ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

siedliska dla zagrożonych dzikich zapylaczy (i innych zwierząt) - ŁĄKI KWIETNE

•
•
ŁĄKI KWIETNE
ŁĄKI KWIETNE

Trwa szóste masowe wymieranie gatunków. Najbardziej narażone na wymieranie są owady, w tym dzikie owady zapylające — m.in. dzikie pszczoły. Sytuacja jest alarmująca. Według Czerwonej Listy Zwierząt z 2002 roku, 222 z 470 gatunków dzikich pszczół występujących w Polsce zagrożonych jest wyginięciem - 18 gatunków już uznanych jest za wymarłe. Nasze działania powinny skupić się na tych pszczołach, które faktycznie potrzebują naszego wsparcia. Odpowiedzią na tę potrzebę jest m.in. tworzenie różnorodnej bazy pokarmowej i rajów dla dzikich zapylaczy (i innych zwierząt).

1 of 17
Downloaded 12 times
ŁĄKI KWIETNE SIEDLISKA DLA ZAPYLACZY I INNYCH ܰ±Ą
Owady wymierają osiem razy szybciej niż ssaki, ptaki czy gady. Przy obecnym tempie spadku mogą zniknąć w ciągu stulecia. ŁĄKI KWIETNE
40% 30% 47% LICZEBNOŚĆ PONAD 40% WSZYSTKICH GATUNKÓW OWADÓW MALEJE GLOBANIE 1/3 GATUNKÓW OWADÓW JEST ZAGROŻONA W POLSCE 222 GATUNKI PSZCZÓŁ SĄ RZADKIE I ZAGROŻONE ŁĄKI KWIETNE
niszczenie siedlisk brak pokarmu zaorywanie miedz duża konkurencja o pokarm (presja pszczoły miodnej) specyficzne wymagania dotyczące gniazdowania przeznaczanie jałowych gleb pod budowę sadzenie obcych gatunków roślin (nieprzydatnych lub wręcz szkodliwych dla dzikich pszczół i lokalnego ekosystemu) ŁĄKI KWIETNE
„Bardzo rzadki gatunek. W Polsce znany zaledwie z kilku stanowisk, od dość dawna już niepotwierdzonych. Sądząc po zaniku wielu wcześniej znanych stanowisk, liczebność tego gatunku ulega szybkiej i silnej redukcji”. - Józef Banaszak & Waldemar Celary. „Czerwona lista zawiera 222 gatunki dzikich pszczół, stanowiące blisko połowę (47,3%) z ogólnej liczby pszczół w Polsce. Natomiast połowę z przedstawionej czerwonej listy stanowią gatunki rzadko obserwowane, najczęściej słabo poznane (DD). Znaczną grupę stanowią gatunki narażone (VU) - 76 (34,2%), a 9 gatunków (4,0%) należy do rzadko obserwowanych w Polsce, zagrożonych również poza jej granicami (LC). Aż 8 gatunków (3,6%) uznano za silnie zagrożone wymarciem w Polsce (w tym CR - 4 gat., EN - 4 gat.), a 18 (8,1%) za wymarłe, gdyż nie obserwowano ich w kraju przynajmniej od półwiecza”. - Czerwona Lista Zwierząt Pszczoły J. Banaszak 2002 rok. „Według danych Inspekcji Weterynaryjnej w kraju jest około 1,77 mln rodzin pszczelich. W ciągu ostatniego roku liczba ta wzrosła o 5,2%”. - Sektor pszczelarski w Polsce w 2020 roku Instytut Ogrodnictwa Zakład Pszczelnictwa w Puławach. Pobornica paskowana (Amegilla quadrifasciata) Pszczoła miodna (Apis mellifera) ŁĄKI KWIETNE
zachowując istniejące siedliska zapewniając różnorodną bazę pokarmową składającą się z rodzimych roślin pyłkodajnych i nektarodajnych tworząc miejsca gniazdowania, rozrodu i odpoczynku - tzw. raje dla dzikich zapylaczy ŁĄKI KWIETNE
