Ramón Otero pedrayo
- 3. Nace en 1888 en Ourense (familia fidalga pero liberal e culta). A súa infancia transcorre en Trasalba, onde entra en contaco coa paisaxe, a vida aldeá e os ritos señoriais do pazo. Alí xorde o xeógrafo da paisaxe. Estuda Filosofía e Letras, e ao mesmo tempo adquire unha sólida formación autodidacta. Xunto con Risco e Cuevilla s–amigos da infancia que constituirán o grupo dos «inadaptados»- camiña ideoloxicamente cara ao Galeguismo. Participa brevemente en «La Centuria». Forma parte das Irmandades da Fala influído por Losada Diéguez. Principia o seu labor como escritor en «A Nosa Terra», «Nós». Profesor de Historia en ensino medio. Colaborador do Seminario de Estudos Galegos, desenvolvendo unha intensa actividade na sección de Xeografía e Historia; foi o derradeiro presidente. BIOGRAFÍABIOGRAFÍA
- 4. Membro da Real Academia Galega Cofundador do Partido Galeguista, deputado en 1931. No seo do partido, Otero situábase ideoloxicamente no bando conservador, mais aceptou a decisión da maioría cando esta optou pola integración na Fronte Popular. Expedientado logo da Guerra Civil a pesar do seu talante conservador e relixioso, foi cesado como catedrático de Instituto e retirouse á casa familiar de Trasalba. Desde alí colaborou puntualmente na prensa americana e dende a década dos corenta, en deiferentes xornais galegos. Recupera o seu traballo en 1949. O ano seguinte gaña a cátedra de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela. Participa na fundación da Editorial Galaxia. Morre en 1976 . BIOGRAFÍABIOGRAFÍA
- 5. OBRA NARRATIVAOBRA NARRATIVA Os camiños da vidaOs camiños da vida Decadencia da fidalguía e ascenso da burguesíaDecadencia da fidalguía e ascenso da burguesía Arredor de siArredor de si Retrato da súa xeraciónRetrato da súa xeración Adrián SolovioAdrián Solovio
- 6. Os camiños da vida (Os camiños da vida (1928)1928) É a primeira e a máis ambiciosa das súasÉ a primeira e a máis ambiciosa das súas novelas. Construída como un grandenovelas. Construída como un grande mural, está dividida enmural, está dividida en Tres partes:Tres partes: Os señores da terraOs señores da terra A maorazgaA maorazga O estudianteO estudiante Amósanos a sociedade galega rural no trance daAmósanos a sociedade galega rural no trance da súa transformación durante o século XIX.súa transformación durante o século XIX.
- 7. Arredor de si (Arredor de si (1930)1930) A novela é un retrato do mozoA novela é un retrato do mozo Adrián SolovioAdrián Solovio,, personaxe que está a sufrir un forte conflitopersonaxe que está a sufrir un forte conflito existencial: mantense nunha oposición individualistaexistencial: mantense nunha oposición individualista e antigalega; considérase un inadaptado e fará unhae antigalega; considérase un inadaptado e fará unha longa viaxe na procura da súa identidade que o levarálonga viaxe na procura da súa identidade que o levará a terras e culturas alleas. A odisea particular doa terras e culturas alleas. A odisea particular do personaxe acábao devolvendo a Galiza, cunha novapersonaxe acábao devolvendo a Galiza, cunha nova perspectiva vital de compromiso esperanzador coaperspectiva vital de compromiso esperanzador coa terra.terra.
- 8. Arredor de si (Arredor de si (1930)1930) É unha novela xeracional que narra o descubrimentoÉ unha novela xeracional que narra o descubrimento da identidade nacional e colectiva. Na evoluciónda identidade nacional e colectiva. Na evolución ideolóxica do protagonista obsérvanse paralelismosideolóxica do protagonista obsérvanse paralelismos coa da maioría dos integrantes do Grupo Nós. Ocoa da maioría dos integrantes do Grupo Nós. O propio título da obra alude tanto á viaxe espacialpropio título da obra alude tanto á viaxe espacial como existencial do protagonista que despois decomo existencial do protagonista que despois de viaxar por diversos países europeos buscando a súaviaxar por diversos países europeos buscando a súa identidade chega á conclusión de que o lugar queidentidade chega á conclusión de que o lugar que sempre estivera a buscar é a propia Galiza. Desde estesempre estivera a buscar é a propia Galiza. Desde este momento asume a necesidade da rexeneraciónmomento asume a necesidade da rexeneración política do país como xustificación ontolóxica.política do país como xustificación ontolóxica.
