ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Klubi studentor



       J
             am njeri i pashëm, i shëndoshë dhe i gjatë. I pari i         fliste buzëqeshur, dhe ishte i butë. Më tha: “O filan, të lutem ulu,       vinim pas teje, e askush nga ne nuk do të tërhiqej. Ne dëshirojmë
             familjes së Beni Eshhelit, përndryshe i takoj fisit Evs.     dhe më lejo të të flasë për fenë Islame! Dëgjoje Kur’anin, që i            të luftojmë ballë për ballë me armikun. Ne jemi durimtarë në
                     Si musliman jetova vetëm gjashtë vite, sepse         është zbritur Muhammed Mustafasë, e pastaj gjyko.”                         luftë, e që edhe vet do të bindesh. Na udhëzo kah takimi i All-
             pranova Islamin pasi i kisha kaluar të tridhjetë e njëj-              Pse ta fshehi të vërtetën. Fjalimi i Musabit ndikoi shumë         llahut të Madhëruar.”
tat. Rashë dëshmor në moshën tridhjet e shtatë vjeçare.                   në mua. Thashë në vehte: ta dëgjoj këtë njeri çdo të thotë, dhe u                   Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem u gëzua shumë
        E kam dëgjuar Muhammedin sal-lall-llahu alejhi ve sel-            ula. Gjersa fliste, në fytyrën e tij dukej një fuqi. Kur lexonte Kur’an,   nga këto fjalë, dhe tha: “Ecni dhe përgëzoni, se Zoti i Madhëruar më
lem duke thënë se, për vdekjen time është dridhur Arshi, dhe e            i shndriste fytyra. Unë isha i qetësuar, por disi një frikë më             ka premtuar fitoren. Unë po i shoh kufomat e mushrikëve…” I
kishin përcjellë kufomën time shtatëdhjetë mijë melaqe.                   trondiste. Besoni, kurrë më parë nuk jam ndier ashtu. Hudha një            luftuam mushrikët në Bedër, e pastaj në Uhud. Në të dy luftërat
        Vërej se jeni kurreshtarë që të më njihni. Pra, po u rrëfej       vështrim rreth meje, dhe vëreja fytyra që ndriçonin. Ato ishin             isha si ushtarë, dhe gjithmonë afër Muhammedit sal-lall-llahu
për jetën time.                                                           fytyrat më fatlume që ndonjëherë i kisha parë. Fjalët e Musabit            alejhi ve sel-lem.
        Në kohërat e lashta fisi im jetonte në Jemen. Pas shkatër-        ishin me vend, dhe e gjeta të vërtetën, (të vërtetën) e pa shoq.                    Pas këtyre dy luftërave, u kthyem në Medine, dhe, si
rimit të pendës Metreb, vërshimet shkatërruan të gjitha arat dhe                   Ende pa e përfunduar ai fjalën, iu afrova pranë, i zgjata         zakonisht, vazhduam të bëjmë ibadet, të këshillojmë njëri-tjetrin,
fushat. Uji fundosi të gjitha kasollat dhe pallatet. Fisit tim si mbeti   dorën, dhe thashë: “Dëshmoj se All-llahu është Një dhe                     të ndihmohemi mes vete, dhe mësonim gjëra të reja prej
gjë tjetër, pos të shpërngulet dhe të ikë nga uria dhe etja. Ashtu,       Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem është Pejgamber i Tij.”         Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem.
u përqëndrua në Hixhaz, ose më saktë, në qytetin Jethrib (që pas          Të pranishmit thonin shehadetin dhe thirrnin tekbire. Mu afrua                      Por urrejtja ndaj nesh dita-ditës rritej në zemrat e çifutëve
hixhretit do të quhet Medinë Munevere). Gjyshërit e mi jetuan në          djali i tezës, e me përqafoi vëllezërisht, duke më uruar fenë              dhe mushrikëve. Atyre u pengonte paqja dhe rregullat e shtetit
Medine, së bashku me fisin Hazrexh. Evsi dhe Hazrexhi atë kohë            Islame.                                                                    Islamik.
