際際滷

際際滷Share a Scribd company logo

KEPERLUAN AKTIVITI BERMAIN & KEPENTINGANNYA TERHADAP MOTIVASI KANAK-KANAK PRASEKOLAH

Download as DOCX, PDF
J
Joyce Robert

KEPERLUAN AKTIVITI BERMAIN & KEPENTINGANNYA TERHADAP MOTIVASI KANAK-KANAK PRASEKOLAH

1 of 13
PRASEKOLAH SK KRAIT KEPERLUAN AKTIVITI BERMAIN DAN KEPENTINGANNYA TERHADAP MOTIVASI KANAK-KANAK PRASEKOLAH Pengenalan Bermain adalah perlu dalam kehidupan kanak-kanak (Landreth, Baggelly & Tyndall, 1999). Bermain merupakan aksi, tindakan atau kelakuan yang boleh dihargai dan mudah untuk dikenal pasti (Sluss, 2005).Dalam pendidikan awal kanak-kanak,bermain menjadi faktor penting yang dapat membantu mengoptimumkan proses pembelajaran dan perkembangan.MenurutFroebel (dalam Vickerius & Sandberg,2006),kerja,bermain dan belajaradalah satu unitdalam pendidikan awal kanak-kanak. Dalam pada itu, Vygotsky menjelaskan bahawa bermain adalah kenderaan bagi kanak-kanak untuk melakukan interaksi sosial dan sangat penting untuk proses belajar. Bermain juga memberi ruang bagi anak-anak untuk meningkatkan kepercayaan diri dan penguasaan.Walaupunbermain dilakukan secara tidakformal,namun kanak-kanakdapatberbincang dan berkongsi tujuan bermain yangsama. Pendekatan belajarsambil bermain dikatakan satu pendekatan yang memberi pengalaman secara langsung dengan objek dan menggalakkan kanak-kanak membina perhubungan dengan individu dan objekdipersekitarannya secara optimum. Sebagai pendidik kepada kanak-kanak, guru prasekolah sangat disarankan supaya memenuhi minatdan keperluananakdidiknya.Di prasekolah, pendekatan belajar melalui bermain membenarkan kanak-kanak terlibat dengan sesuatu aktiviti pengajaran dengan perasaan yang gembira dan penuh kepuasan seiring dengan minat dan keinginan semula jadi. Martin (2001) menyatakan kanak-kanak akan mempamerkankeinginan semulajadi tentangapakah objekitu, bagaimana objektersebutberfungsi dan bagaimana ia berkait antara satu sama lain dengan memerhatikan objek yang berada di persekitaran mereka.Oleh sebabitu,peloporpendidikanawal kanak- kanak seperti Froebel, Pestalozzi dan Montessori dalam Eliason dan
PRASEKOLAH SK KRAIT Jenkins (2003) menyarankan agar pendidikan di peringkat awal ini berasaskan persekitaran semula jadi dengan menggalakkan penglibatanaktif dan permainan. Pada asasnya, sifat dan sikap kanak-kanak untuk belajar tentang sesuatu yang belum diketahui sangattinggi ketika bermain.Namun, orangdewasa seringmelihataktiviti bermain dari sudutyang sempit. Dari penglihatan mata kasar, kanak-kanak bermain hanya untuk menikmati keseronokan sahaja tanpa matlamat yang jelas. Mereka bimbanganak-anaklalai danhilangfokus dalam pelajaranseterusnya tidak dapat menguasai bidang akademik dengan cemerlang. Tetapi Morrison (1998) menjelaskan bahawa aktiviti bermain sebenarnya adalah satu proses permulaan bagi kanak-kanak untuk belajar. Ahli pendidikan awal kanak-kanak menjelaskan bahawa aktiviti bermain dapat menyumbang kepada perkembangan kanak-kanak dari aspek sosial, kognitif, afektif dan motor (Frost, Bowers & Wortham, 1990). Selain itu, banyakhadis-hadis yangmenyebutmengenai kepentingan bermain dalam kehidupan kanakkanak yang menunjukkan kesesuaiannya sebagai pendekatan utama perkembangan pembelajaran kanak-kanak(Mastura,2009). Peluang bermain yang disediakan dalam proses pengajaran dan pembelajaran dikatakan mampu merangsang motivasi dan minda kanak-kanak ke tahap optimum melalui penerokaan, inkuiri, pembinaan dan penemuan secara semula jadi. Apabila keperluan bermain kanakkanak dipenuhi, secara tidak langsung minatnya terhadap pembelajaran akan bertambah, dan motivasinya juga akan meningkat. Selain itu, tekanan juga dapat dielakkan apabila bermotivasi ketika belajarkerana tanpa disedari kanak-kanak,tugas atau pembelajarannya diserapkan dalam aktiviti bermain. Penglibatan kanak-kanakdalam proses pengajarandan pembelajaran juga semakin meningkat kerana mereka berasa seronok dengan pengajaran yang melibatkan pengalaman, penggunaan objek-objek konkrit dan juga berpusatkan kanakkanak. Kajian lepas mendapati apabila pendekatan pengajaran yang digunakan bersesuaian dengan gaya pembelajaran pelajar atau kanak-kanak, pengetahuan yang disampaikan dapat disimpan dengan lebih lama dan kanak-kanak
PRASEKOLAH SK KRAIT mempunyaisikap yangpositifterhadap pembelajarantersebut(Sloan, 2004;Nor Azan, 2005). Kajian terdahulu menunjukkan bahawa kejayaan mempunyai pengaruh yang kuat dengan motivasi individu (Middleton dan Spanias,1999)dalam Aida Surayadan Wan Zah,2009).Motivasiyang hadir ketika pendekatan belajar melalui bermain diaplikasikan dijadikan perangsanguntukmembangkitkankeseronokandan minat seseorang kanak-kanak terhadap pembelajaran mereka. Atas alasan ini, pemahaman terhadap konsep bermain kanak-kanakadalah perlu khususnya dalam kalangan guru prasekolah supaya keperluan semula jadi kanak-kanak dipenuhi sekaligus meningkatkan motivasi mereka dalam menuntutilmu. 1. Objektif 1.1 menerangkan tentang keperluan aktiviti bermain terhadap perkembangan kanak-kanak. 1.2 membincangkan tentangkepentingan bermain terhadap motivasi kanak-kanak. 2. Konsep bermain di prasekolah Menurut Frost, Bowers dan Wortham (1990) bermain dapat menyumbang kepada perkembangan kanak-kanak dari aspek sosial, kognitif, afektif dan motor. Malah, banyak hadis-hadis yang menerangkan tentangkepentingan bermain dalamkehidupankanak- kanak dan menunjukkan kesesuaiannya sebagai pendekatan utama dalam perkembangan dan pembelajaran kanak-kanak (Mastura, 2009). Selain itu, ramai pelopor pendidikan awal kanak-kanak merumuskan bahawa pembelajaran yangsangatbernilai hadirketika kanakkanak bermain. Bahkan ada yang berpendapat bahawa bermain adalah pekerjaan bagi kanakkanak.
