2. KALIGIRANG KASAYSAYAN
Ang Panitikang Filipino sa wikang Ingles sa pagitan
ng taong 1941-1945 ay nabalam sa kaniyang
tuloy-tuloy na sanang pag-unlad nang muli tayong
sakupin ng isa na namang dayuhang mapaniil – ang
mga Hapones. Natigil ang panitikan sa Ingles.
Maliban sa Tribune at Philippine Review, ang lahat
halos ng pahayagan ng Ingles ay pinatigil ng mga
Hapones.
3. Naging maganda naman ang bunga nito sa
Panitikang Tagalog. Patuloy na umunlad ito
sapagkat ang mga dating sumusulat sa Ingles
ay bumaling sa pagsulat sa Tagalog.
JUAN LAYA
15. PAG-IBIG
Ni Teodoro Gener
Umiibig ako at ang iniibig
Ay hindi dilag na kaakit-akit
Pagkat kung talagang ganda lang ang nais
Hindi ba nariyan ang nunungong langit?
16. Lumiliyag ako at ang nililiyag
Ay hindi ang yamang pagkarilag-rilag
Pagkat kung totoong perlas lang ang
hangad
Di ba’t masisisid ang pusod ng dagat?
17. Umiibig ako’t sumisintang tunay
Di sa ganda’t hindi sa ginto ni yaman
Ako’y umiibig sapagkat may buhay
Na di nagtitikim ng kaligayahan
18. Ang kaligyahan ay wala sa langit
Wala rin sa dagat ng hiwang tubig
Ang kaligyaha’y nasa iyong dibdib
Na inaawitan ng aking pag-ibig.
19. KAPAYAPAAN SA SAN ATONIO
Ni Oscar de Zuniga
Tahimik sa San Antonio
Nakatitig ang kapayapaan sa bunganga ng baril
May awit at tuwa sa bukid
Ngunit may duguang kamay ng magsasaka
20. Sa silong ng bahay, aso’y nananaghoy
At sa parang ay sumisigaw ang putok ng
baril
Sa isang liblib na landas, isang magsasaka
Ang inihatid sa hukay
Maligaya ang mamatay
At may kapayapaan.