ishin në armiqësi. Çdonjëri dëshironte ta sundojë tjetrin. Poashtu,                Menjëherë vajta te familja ime, Beni Abdul Eshhel. U                       Ata vërenin se dita-ditës numri i muslimanëve është duke
në Jethrib jetonin çifutët Beni Nadir dhe Beni Kurrejdha.                 thashë: “Ç’mendoni për mua?” E ata më thanë: “Ti je më i mirë dhe          u shtuar, e kjo te ata shkaktonte frikë se një ditë do ta humbin
        Shumë mirë më kujtohet dita, kur dëgjova se në Mekke              më i mençur se të gjithë.” U thashë: “Kam dëgjuar diç prej                 fuqinë dhe autoritetin.
ishte paraqitur një njeri që e quanin Muhammed Ibën Abdullah.             Musabit, që do të ishte zgjidhje për çështjen tonë, prandaj i beso-                 Një ditë, një grup çifutësh u drejtuan për në Mekke, me
Ai predikonte një fe të re, por unë atëbotë kisha vetëm njëzet            va fjalëve të tij dhe u bëra musliman. U them se, pas këtij momen-         qëllim që t’i nxisin mekkasit për luftë kundër muslimanëve. Në
vjet, andaj nuk më interesoi shumë kjo gjë.                               ti, nuk do të flas me ju, derisa ta pranoni fenë islame.”                  fjalë, ata shprehën mendimin për vrasjen e Muhammedit sal-lall-
        Në Medine ditët kalonin si rëndom. Një ditë, kur unë i                     A e dini ç’ndodhi pastaj? E gjithë familja ime pranuan            llahu alejhi ve sel-lem, se vetëm në këtë mënyrë do të mund ta
kisha të tridhjet e catat, dëgjova se një delegacion nga Medina           fenë, dhe unë fillova t’i ndihmoj Musabit në kryerjen e misionit të        shuajnë misionin e tij. Dhe lidhën kontratë me kurejshit, që të
ishte takuar në Mekke me Pejgamberin e ri, dhe para tij kishin            daves. Ashtu që, shumë medinas dhe fise, që pranuan Islamin                përgatiten për luftë, në mënyrë që kur kurejshit të nisen për në
deklaruar Islamin. Ata kishin marrë me vete një misionar, të cilin        para meje, thonin se isha shumë i dobishëm për ta në zgjërimin e           Medine, aty t’ju bashkangjiten atyre aleatët çifut.
e quanin Musab ibën Umejr. Ai muslimanëve të Medinës u lex-               fesë islame.                                                                        Shpejt arriti lajmi te Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve
onte Kur’an, dhe i mësonte gjëra që kishin të bëjnë me fenë                        A ka më mirë se të jesh musliman. Çdo ditë të sjell gëzim         sel-lem, e ky menjëherë urdhëroi muslimanët që të pregatiten.
Islame. Në ndërkohë, i thërriste medinasit që të hynë në fenë e re        dhe lumturi. Por, dita kur u vendos në Medine Muhammedi sal-               Selman Farisiu propozoi planin e Hendekut, me qëllim që të pen-
- ISLAME.                                                                 lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe shpëtoi nga torturat e pabesim-          gohet ushtria pabesimtare që të hyjë në Medine.
        Nuk mund ta paramendoni sa u mllefosa unë, por edhe               tarëve mekkas, ishte gëzim i madh për besimtarët. Shtëpitë e të                     Mua më dërgoi, në krye të një delegacioni, te fisi Beni
medinasit tjerë, kur dëgjuam për atë njeri që e kishte dërguar            gjithë medinasve ishin të hapura për vëllezërit e tyre muhaxhirë.          Kurejdha, që të njihem me qëndrimin e tyre në këtë rast. Unë ua
Muhammedi, që të na e trazon jetën tonë. Qëllimi i tij ishte të na        Gjithë pasurinë tonë ia falëm Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve          përkujtova atyre paqen të cilën e kishin nënshkruar, por ata hap-
e ndërrojë fenë e etërve tanë të parë. Kishte edhe diç tjetër, që         sel-lem dhe fesë Islame.                                                   tazi shprehën urrejtjen ndaj muslimanëve dhe Islamit, duke
më bezdiste edhe më shumë! Musab ibën Umejri banonte në                            Një ditë, Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i tuboi      thënë se nuk duan kurrfarë paqe me Muhammedin sal-lall-llahu
shtëpinë e kusheririt tim, Esad ibën Zurades! Në fjalë, shtëpia e         vendasit dhe muhaxhirët, që të konsultohet për çështjen e luftës           alejhi ve sel-lem.
