ұÉ
- 1. ALGUÉN POR ALÁ º.º 11:38 AM Era un día normal e corriente. Estaba deitado na cama mais pola pereza non quería levantarme. Vivía un piso, no 3º B e nestos días había moito alboroto pola volta ó cole e iso. Pero agora, era distinto. Non sabía como nin porque, pero era así, un silencio rotundo inundaba a cidade. Levanteime. Abrín a porta e estaba todo moi claro. Abrín os ollos pouco a pouco e fun dereito ao lavabo. Desayunei solitario, sen falar, sen dicir nada. Intentei encender a televisíón pero non recibía señal algunha. Fun encender o computador e nada, no había internet. Pasaba o tempo... 17:04 PM Olleei algunhas das revistas que ten a miña nai. Tiña fame. Un neno de 10 anos non pode manexarse na cociña. Mis pais non estaban en casa. Fóronse sen avisar. Prepareime un “sandwich” de Nocilla e tomei un zumo de laranxa Don Simon, 3% de zume. Despois dun bó rato, chamei polo teléfono. Non contestaba ninguén. Nin mamá nin papá; nin os tíos nin os avós; e nin os amigos e non amigos. ұÉ... 21:52 PM Logo dun bó rato comprendín que non había ninguén na cidade. Fun o colexio, por primeira vez nun sábado, mais ninguén. Imposible, todo cerrado. Nas tendas ou edificios. Nin no primeiro, nin no segundo. Non tiña nin idea de que pasaba, mais calquera decatase de que isto é moi extraño. Fun buscar nas casas dos meus amigos e nada... 12:15 AM Tiña sono e fun para casa. Pero perdinme. Pensaba que o día non podía empeorar. Pero igual sabía que durmiría preocupado e que con durmir non solucionaría todo. Así que como persoa tiña que tomar unha solución. Mais un neno acostumbrado a ser o típico “neno de mamá” non podía facer nada. Debía aceptalo e afrontar o futuro. Mas ben estar solo é estar inexistente.