PRASEKOLAH SK KRAIT Penjelasan Froebel (1889) dalam bukunya yang bertajuk The Education of Man terhadap kepentingan bermain kepada kehidupan kanak-kanakadalahseperti berikut; bermain adalah perkembangan yang tertinggi di zaman kanak-kanak.Melalui bermain kanak-kanakdapatbelajar meluahkan apa yang terkandung dalam jiwa mereka dengan rela. Peluang bermain yang diberikan sangat pentingdan bermakna kepada kanak-kanak. Kepentingan penggunaan konsep bermain pada peringkat kanak- kanak telah disokong dan diakui oleh penyelidik-penyelidik dari pelbagai disiplin termasuklah psikologi, pendidikan, falsafah, sosiologi dan juga kesihatan. Malah Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) telah mengisytiharkan pada 20 November 1959 bahawa kanak-kanak mempunyai hak untuk bermain yang harus diarahkan untuk tujuan yang sama khususnya dalam bidang pendidikan (Duncan & Lockwood, 2008). Hal ini kerana, mereka percaya dalam kehidupan kanak-kanak, bermain merupakan faktor penting dalam membantu proses pembelajaran dan perkembangan (Bredekamp, 1987). Apabila kanak-kanak diberi peluang untuk membuat pilihan sendiri, mereka lebih cenderung untuk menghasilkan sesuatu yangistimewa dan bermakna. Seperti yang dijelaskan oleh Morrison (1995), bermain adalah kehidupan bagi kanak-kanak dan merupakan tahap tertinggi dalam membantu proses perkembangan mereka. Froebel menyarankan semua kerja yangdilakukan oleh kanak-kanakperlu mempunyai ciri- ciri bermain. Dengan bermain kanak-kanak dapat melahirkan dan mendedahkan keunikan yang dimilikinya. Oleh yang demikian, aktiviti bermain perlu diaplikasikan oleh guru prasekolah dengan cara terbaik dalam memperkenalkan perkara-perkara asas mengikut standard kandungan yang telah ditetapkan dalam setiap tunjang prasekolah. Dalam Rohani, Nani dan Mohd. Sharani (2007), pendekatan bermain yang berasaskan Teori Piaget menitik beratkan beberapaperkara,iaitu;
PRASEKOLAH SK KRAIT i. Persekitaran kanak-kanak perlu dilengkapi dengan bahan dan aktiviti yang membenarkan mereka berinteraksi dengan persekitaran mereka. Contohnya, aktiviti melukis, membina, berlakon,bermain olok-olokatau bermain dengan pasirdan air. ii. Pengalaman belajar kanak-kanak adalah berasaskan aktiviti penerokaan dan penemuan. Misalnya, selepas berpengalaman bermain dengan air, kanak-kanakakan berkebolehan membuat jangkaan sama ada sesuatu benda akan terapung atau tenggelam apabila diletakkandi atas permukaan air. iii. Guru berperanan dengan menggalakkan penerokaan persekitaran dan membimbing dalam proses pembinaan pengetahuan. iv. Kurikulum dan pengalaman pembelajaran kanak-kanak disusun berasaskan minat yang boleh mewujudkan perasaaningin tahu kanak-kanak. Sehubungan itu,Jerome Brunermenyarankan bahawa ciri-ciri utama bermain bukan sahaja terletak pada isi kandungan tetapi bentuk permainan. Pendekatan bermain ini wujud dalam kontinum yang berterusan dari pelbagai jenis permainan yang ditentukan oleh kanak-kanakseterusnya orangdewasa atau guru prasekolah.Aktiviti bermain bermula dari main secara bebas (free-flow play) yang mana aktiviti bermain adalah atas pilihan sendiri dan sepenuhnya diurus oleh diri kanak-kanak. Kemudian aktiviti bermain menuju ke arah permainan yang lebih berstruktur dan tersusun (structured play), seterusnya permainan berpandu (guided play) dan di akhiri dengan pembelajaran yang menyeronokkan (playful teaching). Aktiviti pembelajaran yang menyeronokkan ini perlu kepada inisiatif guru yang bijak merangka agenda supaya aktiviti yang dijalankan dapat meningkatkanmotivasi kanak-kanak,tidak bosan dan sentiasa aktif. 3. Bermain dan motivasi kanak-kanak prasekolah Hubunganantara memenuhi keperluan dengan pembelajaran kanak- kanakyang bermakna merupakan elemen pentingdalam pendekatan belajar sambil bermain. Motivasi merupakan aspek penting dalam proses pembelajaran kanak-kanak.Menurut Kanfer (1994), motivasi merupakan mekanisme psikologi yang mampu mengawal arahan,
PRASEKOLAH SK KRAIT intensiti dan tingkah laku yang berterusan. Manakala Bomia et al. (1997) menjelaskan motivasi adalah kesediaan pelajar, keperluan, keinginan, dan paksaan untuk mengambil bahagian dalam sesuatu perkara serta berjaya dalam proses pembelajaran. Skinner dan Belmont(1991)menjelaskan bahawa pelajar-pelajaryangbermotivasi akan melibatkan diri dalam aktiviti sekolah seperti memilih tugas- tugas mengikut kemampuan kecekapan, bertindak apabila diberi peluang, mengerahkan usaha yang gigih serta memberi tumpuan dalam pelaksanaan tugas pembelajaran, menunjukkan emosi yang positif seperti bersemangat,optimis,rasa ingin tahu, dan minat. Motivasi boleh dibahagikan kepada dua iaitu motivati ekstrinsik dan instrinsik (Lepper, 1985; Lepper & Chabay, 1985; Lepper & Malone, 1987). Motivasi ekstrinsik merupakan elemen yang terkandung di bawah persekitaran luaran. Motivasi ekstrinsik merangkumi faktor- faktor seperti popular, mobiliti sosial, kepujian, dorongan dan ganjaran. Manakala motivasi instrinsik ialah kecenderungan dalaman untuk menumpukan perhatian kepada minat, membuat latihan kepada keupayaan, mencari dan menjadi pakar di dalam cabaran yang optima (Reeve, 2001). Motivasi ini akan wujud dalam diri individu apabila melakukan sesuatu perkara atau aktiviti yang bertujuan untuk menikmati keseronokan tanpa mengharapkan sebarang ganjaran. Lepper dan Chabay (1985) berpendapat bahawa motivasi intrinsik lebih memberi manfaat kepada pembelajaran berbanding motivasi ektrinsik khususnya dalam pembelajaran matematik.Oleh sebabitu,kajian lepas menunjukkanbahawa elemen motivasi merupakan satu pengaruh yang kuat dalam pembelajaran matematik(Middleton & Spanias,1999). Motivasi intrinsik sangatberkait dengan pencapaianyang cemerlang dalam pembelajaran di kalangan kanak-kanak (Pintrich & Schunk, 1996). Motivasi instrinsik adalah penyumbang kepada keupayaan kanak-kanak untuk memperoleh pembelajaran bermakna, menyelesaikan masalah dan pengalaman yang menggembirakan (Deci, 1975). Peningkatan pembelajaran ini berlaku disebabkan pelajar yang mempunyai motivasi instrinsik yang tinggi akan melibatkan diri secara optimum dalam proses pembelajaran. Kanak-
