ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Mikoplazmaların immun sistemə təsiri

•
•
A
ATB

Mikoplazmaların immun sistemə təsiri

1 of 12
Download to read offline
Mikoplazmaların immun sistemə təsiri Həkim Baba 2013
Mikoplazmalar(mykes- göbələk,plazma-formalı) hüceyrə divarı olmayan prokariot mikroorqanizmlərdir.Mikoplazmal ar ilk dəfə plevrapnevmoniyalı inəklərin plevral mayesindən əldə edilmiş ona görə də pleureopneumonia-like orqanisms(PPLO) adlandırılmışdır.
Mikoplazmaların əsas xarakterik əlamətləri aşağıdakılardan ibarətdir: * Hüceyrə divarı olmadığından çox polimorfdurlar; * Sterol tərkibli üçqatlı sitoplazmatik membranla əhatə olunmuşlur; * Hüceyrə divarı olmadığından beta laktam antibiotiklərə həssas deyillər; * Hüceyrəsiz süni qidalı mühitlərdə inkişaf edə bilirlər,onların inkişafı spesifik anticisimlərlə inhibisiya olunur; * Məməlilərin hüceyrə membranına tropizmə malikdirlər;
Mikoplazmaların antigen quruluşu: Mürəkkəb antigen quruluşuna malikdirlər.Mürəkkəb qlikolipid,lipoqlikan və qlikoprotein kompleksindən ibarət olan səthi antigenlər daha çox ommunogenliyə malikdir.Yüksək tezlikli spontan və induktiv mutasiyalar nəticəsində antigen polimorfizminə malikdirlər.
Patogenlik amilləri: * Adhezinlər - səthi antigenlərin tərkibində olmaqla sahib hüceyrələrə adheziyasını təmin edir. * Ekzotoksinlər – onların təsir hədəfi astrositlərin membranıdır. * Endotoksinlər – laborator heyvanalrda pirogen effekt,leykopeniya,hemorragik zədələnmələr,kollaps və ağ ciyərlərin ödemini törədir. * Hemolizinlər – mikoplazmaların bəzi növlərində(əsasən M.Pneumonie növündə) rast gəlinir. * Aqreqasiya fermentləri – Mikoplazmaların fosfolipaza A və aminopeptidaza fermentləri sahib hüceyrə membranın fosfolipidlərini hidroliz edir.
Mycoplasma pneumonia uşaqların tənəffüs yollarında ümumi patogenliyə malik olub limfositlərin və anticisimlərin bura hərəkətinin poliklonal aktivatorudur. İmmun cavabın yüksəlməsi zamanı CD4+ T limfositlər,B limfositlər və plasmatik hüceyrələr ağciyərlərə infiltrasiya olunur. Xəstəliyin ağırlaşma olmayan fazasında qanda IgA,IgM və İgG-in miqdarı artır.Qeyd etmək lazımdır ki, M. pneumoniae ilə yoluxma zamanı bunun üçün spesifik olan İgE miqdarı da artır.