Esadit ishte bërë qendër e tubimeve, në të cilat Musabi ushtronte         kundër mushrikëve. U drejtua dhe tha: “Ç’thoni ju o burra?” U ngri-                 Si zakonisht, edhe kësaj rradhe çifutët na tradhtuan. Aq u
misionin e tij.                                                           ta në këmbë, dhe iu drejtova atij: “Siç duket, ti e dëshiron               zemërova në ta, sa që desha ta nxjerr shpatën, e të më mbajnë në
        Nuk munda të pres. Mora armët, dhe u drejtova kah                 mendimin tonë?”                                                            mend. Por, Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem nuk kërkonte
shtëpia e Esadit. E pashë të domosdoshme ta largoj atë të huaj                     “Po”, u përgjigj Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem.      një gjë të tillë, kështuqë u kthyem dhe e lajmëruam Pejgamberin
nga Medina, me gjithë fenë e tij, e nëse e kërkon nevoja, ta              Unë shtova: “O i Dërguar i Zotit të Madhëruar, ne të kemi besuar           sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem për tradhëtinë e tyre.
mbysë. Arrita në shtëpinë e kusheririt, kur ja, Musabi ishte ulur në      dhe kemi dëshmuar se Kur’ani është libri i Zotit. O Pejgamber, ty                   Ushtria kurejshite hasi në kanalin e gropuar, e prapa tij
mes të disa muslimanëve dhe lexonte Kur’an. Unë e ndërpreva,              të kemi dhënë besën, prandaj vepro si të duash, se ne jemi me ty.          ishim ne muslimanët, që mbroheshim. Ashtuqë, nuk ju mbeti gjë
ashtu që filloi një dialog i rreptë mes nesh. Për habi, ai gjithnjë       Pasha Atë që të ka dërguar, sikur t’i lëshohesh detit, ne do të            tjetër, pos të përqëndrohen rreth Medines.
Klubi studentor
        A e dini kur ndodhi kjo? Dhe, sa numëronte ushtria jonë, e    lem që unë të gjykoj, dhe se do ta pranojnë gjykimin tim.
sa ajo e kurejshitëve?                                                         Këto ishin fjalët e fundit që i dëgjova, kurse fytyra e tij qe
        Kjo ndodhi në muajin sheval të vitit të pestë të hixhretit.
Ushtria e tyre numëronte më tepër se dhjetëmijë veta, kurse ne
                                                                      gjëja e fundit që e pashë në këtë botë.
                                                                               A e dini tash kush jam unë?                                       A e di kush jam unë?
ishim vetëm tremijë muxhahedinë. Në radhët e para të musli-                    Unë jam Sead ibën Muadhi. Muhammedi sal-lall-llahu ale-
manëve u gjinda unë. Detyra jonë ishte që mos të lejojmë që ush-      jhi ve sel-lem e kishte parë nënën time duke vajtuar, dhe kishte
tria kurejshite ta kalon hendekun. Kur kërkonte nevoja ne             thënë: “Ç’do grua që vajton është gënjeshtare, përveç nënës së
gjuanim me shtiza e gurrë, e poashtu edhe ata e bënin të njëjtën      Seadit.”
gjë, kështu që unë u godita me shtizë në krahërorë, dhe pësova                 Ndërsa Seid ibën El Huderij thotë: “Mora pjesë në përga-
gjakderdhje të tepërt, ngase vena më ishte këputur. Për shërim,       ditjen e varrit të Seadit, e çdo pjesë, çdo faqe e dheut që gropon-
më bartën te tenda e xhamisë. Obligimet e Muhammedit sal-lall-        im, kishte aromën e miskut.”