Większość gatunków dzikich pszczół, które są zagrożone wyginięciem, to gatunki gniazdujące w ziemi. Dobrą praktyką jest sporządzenie szczegółowej inwentaryzacji entomologicznej przed podjęciem prac na danym terenie. W razie stwierdzenia występowania rzadkich i zagrożonych gatunków powinno się zaniechać prac lub wyznaczyć strefę ochronną dla siedliska. ŁĄKI KWIETNE
Najistotniejsze w zapewnieniu źródła pokarmu dla dzikich pszczół jest skomponowanie różnorodnej bazy pokarmowej składającej się z rodzimych roślin pyłkodajnych i nektarodajnych. Taśma pokarmowa złożona z drzew, krzewów i bylin powinna być tak skomponowana, aby zapewniała pszczołom pożywienie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. ŁĄKI KWIETNE
ŁĄKI KWIETNE
ŁĄKI KWIETNE martwe drewno stosy kamieni pionowe i poziome pomoce gniazdowe (łodygi roślin z miękkim rdzeniem) muszle ślimaków
Gabiony tworzą pojedyncze struktury lub układy liniowe, rozgraniczające fragmenty terenu o różnych funkcjach. Zalety: nowoczesna, modułowa, oszczędna geometrycznie forma, łatwość aranżacji do pełnienia określonych funkcji. Wypełnienie: kamień bazaltowy, ponawiercane drewno drzew liściastych, pędy trzciny, karpy i korzenie drzew, ceramika budowlana wypełniona mieszanką gliny i piasku.
W zależności od wypełnienia, wkładu czy wsadu mogą pełnić wiele określonych funkcji, nawet proprzyrodniczych. Dzięki parametrom modułowym są przewidywalne pod kątem cenowym. Cechują się wytrzymałością, odpornością na korozję biologiczną i chemiczną.
Wykorzystanie elementów infrastruktury kanalizacyjnej jako wielkoskalowych donic porządkuje przestrzeń. Duże zróżnicowanie form i wielkości, modułowość, łatwość i dowolność aranżacji sprzyja wielodyscyplinarnemu zastosowaniu kręgów studziennych. Mogą z powodzeniem zostać wykorzystane do stworzenia siedlisk zastępczych dla dzikich owadów zapylających. Cechuje je łatwość zachowania kontroli nad mikrosiedliskami, a także estetyka.
Kręgi studzienne w różnych rozmiarach są dobrym rozwiązaniem dla zapewnienia optymalnej wielkości habitatów zastępczych i pomocy gniazdowych. Istnieje możliwość stworzenia specjalnych cech i parametrów podłoża użytego do wypełnienia kręgów dla zapewnienia optymalnych warunków dla konkretnych gatunków owadów zapylających, a w szczególności pszczół samotnic i określonych gatunków trzmieli.
Promieniowanie cieplne wykorzystywane jest w biologii życia gadów i płazów, a nagrzewające się, akumulujące ciepło powierzchnie są często wykorzystywane przez te grupy zwierząt. Możliwość zapewnienia drobnych kryjówek w miejscach presji antropogenicznej i przekształcenia terenu wydaje się być jednym z lepszych działań w stosunku do zachowania lokalnych grup zwierząt.
Pnie drzew pochodzące z planowanych wycinek. Zrębki drewniane z drzew i krzewów liściastych pochodzące z rębaka. Konary, gałęzie, dziuple, karpiny, kłody i strzały drzew. Liście drzew i krzewów. Doskonałe miejsce przetwarzania materii, pobierania pokarmu i domykania kolejnych cykli życiowych bezkręgowców.
ŁĄKI KWIETNE Mikołaj Siemaszko mikolaj@lakikwietne.pl 797 286 944 Polecamy stronę dzicyzapylacze.pl, gdzie znajdziecie Państwo dodatkowe informacje o dzikich pszczołach i innych zapylaczach.