PRASEKOLAH SK KRAIT kanak akan menggunakan pelbagai strategi untuk menggalakkan pemahaman yang mendalam dan mengaplikasikannya pada masa depan hasil dari pembelajaran yang dilalui. Apabila kanak-kanak bermotivasi tinggi, secara tidak langsung mereka akan memperoleh keseronokan dalam pembelajaran, meningkatkan ilmu pengetahuan, yakin dengan diri sendiri dan lebih cenderung melakukan aktiviti- aktiviti bermatlamat( Harter, 1982;Pintrich & Schunk, 1996). 4. Isu yang berbangkit Walaupun telah banyak bukti kajian terdahulu yang menunjukkan bahawa aktiviti bermain memberikan impak postif terhadap perkembangan dan pembelajaran kanak-kanak namun situasi yang berlaku kini adalah pendekatan belajar melalui bermain yang disarankan oleh standard kurikulum prasekolah masih tidak diberikan keutamaan di prasekolah. Laporan oleh Miller dan Almon (2009) menunjukkan aktiviti bermain telah diketepikan dalam pendidikan prasekolah di Amerika sejak dua dekad yang lalu kerana dianggap tidak relevan dengan kurikulum prasekolah yang bersifat akademik dan berorientasikan peperiksaan. Kurikulum ini telah menafikan naluri semula jadi kanak-kanak kerana terlalu mementingkan gred dan prestasi individu. Menurut Miller dan Almon (2009) lagi, banyak masa kanak-kanak diperuntukkan untuk belajar dan mereka sering diuji dalam kemahiran literasi dan matematik berbanding menggunakan pendekatan belajar melalui bermain. Pendekatan belajar melalui bermain dikatakan tidak mendatangkan faedah dan tidak bernilai (Cleave & Brown, 1989), boleh merendahkan tahap intelek kanak- kanak (Hall & Abbott, 1991) dan dilihat sebagai musuh pada peringkatpendidikan asas oleh sesetengahpihak.Akibatnya bilangan guru yang mengikut perubahan kurikulum baru juga semakin bertambah (Nicolopoulou, 2010). Guru terpaksa menurut perubahan kurikulum (Nicolopoulou, 2010) dengan memilih dan menggunakan pendekatan langsung supaya kanak-kanak menguasai kemahiran
PRASEKOLAH SK KRAIT literasi dan matematik dengan cepat mengikut masa dan standard akademik yang telah ditentukan dalam kurikulum (Miller & Almon, 2009). Kajian awal yang dilakukan oleh Jemaah Nazir Sekolah pada tahun 2005 setelah diperkenalkan pendekatanbelajarmelalui bermainpada tahun 2003 di Malaysia menunjukkan bahawa kesemua prasekolah yang dilawati telah menggunakan Kurikulum Prasekolah Kebangsaan (2003) sebagai panduan dalam proses pengajaran dan pembelajaran. Malangnya kurikulum yang menjadi garis panduan untuk proses pengajaran dan pembelajaran tidak ketara penggunaannya di prasekolah yang wujud di Malaysia kecuali prasekolah di bawah Kementerian Pendidikan Malaysia (Mariani, 2009). Kajian mendapati sebanyak 79.5 peratus guru telah melaporkan penggunaan pendekatan belajar melalui bermain dalam pengajaran mereka, 83.6 peratus menggunakan pendekatan bertema dan 78 peratus menggunakanpendekatanbersepadu.Dapatankajian ini jelas menunjukkan bahawa pendekatan belajar melalui bermain adalah pendekatan yang kerap digunakan dalam proses pengajaran meskipun dianggap sebagai aktiviti yang banyak membuang masa kanak-kanakoleh sesetengahpihak. Walau bagaimanapun, apabila pemerhatian dilakukan sekali lagi dalam kajian yang lain terhadap 20 buah sekolah oleh pegawai prasekolah dari Bahagian Pendidikan Negeri Selangor, dapatan menunjukkan hampir semua kelas tidak melaksanakan pendekatan belajar melalui bermain (Pusat Perkembangan Kurikulum, 2007). Rumusan awal yangdibuatialah guru mempunyai pandangan positif terhadap pendekatan belajar melalui bermain yang disarankan oleh kurikulum prasekolahtetapi sukaruntukmelaksanakannya di dalam kelas kerana kurang pengetahuan dan kemahiran serta tiada panduan yang khusus untuk melaksanakan pendekatan tersebut. Menurut Rashidi dan Abdul Razak (1995), antara sebab guru masih tidak mengamalkan pembelajaran berfikrah walaupunmereka sedar kepentingan ini adalah kerana guru kurang pengetahuan tentang teori pembelajaran yang dicadangkan oleh kementerian. Akibatnya banyakprasekolahtelah mengurangkan pendekatan bermaindan ada
PRASEKOLAH SK KRAIT sesetengahnya yang menolak terus pendekatan tersebut dari proses pengajaran dan pembelajaran (Bodrova &Leong,2003;Brandon,2002 dalam Zigler & Bishop-Josef,2006). 5. Kesimpulan Aktiviti bermain merupakan teknik yang mudah untuk guru prasekolah aplikasikan kepadakanak-kanaktanpa perlu dipaksa dan diajar secara rumit. Hal ini kerana apabila kanak-kanak bermain, mereka sebenarnya diberi peluang menggunakan dan mengasah kreativiti sedia ada yangdimiliki untukmenyelesaikan masalahsama ada secara individu mahu pun berkumpulan.Dalam hal ini, pendidik perlu memainkan peranan penting dalam membina dan menggalakkan motivasi intrinsik kanak-kanak terutamanya di prasekolah. Sebagai guru prasekolah, mereka perlu bertindak balas terhadap keperluan setiap kanak-kanak yang berada di dalam kelasnya. Penggunaan pendekatan belajar melalui bermain boleh membantu meningkatkan motivasi instrinsik kanak-kanak ke peringkat yang lebih tinggi dalam setiap perkembangannya (Rubin, Fein & Vandenburg, 1983). Menurut Isenberg dan Quisenberry (2002), aktiviti bermain yang disediakan untuk kanak-kanak dapat menyokong peningkatan motivasi instrinsik hasil daripada emosi positif yang hadir ketika bermain. Emosi yang positif, seperti rasa ingin tahu dan rasa seronok secara umumnya dapat meningkatkan prestasi pembelajaran kanak-kanak melalui aktiviti bermain yang disediakan oleh guru.Oleh itu,guru perlu komited untukmemastikan pendekatan belajar sambil bermain dapat dilaksanakan dengan cekap,berkesan untukmelahirkan modal insanyangmenguasai ilmu, berkemahiran tinggi dan mempunyai daya saingyangtinggi.Peranan guru prasekolah perlu diperhebat dengan memberi ruang atau stimulus kepada kanak-kanak supaya dapat bermain, menyediakan bahan dan material kepada kanak-kanak untuk membentuk pengetahuanmelaluibermain danjugamenjadi pemerhati yangcekap kepada kanak-kanak ketika bermain. Hal ini kerana bermain bukan sahaja dapat mengasah kemahiran dan pengetahuan kanakkanak malah ia merupakan satu medium yang mampu meningkatkan motivasi kanak-kanaksecara semula jadi.