llahu alejhi ve sel-lem, në këtë gjendje lufte, nuk e penguan atë,             Një ditë, Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i
që herë pas herë të më vizitojë.                                      kishin dhuruar një petk prej mëndafshi, e kur pa as’habëve u
        Për mua kujdesej një motër muslimane, të cilën e quanin       pëlqen shumë tha: “A ju pëlqen ky petk?” Mandej vazhdoi duke
Kefide El-Ensariju. I shtrirë e luta Zotin e Madhëruar: “O Zot, më    thënë: “Ta dini se faculetat e Seadit në Xhennet janë më të mira.”
lejo të jetoj në këtë luftë, se nuk ka popull që dua t’i luftoj më             Ndoshta do ta pyetni veten se si e kam arritur këtë?
shumë, se sa kurejshit. Ata e kanë mashtruar dhe dëbuar                        U them se kam pasur iman të sinqertë në All-llahun dhe
Pejgamberin tënd. Kjo që më ka ndodhë, le të jetë rrugë për në        Pejgamberin e Tij. Çdo gjë që e mësoja nga Muhammedi sal-lall-
Xhennet. O Zot i Madhëruar, më lejo të jetoj sa të shoh se çdo të     llahu alejhi ve sel-lem, e praktikoja.
ndodhë me Beni Kurejdhën.”                                                     Çdo gjë që pata (jetën dhe pasurinë) ia fala fesë Islame.
        All-llahu i Madhëruar pranoi lutjen time. Së pari qërova
hesapet me Beni Kurejdhasit, e pastaj nga plagët e rënda ndërro-
va jetë si shehid.
        A e dini si ndodhi kjo?                                                         Marrë nga libri: ,,A e di kush jam unë?” të autorit
        Pabesimtarët e kishin të qartë se më nuk mund ta mbajnë                                                Muhammed Hamza SA’DAVI,
Medinen të rrethuar, e që pastaj të hynë brenda në qytet. Një                                 botuar nga shtëpia botuese ,,FUrkan ISM”
tmerr i madh ua kishte dobësuar moralin ushtarak! Zoti i Madhë-
ruar dërgoi një furtunë, sa që ua rrëzoi të gjitha tendat, e nuk
                                                                        Pasi të lexoni këtë broshurë, mundësojani të tjerëve të
mund të shihnin asgjë nga rëra që ua kishte verbuar sytë dhe
                                                                       lexojnë të njëjtën. Dhe keni kujdes, fletushka përmban
                                                                                                                                                  KUR VDIQA UNË,
mbushur gojët. Nuk u mbeti tjetër, përveç se të kthehen prej nga
                                                                       ajete kur’anore, andaj ndalohet hyrja me të në vende të
edhe kishin ardhur. Ashtu e ka kjo. Zoti i Madhëruar gjithmonë i
                                                                           ndotura, gjegjësisht në toalet si dhe në vende të

                                                                                                                                                  U DRIDH ARSHI I
ndihmon besimtarët, kurse tradhëtitë u kthehen pabesimtarëve,
                                                                                               ngjashme.
edhe pse ata mendonin se do të korrin sukses nëse i mbajnë mus-
limanët të rrethuar.                                                                             Boton:
        Pas një muaj rrethimi, ata u kthyen për në Mekke.
