ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Балада за непознатиот
   Од Кочо Рацин
•   Натаму – в поле битолско
•   чемрее врба проклета –
•   под врбата незнаен гроб,
•   в гроб лежи војник непознат.
• Лежи од војна световна,
• лежи – и веќе земјосал –


                             • силно го тога изела
                             • задека тука загинал
•   Никој крај него немаше –
•   вишното небо врз него,
•   земјата скришна под него –
•   над гробот врба стушена.
•   А таде – в гори зелени
•   в шума гробишта лежеа
•   делии – одбор јунаци
•   за татковината паднати.
•   В полноќ се над ним дрвјата
•   од жалба силно свиваа –
•   горските бистри езерца
•   в силна светлина светеа.
• И од ним – самовилите
• една по една идеа –
• од гроб до гроб го дигаа
• јунак до јунак – на оро.
•   И кога сите минеа
•   покрај врбата стушена –
•   делии се запираа
•   незнаен брат си викаа:
•   “Ја стани, море, јабанец
•   на оро со самовили!
•   зора се зори – петлите
•   скоро ќе в село пропеат!”
•   А тој од гробот тепкаше
•   дума врз дума чемерна:
•   -“Минете, браќа, врвете,
•   Не сум ви лика – прилика!




                                • Кој умрел за татковината
                                • и за човечки правдини –
                                • каде вас, братко, не
                                  гинел,
                                • со вас до векот живеел.
•   Вие му песна пеете,
•   вие го со песна жалите –
•   така се сите радате
•   и така си умирате!
•   А тука – зожто паднав ја?
•   зошто ме куршум прониза,
•   зошто ме земја притисна –
•   за кого лудо загинав?
•   Кажете, браќа, кажете,
•   кажете – па поминете –
•   мене ме ништо не дига,
•   мојата смрт е – карасмрт!”
•   Делии глави веднеа,
•   немеа самовилите –
•   тешко на тија, горко им
•   така што гинат на војна!
•   Немеа
•   Туку петлите во селото
•   Веднаш писнаа
•   Самоволите в горите,
•   С бели враце виснаа.
•   Пусто остана полето
•   пусто зазори зората -
•   чемрее в поле гората,
•   чемрее - тажи непознат.

More Related Content

балада за непознатиот

  • 1. Балада за непознатиот Од Кочо Рацин
  • 2. Натаму – в поле битолско • чемрее врба проклета – • под врбата незнаен гроб, • в гроб лежи војник непознат.
  • 3. • Лежи од војна световна, • лежи – и веќе земјосал – • силно го тога изела • задека тука загинал
  • 4. Никој крај него немаше – • вишното небо врз него, • земјата скришна под него – • над гробот врба стушена.
  • 5. А таде – в гори зелени • в шума гробишта лежеа • делии – одбор јунаци • за татковината паднати.
  • 6. В полноќ се над ним дрвјата • од жалба силно свиваа – • горските бистри езерца • в силна светлина светеа.
  • 7. • И од ним – самовилите • една по една идеа – • од гроб до гроб го дигаа • јунак до јунак – на оро.
  • 8. И кога сите минеа • покрај врбата стушена – • делии се запираа • незнаен брат си викаа: • “Ја стани, море, јабанец • на оро со самовили! • зора се зори – петлите • скоро ќе в село пропеат!”
  • 9. А тој од гробот тепкаше • дума врз дума чемерна: • -“Минете, браќа, врвете, • Не сум ви лика – прилика! • Кој умрел за татковината • и за човечки правдини – • каде вас, братко, не гинел, • со вас до векот живеел.
  • 10. Вие му песна пеете, • вие го со песна жалите – • така се сите радате • и така си умирате! • А тука – зожто паднав ја? • зошто ме куршум прониза, • зошто ме земја притисна – • за кого лудо загинав? • Кажете, браќа, кажете, • кажете – па поминете – • мене ме ништо не дига, • мојата смрт е – карасмрт!”
  • 11. Делии глави веднеа, • немеа самовилите – • тешко на тија, горко им • така што гинат на војна!
  • 12. Немеа • Туку петлите во селото • Веднаш писнаа • Самоволите в горите, • С бели враце виснаа. • Пусто остана полето • пусто зазори зората - • чемрее в поле гората, • чемрее - тажи непознат.