3. Menurut beliau, bahasa ialah satu sistem isyarat yang
memiliki bahagian terpenting, berupa gabungan daripada
makna dengan imej bunyi dan kedua-duanya itu dalam
rantaian ucapan menurut tatabahasa yang bersifat
psikologi. (Mangantar Simajuntak, 1982:3)
Dikenali sebagai pengaruh yang paling besar dalam
perkembangan linguistik moden dalam kurun yang ke-20
dalam dua perkara.
Beliau telah berkecimpung dalam kajian linguistik
perbandingan. Kemudian mendapat ilham baru dan
memulakan kajian linguistik deskriptif struktur.
4. Beliau telah menjadi tersohor dengan hasil
penelitiannya yang dikenali dengan Couse de
Linguistique Generale. Pada tahun 1915, hasil
pengkajiannya itu telah dibukukan dan diterbitkan
dalam bahasa Perancis. Kemudiannya, pada tahun
1959, karyanya telah diterjemahkan ke dalam bahasa
Inggeris oleh Wade Baskin.
Sebenarnya karya agung de Saussure bukan hasil
usaha beliau sendiri. Sebaliknya karya itu merupakan
sebuah karya hasil daripada daya usaha murid-
muridnya juga kerana mereka telah mengumpul dan
menyusun semula bahan-bahan kuliah beliau
sehingga terhasil dalam bentuk buku.
5. Beliau ialah orang yang pertama mengasaskan ilmu
linguistik moden. Ketokohan beliau sebagai Bapa Ilmu
Linguistik Moden telah terbukti melalui penemuan-
penemuan konsep dan pendekatan baru dalam bidang
pengkajian bahasa secara moden.
Dalam sejarah ilmu linguistik moden, beliaulah orang
pertama yang mengemukakan malahan yang
menekankan peri pentingnya tinjauan mengenai bahasa
itu dilakukan dari sudut yang berbeza-beza, iaitu melalui
kajian secara sinkronis dan kajian diakronis.
6. Antara lain, beliau telah mengemukakan bahawa linguistik
deskriptif (sinkronis) hendaklah dibezakan daripada
linguistik historis kerana masing-masing menggunakan
pendekatan yang berlainan, khususnya apabila
menganalisis bahasa.
Penekanan ini tidak lain merupakan prinsip metodologi
yang memungkinkan penghuraian bahasa itu bebas
daripada pertimbangan sejarah.
Linguistik sinkronis meninjau bahasa sebagai satu
keseluruhan yang hidup, yang wujud sebagai suatu
keadaan pada sesuatu masa yang tertentu.
Linguistik sinkronis bermaksud suatu kajian mengenai
sesuatu bahasa pada satu masa yang tertentu.
7. Bidang linguistik diakronis ialah satu kajian bahasa dari
segi sejarah dengan berdasarkan bahan-bahan sejarah
iaitu bidang yang mempelajari perkembangan yang
dilalui oleh bahasa melalui masa.
Linguistik diakronis bererti kajian tentang
perkembangan dan sejarah yang dilalui oleh bahasa serta
perubahan-perubahan bahasa dan sebagainya.
8. Ferdinand de Saussure orang pertama yang telah
mengemukakan konsep langue dan membezakan
konsep keseluruhan pertuturan yang terdiri daripada dua
aspek iaitu langue (sistem bahasa) dan parole (pertuturan
yang konkrit).
Istilah langue pengertiannya agak sama dengan bahasa
dan parole sama dengan loghat atau dialek.
Parole terdiri dari ciri-ciri bahasa yang terdapat dalam
pertuturan individu yang memperlihatkan kebebasannya
sendiri. Ringkasnya, parole bererti pertuturan sebenar
yang diucapkan oleh individu dalam sesuatu masyarakat.
9. Bahasa merupakan keseluruhan pertuturan manusia yang
berlaku bagi manusia yang dilahirkan oleh baka. Bahasa tidak
lain ialah tingkah laku manusia yang universal.
Langue pula merupakan keseluruhan yang terkumpul dalam
sesuatu bahasa, iaitu suatu sistem yang abstrak yang dipakai
sebagai rujukan bagi setiap penutur dalam sesuatu masyarakat
bahasa.
Langue pula terdiri daripada ciri-ciri parole yang umum dalam
sekelompok parole. Dengan kata lain, langue ialah sistem
komunikasi yang dimiliki bersama oleh semua penutur yang
akhirnya secara automatik menjadi rujukan bagi setiap kanak-
kanak yang dilahirkan dalam sesuatu masyarakat, dan oleh
yang demikian, langue ialah fenomena sosial.
10. Menurut Abdullah Hassan (1984:10-11) bahawa
linguistik sinkronik ialah kajian mengenai item,
manakala linguistik diakronik ialah kajian mengenai
sistem.
Tegasnya, Saussure juga menyatakan bahawa bahasa
mempunyai jirim dan bentuk. Misalnya bunyi-bunyi
yang dituturkan adalah jirim, dan lambang huruf yang
menggambarkan perkataan itu adalah bentuknya. Apa
yang dikatakan oleh Saussure sebagai jirim itu agak
rapat pengertiannya dalam kajian dikronik.
12. Mendapat pengetahuan dasar dalam bidang Filologi di
Jerman tetapi telah lama dipengaruhi oleh Franz Boas.
Oleh sebab itu, beliau turut mengkaji bahasa-bahasa
orang asli Amerika.
Menulis bukunya yang pertama iaitu Language (1881).
Buku ini bersifat agak umum dan ternyata berbeza sekali
dengan buku language (1933) yang ditulis oleh
Bloomfield.
Buku ini lebih mementingkan pendekatan kajian dari
segi antropologi dan melihat bahasa dan fungsinya dari
segi masyarakat yang menggunakannya.
14. Menurut Awang Sariyan (1978:497), Bloomfield hidup di
antara tahun 1887-1949. Tegasnya, Bloomfield adalah
ahli bahasa yang diberi nama American Structuralism.
Bloomfield dikatakan terpengaruh dengan dengan teori
psikologi behaviorisme yang berkait rapat dengan
fahaman ahli-ahli psikologi dalam selok-belok
menghuraikan bahasa.
Bloomfield beranggapan bahawa bahasa itu sebagai satu
gudang data laku ucapan yang boleh mengeluarkan
segala unit bahasa.
a language is a mass of regularized speech act
dengan kata lain, ayat-ayat itu tersusun di dalam otak
dan dikeluarkan apabila teransang.
15. Menulis buku bertajuk Language (1933).
Bloomfield merupakan sarjana yang bertanggungjawab
membuat linguistik menjadi suatu bidang kajian yang
tersendiri.
Bloomfield sangat jelas memperlihatkan konsep saintifik
dalam kajiannya, iaitu suatu kenyataan yang menunjukkan
bahawa semua bahan kajian hendaklah dapat diperhatikan
dan dapat dianalisa dan ditentukan secara empirikal.
Bloomfield beranggapan bahawa bahasa ialah satu tingkah
laku manusia yang sama dengan tingkah-tingkah laku
manusia yang lain.
16. Sekiranya tingkah-tingkah laku manusia yang lain itu
berpunca daripada adanya ransangan (stimulus),
maka bahasa pun dapat dilahirkan sebagai gerak balas
(respons) terhadap ransangan itu.