        All-llahu në Kur’an thotë: “O ju që keni besuar, përkuj-
                                                                                            Shoqata Qytetare
                                                                                             Klubi Studentor                                    ZOTIT TË MADHËRUAR
tonie të mirën e All-llahut ndaj jush, kur juve ju erdhi një ushtri               e-mail: penastudentore@hotmail.com
e Ne kundër tyre lëshuam një furtunë dhe ushtri që ju nuk i shi-
hnit, e All-llahu e shihte atë që ju vepronit.” (Ahzab: 9)
        Pas kësaj beteje, Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-
lem e pa të domosdoshme t’i dënojë çifutët, sepse ata e tradhë-
tuan aktin e paqes, por edhe t’i mësojë se nuk munden të tallen
me muslimanët si të donë. Prandaj urdhëroi shokët e tij që t’i
rrethojnë. Ashtu të rrethuar i mbajtën njëzet e pesë ditë, kur dhe
u dorëzuan. Kërkuan nga Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-

More Related Content

Kur vdiqa une

  • 1. Klubi studentor J am njeri i pashëm, i shëndoshë dhe i gjatë. I pari i fliste buzëqeshur, dhe ishte i butë. Më tha: “O filan, të lutem ulu, vinim pas teje, e askush nga ne nuk do të tërhiqej. Ne dëshirojmë familjes së Beni Eshhelit, përndryshe i takoj fisit Evs. dhe më lejo të të flasë për fenë Islame! Dëgjoje Kur’anin, që i të luftojmë ballë për ballë me armikun. Ne jemi durimtarë në Si musliman jetova vetëm gjashtë vite, sepse është zbritur Muhammed Mustafasë, e pastaj gjyko.” luftë, e që edhe vet do të bindesh. Na udhëzo kah takimi i All- pranova Islamin pasi i kisha kaluar të tridhjetë e njëj- Pse ta fshehi të vërtetën. Fjalimi i Musabit ndikoi shumë llahut të Madhëruar.” tat. Rashë dëshmor në moshën tridhjet e shtatë vjeçare. në mua. Thashë në vehte: ta dëgjoj këtë njeri çdo të thotë, dhe u Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem u gëzua shumë E kam dëgjuar Muhammedin sal-lall-llahu alejhi ve sel- ula. Gjersa fliste, në fytyrën e tij dukej një fuqi. Kur lexonte Kur’an, nga këto fjalë, dhe tha: “Ecni dhe përgëzoni, se Zoti i Madhëruar më lem duke thënë se, për vdekjen time është dridhur Arshi, dhe e i shndriste fytyra. Unë isha i qetësuar, por disi një frikë më ka premtuar fitoren. Unë po i shoh kufomat e mushrikëve…” I kishin përcjellë kufomën time shtatëdhjetë mijë melaqe. trondiste. Besoni, kurrë më parë nuk jam ndier ashtu. Hudha një luftuam mushrikët në Bedër, e pastaj në Uhud. Në të dy luftërat Vërej se jeni kurreshtarë që të më njihni. Pra, po u rrëfej vështrim rreth meje, dhe vëreja fytyra që ndriçonin. Ato ishin isha si ushtarë, dhe gjithmonë afër Muhammedit sal-lall-llahu për jetën time. fytyrat më fatlume që ndonjëherë i kisha parë. Fjalët e Musabit alejhi ve sel-lem. Në kohërat e lashta fisi im jetonte në Jemen. Pas shkatër- ishin me vend, dhe e gjeta të vërtetën, (të vërtetën) e pa shoq. Pas këtyre dy luftërave, u kthyem në Medine, dhe, si rimit të pendës Metreb, vërshimet shkatërruan të gjitha arat dhe Ende pa e përfunduar ai fjalën, iu afrova pranë, i zgjata zakonisht, vazhduam të bëjmë ibadet, të këshillojmë njëri-tjetrin, fushat. Uji fundosi të gjitha kasollat dhe pallatet. Fisit tim si mbeti dorën, dhe thashë: “Dëshmoj se All-llahu është Një dhe të ndihmohemi mes vete, dhe mësonim gjëra të reja prej gjë tjetër, pos të shpërngulet dhe të ikë nga uria dhe etja. Ashtu, Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem është Pejgamber i Tij.” Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. u përqëndrua në Hixhaz, ose më saktë, në qytetin Jethrib (që pas Të pranishmit thonin shehadetin dhe thirrnin tekbire. Mu afrua Por urrejtja ndaj nesh dita-ditës rritej në zemrat e çifutëve hixhretit do të quhet Medinë Munevere). Gjyshërit e mi jetuan në djali i tezës, e me përqafoi vëllezërisht, duke më uruar fenë dhe mushrikëve. Atyre u pengonte paqja dhe rregullat e shtetit Medine, së bashku me fisin Hazrexh. Evsi dhe Hazrexhi atë kohë Islame. Islamik. ishin në armiqësi. Çdonjëri dëshironte ta sundojë tjetrin. Poashtu, Menjëherë vajta te familja ime, Beni Abdul Eshhel. U Ata vërenin se dita-ditës numri i muslimanëve është duke në Jethrib jetonin çifutët Beni Nadir dhe Beni Kurrejdha. thashë: “Ç’mendoni për mua?” E ata më thanë: “Ti je më i mirë dhe u shtuar, e kjo te ata shkaktonte frikë se një ditë do ta humbin Shumë mirë më kujtohet dita, kur dëgjova se në Mekke më i mençur se të gjithë.” U thashë: “Kam dëgjuar diç prej fuqinë dhe autoritetin. ishte paraqitur një njeri që e quanin Muhammed Ibën Abdullah. Musabit, që do të ishte zgjidhje për çështjen tonë, prandaj i beso- Një ditë, një grup çifutësh u drejtuan për në Mekke, me Ai predikonte një fe të re, por unë atëbotë kisha vetëm njëzet va fjalëve të tij dhe u bëra musliman. U them se, pas këtij momen- qëllim që t’i nxisin mekkasit për luftë kundër muslimanëve. Në vjet, andaj nuk më interesoi shumë kjo gjë. ti, nuk do të flas me ju, derisa ta pranoni fenë islame.” fjalë, ata shprehën mendimin për vrasjen e Muhammedit sal-lall- Në Medine ditët kalonin si rëndom. Një ditë, kur unë i A e dini ç’ndodhi pastaj? E gjithë familja ime pranuan llahu alejhi ve sel-lem, se vetëm në këtë mënyrë do të mund ta kisha të tridhjet e catat, dëgjova se një delegacion nga Medina fenë, dhe unë fillova t’i ndihmoj Musabit në kryerjen e misionit të shuajnë misionin e tij. Dhe lidhën kontratë me kurejshit, që të ishte takuar në Mekke me Pejgamberin e ri, dhe para tij kishin daves. Ashtu që, shumë medinas dhe fise, që pranuan Islamin përgatiten për luftë, në mënyrë që kur kurejshit të nisen për në deklaruar Islamin. Ata kishin marrë me vete një misionar, të cilin para meje, thonin se isha shumë i dobishëm për ta në zgjërimin e Medine, aty t’ju bashkangjiten atyre aleatët çifut. e quanin Musab ibën Umejr. Ai muslimanëve të Medinës u lex- fesë islame. Shpejt arriti lajmi te Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve onte Kur’an, dhe i mësonte gjëra që kishin të bëjnë me fenë A ka më mirë se të jesh musliman. Çdo ditë të sjell gëzim sel-lem, e ky menjëherë urdhëroi muslimanët që të pregatiten. Islame. Në ndërkohë, i thërriste medinasit që të hynë në fenë e re dhe lumturi. Por, dita kur u vendos në Medine Muhammedi sal- Selman Farisiu propozoi planin e Hendekut, me qëllim që të pen- - ISLAME. lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe shpëtoi nga torturat e pabesim- gohet ushtria pabesimtare që të hyjë në Medine. Nuk mund ta paramendoni sa u mllefosa unë, por edhe tarëve mekkas, ishte gëzim i madh për besimtarët. Shtëpitë e të Mua më