ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
1
1 Od 2001 r. badania struktury wynagrodzeń w ramach Unii Europejskiej prowadzone są na podstawie
zharmonizowanej metodologii.
Od wielu lat obserwujemy w Polsce
wzrost wysokości wynagrodzeń
nominalnych. Przy stosunkowo
niskiej dynamice cen towarów i usług
konsumpcyjnych (inflacji) oznacza to
zwiększenie możliwości
dochodowych osób pracujących.
Trend ten jest zauważalny we
wszystkich województwach w kraju.
Analiza danych o wynagrodzeniach
pokazuje jednak zróżnicowany ich
poziom w województwach oraz
nierównomierny wzrost. W 2014 r.
najwyższe wynagrodzenie
zanotowano w województwie
mazowieckim (o ponad 25% wyższe
niż przeciętne dla kraju, wynoszące
4107,72 zł). Relatywnie wysokie były
również płace w: dolnośląskim,
pomorskim i śląskim, natomiast najniższe – w podkarpackim i warmińsko-mazurskim.
Różnica między województwami o najwyższej i najniższej wysokości wynagrodzeń
wyniosła ok. 1760 zł.
Z porównania wysokości przeciętnych wynagrodzeń w 2014 r. i 2001 r.1
wynika, że w siedmiu województwach
wynagrodzenia wzrosły bardziej niż średnio w kraju. Procentowo największy wzrost wynagrodzeń
zanotowano w województwie dolnośląskim (ponad 100%), małopolskim i łódzkim (o około 94%), natomiast
w mazowieckim, zachodniopomorskim i podkarpackim był on najmniejszy (przy czym przekraczał 70%).
Mężczyźni zarabiają więcej niż kobiety. W 2014 r. różnica pomiędzy płacami pracowników obu płci wynosiła
ponad 760 zł. W województwach różnica ta wahała się od ok. 165 zł w podlaskim do ok. 1187 zł w śląskim.
Relacja wysokości wynagrodzeń
kobiet i mężczyzn pokazuje, że w
2014 r. przeciętne wynagrodzenie
kobiet stanowiło ok. 83%
wynagrodzenia mężczyzn. W
porównaniu z 2001 r. najbardziej
zauważalne jest wyrównywanie
płac w województwie podlaskim
(w 2014 r. kobiety zarabiały 95,4%
tego, co mężczyźni). Różnice się
pogłębiły w sześciu
województwach: podkarpackim,
opolskim, wielkopolskim,
dolnośląskim, małopolskim i
mazowieckim.
W porównaniu z 2001 r. różnica wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w kraju zmniejszyła się, jednak począwszy
od 2010 r. zauważalne jest jej nieznaczne powiększanie w większości województw.
Regionalne zróżnicowanie wynagrodzeń
Źródłem danych jest badanie
struktury wynagrodzeń według
zawodów. W odróżnieniu od
pozostałych badań GUS
dotyczących wynagrodzeń, jest
to najbardziej szczegółowe
badanie wynagrodzeń,
prezentujące cechy
pracowników (np. płeć, wiek)
i zakładów pracy. Jest
realizowane co dwa lata, ma
charakter reprezentacyjny
i obejmuje podmioty gospodarki
narodowej o liczbie pracujących
powyżej 9 osób. Wyniki
dotyczą osób pełnozatrud-
nionych i niepełnozatrud-
nionych, które w roku badania
przepracowały cały
październik.
Dane w opracowaniu dotyczą
przeciętnych miesięcznych
wynagrodzeń nominalnych
brutto, prezentowanych
w przeliczeniu na pełny wymiar
czasu pracy.
Wynagrodzenia w województwach rosną nierównomiernie
Przeciętne wynagrodzenia oraz różnica
wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w 2014 r.
0
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie
lubuskie
łódzkie
małopolskie
mazowieckie
opolskie
podkarpackie
podlaskie
pomorskie
śląskie
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie
wielkopolskie
zachodniopomorskie
2001 2014
Relacja wynagrodzeń kobiet do wynagrodzeń mężczyzn
%
Polska = 4107,72 zł
wynagrodzenie w zł
4500,01 - 5157,97
4000,01 - 4500,00
3700,01 - 4000,00
3500,01 - 3700,00
3398,79 - 3500,00
różnica wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w zł
600
______
2
Widoczna jest znaczna różnica w płacach mężczyzn i kobiet
w wieku największej aktywności ekonomicznej. W kraju
kobiety w wieku 35-44 lata otrzymywały w 2014 r.
wynagrodzenie równe 77,8% płacy mężczyzn w tej samej
grupie wieku.