Uşaqlarda kəskin M. Pneumoniae infeksiyasından 1 il sonra humoral və hüceyrəvi immun cavabın inkişaf etməsi nəticəsində bəzi alterasiyalar müşahidə olunur.Bu alterasiyalar zamanı İgA,İgM və İgG immunoglobulin və CD4+,CD19+ hüceyrə səviyyələrində dəyişkənlik müşahidə olunur. Xəstəlik uşaqlarda rast gəlinmə ehtimalı 5-9 yaş aralığında çox yüksəkdir. Primer infeksiya adətən kiçik uşaqlarda ortaya çıxır və asimptomatikdir.Əmələ gələn bu infeksiya uşaqda sensibilizasiya törədir və sonrakı yaşlardakı ikincli infeksiyaların daha ağır keçməsinə səbəb olur.
M.Pneumoniae infeksiyası zamanı əmələ gələn antitellərin bir çoxu infeksiyaya qarşı olduğu halda,bəziləri isə ağciyər,beyin,saya əzələsinə yönəlmiş aqlutininlər və kardiolipinlər kimi autoantitellərdir.Bu autoantitellər arasında soyuq izohemaqlutininlər daha yaxşı öyrənilmişdir. Bunlar 4°C-də eritrositləri aqlutininasiyaya uğradır.
3 yaştan balaca uşaqlarda adətən yuxarı tənəffüs yolu infeksiyaları əmələ gəldiyi halda,5-20 yaş arasındakıkarda isə bronxit və pnevmoniya əmələ gəlir.Pnevmoniyalı xəstələrdə titrəmə,hipertermiya,ürəkbulan ma,qusma və ishal müşahidə olunur.
Mikrobioloji diaqnostika: Materiallardan hazırlanmış yaxmalarda mikoplazma antigenlərini aşkar etmək düz və dolayı İmmun Ferment Reaksiyası tətbiq edilir.Son zamanlar müayinə materiallarında mikoplazmaları ZPR vasitəsilə təyin etmək mümkündür.Tədqiq olunan materialı elektiv qidalı mühitlərdə kultivasiya etməklə törədicinin kulturasını almaq və identifikasiya etmək mümkündür.Respirator mikoplazmanın serodiaqnostikası xəstələrin qoşa zərdablarında spesifik anticisimlərin dörd dəfə və daha artıq artmasına əsaslanır.Törədicilər zəif antigenlik və immunogenlik xassəsinə malik olduğundan urogenital infeksiyalarda anticisimlərin təyini nisbətən daha az diaqnostik əhəmiyətə malikdir.
Müalicə: Törədici in-vitro eritromisin,tetrasiklin, xloramfenikol, klaritromisin, azitromisin və xinolonlara həsasdır.Ayaqdan izlənəcək xəstələrdə eritromisin oral 40 mg/kg/gün,4 dozda 10 gün; klaritromisin 15 mg/kg/gün 2 dozda 10 gün və ya azitromisin ilk gün 10 mg/kg/doz, daha sonra 4 gün 5 mg/kg olaraq veriləbilər.Stasionar xəstələrə isə klaritromisin parenteral yoldan veriləbilər.
İstinadlar: 1.Z.Qarayev,A.Qurbanov-”Tibbi Mikrobiologiya və İmmunologiya” “Bakı-2010” 2.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1247828/ 3.http://www.ankemdernegi.org.tr/ANKEMJOURNALPDF/A NKEM_26_Ek2_234_240.pdf