dërgoi, në krye të një delegacioni, te fisi Beni medinasit tjerë, kur dëgjuam për atë njeri që e kishte dërguar gjithë medinasve ishin të hapura për vëllezërit e tyre muhaxhirë. Kurejdha, që të njihem me qëndrimin e tyre në këtë rast. Unë ua Muhammedi, që të na e trazon jetën tonë. Qëllimi i tij ishte të na Gjithë pasurinë tonë ia falëm Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve përkujtova atyre paqen të cilën e kishin nënshkruar, por ata hap- e ndërrojë fenë e etërve tanë të parë. Kishte edhe diç tjetër, që sel-lem dhe fesë Islame. tazi shprehën urrejtjen ndaj muslimanëve dhe Islamit, duke më bezdiste edhe më shumë! Musab ibën Umejri banonte në Një ditë, Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i tuboi thënë se nuk duan kurrfarë paqe me Muhammedin sal-lall-llahu shtëpinë e kusheririt tim, Esad ibën Zurades! Në fjalë, shtëpia e vendasit dhe muhaxhirët, që të konsultohet për çështjen e luftës alejhi ve sel-lem. Esadit ishte bërë qendër e tubimeve, në të cilat Musabi ushtronte kundër mushrikëve. U drejtua dhe tha: “Ç’thoni ju o burra?” U ngri- Si zakonisht, edhe kësaj rradhe çifutët na tradhtuan. Aq u misionin e tij. ta në këmbë, dhe iu drejtova atij: “Siç duket, ti e dëshiron zemërova në ta, sa që desha ta nxjerr shpatën, e të më mbajnë në Nuk munda të pres. Mora armët, dhe u drejtova kah mendimin tonë?” mend. Por, Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem nuk kërkonte shtëpia e Esadit. E pashë të domosdoshme ta largoj atë të huaj “Po”, u përgjigj Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem. një gjë të tillë, kështuqë u kthyem dhe e lajmëruam Pejgamberin nga Medina, me gjithë fenë e tij, e nëse e kërkon nevoja, ta Unë shtova: “O i Dërguar i Zotit të Madhëruar, ne të kemi besuar sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem për tradhëtinë e tyre. mbysë. Arrita në shtëpinë e kusheririt, kur ja, Musabi ishte ulur në dhe kemi dëshmuar se Kur’ani është libri i Zotit. O Pejgamber, ty Ushtria kurejshite hasi në kanalin e gropuar, e prapa tij mes të disa muslimanëve dhe lexonte Kur’an. Unë e ndërpreva, të kemi dhënë besën, prandaj vepro si të duash, se ne jemi me ty. ishim ne muslimanët, që mbroheshim. Ashtuqë, nuk ju mbeti gjë ashtu që filloi një dialog i rreptë mes nesh. Për habi, ai gjithnjë Pasha Atë që të ka dërguar, sikur t’i lëshohesh detit, ne do të tjetër, pos të përqëndrohen rreth Medines.
  • 2. Klubi studentor A e dini kur ndodhi kjo? Dhe, sa numëronte ushtria jonë, e lem që unë të gjykoj, dhe se do ta pranojnë gjykimin tim. sa ajo e kurejshitëve? Këto ishin fjalët e fundit që i dëgjova, kurse fytyra e tij qe Kjo ndodhi në muajin sheval të vitit të pestë të hixhretit. Ushtria e tyre numëronte më tepër se dhjetëmijë veta, kurse ne gjëja e fundit që e pashë në këtë botë. A e dini tash kush jam unë? A e di kush jam unë? ishim vetëm tremijë muxhahedinë. Në radhët e para të musli- Unë jam Sead ibën Muadhi. Muhammedi sal-lall-llahu ale- manëve u gjinda unë. Detyra jonë ishte që mos të lejojmë që ush- jhi ve sel-lem e kishte parë nënën time duke vajtuar, dhe kishte tria kurejshite ta kalon hendekun. Kur kërkonte nevoja ne thënë: “Ç’do grua që vajton është gënjeshtare, përveç nënës së gjuanim me shtiza e gurrë, e poashtu edhe ata e bënin të njëjtën Seadit.” gjë, kështu që