Największą rozpiętość wynagrodzeń kobiet i mężczyzn
w grupie wieku 35-44 lata obserwowano w województwie
śląskim (kobiety w tym wieku zarabiały średnio 70,3% płacy
mężczyzn) i dolnośląskim (73,0%). Najwyższa relacja
wynagrodzeń w tej grupie wieku występowała w
województwie podlaskim (powyżej 90%), a także
warmińsko-mazurskim, lubelskim i kujawsko-pomorskim
(powyżej 87%).
Znaczące różnice wynagrodzeń kobiet i mężczyzn
obserwowano również w grupach wieku 45-54 lata i 25-34
lata. Najbardziej wyrównane były płace osób w wieku 60-64 lata.
Statystyczny rozkład liczby osób zatrudnionych według przedziałów wynagrodzeń pokazuje prawostronną
asymetrię. Oznacza to, iż duża grupa osób otrzymuje wynagrodzenia poniżej przeciętnego, a relatywnie mała
– większe od średniej.
Wynagrodzenie środkowe (mediana) jest niższe od wynagrodzenia
przeciętnego
Relacja wynagrodzeń kobiet do wynagrodzeń
mężczyzn w wieku 35-44 lata w 2014 r.
Polska = 77,8%
Pracownicy zatrudnieni w gospodarce narodowej według przedziałów wynagrodzeń w 2014 r.
tys. osób
0
500
1000
1500
2000
2500
2054 zł i
mniej
2054 -
3081
3081 -
4108
4108 -
5135
5135 -
6162
6162 -
7189
7189 -
8215
8215 -
9242
9242 -
10269
10269 -
11296
11296 -
12323
12323 -
20000
powyżej
20000 zł
przeciętne
wynagrodzenie
4107,72 zł
dominanta
2469,47 zł
mediana
3291,56 zł
Przedziały wysokości wynagrodzeń
zostały domknięte prawostronnie.
3
W kraju co trzecia zatrudniona osoba otrzymywała
w 2014 r. wynagrodzenie wyższe od przeciętnego. Wynika
to z faktu, że relatywnie niewielka grupa pracowników
otrzymuje wynagrodzenia bardzo wysokie oraz z narastania
różnic wynagrodzeń między osobami zarabiającymi
najmniej i najwięcej.
W podmiotach województwa mazowieckiego
wynagrodzenie wyższe od przeciętnego w kraju
otrzymywało niemalże 45% pracowników, a w śląskim i
dolnośląskim – około 37%. W województwie podkarpackim
i warmińsko-mazurskim udział ten był najmniejszy – nie
przekroczył 24%.
Wynagrodzenie środkowe
(mediana) ukształtowało
się w 2014 r. na poziomie
3291,56 zł. Wysokość
mediany wyższą niż średnio
w Polsce zanotowano
w czterech wojewódz-
twach, w tym najwyższą
w mazowieckim, gdzie
połowa pracowników
otrzymywała wynagrodze-
nie co najwyżej równe
3802,00 zł, a druga połowa
powyżej tej kwoty. W woje-
wództwie o najniższej
wartości mediany –
podkarpackim, połowa zatrudnionych otrzymywała płace równe co najwyżej 2863,50 zł.
Wynagrodzenie otrzymy-
wane najczęściej i przez
największą liczbę osób
(dominanta) wyniosło
w 2014 r. w Polsce
2469,47 zł. Wyższą niż
w kraju dominantę
wynagrodzeń zanotowano
w sześciu województwach,
najwyższą w warmińsko-
mazurskim – osoby
zatrudnione w tym
województwie najczęściej
otrzymywały wynagro-
dzenie równe ok. 2811 zł.
Najniższa dominanta
wynagrodzeń występowała w podkarpackim (ok. 2337 zł).
Odsetek osób, które w 2014 r. otrzymywały
wynagrodzenie wyższe od przeciętnego w kraju
%
36,1 - 44,9
31,1 - 36,0
29,1 - 31,0
27,1 - 29,0
23,6 - 27,0
Polska = 34,0%
Dominanta (wartość modalna,
moda) – wartość
wynagrodzenia, która w
badanej zbiorowości
statystycznej (szeregu
rozdzielczym) występuje
najczęściej.