More Related Content

siedliska dla zagrożonych dzikich zapylaczy (i innych zwierząt) - ŁĄKI KWIETNE

  • 2. Owady wymierają osiem razy szybciej niż ssaki, ptaki czy gady. Przy obecnym tempie spadku mogą zniknąć w ciągu stulecia. ŁĄKI KWIETNE
  • 3. 40% 30% 47% LICZEBNOŚĆ PONAD 40% WSZYSTKICH GATUNKÓW OWADÓW MALEJE GLOBANIE 1/3 GATUNKÓW OWADÓW JEST ZAGROŻONA W POLSCE 222 GATUNKI PSZCZÓŁ SĄ RZADKIE I ZAGROŻONE ŁĄKI KWIETNE
  • 4. niszczenie siedlisk brak pokarmu zaorywanie miedz duża konkurencja o pokarm (presja pszczoły miodnej) specyficzne wymagania dotyczące gniazdowania przeznaczanie jałowych gleb pod budowę sadzenie obcych gatunków roślin (nieprzydatnych lub wręcz szkodliwych dla dzikich pszczół i lokalnego ekosystemu) ŁĄKI KWIETNE
  • 5. „Bardzo rzadki gatunek. W Polsce znany zaledwie z kilku stanowisk, od dość dawna już niepotwierdzonych. Sądząc po zaniku wielu wcześniej znanych stanowisk, liczebność tego gatunku ulega szybkiej i silnej redukcji”. - Józef Banaszak & Waldemar Celary. „Czerwona lista zawiera 222 gatunki dzikich pszczół, stanowiące blisko połowę (47,3%) z ogólnej liczby pszczół w Polsce. Natomiast połowę z przedstawionej czerwonej listy stanowią gatunki rzadko obserwowane, najczęściej słabo poznane (DD). Znaczną grupę stanowią gatunki narażone (VU) - 76 (34,2%), a 9 gatunków (4,0%) należy do rzadko obserwowanych w Polsce, zagrożonych również poza jej granicami (LC). Aż 8 gatunków (3,6%) uznano za silnie zagrożone wymarciem w Polsce (w tym CR - 4 gat., EN - 4 gat.), a 18 (8,1%) za wymarłe, gdyż nie obserwowano ich w kraju przynajmniej od półwiecza”. - Czerwona Lista Zwierząt Pszczoły J. Banaszak 2002 rok. „Według danych Inspekcji Weterynaryjnej w kraju jest około 1,77 mln rodzin pszczelich. W ciągu ostatniego roku liczba ta wzrosła o 5,2%”. - Sektor pszczelarski w Polsce w 2020 roku Instytut Ogrodnictwa Zakład Pszczelnictwa w Puławach. Pobornica paskowana (Amegilla quadrifasciata) Pszczoła miodna (Apis mellifera) ŁĄKI KWIETNE
  • 6. zachowując istniejące siedliska zapewniając różnorodną bazę pokarmową składającą się z rodzimych roślin pyłkodajnych i nektarodajnych tworząc miejsca gniazdowania, rozrodu i odpoczynku - tzw. raje dla dzikich zapylaczy ŁĄKI KWIETNE
  • 7. Większość gatunków dzikich pszczół, które są zagrożone wyginięciem, to gatunki gniazdujące w ziemi. Dobrą praktyką jest sporządzenie szczegółowej inwentaryzacji entomologicznej przed podjęciem prac na danym terenie. W razie stwierdzenia występowania rzadkich i zagrożonych gatunków powinno się zaniechać prac lub wyznaczyć strefę ochronną dla siedliska. ŁĄKI KWIETNE
  • 8. Najistotniejsze w zapewnieniu źródła pokarmu dla dzikich pszczół jest skomponowanie różnorodnej bazy pokarmowej składającej się z rodzimych roślin pyłkodajnych i nektarodajnych. Taśma pokarmowa złożona z drzew, krzewów i bylin powinna być tak skomponowana, aby zapewniała pszczołom pożywienie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. ŁĄKI KWIETNE
  • 10. ŁĄKI KWIETNE martwe drewno stosy kamieni pionowe i poziome pomoce gniazdowe (łodygi roślin z miękkim rdzeniem) muszle ślimaków
  • 11. Gabiony tworzą pojedyncze struktury lub układy liniowe, rozgraniczające fragmenty terenu o różnych funkcjach. Zalety: nowoczesna, modułowa, oszczędna geometrycznie forma, łatwość aranżacji do pełnienia określonych funkcji. Wypełnienie: kamień bazaltowy, ponawiercane drewno drzew liściastych, pędy trzciny, karpy i korzenie drzew, ceramika budowlana wypełniona mieszanką gliny i piasku.
  • 12. W zależności od wypełnienia, wkładu czy wsadu mogą pełnić wiele określonych funkcji, nawet proprzyrodniczych. Dzięki parametrom modułowym są przewidywalne pod kątem cenowym. Cechują się wytrzymałością, odpornością na korozję biologiczną i chemiczną.
  • 13. Wykorzystanie elementów infrastruktury kanalizacyjnej jako wielkoskalowych donic porządkuje przestrzeń. Duże zróżnicowanie form i wielkości, modułowość, łatwość i dowolność aranżacji sprzyja wielodyscyplinarnemu zastosowaniu kręgów studziennych. Mogą z powodzeniem zostać wykorzystane do stworzenia siedlisk zastępczych dla dzikich owadów zapylających. Cechuje je łatwość zachowania kontroli nad mikrosiedliskami, a także estetyka.
  • 14. Kręgi studzienne w różnych rozmiarach są dobrym rozwiązaniem dla zapewnienia optymalnej wielkości habitatów zastępczych i pomocy gniazdowych. Istnieje możliwość stworzenia specjalnych cech i parametrów podłoża użytego do wypełnienia kręgów dla zapewnienia optymalnych warunków dla konkretnych gatunków owadów zapylających, a w szczególności pszczół samotnic i określonych gatunków trzmieli.
  • 15. Promieniowanie cieplne wykorzystywane jest w biologii życia gadów i płazów, a nagrzewające się, akumulujące ciepło powierzchnie są często wykorzystywane przez te grupy zwierząt. Możliwość zapewnienia drobnych kryjówek w miejscach presji antropogenicznej i przekształcenia terenu wydaje się być jednym z lepszych działań w stosunku do zachowania lokalnych grup zwierząt.
  • 16. Pnie drzew pochodzące z planowanych wycinek. Zrębki drewniane z drzew i krzewów liściastych pochodzące z rębaka. Konary, gałęzie, dziuple, karpiny, kłody i strzały drzew. Liście drzew i krzewów. Doskonałe miejsce przetwarzania materii, pobierania pokarmu i domykania kolejnych cykli życiowych bezkręgowców.
  • 17. ŁĄKI KWIETNE Mikołaj Siemaszko mikolaj@lakikwietne.pl 797 286 944 Polecamy stronę dzicyzapylacze.pl, gdzie znajdziecie Państwo dodatkowe informacje o dzikich pszczołach i innych zapylaczach.