1. Ο ρόλος της οικογένειας στην
αρχαία Ελλάδα
Στην αρχαία Ελλάδα επικρατούσε η πατριαρχική
οικογένεια. Τη μεγάλη πατριαρχική οικογένεια
αποτελούσαν οι γέροντες γονείς με τους στενούς
συγγενείς, τους υπηρέτες και τους βοηθούς με τις
οικογένειές τους.
3. Αρχηγός και υπεύθυνος για την οργάνωση και τη
διαχείριση του σπιτιού ήταν ο άνδρας.
Οι άνδρες ασχολούνταν με εργασίες κυρίως έξω από το
σπίτι και ως κύρια υποχρέωσή τους ήταν οι υποθέσεις
της πόλης τους. Ακόμη ασχολούνταν και με κάποιες
κύριες ανάγκες της οικογένειας, όπως με τα ψώνια.
Τέλος οι άντρες είχαν την απόλυτη κυριαρχία στο σπίτι
και ήταν οι αρχηγοί της οικογένειας.
4. Ο ρόλος της γυναίκας στην
Ο ρόλος της γυναίκας στην αρχαία
αρχαία Ελλάδα
Ελλάδα
Η γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα έπρεπε να είναι σεμνή,
όμορφη, και υγιής, προκειμένου να συμβιβάζεται με τα
πρότυπα μιας πατριαρχικής κοινωνίας.
6. • Στην αρχαία Αθήνα η γυναίκα ήταν όλη τη μέρα κλεισμένη στο σπίτι
και ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των
παιδιών.
• Βασική αρχή στην αθηναϊκή κοινωνία ήταν το ότι η γυναίκα τελούσε
μονίμως υπό ανδρική κηδεμονία. Βασική της ευθύνη ήταν η
διαχείριση του οίκου.
• Οι αριστοκράτισσες γυναίκες επίσης, στα πλαίσια των οικιακών
καθηκόντων τους, ασχολούνταν με την υφαντική και το ράψιμο του
ρουχισμού. Επίσης είχαν επιφορτισθεί με την ανατροφή των παιδιών.
Στην πολιτική ζωή των Αθηνών η θέση των γυναικών ήταν ανύπαρκτη.
Οι γυναίκες δε θεωρούνταν πολίτες. Δεν είχαν δικαίωμα εγγραφής
στους καταλόγους των πολιτών.
• Σε κοινωνικό πεδίο οι Αθηναίες συμμετείχαν στις κυριότερες
θρησκευτικές γιορτές της πόλης.
7. O ρόλος της γυναίκας στην
Αρχαία Σπάρτη
Οι γυναίκες της Σπάρτης τύγχαναν διαφορετικής αντιμετώπισης από τις
Αθηναίες. Λόγω της ολιγανθρωπίας που αντιμετώπιζαν οι Σπαρτιάτες, η
μητρότητα καταλάμβανε εξέχουσα σημασίας οικογενείας παρέμεναν σε
αυτήν μέχρι κάποια ηλικία. Μετά τα αναλάμβανε το κράτος, όπως και τα
αγόρια. Η κατάλληλη ηλικία γάμου για μια Σπαρτιάτισσα ήταν γύρω στα
είκοσι έτη. Γεγονός που σήμαινε ότι είχε ολοκληρώσει βιολογικά την
ανάπτυξή της, σε αντίθεση με τη γυναίκα των Αθηνών που παντρευόταν
στην εφηβεία.
Οι Σπαρτιάτισσες, λόγω της αγωγής τους δεν ασχολούνταν με την
οικιακή οικονομία. Δεν καταπιάνονταν με το νοικοκυριό και τις ασχολίες
του σπιτιού. Με τις δουλειές αυτές καταπιάνονταν το υπηρετικό
προσωπικό. Οι δούλες δηλαδή. Εδώ παρατηρούμε μία ακόμη διαφορά
νοοτροπίας σε σχέση με τις Αθηναίες νοικοκυρές που έχουν επιφορτισθεί
οι ίδιες τα του οίκου τους.Οι Σπαρτιάτισσες δεν είχαν άμεση συμμετοχή
στο πολιτικά δρώμενα της πόλης, αναμφισβήτητα όμως απολάμβαναν
μεγαλύτερη ελευθερία από τις γυναίκες της Αθήνας. Ασκούσαν
αναμφίβολα επιρροή στους άνδρες τους .
8. Η Ανατροφή των παιδιών στην
Αρχαία Ελλάδα
Η ανατροφή των παιδιών
ήταν κύριο έργο των
γυναικών, οι οποίες
έπρεπε να
διαπαιδαγωγούν τις
κόρες και να τις
εφοδιάζουν με τις
κατάλληλες γνώσεις, έτσι
ώστε να γίνουν καλές
οικοδέσποινες.
Δίδασκαν στα παιδιά τα
ιερά γράμματα, δηλαδή
ανάγνωση, γραφή,
αριθμητική, και ωδική.
9. Οι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς
τους βασίζονταν στην υπακοή και στο
σεβασμό. Όταν αυτοί γερνούσαν,τα
παιδιά όφειλαν να τους φροντίζουν.
10. Η φιλοξενία στην
Αρχαία Ελλάδα
Οι γυναίκες ήταν εκείνες που
φρόντιζαν τους
φιλοξενούμενους. Παρ' όλα
αυτά, έτρωγαν πάντοτε μόνες
τους, σε ξεχωριστό τραπέζι
από τους άντρες, όχι μόνο σε
γεύματα σε ξένα σπίτια ή
ακόμα και στο παλάτι, αλλά
και στο ίδιο τους το σπίτι.