- 9. O resto da produción narrativa pódese relacionarO resto da produción narrativa pódese relacionar con estas dúas obras polo seu tratamento literariocon estas dúas obras polo seu tratamento literario Narracións realistas: Retratan con visión: Retratan con visión obxectiva, ás veces quebrada con xuízos persoais eobxectiva, ás veces quebrada con xuízos persoais e preocupacións doutrinarias, a vida rural da sociedadepreocupacións doutrinarias, a vida rural da sociedade galega do século XIX.galega do século XIX. (Os camiños da vida)(Os camiños da vida) Pantelas, home libre (1925)Pantelas, home libre (1925) Contos do camiño e da rúa (1932)Contos do camiño e da rúa (1932) O mesón dos ermos (1936)O mesón dos ermos (1936)
- 10. O resto da produción narrativa pódese relacionarO resto da produción narrativa pódese relacionar con estas dúas obras polo seu tratamento literariocon estas dúas obras polo seu tratamento literario Narracións culturalistas: Nelas, asNelas, as accións e os personaxes perden relevancia en prol daaccións e os personaxes perden relevancia en prol da exposición de ideas e referencias culturais que sonexposición de ideas e referencias culturais que son claves para a interpretación de Galiciaclaves para a interpretación de Galicia Escrito na néboa (1927)Escrito na néboa (1927) (Arredor de si)(Arredor de si) Fra Vernero (1934)Fra Vernero (1934) A romaría de Xelmírez (1934)A romaría de Xelmírez (1934) Devalar (1935)Devalar (1935)
- 11. Outra potencia nova ía medrando na aldea: o tendeiro.Inda non estaba rematada a carreira, un día tódolos cotos e solainasse encheron de xente ós montóns. Entraba o comercio na aldea. Xente de tralla que xuraba, gastaba, traía novos falares, non respectaba as festas nin os costumes antergos (...) Outros da mesma caste ían espallando ó correr de tódalas novas carreteiras os fundamentos dunha burguesía que mainamente sustituía a fidalguía anterga dos pazos.
- 12. ENSAIOENSAIO Núcleo fundamental da produción literaria de Otero Pedrayo. Ensaio histórico sobre a cultura galegaEnsaio histórico sobre a cultura galega Síntese histórica do S.XVIII en GaliciaSíntese histórica do S.XVIII en Galicia O libro dos amigosO libro dos amigos O espello no seránO espello no serán PelerinaxesPelerinaxes Xeografía física da Historia de GalizaXeografía física da Historia de Galiza Historia de GalizaHistoria de Galiza
- 13. TEATROTEATRO A lagaradaA lagarada Traxedia arredor do viño, detonante da cobiza eTraxedia arredor do viño, detonante da cobiza e luxuria (poder demoníaco do viño)luxuria (poder demoníaco do viño) O desengano do prioiroO desengano do prioiro Peza humorísticaPeza humorística Historia da implantación no Ribeiro dunha industriaHistoria da implantación no Ribeiro dunha industria de cadaleitosde cadaleitos Teatro de máscarasTeatro de máscaras
- 14. POESÍAPOESÍA BocarribeiraBocarribeira Poemas brevesPoemas breves Temática paisaxísticaTemática paisaxística
- 15. Estilo e temasEstilo e temas Estilo épico:Estilo épico: Frase curtaFrase curta ElipsesElipses AsíndetosAsíndetos Evocación da paisaxeEvocación da paisaxe Abundancia de epítetos e metáforasAbundancia de epítetos e metáforas Temas:Temas: A TradiciónA Tradición A FidalguíaA Fidalguía A Paisaxe: dotada de vida que goberna a vida do home,A Paisaxe: dotada de vida que goberna a vida do home, configurando a súa psicoloxía. Este motivo é fundamental naconfigurando a súa psicoloxía. Este motivo é fundamental na súa narrativa, inzada de naturezas humanizadas, que non son unsúa narrativa, inzada de naturezas humanizadas, que non son un simple escenario senón que, dotadas de movemento esimple escenario senón que, dotadas de movemento e animación, se enxergan como consubstanciais do ser humano.animación, se enxergan como consubstanciais do ser humano.
- 16. ESTILOESTILO O seu estilo improvisado e impulsivo lévao a crear unha prolífica obra literaria cargada de referencias culturais e eruditas quen en ocasións limitan a comprensión da historia novelada en si. Asemade, os extensos parágrafos, os longos períodos subordinados e un léxico rural moi enxebre crean unha linguaxe complexa que en ocasións foi definida como “barroca”. Nalgunha obra narrativa non se perciben uns límites claros entre novela e ensaio.
- 17. ESTILOESTILO Lirismo, fundamentalmente na descrición de cadros paisaxísticos. En xeral a súa obra é a resposta á saudade por unha sociedade precapitalista, agrarista e relixiosa protagonizada pola fidalguía, en estado esmorecente nos principios do século XX. Importancia suprema da paisaxe e do sentimento da terra no home galego, isto é, a íntima relación do ser humano coa terra e coa paisaxe galegas.
- 18. ESTILO, trazos fundamentais:ESTILO, trazos fundamentais: Estilo vital e improvisativo Agudeza sensitiva Capacidade evocadora Imaxinación creadora e barroca que converte os seus escritos en sucesións de imaxes.
- 19. LINGUALINGUA Eleva o galego ao rango de lingua de cultura. Creador da moderna prosa galega Galego, lingua apta para a investigación e para a ciencia Dialectalismos, hiperenxebrismos. Lingua popular, enriquecida con arcaísmos, lusismos. Crea palabras novas sobre a existencia doutras, neoloxismos…