PRASEKOLAH SK KRAIT Rujukan Aida Suraya Md. Yunus & Wan Zah Wan Ali (2009).Motivation in the learning of mathematics. European Journal of Social Sciences. Vol. 7, No. 4 (93-101). Bomia, L., Beluzo, L., Demeester, D., Elander, K., Johnson, M., & Sheldon,B. 1997.The impact of teachingstrategies on intrinsic motivation. Champaign, IL: ERIC Clearinghouse on Elementaryand Early Childhood Education. Bredekamp,S. (1987). Developmentallyappropriate practice in early childhood programs servingchildren from birth through age eight. Washington,DC: NAEYC. Cleave,S. & Brown, S. (1989).Four year olds in school: Meetingtheir needs.Windsor:NFER-Nelson. Deci, E. L. (1975). Intrinsicmotivation.New York:Plenum Publishing. Duncan, J. & Lockwood, M. (2008). Learning through play: A work based approach for the early years professional. London: ContinuumInternational PublishingGroup. Eliason, C. & Jenkins, L. (2003). A practical guide to early childhood curriculum (5 th ed.). New York: Mac Millan College Publishing Company. Froebel,F. (1889). The education of man. New York: E. Appleton. Frost, J. L., Bowers, L., & Wortham,S., (1990).The state of American playgrounds. Journal of Physical Education, Recreation, and Dance.Vol 61 (8), hlm. 18-23. Hall, N. & Abbott, L. (1991). Play in the primary curriculum. London: Hodder& Stoughton. Harter, S. (1982). The perceived competence scale for children. Child Development.Vol.53, 87-97.
PRASEKOLAH SK KRAIT Isenberg,J. P. & Quisenberry,N. (2002). Play: Essential for all children. A position paper of the Association for Childhood Education International. www.acei.org/playpaper.htm. Dilayari pada 6 Mac 2011. Landreth G. L., Baggelly,J., & Tyndall,A. L. (1999).Beyond adapting adultcounselingskills foruse with children:The paradigm shift to child-centered play therapy. Journal of Individual Psychology,55(3), 272-288. Lepper, M. R. (1985). The play's the thing. (Review of Mind at Play). ContemporaryPsychology,30, 312-313. Lepper, M. R. & Chabay, R.W. (1985). Intrinsic motivation and instruction: Conflicting views on the role of motivational processes in computer-based education. Educational Psychologist,20, pp. 217-230. Malone, T. W & Lepper, M. R. (1987). Making learning fun: A taxonomymodel of intrinsic motivations for learning.Dalam R. E. Snow & M. J. Farr (eds). Aptitude, learningand instruction. Vol. 3, 255-286. Mariani Md Nor (2009). Kepentingan bermain dalam pendidikan prasekolah. http://www.scribd.com/doc/4007899/Kepentingan-Bermain- Dalam-PendidikanPrasekolah.Dilayari pada 11 Januari 2010. Martin, D. J. (2001). Construction early childhood science. Delmar: Albany. Mastura Badzis (2009). Pendidikan anak-anak di peringkat awal umur berasaskan binaan kurikulum yang integratif. Minda Madani Online.Dilayari pada 20 April 2011. Morrison, G. S. (1995). Early childhood education today. New Jersey: Merrill Prentice Hall. Morrison,G. S. (1998).Earlychildhood educationtoday.UpperSaddle River, NJ:Prentice Hall.
PRASEKOLAH SK KRAIT Middleton,J.A. & Spanias,P. A. 1999.Motivation forachievementin mathematics: Findings,generalization and criticism of the research, Journal for Research in Mathematics Education,30(1),6588. Miller, E. & Almon,J. (2009). Crisis in the kindergarten:Whychildren need to play in school. www.eddigest.com. Dilayari pada 19 Februari 2011. Nicolopoulou, A. (2010). The alarming disappearance of play from early childhood education. Human Development 2010. Vol. 53, 1-4. Nor Azan Mat Zin. 2005. Pembangunan dan Kepenggunaan Perisian Kursus Adaptif Multimedia (A-MathS): Reka Bentuk Berasaskan Stail Pembelajaran. Tesis Ph.D. Universiti Kebangsaan Malaysia. Pintrich, P. R., & Schunk, D. (1996). Motivation in education:Theory, research and applications. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. Kementerian Pendidikan Malaysia. Laporan kajian kes pendidikan prasekolah 2008. Kuala Lumpur: Bahagian Perancangan dan Penyelidikan Pendidikandengan kerjasama UNICEF. Reeve, J. (2001). Understanding motivation and emotion. (3th ed). United States of America : Harcourt Brace College. Rohani Abdullah, Nani Menon & Mohd. Sharani Ahmad (2007). Panduan Kurikulum Prasekolah. PTS Professional Publishing Sdn. Bhd:Selangor. Rubin, K. H., Fein, G., & Vandenberg, B. (1983). Play. Dalam E.M Hetherington (ed.). & P. H. Mussen. Handbook of child psychology: Vol. 4. Socialization, personality and social development(pp.698-774).New York: Wiley. Sloan, T., Daane, C.J. & Giesen, J. (2004). Learning Styles of Elementary Preservice Teachers. College Students Journal. 38(3): 494-501.
PRASEKOLAH SK KRAIT Sluss,D., J. (2005). Supportingplay:Birth through age eight. Canada: Thomsom DelmarLearning. Vickerius,M., & Sandberg,A. ( 2006).The significance of play and the environmentaround play. Early Child Developmentand Care , 176, 207217. Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The developmentof the higher psychological processes. Cambridge,MA: Harvard University Press. Zigler, E., & Bishop-Josef,S. (2006).The cognitive child vs. The whole child: Lessons from 40 years of head start.In D.Singer, R. M. Golinkoff,&K. Hirsh- Pasek (Eds.), PlayLearning: How play motivates and enhances childrens cognitive and socialemotional growth.New York, NY: Oxford University Press.