Dominanta wynagrodzeń w 2014 r.zł
0
500
1000
1500
2000
2500
3000
warmińsko-mazurskie
mazowieckie
lubuskie
pomorskie
śląskie
dolnośląskie
opolskie
zachodniopomorskie
świętokrzyskie
wielkopolskie
kujawsko-pomorskie
łódzkie
podlaskie
małopolskie
lubelskie
podkarpackie
Polska = 2469,47 zł
zł
0
500
1000
1500
2000
2500
3000
3500
4000
mazowieckie
śląskie
pomorskie
dolnośląskie
małopolskie
lubuskie
opolskie
łódzkie
zachodniopomorskie
wielkopolskie
podlaskie
świętokrzyskie
kujawsko-pomorskie
lubelskie
warmińsko-mazurskie
podkarpackie
Polska = 3291,56 zł
Mediana wynagrodzeń w 2014 r.
Mediana – wartość środkowa –
jest otrzymywana poprzez
uporządkowanie badanej
zbiorowości pracowników pod
względem wysokości wynagro-
dzenia miesięcznego od
wielkości najmniejszej do
największej i podzielenie jej na
dwie części. Połowa zbioro-
wości będzie otrzymywała
wynagrodzenie o wysokości co
najwyżej równej medianie, a
połowa zbiorowości – nie
niższej niż mediana.
4
Zróżnicowanie regionalnych poziomów wynagrodzeń
widoczne jest także w grupie pracowników, którzy
otrzymywali najniższe wynagrodzenia. W kraju
wynagrodzenie co najwyżej równe wynagrodzeniu
minimalnemu (czyli kwocie 1680 zł) otrzymywało w 2014 r.
8,6% zatrudnionych.
W województwach odsetek pracowników otrzymujących
wynagrodzenie minimalne i niższe wahał się od niespełna
7% w lubuskim, mazowieckim i opolskim do ponad 11%
w łódzkim, warmińsko-mazurskim i świętokrzyskim.
Wynagrodzenia przedstawicieli władz
publicznych, wyższych urzędników i
kierowników (grupa obejmuje
pracowników sektora publicznego i
prywatnego) były dwukrotnie wyższe
niż średnia krajowa, przy czym
stanowili oni 8,3% wszystkich
zatrudnionych. Płace specjalistów
przewyższały średnią o ponad 20%,
a na poziomie zbliżonym do
przeciętnego wynagrodzenia zarabiali
technicy i inny średni personel.
Najniższe zarobki otrzymywali
pracownicy przy pracach prostych
oraz pracownicy usług i sprzedawcy
(ponad 40% niższe od przeciętnego
wynagrodzenia w kraju), a także
rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy
(o 35% mniej). W pozostałych grupach
wynagrodzenie wynosiło około 80%
średniej krajowej.
Położenie województw (np. bogactwa naturalne, środowisko, otoczenie zewnętrzne) czy specyfika regionu
(np. pełnione funkcje) mogą mieć wpływ na wysokość osiąganych wynagrodzeń. Województwo mazowieckie,
z Warszawą, stolicą kraju – z uwagi na sprawowane funkcje i centralne położenie – pod względem wysokości
zarobków zajęło pierwszą lokatę w pięciu pierwszych grupach zawodów. Bogate w surowce mineralne
i wysoko uprzemysłowione województwo śląskie cechuje się najwyższymi zarobkami w trzech grupach
zawodów: operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń, robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy oraz pracownicy
przy pracach prostych. Najwyższe zarobki w grupie rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy osiągnęli pracownicy
lubuskiego – co można tłumaczyć zasobami naturalnymi województwa (lasy zajmują prawie połowę jego
powierzchni) oraz sprzyjającym klimatem, który wpływa na dłuży okres wegetacji.