unë u godita me shtizë në krahërorë, dhe pësova Ndërsa Seid ibën El Huderij thotë: “Mora pjesë në përga- gjakderdhje të tepërt, ngase vena më ishte këputur. Për shërim, ditjen e varrit të Seadit, e çdo pjesë, çdo faqe e dheut që gropon- më bartën te tenda e xhamisë. Obligimet e Muhammedit sal-lall- im, kishte aromën e miskut.” llahu alejhi ve sel-lem, në këtë gjendje lufte, nuk e penguan atë, Një ditë, Muhammedit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem i që herë pas herë të më vizitojë. kishin dhuruar një petk prej mëndafshi, e kur pa as’habëve u Për mua kujdesej një motër muslimane, të cilën e quanin pëlqen shumë tha: “A ju pëlqen ky petk?” Mandej vazhdoi duke Kefide El-Ensariju. I shtrirë e luta Zotin e Madhëruar: “O Zot, më thënë: “Ta dini se faculetat e Seadit në Xhennet janë më të mira.” lejo të jetoj në këtë luftë, se nuk ka popull që dua t’i luftoj më Ndoshta do ta pyetni veten se si e kam arritur këtë? shumë, se sa kurejshit. Ata e kanë mashtruar dhe dëbuar U them se kam pasur iman të sinqertë në All-llahun dhe Pejgamberin tënd. Kjo që më ka ndodhë, le të jetë rrugë për në Pejgamberin e Tij. Çdo gjë që e mësoja nga Muhammedi sal-lall- Xhennet. O Zot i Madhëruar, më lejo të jetoj sa të shoh se çdo të llahu alejhi ve sel-lem, e praktikoja. ndodhë me Beni Kurejdhën.” Çdo gjë që pata (jetën dhe pasurinë) ia fala fesë Islame. All-llahu i Madhëruar pranoi lutjen time. Së pari qërova hesapet me Beni Kurejdhasit, e pastaj nga plagët e rënda ndërro- va jetë si shehid. A e dini si ndodhi kjo? Marrë nga libri: ,,A e di kush jam unë?” të autorit Pabesimtarët e kishin të qartë se më nuk mund ta mbajnë Muhammed Hamza SA’DAVI, Medinen të rrethuar, e që pastaj të hynë brenda në qytet. Një botuar nga shtëpia botuese ,,FUrkan ISM” tmerr i madh ua kishte dobësuar moralin ushtarak! Zoti i Madhë- ruar dërgoi një furtunë, sa që ua rrëzoi të gjitha tendat, e nuk Pasi të lexoni këtë broshurë, mundësojani të tjerëve të mund të shihnin asgjë nga rëra që ua kishte verbuar sytë dhe lexojnë të njëjtën. Dhe keni kujdes, fletushka përmban KUR VDIQA UNË, mbushur gojët. Nuk u mbeti tjetër, përveç se të kthehen prej nga ajete kur’anore, andaj ndalohet hyrja me të në vende të edhe kishin ardhur. Ashtu e ka kjo. Zoti i Madhëruar gjithmonë i ndotura, gjegjësisht në toalet si dhe në vende të U DRIDH ARSHI I ndihmon besimtarët, kurse tradhëtitë u kthehen pabesimtarëve, ngjashme. edhe pse ata mendonin se do të korrin sukses nëse i mbajnë mus- limanët të rrethuar. Boton: Pas një muaj rrethimi, ata u kthyen për në Mekke. All-llahu në Kur’an thotë: “O ju që keni besuar, përkuj- Shoqata Qytetare Klubi Studentor ZOTIT TË MADHËRUAR tonie të mirën e All-llahut ndaj jush, kur juve ju erdhi një ushtri e-mail: penastudentore@hotmail.com e Ne kundër tyre lëshuam një furtunë dhe ushtri që ju nuk i shi- hnit, e All-llahu e shihte atë që ju vepronit.” (Ahzab: 9) Pas kësaj beteje, Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel- lem e pa të domosdoshme t’i dënojë çifutët, sepse ata e tradhë- tuan aktin e paqes, por edhe t’i mësojë se nuk munden të tallen me muslimanët si të donë. Prandaj urdhëroi shokët e tij që t’i rrethojnë. Ashtu të rrethuar i mbajtën njëzet e pesë ditë, kur dhe u dorëzuan. Kërkuan nga Muhammedi sal-lall-llahu alejhi ve sel-