatie inhuren. De echte kenniswerker kent zijn talent en biedt dit binnen de organisatie vrij aan aan iedereen die er gebruik van wil maken, zodat hij zijn talent verder kan exploreren. Dit kan verder inhouden dat organisatiegrenzen gaan vervagen.
• #5: Community of practice: een groep van mensen die hun kennis en ervaring rond een bepaald thema of vakgebied delen en met elkaar leren om beter met de problemen en uitdagingen in de praktijk om te gaan Definitie Community of practice uit één van de colleges van Esther Groepsblog: voor een sociale benadering van reflectie en discussieWiki: voor het collaboratief ontwikkelen van feitelijke informatieSocial bookmarking: voor laagdrempelige kennisdeling en exploratieSocial software en andere web 2.0 toepassingen bieden uitkomst om de eigen informatiebehoefte te kanaliseren (vorige slide zegt dat persoonlijke kennismanagement belangrijk is) Lifehacking: optimaliseren van het persoonlijk informatiegebruik door het gebruik van slimme tools, trucs en ezelsbruggetjes (hacks)Getting Things Done: gericht op het eenvoudig opslaan, opsporen en terugvinden van alle informatie die je nodig hebt om dingen te kunnen doen Lifehacking en Getting Things Done geven ‘ruimte’. Door alle op je afkomende informatie op te slaan, hoef je minder te onthouden en heb je dus meer ruimte om met andere dingen bezig te zijn. Je kunt later al je informatie wel eenvoudig terugzien, acties uit voeren en/of verwerken. Voorbeelden van Lifehacking en Getting Things Done tools zijn toepassingen die beschikbaar zijn op het internet zoals: Netvibes, een persoonlijke startpagina waarin je verschillende media kunt laten samenkomen en beheren Delicious, een toepassing om in je netwerk interessante sites te delen Evernote, een toepassing waarmee je allerlei informatie (zowel afkomstig van documenten, websites en andere media) in de vorm van notes kunt opslaan en eenvoudig via trefwoorden toegankelijk kunt maken. Knowledge cafés: inspirator/organisator/uitvinder = David Gurteen. Hij ging eerst naar congressen waar presentaties werden gegeven maar waar de tijd te krap was om erna nog te discussiëren. Daarom begon hij zelf met het organiseren van zogenaamde Knowledge cafés waarbij diegene die kwamen presenteren maar 5 minuten tijd kregen om zelf te praten en geen slides mochten gebruiken. Filosofie Knowledge cafés: Focussen op de gesprekken tussen deelnemers Discussiëren over het centrale thema veleer dan overdonderd worden door slides Het voeren van interessante face-to-face gesprekken De échte waarde van een Knowledge Café is niet wat mensen noteren, maar wat ze meenemen in hun hoofd. Uitspraak “het werk van de kenniswerker bestaat uit het hebben van interessante gesprekken” komt van David Weinberger (inspireert David Gurteen)
• #6: Semantische technologie levert informatie op basis van metadata die een inhoudelijke beschrijving geven van informatie in elektronisch tekstmateriaal (voorheen op basis van specifieke documenteigenschappen zoals een voorkomend trefwoord). Voorbeeld: Harmelen is een naam van een persoon en een naam van een dorp. Zoekmachines zien het verschil hier niet tussen. Bij semantische technologieën worden er extra metadata toegevoegd aan Harmelen de persoon, bv. heeft adresgegevens, zodat de computer Harmelen herkent als een persoon. Rond het semantisch web is een vreemde polemiek ontstaan van ‘gelovigen’ en ‘ongelovigen’ die er al dan niet vanuit gaan dat dit web 3.0 er komt. Berners-Lee kunnen we tot de gelovigen rekenen. Brussee staat op zijn minst kritisch. “Het semantisch web kan niet zelf taken uitvoeren, net zo min als het gewone web zelf spontaan webpagina’s kan maken. En Als je astronomische hoeveelheden data hebt, kun je er alleen op een voor een mens betekenisvolle manier mee omgaan door geautomatiseerde stappen toe te passen. Het semantische web is er nog niet, maar op de weg er naartoe zijn er wel allerlei initiatieven die bijdragen aan betekenisgeving en verrijking van informatie. Soms op een heel eenvoudige manier: op het moment dat jij een filmpje op YouTube bekijkt, vindt er een viewcount plaats en dat geeft toch een soort betekenis of waardering aan. Toevoegingen als ‘dit wordt zo vaak gelezen’ of ‘dit is gelabeld als volgt’ geven al een verrijking in de sfeer van metadata. Uit het artikel ‘Gameren, Edith van. (2008). Semantisch web: het intelligentere internet. Intellectueel Kapitaal, 7(5), p. 8-12. URL http://www.ikmagazine.nl/share/files/158_697818/IK0805-p08-13.pdf’ waar ook met voorbeelden wordt uitgelegd wat het semantisch web is.