Znaczne zróżnicowanie poziomu wynagrodzeń według zawodów
%
11,0-11,7
10,0-10,9
9,0 - 9,9
8,0 - 8,9
6,7 - 7,9
Polska = 8,6%
Odsetek osób, które w 2014 r. otrzymały
wynagrodzenie co najwyżej minimalne
0 2000 4000 6000 8000 10000
Ogółem
1. Przedstawiciele władz publicznych,
wyżsi urzędnicy i kierownicy
2. Specjaliści
3. Technicy i inny średni personel
4. Pracownicy biurowi
5. Pracownicy usług i sprzedawcy
6. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy
7. Robotnicy przemysłowi i
rzemieślnicy
8. Operatorzy i monterzy maszyn i
urządzeń
9. Pracownicy przy pracach prostych
2001
2014
Wynagrodzenia według grup zawodów
zł
5
zł
7500,01 - 11304,35
7000,01 - 7500,00
6500,01 - 7000,00
5997,08 - 6500,00
zł
5000,01 - 6132,66
4600,01 - 5000,00
4400,01 - 4600,00
4229,32 - 4400,00
zł
4200,01 - 5043,61
4000,01 - 4200,00
3800,01 - 4000,00
3600,01 - 3800,00
3412,61 - 3600,00
zł
3301,00 - 3556,58
3150,01 - 3300,00
3000,01 - 3150,00
2861,00 - 3000,00
zł
2500,01 - 2703,38
2400,01 - 2500,00
2300,01 - 2400,00
2200,01 - 2300,00
2124,91 - 2200,00
zł
2900,01 - 2991,30
2700,01 - 2900,00
2500,01 - 2700,00
2300,01 - 2500,00
2037,42 - 2300,00
1. Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi
urzędnicy i kierownicy
3. Technicy i inny średni personel
5. Pracownicy usług i sprzedawcy
2. Specjaliści
4. Pracownicy biurowi
6. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy
Polska = 8378,63 zł
Polska = 4145,64 zł
Polska = 5067,79 zł
Polska = 3277,66 zł
Polska = 2427,87 zł Polska = 2662,50 zł
6
zł
3400,01 - 3855,16
3200,01 - 3400,00
3000,01 - 3200,00
2857,42 - 3000,00
zł
3500,01 - 4123,42
3200,01 - 3500,00
3000,01 - 3200,00
2890,05 - 3000,00
zł
2500,01 - 2591,67
2400,01 - 2500,00
2300,01 - 2400,00
2205,37 - 2300,00
7. Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy
9. Pracownicy przy pracach prostych
8. Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń
Osoby wykonujące pracę z tej samej grupy
zawodów otrzymują wynagrodzenie o różnej
wysokości – w zależności od województwa,
w którym pracują. Różnica między
województwem, w którym pracownicy
określonych zawodów zarabiali najwięcej, a tym,
w którym zarabiali najmniej, wahała się w 2014 r.
od kilkuset do kilku tysięcy złotych.
Największa rozpiętość wynagrodzeń widoczna
była w grupie najwyższych wynagrodzeń –
przedstawicieli władz publicznych, wyższych
urzędników i kierowników, gdzie najniższą kwotę
zanotowano w województwie lubelskim
i stanowiła ona połowę płacy, jaką otrzymywali
pracownicy tej grupy zawodowej w
mazowieckim.
Kolejną grupą zawodów o dużej różnicy płac między województwami byli specjaliści. Pracownicy
z województwa podkarpackiego (o najniższych wynagrodzeniach w tej grupie) zarabiali o ponad 30% mniej
niż w województwie mazowieckim (gdzie specjaliści byli najlepiej wynagradzani). Poza województwem
mazowieckim, na poziomie zbliżonym do średniej kształtowały się płace w dolnośląskim, natomiast w 14
województwach osiągano zarobki poniżej średniej w tej grupie zawodowej.
Najmniejsze zróżnicowanie wynagrodzeń odnotowano w grupie pracownicy przy pracach prostych, gdzie
różnica pomiędzy najniższym (podkarpackie) i najwyższym (śląskie) otrzymywanym wynagrodzeniem
wynosiła ok. 15%, przy czym w 6 województwach płace kształtowały się powyżej średniej osiąganej w tej
grupie.
Również pracownicy biurowi zatrudnieni w różnych województwach byli wynagradzani na relatywnie
zbliżonym poziomie – rozpiętość pomiędzy województwem o najwyższym (mazowieckie) i najniższym
(podkarpackie) poziomie płac wynosiła niecałe 20%, a wynagrodzenia w 5 województwach kształtowały się
powyżej średniej.
Opracowanie: Zespół ds. wielodziedzinowych analiz terytorialnych, pod redakcją Joanny Balcerzak i Joanny Hausman-
Czerwińskiej, opracowanie map: Agnieszka Zera.