More Related Content

KEPERLUAN AKTIVITI BERMAIN & KEPENTINGANNYA TERHADAP MOTIVASI KANAK-KANAK PRASEKOLAH

  • 1. PRASEKOLAH SK KRAIT KEPERLUAN AKTIVITI BERMAIN DAN KEPENTINGANNYA TERHADAP MOTIVASI KANAK-KANAK PRASEKOLAH Pengenalan Bermain adalah perlu dalam kehidupan kanak-kanak (Landreth, Baggelly & Tyndall, 1999). Bermain merupakan aksi, tindakan atau kelakuan yang boleh dihargai dan mudah untuk dikenal pasti (Sluss, 2005).Dalam pendidikan awal kanak-kanak,bermain menjadi faktor penting yang dapat membantu mengoptimumkan proses pembelajaran dan perkembangan.MenurutFroebel (dalam Vickerius & Sandberg,2006),kerja,bermain dan belajaradalah satu unitdalam pendidikan awal kanak-kanak. Dalam pada itu, Vygotsky menjelaskan bahawa bermain adalah kenderaan bagi kanak-kanak untuk melakukan interaksi sosial dan sangat penting untuk proses belajar. Bermain juga memberi ruang bagi anak-anak untuk meningkatkan kepercayaan diri dan penguasaan.Walaupunbermain dilakukan secara tidakformal,namun kanak-kanakdapatberbincang dan berkongsi tujuan bermain yangsama. Pendekatan belajarsambil bermain dikatakan satu pendekatan yang memberi pengalaman secara langsung dengan objek dan menggalakkan kanak-kanak membina perhubungan dengan individu dan objekdipersekitarannya secara optimum. Sebagai pendidik kepada kanak-kanak, guru prasekolah sangat disarankan supaya memenuhi minatdan keperluananakdidiknya.Di prasekolah, pendekatan belajar melalui bermain membenarkan kanak-kanak terlibat dengan sesuatu aktiviti pengajaran dengan perasaan yang gembira dan penuh kepuasan seiring dengan minat dan keinginan semula jadi. Martin (2001) menyatakan kanak-kanak akan mempamerkankeinginan semulajadi tentangapakah objekitu, bagaimana objektersebutberfungsi dan bagaimana ia berkait antara satu sama lain dengan memerhatikan objek yang berada di persekitaran mereka.Oleh sebabitu,peloporpendidikanawal kanak- kanak seperti Froebel, Pestalozzi dan Montessori dalam Eliason dan
  • 2. PRASEKOLAH SK KRAIT Jenkins (2003) menyarankan agar pendidikan di peringkat awal ini berasaskan persekitaran semula jadi dengan menggalakkan penglibatanaktif dan permainan. Pada asasnya, sifat dan sikap kanak-kanak untuk belajar tentang sesuatu yang belum diketahui sangattinggi ketika bermain.Namun, orangdewasa seringmelihataktiviti bermain dari sudutyang sempit. Dari penglihatan mata kasar, kanak-kanak bermain hanya untuk menikmati keseronokan sahaja tanpa matlamat yang jelas. Mereka bimbanganak-anaklalai danhilangfokus dalam pelajaranseterusnya tidak dapat menguasai bidang akademik dengan cemerlang. Tetapi Morrison (1998) menjelaskan bahawa aktiviti bermain sebenarnya adalah satu proses permulaan bagi kanak-kanak untuk belajar. Ahli pendidikan awal kanak-kanak menjelaskan bahawa aktiviti bermain dapat menyumbang kepada perkembangan kanak-kanak dari aspek sosial, kognitif, afektif dan motor (Frost, Bowers & Wortham, 1990). Selain itu, banyakhadis-hadis yangmenyebutmengenai kepentingan bermain dalam kehidupan kanakkanak yang menunjukkan kesesuaiannya sebagai pendekatan utama perkembangan pembelajaran kanak-kanak(Mastura,2009). Peluang bermain yang disediakan dalam proses pengajaran dan pembelajaran dikatakan mampu merangsang motivasi dan minda kanak-kanak ke tahap optimum melalui penerokaan, inkuiri, pembinaan dan penemuan secara semula jadi. Apabila keperluan bermain kanakkanak dipenuhi, secara tidak langsung minatnya terhadap pembelajaran akan bertambah, dan motivasinya juga akan meningkat. Selain itu, tekanan juga dapat dielakkan apabila bermotivasi ketika belajarkerana tanpa disedari kanak-kanak,tugas atau pembelajarannya diserapkan dalam aktiviti bermain. Penglibatan kanak-kanakdalam proses pengajarandan pembelajaran juga semakin meningkat kerana mereka berasa seronok dengan pengajaran yang melibatkan pengalaman, penggunaan objek-objek konkrit dan juga berpusatkan kanakkanak. Kajian lepas mendapati apabila pendekatan pengajaran yang digunakan bersesuaian dengan gaya pembelajaran pelajar atau kanak-kanak, pengetahuan yang disampaikan dapat disimpan dengan lebih lama dan kanak-kanak
  • 3. PRASEKOLAH SK KRAIT mempunyaisikap yangpositifterhadap pembelajarantersebut(Sloan, 2004;Nor Azan, 2005). Kajian terdahulu menunjukkan bahawa kejayaan mempunyai pengaruh yang kuat dengan motivasi individu (Middleton dan Spanias,1999)dalam Aida Surayadan Wan Zah,2009).Motivasiyang hadir ketika pendekatan belajar melalui bermain diaplikasikan dijadikan perangsanguntukmembangkitkankeseronokandan minat seseorang kanak-kanak terhadap pembelajaran mereka. Atas alasan ini, pemahaman terhadap konsep bermain kanak-kanakadalah perlu khususnya dalam kalangan guru prasekolah supaya keperluan semula jadi kanak-kanak dipenuhi sekaligus meningkatkan motivasi mereka dalam menuntutilmu. 1. Objektif 1.1 menerangkan tentang keperluan aktiviti bermain terhadap perkembangan kanak-kanak. 1.2 membincangkan tentangkepentingan bermain terhadap motivasi kanak-kanak. 2. Konsep bermain di prasekolah Menurut Frost, Bowers dan Wortham (1990) bermain dapat menyumbang kepada perkembangan kanak-kanak dari aspek sosial, kognitif, afektif dan motor. Malah, banyak hadis-hadis yang menerangkan tentangkepentingan bermain dalamkehidupankanak- kanak dan menunjukkan kesesuaiannya sebagai pendekatan utama dalam perkembangan dan pembelajaran kanak-kanak (Mastura, 2009). Selain itu, ramai pelopor pendidikan awal kanak-kanak merumuskan bahawa pembelajaran yangsangatbernilai hadirketika kanakkanak bermain. Bahkan ada yang berpendapat bahawa bermain adalah pekerjaan bagi kanakkanak.
