1. Kiedy Maria zastanawiała się nad
tematem pracy doktorskiej, Henry
Becquerel badał dziwne właściwości
uranu, który wysyłał
samorzutnie, bez udziału czynników
zewnętrznych, nieznane wówczas
promienie.
Pod wpływem namiętnej ciekawości i
umiłowania wiedzy Maria wybrała
sobie – jako temat pracy doktorskiej
– studia nad promieniami
Becquerela. Chciała przekonad
się, jakie pierwiastki oprócz uranu
wysyłają naturalne
promieniowanie, podobne do
promieniowania uranowego.
2. Realnośd tego przypuszczenia, a
zarazem jego doniosłośd została
bez zastrzeżeo przyjęta przez
Piotra Curie, który po namyśle
postanowił przerwad swoje
własne badania nad
piezoelektrycznymi
własnościami kryształów i
przystąpił wraz ze swoją
małżonką do poszukiwania
nowych pierwiastków
promieniotwórczych.
3. Cezary Pawłowski (uczeo Marii SkłodowskiejCurie) napisał pózniej w swoich
wspomnieniach:
„Jako pierwszy wyodrębniono bardzo aktywny
pierwiastek, zbliżony do bizmutu pod
względem własności chemicznych. Nazwano
go polonem na cześd ojczyzny Marii
Skłodowskiej – Curie. Praca o odkryciu tego
pierwiastka została ogłoszona przez Piotra i
Marię Curie w dniu 18. O7.1898 roku.
Drugim pierwiastkiem
promieniotwórczym, który został przez nich
był rad, co zostało ogłoszone światu w dniu
26. 12.1898 r”.
Elektrometr używany przez paostwo Cuire
4. Aby wyodrębnid jedną dziesiątą grama
chlorku radu Maria i Pierre musiali
przerobid 8 ton blendy uranowej za
pomocą aparatury laboratoryjnej. Na
potrzeby badao udało im się
zorganizowad laboratorium w szopie z
glinianym klepiskiem, w której musieli
ścierpied wszystkie możliwe
niedogodności (brak
ogrzewania, wentylacji, brak
asystentów, brak pieniędzy). Ich praca
była tytaniczna, fizycznie
wykaoczająca, niebezpieczna.
5. W 1903 roku Maria przedstawiła
tezy swojej rozprawy doktorskiej
pt. „Badanie ciał radioaktywnych”.
Uniwersytet Paryski nadał Marii
tytuł doktora nauk fizycznych z
adnotacją très honorable (summa
cum laude).
Okładka rozprawy doktorskiej
Marii Skłodowskiej-Curie z 1903r.