Więcej informacji na temat wynagrodzeń w publikacji: „Struktura wynagrodzeń według zawodów w październiku
2014 r.”, dostępnej na stronie www: http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rynek-pracy/pracujacy-zatrudnieni-
wynagrodzenia-koszty-pracy/struktura-wynagrodzen-wedlug-zawodow-w-pazdzierniku-2014-r-,4,7.html
Polska = 3295,45 zł Polska = 3379,03 zł
Polska = 2397,51 zł

More Related Content

Regionalne zróżnicowanie wynagrodzeń

  • 1. 1 1 Od 2001 r. badania struktury wynagrodzeń w ramach Unii Europejskiej prowadzone są na podstawie zharmonizowanej metodologii. Od wielu lat obserwujemy w Polsce wzrost wysokości wynagrodzeń nominalnych. Przy stosunkowo niskiej dynamice cen towarów i usług konsumpcyjnych (inflacji) oznacza to zwiększenie możliwości dochodowych osób pracujących. Trend ten jest zauważalny we wszystkich województwach w kraju. Analiza danych o wynagrodzeniach pokazuje jednak zróżnicowany ich poziom w województwach oraz nierównomierny wzrost. W 2014 r. najwyższe wynagrodzenie zanotowano w województwie mazowieckim (o ponad 25% wyższe niż przeciętne dla kraju, wynoszące 4107,72 zł). Relatywnie wysokie były również płace w: dolnośląskim, pomorskim i śląskim, natomiast najniższe – w podkarpackim i warmińsko-mazurskim. Różnica między województwami o najwyższej i najniższej wysokości wynagrodzeń wyniosła ok. 1760 zł. Z porównania wysokości przeciętnych wynagrodzeń w 2014 r. i 2001 r.1 wynika, że w siedmiu województwach wynagrodzenia wzrosły bardziej niż średnio w kraju. Procentowo największy wzrost wynagrodzeń zanotowano w województwie dolnośląskim (ponad 100%), małopolskim i łódzkim (o około 94%), natomiast w mazowieckim, zachodniopomorskim i podkarpackim był on najmniejszy (przy czym przekraczał 70%). Mężczyźni zarabiają więcej niż kobiety. W 2014 r. różnica pomiędzy płacami pracowników obu płci wynosiła ponad 760 zł. W województwach różnica ta wahała się od ok. 165 zł w podlaskim do ok. 1187 zł w śląskim. Relacja wysokości wynagrodzeń kobiet i mężczyzn pokazuje, że w 2014 r. przeciętne wynagrodzenie kobiet stanowiło ok. 83% wynagrodzenia mężczyzn. W porównaniu z 2001 r. najbardziej zauważalne jest wyrównywanie płac w województwie podlaskim (w 2014 r. kobiety zarabiały 95,4% tego, co mężczyźni). Różnice się pogłębiły w sześciu województwach: podkarpackim, opolskim, wielkopolskim, dolnośląskim, małopolskim i mazowieckim. W porównaniu z 2001 r. różnica wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w kraju zmniejszyła się, jednak począwszy od 2010 r. zauważalne jest jej nieznaczne powiększanie w większości województw. Regionalne zróżnicowanie wynagrodzeń Źródłem danych jest badanie struktury wynagrodzeń według zawodów. W odróżnieniu od pozostałych badań GUS dotyczących wynagrodzeń, jest to najbardziej szczegółowe badanie wynagrodzeń, prezentujące cechy pracowników (np. płeć, wiek) i zakładów pracy. Jest realizowane co dwa lata, ma charakter reprezentacyjny i obejmuje podmioty gospodarki narodowej o liczbie pracujących powyżej 9 osób. Wyniki dotyczą osób pełnozatrud- nionych i niepełnozatrud- nionych, które w roku badania przepracowały cały październik. Dane w opracowaniu dotyczą przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń nominalnych brutto, prezentowanych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Wynagrodzenia w województwach rosną nierównomiernie Przeciętne wynagrodzenia oraz różnica wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w 2014 r. 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warmińsko-mazurskie wielkopolskie zachodniopomorskie 2001 2014 Relacja wynagrodzeń kobiet do wynagrodzeń mężczyzn % Polska = 4107,72 zł wynagrodzenie w zł 4500,01 - 5157,97 4000,01 - 4500,00 3700,01 - 4000,00 3500,01 - 3700,00 3398,79 - 3500,00 różnica wynagrodzeń mężczyzn i kobiet w zł 600 ______