  • 4. PRASEKOLAH SK KRAIT Penjelasan Froebel (1889) dalam bukunya yang bertajuk The Education of Man terhadap kepentingan bermain kepada kehidupan kanak-kanakadalahseperti berikut; bermain adalah perkembangan yang tertinggi di zaman kanak-kanak.Melalui bermain kanak-kanakdapatbelajar meluahkan apa yang terkandung dalam jiwa mereka dengan rela. Peluang bermain yang diberikan sangat pentingdan bermakna kepada kanak-kanak. Kepentingan penggunaan konsep bermain pada peringkat kanak- kanak telah disokong dan diakui oleh penyelidik-penyelidik dari pelbagai disiplin termasuklah psikologi, pendidikan, falsafah, sosiologi dan juga kesihatan. Malah Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) telah mengisytiharkan pada 20 November 1959 bahawa kanak-kanak mempunyai hak untuk bermain yang harus diarahkan untuk tujuan yang sama khususnya dalam bidang pendidikan (Duncan & Lockwood, 2008). Hal ini kerana, mereka percaya dalam kehidupan kanak-kanak, bermain merupakan faktor penting dalam membantu proses pembelajaran dan perkembangan (Bredekamp, 1987). Apabila kanak-kanak diberi peluang untuk membuat pilihan sendiri, mereka lebih cenderung untuk menghasilkan sesuatu yangistimewa dan bermakna. Seperti yang dijelaskan oleh Morrison (1995), bermain adalah kehidupan bagi kanak-kanak dan merupakan tahap tertinggi dalam membantu proses perkembangan mereka. Froebel menyarankan semua kerja yangdilakukan oleh kanak-kanakperlu mempunyai ciri- ciri bermain. Dengan bermain kanak-kanak dapat melahirkan dan mendedahkan keunikan yang dimilikinya. Oleh yang demikian, aktiviti bermain perlu diaplikasikan oleh guru prasekolah dengan cara terbaik dalam memperkenalkan perkara-perkara asas mengikut standard kandungan yang telah ditetapkan dalam setiap tunjang prasekolah. Dalam Rohani, Nani dan Mohd. Sharani (2007), pendekatan bermain yang berasaskan Teori Piaget menitik beratkan beberapaperkara,iaitu;
  • 5. PRASEKOLAH SK KRAIT i. Persekitaran kanak-kanak perlu dilengkapi dengan bahan dan aktiviti yang membenarkan mereka berinteraksi dengan persekitaran mereka. Contohnya, aktiviti melukis, membina, berlakon,bermain olok-olokatau bermain dengan pasirdan air. ii. Pengalaman belajar kanak-kanak adalah berasaskan aktiviti penerokaan dan penemuan. Misalnya, selepas berpengalaman bermain dengan air, kanak-kanakakan berkebolehan membuat jangkaan sama ada sesuatu benda akan terapung atau tenggelam apabila diletakkandi atas permukaan air. iii. Guru berperanan dengan menggalakkan penerokaan persekitaran dan membimbing dalam proses pembinaan pengetahuan. iv. Kurikulum dan pengalaman pembelajaran kanak-kanak disusun berasaskan minat yang boleh mewujudkan perasaaningin tahu kanak-kanak. Sehubungan itu,Jerome Brunermenyarankan bahawa ciri-ciri utama bermain bukan sahaja terletak pada isi kandungan tetapi bentuk permainan. Pendekatan bermain ini wujud dalam kontinum yang berterusan dari pelbagai jenis permainan yang ditentukan oleh kanak-kanakseterusnya orangdewasa atau guru prasekolah.Aktiviti bermain bermula dari main secara bebas (free-flow play) yang mana aktiviti bermain adalah atas pilihan sendiri dan sepenuhnya diurus oleh diri kanak-kanak. Kemudian aktiviti bermain menuju ke arah permainan yang lebih berstruktur dan tersusun (structured play), seterusnya permainan berpandu (guided play) dan di akhiri dengan pembelajaran yang menyeronokkan (playful teaching). Aktiviti pembelajaran yang menyeronokkan ini perlu kepada inisiatif guru yang bijak merangka agenda supaya aktiviti yang dijalankan dapat meningkatkanmotivasi kanak-kanak,tidak bosan dan sentiasa aktif. 3. Bermain dan motivasi kanak-kanak prasekolah Hubunganantara memenuhi keperluan dengan pembelajaran kanak- kanakyang bermakna merupakan elemen pentingdalam pendekatan belajar sambil bermain. Motivasi merupakan aspek penting dalam proses pembelajaran kanak-kanak.Menurut Kanfer (1994), motivasi merupakan mekanisme psikologi yang mampu mengawal arahan,
  • 6. PRASEKOLAH SK KRAIT intensiti dan tingkah laku yang berterusan. Manakala Bomia et al. (1997) menjelaskan motivasi adalah kesediaan pelajar, keperluan, keinginan, dan paksaan untuk mengambil bahagian dalam sesuatu perkara serta berjaya dalam proses pembelajaran. Skinner dan Belmont(1991)menjelaskan bahawa pelajar-pelajaryangbermotivasi akan melibatkan diri dalam aktiviti sekolah seperti memilih tugas- tugas mengikut kemampuan kecekapan, bertindak apabila diberi peluang, mengerahkan usaha yang gigih serta memberi tumpuan dalam pelaksanaan tugas pembelajaran, menunjukkan emosi yang positif seperti bersemangat,optimis,rasa ingin tahu, dan minat. Motivasi boleh dibahagikan kepada dua iaitu motivati ekstrinsik dan instrinsik (Lepper, 1985; Lepper & Chabay, 1985; Lepper & Malone, 1987). Motivasi ekstrinsik merupakan elemen yang terkandung di bawah persekitaran luaran. Motivasi ekstrinsik merangkumi faktor- faktor seperti popular, mobiliti sosial, kepujian, dorongan dan ganjaran. Manakala motivasi instrinsik ialah kecenderungan dalaman untuk menumpukan perhatian kepada minat, membuat latihan kepada keupayaan, mencari dan menjadi pakar di dalam cabaran yang optima (Reeve, 2001). Motivasi ini akan wujud dalam diri individu apabila melakukan sesuatu perkara atau aktiviti yang bertujuan untuk menikmati keseronokan tanpa mengharapkan sebarang ganjaran. Lepper dan Chabay (1985) berpendapat bahawa motivasi intrinsik lebih memberi manfaat kepada pembelajaran berbanding motivasi ektrinsik khususnya dalam pembelajaran matematik.Oleh sebabitu,kajian lepas menunjukkanbahawa elemen motivasi merupakan satu pengaruh yang kuat dalam pembelajaran matematik(Middleton & Spanias,1999). Motivasi intrinsik sangatberkait dengan pencapaianyang cemerlang dalam pembelajaran di kalangan kanak-kanak (Pintrich & Schunk, 1996). Motivasi instrinsik adalah penyumbang kepada keupayaan kanak-kanak untuk memperoleh pembelajaran bermakna, menyelesaikan masalah dan pengalaman yang menggembirakan (Deci, 1975). Peningkatan pembelajaran ini berlaku disebabkan pelajar yang mempunyai motivasi instrinsik yang tinggi akan melibatkan diri secara optimum dalam proses pembelajaran. Kanak-