More Related Content

Mikoplazmaların immun sistemə təsiri

  • 2. Mikoplazmalar(mykes- göbələk,plazma-formalı) hüceyrə divarı olmayan prokariot mikroorqanizmlərdir.Mikoplazmal ar ilk dəfə plevrapnevmoniyalı inəklərin plevral mayesindən əldə edilmiş ona görə də pleureopneumonia-like orqanisms(PPLO) adlandırılmışdır.
  • 3. Mikoplazmaların əsas xarakterik əlamətləri aşağıdakılardan ibarətdir: * Hüceyrə divarı olmadığından çox polimorfdurlar; * Sterol tərkibli üçqatlı sitoplazmatik membranla əhatə olunmuşlur; * Hüceyrə divarı olmadığından beta laktam antibiotiklərə həssas deyillər; * Hüceyrəsiz süni qidalı mühitlərdə inkişaf edə bilirlər,onların inkişafı spesifik anticisimlərlə inhibisiya olunur; * Məməlilərin hüceyrə membranına tropizmə malikdirlər;
  • 4. Mikoplazmaların antigen quruluşu: Mürəkkəb antigen quruluşuna malikdirlər.Mürəkkəb qlikolipid,lipoqlikan və qlikoprotein kompleksindən ibarət olan səthi antigenlər daha çox ommunogenliyə malikdir.Yüksək tezlikli spontan və induktiv mutasiyalar nəticəsində antigen polimorfizminə malikdirlər.
  • 5. Patogenlik amilləri: * Adhezinlər - səthi antigenlərin tərkibində olmaqla sahib hüceyrələrə adheziyasını təmin edir. * Ekzotoksinlər – onların təsir hədəfi astrositlərin membranıdır. * Endotoksinlər – laborator heyvanalrda pirogen effekt,leykopeniya,hemorragik zədələnmələr,kollaps və ağ ciyərlərin ödemini törədir. * Hemolizinlər – mikoplazmaların bəzi növlərində(əsasən M.Pneumonie növündə) rast gəlinir. * Aqreqasiya fermentləri – Mikoplazmaların fosfolipaza A və aminopeptidaza fermentləri sahib hüceyrə membranın fosfolipidlərini hidroliz edir.
  • 6. Mycoplasma pneumonia uşaqların tənəffüs yollarında ümumi patogenliyə malik olub limfositlərin və anticisimlərin bura hərəkətinin poliklonal aktivatorudur. İmmun cavabın yüksəlməsi zamanı CD4+ T limfositlər,B limfositlər və plasmatik hüceyrələr ağciyərlərə infiltrasiya olunur. Xəstəliyin ağırlaşma olmayan fazasında qanda IgA,IgM və İgG-in miqdarı artır.Qeyd etmək lazımdır ki, M. pneumoniae ilə yoluxma zamanı bunun üçün spesifik olan İgE miqdarı da artır.
  • 7. Uşaqlarda kəskin M. Pneumoniae infeksiyasından 1 il sonra humoral və hüceyrəvi immun cavabın inkişaf etməsi nəticəsində bəzi alterasiyalar müşahidə olunur.Bu alterasiyalar zamanı İgA,İgM və İgG immunoglobulin və CD4+,CD19+ hüceyrə səviyyələrində dəyişkənlik müşahidə olunur. Xəstəlik uşaqlarda rast gəlinmə ehtimalı 5-9 yaş aralığında çox yüksəkdir. Primer infeksiya adətən kiçik uşaqlarda ortaya çıxır və asimptomatikdir.Əmələ gələn bu infeksiya uşaqda sensibilizasiya törədir və sonrakı yaşlardakı ikincli infeksiyaların daha ağır keçməsinə səbəb olur.
  • 8. M.Pneumoniae infeksiyası zamanı əmələ gələn antitellərin bir çoxu infeksiyaya qarşı olduğu halda,bəziləri isə ağciyər,beyin,saya əzələsinə yönəlmiş aqlutininlər və kardiolipinlər kimi autoantitellərdir.Bu autoantitellər arasında soyuq izohemaqlutininlər daha yaxşı öyrənilmişdir. Bunlar 4°C-də eritrositləri aqlutininasiyaya uğradır.
  • 9. 3 yaştan balaca uşaqlarda adətən yuxarı tənəffüs yolu infeksiyaları əmələ gəldiyi halda,5-20 yaş arasındakıkarda isə bronxit və pnevmoniya əmələ gəlir.Pnevmoniyalı xəstələrdə titrəmə,hipertermiya,ürəkbulan ma,qusma və ishal müşahidə olunur.
  • 10. Mikrobioloji diaqnostika: Materiallardan hazırlanmış yaxmalarda mikoplazma antigenlərini aşkar etmək düz və dolayı İmmun Ferment Reaksiyası tətbiq edilir.Son zamanlar müayinə materiallarında mikoplazmaları ZPR vasitəsilə təyin etmək mümkündür.Tədqiq olunan materialı elektiv qidalı mühitlərdə kultivasiya etməklə törədicinin kulturasını almaq və identifikasiya etmək mümkündür.Respirator mikoplazmanın serodiaqnostikası xəstələrin qoşa zərdablarında spesifik anticisimlərin dörd dəfə və daha artıq artmasına əsaslanır.Törədicilər zəif antigenlik və immunogenlik xassəsinə malik olduğundan urogenital infeksiyalarda anticisimlərin təyini nisbətən daha az diaqnostik əhəmiyətə malikdir.
  • 11. Müalicə: Törədici in-vitro eritromisin,tetrasiklin, xloramfenikol, klaritromisin, azitromisin və xinolonlara həsasdır.Ayaqdan izlənəcək xəstələrdə eritromisin oral 40 mg/kg/gün,4 dozda 10 gün; klaritromisin 15 mg/kg/gün 2 dozda 10 gün və ya azitromisin ilk gün 10 mg/kg/doz, daha sonra 4 gün 5 mg/kg olaraq veriləbilər.Stasionar xəstələrə isə klaritromisin parenteral yoldan veriləbilər.
  • 12. İstinadlar: 1.Z.Qarayev,A.Qurbanov-”Tibbi Mikrobiologiya və İmmunologiya” “Bakı-2010” 2.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1247828/ 3.http://www.ankemdernegi.org.tr/ANKEMJOURNALPDF/A NKEM_26_Ek2_234_240.pdf