  • 2. 2 Widoczna jest znaczna różnica w płacach mężczyzn i kobiet w wieku największej aktywności ekonomicznej. W kraju kobiety w wieku 35-44 lata otrzymywały w 2014 r. wynagrodzenie równe 77,8% płacy mężczyzn w tej samej grupie wieku. Największą rozpiętość wynagrodzeń kobiet i mężczyzn w grupie wieku 35-44 lata obserwowano w województwie śląskim (kobiety w tym wieku zarabiały średnio 70,3% płacy mężczyzn) i dolnośląskim (73,0%). Najwyższa relacja wynagrodzeń w tej grupie wieku występowała w województwie podlaskim (powyżej 90%), a także warmińsko-mazurskim, lubelskim i kujawsko-pomorskim (powyżej 87%). Znaczące różnice wynagrodzeń kobiet i mężczyzn obserwowano również w grupach wieku 45-54 lata i 25-34 lata. Najbardziej wyrównane były płace osób w wieku 60-64 lata. Statystyczny rozkład liczby osób zatrudnionych według przedziałów wynagrodzeń pokazuje prawostronną asymetrię. Oznacza to, iż duża grupa osób otrzymuje wynagrodzenia poniżej przeciętnego, a relatywnie mała – większe od średniej. Wynagrodzenie środkowe (mediana) jest niższe od wynagrodzenia przeciętnego Relacja wynagrodzeń kobiet do wynagrodzeń mężczyzn w wieku 35-44 lata w 2014 r. Polska = 77,8% Pracownicy zatrudnieni w gospodarce narodowej według przedziałów wynagrodzeń w 2014 r. tys. osób 0 500 1000 1500 2000 2500 2054 zł i mniej 2054 - 3081 3081 - 4108 4108 - 5135 5135 - 6162 6162 - 7189 7189 - 8215 8215 - 9242 9242 - 10269 10269 - 11296 11296 - 12323 12323 - 20000 powyżej 20000 zł przeciętne wynagrodzenie 4107,72 zł dominanta 2469,47 zł mediana 3291,56 zł Przedziały wysokości wynagrodzeń zostały domknięte prawostronnie.
  • 3. 3 W kraju co trzecia zatrudniona osoba otrzymywała w 2014 r. wynagrodzenie wyższe od przeciętnego. Wynika to z faktu, że relatywnie niewielka grupa pracowników otrzymuje wynagrodzenia bardzo wysokie oraz z narastania różnic wynagrodzeń między osobami zarabiającymi najmniej i najwięcej. W podmiotach województwa mazowieckiego wynagrodzenie wyższe od przeciętnego w kraju otrzymywało niemalże 45% pracowników, a w śląskim i dolnośląskim – około 37%. W województwie podkarpackim i warmińsko-mazurskim udział ten był najmniejszy – nie przekroczył 24%. Wynagrodzenie środkowe (mediana) ukształtowało się w 2014 r. na poziomie 3291,56 zł. Wysokość mediany wyższą niż średnio w Polsce zanotowano w czterech wojewódz- twach, w tym najwyższą w mazowieckim, gdzie połowa pracowników otrzymywała wynagrodze- nie co najwyżej równe 3802,00 zł, a druga połowa powyżej tej kwoty. W woje- wództwie o najniższej wartości mediany – podkarpackim, połowa zatrudnionych otrzymywała płace równe co najwyżej 2863,50 zł. Wynagrodzenie otrzymy- wane najczęściej i przez największą liczbę osób (dominanta) wyniosło w 2014 r. w Polsce 2469,47 zł. Wyższą niż w kraju dominantę wynagrodzeń zanotowano w sześciu województwach, najwyższą w warmińsko- mazurskim – osoby zatrudnione w tym województwie najczęściej otrzymywały wynagro- dzenie równe ok. 2811 zł. Najniższa dominanta wynagrodzeń występowała w podkarpackim (ok. 2337 zł). Odsetek osób, które w 2014 r. otrzymywały wynagrodzenie wyższe od przeciętnego w kraju % 36,1 - 44,9 31,1 - 36,0 29,1 - 31,0 27,1 - 29,0 23,6 - 27,0 Polska = 34,0% Dominanta (wartość modalna, moda) – wartość wynagrodzenia, która w badanej zbiorowości statystycznej (szeregu rozdzielczym) występuje najczęściej. Dominanta wynagrodzeń w 2014 r.zł 0 