  • 7. PRASEKOLAH SK KRAIT kanak akan menggunakan pelbagai strategi untuk menggalakkan pemahaman yang mendalam dan mengaplikasikannya pada masa depan hasil dari pembelajaran yang dilalui. Apabila kanak-kanak bermotivasi tinggi, secara tidak langsung mereka akan memperoleh keseronokan dalam pembelajaran, meningkatkan ilmu pengetahuan, yakin dengan diri sendiri dan lebih cenderung melakukan aktiviti- aktiviti bermatlamat( Harter, 1982;Pintrich & Schunk, 1996). 4. Isu yang berbangkit Walaupun telah banyak bukti kajian terdahulu yang menunjukkan bahawa aktiviti bermain memberikan impak postif terhadap perkembangan dan pembelajaran kanak-kanak namun situasi yang berlaku kini adalah pendekatan belajar melalui bermain yang disarankan oleh standard kurikulum prasekolah masih tidak diberikan keutamaan di prasekolah. Laporan oleh Miller dan Almon (2009) menunjukkan aktiviti bermain telah diketepikan dalam pendidikan prasekolah di Amerika sejak dua dekad yang lalu kerana dianggap tidak relevan dengan kurikulum prasekolah yang bersifat akademik dan berorientasikan peperiksaan. Kurikulum ini telah menafikan naluri semula jadi kanak-kanak kerana terlalu mementingkan gred dan prestasi individu. Menurut Miller dan Almon (2009) lagi, banyak masa kanak-kanak diperuntukkan untuk belajar dan mereka sering diuji dalam kemahiran literasi dan matematik berbanding menggunakan pendekatan belajar melalui bermain. Pendekatan belajar melalui bermain dikatakan tidak mendatangkan faedah dan tidak bernilai (Cleave & Brown, 1989), boleh merendahkan tahap intelek kanak- kanak (Hall & Abbott, 1991) dan dilihat sebagai musuh pada peringkatpendidikan asas oleh sesetengahpihak.Akibatnya bilangan guru yang mengikut perubahan kurikulum baru juga semakin bertambah (Nicolopoulou, 2010). Guru terpaksa menurut perubahan kurikulum (Nicolopoulou, 2010) dengan memilih dan menggunakan pendekatan langsung supaya kanak-kanak menguasai kemahiran
  • 8. PRASEKOLAH SK KRAIT literasi dan matematik dengan cepat mengikut masa dan standard akademik yang telah ditentukan dalam kurikulum (Miller & Almon, 2009). Kajian awal yang dilakukan oleh Jemaah Nazir Sekolah pada tahun 2005 setelah diperkenalkan pendekatanbelajarmelalui bermainpada tahun 2003 di Malaysia menunjukkan bahawa kesemua prasekolah yang dilawati telah menggunakan Kurikulum Prasekolah Kebangsaan (2003) sebagai panduan dalam proses pengajaran dan pembelajaran. Malangnya kurikulum yang menjadi garis panduan untuk proses pengajaran dan pembelajaran tidak ketara penggunaannya di prasekolah yang wujud di Malaysia kecuali prasekolah di bawah Kementerian Pendidikan Malaysia (Mariani, 2009). Kajian mendapati sebanyak 79.5 peratus guru telah melaporkan penggunaan pendekatan belajar melalui bermain dalam pengajaran mereka, 83.6 peratus menggunakan pendekatan bertema dan 78 peratus menggunakanpendekatanbersepadu.Dapatankajian ini jelas menunjukkan bahawa pendekatan belajar melalui bermain adalah pendekatan yang kerap digunakan dalam proses pengajaran meskipun dianggap sebagai aktiviti yang banyak membuang masa kanak-kanakoleh sesetengahpihak. Walau bagaimanapun, apabila pemerhatian dilakukan sekali lagi dalam kajian yang lain terhadap 20 buah sekolah oleh pegawai prasekolah dari Bahagian Pendidikan Negeri Selangor, dapatan menunjukkan hampir semua kelas tidak melaksanakan pendekatan belajar melalui bermain (Pusat Perkembangan Kurikulum, 2007). Rumusan awal yangdibuatialah guru mempunyai pandangan positif terhadap pendekatan belajar melalui bermain yang disarankan oleh kurikulum prasekolahtetapi sukaruntukmelaksanakannya di dalam kelas kerana kurang pengetahuan dan kemahiran serta tiada panduan yang khusus untuk melaksanakan pendekatan tersebut. Menurut Rashidi dan Abdul Razak (1995), antara sebab guru masih tidak mengamalkan pembelajaran berfikrah walaupunmereka sedar kepentingan ini adalah kerana guru kurang pengetahuan tentang teori pembelajaran yang dicadangkan oleh kementerian. Akibatnya banyakprasekolahtelah mengurangkan pendekatan bermaindan ada
  • 9. PRASEKOLAH SK KRAIT sesetengahnya yang menolak terus pendekatan tersebut dari proses pengajaran dan pembelajaran (Bodrova &Leong,2003;Brandon,2002 dalam Zigler & Bishop-Josef,2006). 5. Kesimpulan Aktiviti bermain merupakan teknik yang mudah untuk guru prasekolah aplikasikan kepadakanak-kanaktanpa perlu dipaksa dan diajar secara rumit. Hal ini kerana apabila kanak-kanak bermain, mereka sebenarnya diberi peluang menggunakan dan mengasah kreativiti sedia ada yangdimiliki untukmenyelesaikan masalahsama ada secara individu mahu pun berkumpulan.Dalam hal ini, pendidik perlu memainkan peranan penting dalam membina dan menggalakkan motivasi intrinsik kanak-kanak terutamanya di prasekolah. Sebagai guru prasekolah, mereka perlu bertindak balas terhadap keperluan setiap kanak-kanak yang berada di dalam kelasnya. Penggunaan pendekatan belajar melalui bermain boleh membantu meningkatkan motivasi instrinsik kanak-kanak ke peringkat yang lebih tinggi dalam setiap perkembangannya (Rubin, Fein & Vandenburg, 1983). Menurut Isenberg dan Quisenberry (2002), aktiviti bermain yang disediakan untuk kanak-kanak dapat menyokong peningkatan motivasi instrinsik hasil daripada emosi positif yang hadir ketika bermain. Emosi yang positif, seperti rasa ingin tahu dan rasa seronok secara umumnya dapat meningkatkan prestasi pembelajaran kanak-kanak melalui aktiviti bermain yang disediakan oleh guru.Oleh itu,guru perlu komited untukmemastikan pendekatan belajar sambil bermain dapat dilaksanakan dengan cekap,berkesan untukmelahirkan modal insanyangmenguasai ilmu, berkemahiran tinggi dan mempunyai daya saingyangtinggi.Peranan guru prasekolah perlu diperhebat dengan memberi ruang atau stimulus kepada kanak-kanak supaya dapat bermain, menyediakan bahan dan material kepada kanak-kanak untuk membentuk pengetahuanmelaluibermain danjugamenjadi pemerhati yangcekap kepada kanak-kanak ketika bermain. Hal ini kerana bermain bukan sahaja dapat mengasah kemahiran dan pengetahuan kanakkanak malah ia merupakan satu medium yang mampu meningkatkan motivasi kanak-kanaksecara semula jadi.
