2. Łowicz:
Jest jednym z najstarszych miast w Polsce
Jako jedno z 3 miast w Europie posiada trójkątny rynek
Przemiła atmosfera i wspaniałe widoki
Bazylika Katedralna, gdzie leżą prochy biskupów z
najważniejszych diecezji w Polsce
WSB
7. Początki powstania Łowicza są niezwykle trudne do wskazanie,
jeżeli nie niemożliwe. Z powodu braku historycznych źródeł
okres prehistoryczny wciąż pozostaje dla współczesnych
intrygująca zagadką. Z badań archeologów wiadomo jedynie, że
na terenie dzisiejszego miasta istniał jakaś osada lecz o jej
charakterze trudno coś więcej powiedzieć.
Pierwsza pisemna wzmianka o Łowiczu pochodzi z bulli
gwarancyjnej archidiecezji gnieźnieńskiej wydanej w Pizie, przez
papieża Innocentego II w 1136r. Wymieniono w niej Łowicz
(Loviche) jako okręg grodowy należące do arcybiskupów
gnieźnieńskich. Ze względu na autora dokumentu i wagę spraw
przez niego podjętych bulla jest dokumentem o kapitalnym
znaczeniu dla historii miasta. Od tego momentu datuje się
powstanie Łowicza, wiec w obecnym 2006r. mija już 870 lat.
WSB
8. godnie z przekazami historycznymi i współczesnymi badaniami można śmiało postawić
tezę, że w XII wieku na terenie ruin obecnego zamku istniał gród ziemny, który z czasem
przekształcił się w castrum (zamek). Łowicz był osadą z kościołem parafialnym
(najprawdopodobniej od 1100r.), gdzie bezpiecznie można było się przeprawić przez tzw.
błota łęczyckie. W okolicach istniało szereg osad służebnych (np. dzisiejsze Zduny,
Łasieczniki, Bobrowniki). Pierwszą historyczną dzielnicą było Podgrodzie, usytuowane
jak sama nazwa wskazuje „pod grodem” (późniejszym zamkiem). Swym zasięgiem
obejmowało także ulicę Podrzeczną zamieszkałą przez łowiących w Bzurze rybaków.
Centrum dzielnicy stanowił owalny plac (dzisiejszy Przyrynek) z mieszczącym się obok
drewnianym kościołem św.Jana Chrzciciela (teren obecnej przychodni zdrowia na
ul.Świetojańskiej)
W latach 1214 - 1215 książęta walczący z Henrykiem Brodatym i Władysławem
Laskonogim potwierdzili w tzw. „przywileju czterech młodych książąt”, arcybiskupie
prawa do Łowicza i zobowiązywali się do przejeżdżania przez gród jedynie raz w roku. Ze
względu na obowiązek goszczenia całej książęcej świty, przejazdy takie były dla
poddanych niezwykle kosztowne i uciążliwe. Na wieść o zbliżającym się orszaku
książęcym mieszkańcy uciekali w las z całym dobytkiem. Nie oznaczało to jednak, że
Łowicz był całkowicie wyłączony spod władzy świeckiej.
WSB