500 1000 1500 2000 2500 3000 warmińsko-mazurskie mazowieckie lubuskie pomorskie śląskie dolnośląskie opolskie zachodniopomorskie świętokrzyskie wielkopolskie kujawsko-pomorskie łódzkie podlaskie małopolskie lubelskie podkarpackie Polska = 2469,47 zł zł 0 500 1000 1500 2000 2500 3000 3500 4000 mazowieckie śląskie pomorskie dolnośląskie małopolskie lubuskie opolskie łódzkie zachodniopomorskie wielkopolskie podlaskie świętokrzyskie kujawsko-pomorskie lubelskie warmińsko-mazurskie podkarpackie Polska = 3291,56 zł Mediana wynagrodzeń w 2014 r. Mediana – wartość środkowa – jest otrzymywana poprzez uporządkowanie badanej zbiorowości pracowników pod względem wysokości wynagro- dzenia miesięcznego od wielkości najmniejszej do największej i podzielenie jej na dwie części. Połowa zbioro- wości będzie otrzymywała wynagrodzenie o wysokości co najwyżej równej medianie, a połowa zbiorowości – nie niższej niż mediana.
  • 4. 4 Zróżnicowanie regionalnych poziomów wynagrodzeń widoczne jest także w grupie pracowników, którzy otrzymywali najniższe wynagrodzenia. W kraju wynagrodzenie co najwyżej równe wynagrodzeniu minimalnemu (czyli kwocie 1680 zł) otrzymywało w 2014 r. 8,6% zatrudnionych. W województwach odsetek pracowników otrzymujących wynagrodzenie minimalne i niższe wahał się od niespełna 7% w lubuskim, mazowieckim i opolskim do ponad 11% w łódzkim, warmińsko-mazurskim i świętokrzyskim. Wynagrodzenia przedstawicieli władz publicznych, wyższych urzędników i kierowników (grupa obejmuje pracowników sektora publicznego i prywatnego) były dwukrotnie wyższe niż średnia krajowa, przy czym stanowili oni 8,3% wszystkich zatrudnionych. Płace specjalistów przewyższały średnią o ponad 20%, a na poziomie zbliżonym do przeciętnego wynagrodzenia zarabiali technicy i inny średni personel. Najniższe zarobki otrzymywali pracownicy przy pracach prostych oraz pracownicy usług i sprzedawcy (ponad 40% niższe od przeciętnego wynagrodzenia w kraju), a także rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (o 35% mniej). W pozostałych grupach wynagrodzenie wynosiło około 80% średniej krajowej. Położenie województw (np. bogactwa naturalne, środowisko, otoczenie zewnętrzne) czy specyfika regionu (np. pełnione funkcje) mogą mieć wpływ na wysokość osiąganych wynagrodzeń. Województwo mazowieckie, z Warszawą, stolicą kraju – z uwagi na sprawowane funkcje i centralne położenie – pod względem wysokości zarobków zajęło pierwszą lokatę w pięciu pierwszych grupach zawodów. Bogate w surowce mineralne i wysoko uprzemysłowione województwo śląskie cechuje się najwyższymi zarobkami w trzech grupach zawodów: operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń, robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy oraz pracownicy przy pracach prostych. Najwyższe zarobki w grupie rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy osiągnęli pracownicy lubuskiego – co można tłumaczyć zasobami naturalnymi województwa (lasy zajmują prawie połowę jego powierzchni) oraz sprzyjającym klimatem, który wpływa na dłuży okres wegetacji. Znaczne zróżnicowanie poziomu wynagrodzeń według zawodów % 11,0-11,7 10,0-10,9 9,0 - 9,9 8,0 - 8,9 6,7 - 7,9 Polska = 8,6% Odsetek osób, które w 2014 r. otrzymały wynagrodzenie co najwyżej minimalne 0 2000 4000 6000 8000 10000 Ogółem 1. Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy 2. Specjaliści 3. Technicy i inny średni personel 4. Pracownicy biurowi 5. Pracownicy usług i sprzedawcy 6. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy 7. Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy 8. Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń 9. Pracownicy przy pracach prostych 2001 2014 Wynagrodzenia według grup zawodów zł
