2. Εποχή Ερωτόκριτου –
Κρητική Αναγέννηςη
Ερωτόκριτοσ, είναι ο τίτλοσ τθσ
ζμμετρθσ μυκιςτορίασ του Βιτςζντηου
Κορνάρου. Σο δθμιοφργθμά του αυτό
αποτελεί ζνα αριςτοφργθμα-προίκα
για τθν Κρθτικι, τθ Νεοελλθνικι, αλλά
και τθν παγκόςμια λογοτεχνία.
4. Ο Ερωτόκριτοσ αποτελεί μια από τισ
ςθμαντικότερεσ ρίηεσ τθσ
νεοελλθνικισ λογοτεχνίασ,
ανεξάρτθτα από το ποια είναι θ
ακριβισ θμερομθνία που γράφτθκε
και ςίγουρα γράφτθκε πρίν το 1713,
που ζχουμε τθν πρϊτθ τυπωμζνθ
ζκδοςθ του ζργου ςτθ Βενετία, από
το τυπογραφείο Βόρτολι.
7. Επίδραςθ ςτθ Νεοελλθνικι Ποίθςθ
Θ μεγαλφτερθ όμωσ απόδειξθ τθσ απιχθςθσ του ζργου είναι
θ επίδραςθ που άςκθςε ςτθ νεοελλθνικι ποίθςθ.
Παραδείγματα ποιθμάτων επθρεαςμζνων από τθ ςτιχουργικι
του είναι Ο Κρητικός του Δ. ολωμοφ, το Μήτηρ Θεού του Α.
ικελιανοφ, ο Επιτάφιος του Γ. Ρίτςου, ο Νέος Ερωτόκριτος
του Παντελι Πρεβελάκθ.
Δεν ζλειψαν βζβαια και οι αρνθτικζσ εκτιμιςεισ του ζργου.
Αρκετοί λόγιοι του 18ου αι. το κεωροφςαν κατϊτερο
ανάγνωςμα λόγω τθσ λαϊκισ γλϊςςασ και μάλιςτα ο
Διονφςιοσ Φωτεινόσ είχε διαςκευάςει το ζργο ςε μια λόγια,
«ανϊτερθ» όπωσ πίςτευε, γλωςςικι μορφι. Ο Κάλβοσ
επζκρινε το ζργο ωσ μονότονο και ο Λάκωβοσ Πολυλάσ το
απζρριπτε εξαιτίασ τθσ ιδιωματικισ γλϊςςασ.
8. Κζατρο - Κινθματογράφοσ
Σο ζργο διαςκευάςτθκε ςε κεατρικι μορφι από τον
Δ. υνoδινό το 1929, με τθ Μαρίκα Κοτοποφλη ςτο
ρόλο τθσ Αρετοφςασ και το 1966 ο Νίκοσ
Κοφνδουροσ τον διαςκεφαςε ςε κινθματογραφικό
ςενάριο. Σο ζργο επίςθσ ζχει μελοποιθκεί πολλζσ
φορζσ και είναι δθμοφιλζςτατο άκουςμα ςτθν
Κριτθ.
11. Μαντινάδεσ
Ιλιε τςι κόςμουσ που περνάσ, τςι κόςμουσ που διαβαίνεισ
που φανερϊνεισ τα κρυφά ς’ανατολι και δφςθ
δϊδεκα χρόνια πζραςαν τα δεκατρία πάνε
απ’οφχα μια παλιά φιλιά, μια μπιςτεμζνθ αγάπθ
και δεν τθν είδα ς’εκκλθςιά, περίπατο δεν βγαίνει .
Ιλιε μου πεσ μου ποφ δειπνά, ποφ ςτρϊνει και κοιμάται
ποφ μεροξθμερϊνεται και εμζνα δεν κυμάται;
Άραγεσ κζ μου δεν γροικά, δεν λαχταρά θ καρδιά τθσ
που το κορμί κυςίαηα πάντοτε ςτ’ όνομά τηθ;
Οι όρκοι τθσ αγάπθσ τθσ ςκορπίςαν και χακικαν
και τα κρυφομιλοφςαμε εξελθςμονθκικαν
Λθςμόνθςε παντοτινά και διϊξε κάκε ελπίδα
και πεσ πωσ δε με γνϊριςεσ μθδζ και γω πωσ ς’είδα