  • 10. PRASEKOLAH SK KRAIT Rujukan Aida Suraya Md. Yunus & Wan Zah Wan Ali (2009).Motivation in the learning of mathematics. European Journal of Social Sciences. Vol. 7, No. 4 (93-101). Bomia, L., Beluzo, L., Demeester, D., Elander, K., Johnson, M., & Sheldon,B. 1997.The impact of teachingstrategies on intrinsic motivation. Champaign, IL: ERIC Clearinghouse on Elementaryand Early Childhood Education. Bredekamp,S. (1987). Developmentallyappropriate practice in early childhood programs servingchildren from birth through age eight. Washington,DC: NAEYC. Cleave,S. & Brown, S. (1989).Four year olds in school: Meetingtheir needs.Windsor:NFER-Nelson. Deci, E. L. (1975). Intrinsicmotivation.New York:Plenum Publishing. Duncan, J. & Lockwood, M. (2008). Learning through play: A work based approach for the early years professional. London: ContinuumInternational PublishingGroup. Eliason, C. & Jenkins, L. (2003). A practical guide to early childhood curriculum (5 th ed.). New York: Mac Millan College Publishing Company. Froebel,F. (1889). The education of man. New York: E. Appleton. Frost, J. L., Bowers, L., & Wortham,S., (1990).The state of American playgrounds. Journal of Physical Education, Recreation, and Dance.Vol 61 (8), hlm. 18-23. Hall, N. & Abbott, L. (1991). Play in the primary curriculum. London: Hodder& Stoughton. Harter, S. (1982). The perceived competence scale for children. Child Development.Vol.53, 87-97.
  • 11. PRASEKOLAH SK KRAIT Isenberg,J. P. & Quisenberry,N. (2002). Play: Essential for all children. A position paper of the Association for Childhood Education International. www.acei.org/playpaper.htm. Dilayari pada 6 Mac 2011. Landreth G. L., Baggelly,J., & Tyndall,A. L. (1999).Beyond adapting adultcounselingskills foruse with children:The paradigm shift to child-centered play therapy. Journal of Individual Psychology,55(3), 272-288. Lepper, M. R. (1985). The play's the thing. (Review of Mind at Play). ContemporaryPsychology,30, 312-313. Lepper, M. R. & Chabay, R.W. (1985). Intrinsic motivation and instruction: Conflicting views on the role of motivational processes in computer-based education. Educational Psychologist,20, pp. 217-230. Malone, T. W & Lepper, M. R. (1987). Making learning fun: A taxonomymodel of intrinsic motivations for learning.Dalam R. E. Snow & M. J. Farr (eds). Aptitude, learningand instruction. Vol. 3, 255-286. Mariani Md Nor (2009). Kepentingan bermain dalam pendidikan prasekolah. http://www.scribd.com/doc/4007899/Kepentingan-Bermain- Dalam-PendidikanPrasekolah.Dilayari pada 11 Januari 2010. Martin, D. J. (2001). Construction early childhood science. Delmar: Albany. Mastura Badzis (2009). Pendidikan anak-anak di peringkat awal umur berasaskan binaan kurikulum yang integratif. Minda Madani Online.Dilayari pada 20 April 2011. Morrison, G. S. (1995). Early childhood education today. New Jersey: Merrill Prentice Hall. Morrison,G. S. (1998).Earlychildhood educationtoday.UpperSaddle River, NJ:Prentice Hall.
  • 12. PRASEKOLAH SK KRAIT Middleton,J.A. & Spanias,P. A. 1999.Motivation forachievementin mathematics: Findings,generalization and criticism of the research, Journal for Research in Mathematics Education,30(1),6588. Miller, E. & Almon,J. (2009). Crisis in the kindergarten:Whychildren need to play in school. www.eddigest.com. Dilayari pada 19 Februari 2011. Nicolopoulou, A. (2010). The alarming disappearance of play from early childhood education. Human Development 2010. Vol. 53, 1-4. Nor Azan Mat Zin. 2005. Pembangunan dan Kepenggunaan Perisian Kursus Adaptif Multimedia (A-MathS): Reka Bentuk Berasaskan Stail Pembelajaran. Tesis Ph.D. Universiti Kebangsaan Malaysia. Pintrich, P. R., & Schunk, D. (1996). Motivation in education:Theory, research and applications. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. Kementerian Pendidikan Malaysia. Laporan kajian kes pendidikan prasekolah 2008. Kuala Lumpur: Bahagian Perancangan dan Penyelidikan Pendidikandengan kerjasama UNICEF. Reeve, J. (2001). Understanding motivation and emotion. (3th ed). United States of America : Harcourt Brace College. Rohani Abdullah, Nani Menon & Mohd. Sharani Ahmad (2007). Panduan Kurikulum Prasekolah. PTS Professional Publishing Sdn. Bhd:Selangor. Rubin, K. H., Fein, G., & Vandenberg, B. (1983). Play. Dalam E.M Hetherington (ed.). & P. H. Mussen. Handbook of child psychology: Vol. 4. Socialization, personality and social development(pp.698-774).New York: Wiley. Sloan, T., Daane, C.J. & Giesen, J. (2004). Learning Styles of Elementary Preservice Teachers. College Students Journal. 38(3): 494-501.
  • 13. PRASEKOLAH SK KRAIT Sluss,D., J. (2005). Supportingplay:Birth through age eight. Canada: Thomsom DelmarLearning. Vickerius,M., & Sandberg,A. ( 2006).The significance of play and the environmentaround play. Early Child Developmentand Care , 176, 207217. Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The developmentof the higher psychological processes. Cambridge,MA: Harvard University Press. Zigler, E., & Bishop-Josef,S. (2006).The cognitive child vs. The whole child: Lessons from 40 years of head start.In D.Singer, R. M. Golinkoff,&K. Hirsh- Pasek (Eds.), PlayLearning: How play motivates and enhances childrens cognitive and socialemotional growth.New York, NY: Oxford University Press.