  • 5. 5 zł 7500,01 - 11304,35 7000,01 - 7500,00 6500,01 - 7000,00 5997,08 - 6500,00 zł 5000,01 - 6132,66 4600,01 - 5000,00 4400,01 - 4600,00 4229,32 - 4400,00 zł 4200,01 - 5043,61 4000,01 - 4200,00 3800,01 - 4000,00 3600,01 - 3800,00 3412,61 - 3600,00 zł 3301,00 - 3556,58 3150,01 - 3300,00 3000,01 - 3150,00 2861,00 - 3000,00 zł 2500,01 - 2703,38 2400,01 - 2500,00 2300,01 - 2400,00 2200,01 - 2300,00 2124,91 - 2200,00 zł 2900,01 - 2991,30 2700,01 - 2900,00 2500,01 - 2700,00 2300,01 - 2500,00 2037,42 - 2300,00 1. Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy 3. Technicy i inny średni personel 5. Pracownicy usług i sprzedawcy 2. Specjaliści 4. Pracownicy biurowi 6. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy Polska = 8378,63 zł Polska = 4145,64 zł Polska = 5067,79 zł Polska = 3277,66 zł Polska = 2427,87 zł Polska = 2662,50 zł
  • 6. 6 zł 3400,01 - 3855,16 3200,01 - 3400,00 3000,01 - 3200,00 2857,42 - 3000,00 zł 3500,01 - 4123,42 3200,01 - 3500,00 3000,01 - 3200,00 2890,05 - 3000,00 zł 2500,01 - 2591,67 2400,01 - 2500,00 2300,01 - 2400,00 2205,37 - 2300,00 7. Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy 9. Pracownicy przy pracach prostych 8. Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń Osoby wykonujące pracę z tej samej grupy zawodów otrzymują wynagrodzenie o różnej wysokości – w zależności od województwa, w którym pracują. Różnica między województwem, w którym pracownicy określonych zawodów zarabiali najwięcej, a tym, w którym zarabiali najmniej, wahała się w 2014 r. od kilkuset do kilku tysięcy złotych. Największa rozpiętość wynagrodzeń widoczna była w grupie najwyższych wynagrodzeń – przedstawicieli władz publicznych, wyższych urzędników i kierowników, gdzie najniższą kwotę zanotowano w województwie lubelskim i stanowiła ona połowę płacy, jaką otrzymywali pracownicy tej grupy zawodowej w mazowieckim. Kolejną grupą zawodów o dużej różnicy płac między województwami byli specjaliści. Pracownicy z województwa podkarpackiego (o najniższych wynagrodzeniach w tej grupie) zarabiali o ponad 30% mniej niż w województwie mazowieckim (gdzie specjaliści byli najlepiej wynagradzani). Poza województwem mazowieckim, na poziomie zbliżonym do średniej kształtowały się płace w dolnośląskim, natomiast w 14 województwach osiągano zarobki poniżej średniej w tej grupie zawodowej. Najmniejsze zróżnicowanie wynagrodzeń odnotowano w grupie pracownicy przy pracach prostych, gdzie różnica pomiędzy najniższym (podkarpackie) i najwyższym (śląskie) otrzymywanym wynagrodzeniem wynosiła ok. 15%, przy czym w 6 województwach płace kształtowały się powyżej średniej osiąganej w tej grupie. Również pracownicy biurowi zatrudnieni w różnych województwach byli wynagradzani na relatywnie zbliżonym poziomie – rozpiętość pomiędzy województwem o najwyższym (mazowieckie) i najniższym (podkarpackie) poziomie płac wynosiła niecałe 20%, a wynagrodzenia w 5 województwach kształtowały się powyżej średniej. Opracowanie: Zespół ds. wielodziedzinowych analiz terytorialnych, pod redakcją Joanny Balcerzak i Joanny Hausman- Czerwińskiej, opracowanie map: Agnieszka Zera. Więcej informacji na temat wynagrodzeń w publikacji: „Struktura wynagrodzeń według zawodów w październiku 2014 r.”, dostępnej na stronie www: http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rynek-pracy/pracujacy-zatrudnieni- wynagrodzenia-koszty-pracy/struktura-wynagrodzen-wedlug-zawodow-w-pazdzierniku-2014-r-,4,7.html Polska = 3295,45 zł Polska = 3379,03 zł Polska = 2397,51 zł