ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

παθολογια κουνελιου

•
•
A
agrotikistegi

Παθολογία Κουνελιού

1 of 55
ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΥΝΕΛΙΟΥ
ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Υπερανάπτυξη δοντιών 2 (Κ21 , Κ00 , Π32 , Γ33) = 28
παθολογια κουνελιου
Νοσήματα σχετιζόμενα με τη διατροφή Υποξεία ή χρόνια στάση στομαχικού περιεχομένου Αίτια: τριχοβενζοάρια Παθογένεια Μείωση κινητικότητας λόγω μείωσης των υγρών του στομάχου Συμπτώματα  ανορεξία  μείωση ή καθόλου παραγωγή κοπράνων  ανησυχία ή καταβολή  απώλεια βάρους  συμπαγής μαλακή μάζα (πρόσθια κοιλιακή χώρα)  ψηλάφηση αερίων  αύξηση των ορίων του στομάχου
Νοσήματα σχετιζόμενα με τη διατροφή Υποξεία ή χρόνια στάση στομαχικού περιεχομένου Ακτινογραφία: αέρια Θεραπεία  υγρά per os (π.χ. νερό, διαλύματα ηλεκτρολυτών, χυμοί φρούτων) και πουρές φρούτων ή λαχανικών (π.χ. παιδικές τροφές).  υγρά sc (αν νοσηλεία)  Αντίβιωση συστηματικά trimethoprim-sulfa (30 mg/kg/12h, p.o.)  διέγερση της κινητικότητας του στομάχου metoclopramide HCl (Primperan, 0.5 mg/kg/ 4-8h, sc) ή cisapride (0.5 mg/kg/8-12h, sc).  Aντενδειξη: σημεία οξείας κοιλίας ( διάταση στομάχου, κοιλιακός πόνος, σημεία σοκ)  διάρκεια αγωγής για 3-5 ημέρες
Εντερίτιδα Συνήθεις αίτιες:  παθογόνα βακτήρια  παράγοντες που επιτρέπουν τον πολλαπλασιασμό τους, – διατροφή, – αντιβιοτικά (κλινδαμυκίνη, λινκομυκίνη, πενικιλλίνη, αμπικιλλίνη, αμοξυκιλλίνη, αμοξυκιλλίνη + κλαβουλονικό οξύ, κεφαλοσπορίνες και ερυθρομυκίνη) – στρες – γενετική προδιάθεση
Απλές μορφές εντερίτιδας (μαλακά κόπρανα)  Αίτια: μικρή διαταραχή της μικροβιακής χλωρίδας, του pH ή της κινητικότητας του τυφλού.  Θεραπεία : διόρθωση της δίαιτας, την προσθήκη ινών (σανός), απομάκρυνση του αίτιου που προκαλεί στρες.
Εντεροτοξιναιμία  Αίτιο : τοξίνες του Clostridium spiroforme.  Εκδηλώνεται κυρίως στα πρόσφατα απογαλακτισμένα κουνελάκια (3-6 εβδομάδων).  Συμπτώματα: – οξεία μορφή:  ανορεξία,  κατάπτωση  διάρροια καφέ (μπορεί να περιέχει αίμα ή βλέννα)  υποθερμία  θάνατος εντός 24-48 ωρών – Χρόνια μορφή:  διαλλείπουσα διάρροια  ανορεξία  απώλεια βάρους
Εντεροτοξιναιμία Νεκροτομικά ευρήματα:  πετέχειες και εκχυμώσεις στον ορογόνο του τυφλού, κυρίως, ή και της σκωληκοειδούς απόφυσης και του εγγύς κόλου  αέρια  αιμορραγίες, ψευδομεμβράνες ή βλέννη (βλεννογόνο του τυφλού και του εγγύς κόλου)
Bλεννώδης εντερίτιδα  Βασική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας νεαρών κουνελιών 7-14 εβδομάδων.  Αγνώστου αιτιολογίας  Συμπτώματα: ανορεξία, ληθαργικότητα, απώλεια βάρους, διάρροια, κοπρόσταση, υπερπαραγωγή βλέννας από το τυφλό.  Πρόληψη : δίαιτα με υψηλή συγκέντρωση σε φυτικές ίνες και χαμηλή σε απλούς υδρογονάνθρακες.
Θεραπεία εντερίτιδας  Αντιμικροβιακά: έχουν υποστηρικτικό ρόλο.  Το C.spiriforme είναι ευαίσθητο στην χλωραμφενικόλη, τη σουλφακουινοξαλίνη, την ερυθρομυκίνη και την αμπικιλλίνη. Η μετρονιδαζόλη (20 mg/kg/12h) μειώνει τη θνησιμότητα.  Χορήγηση υγρών iv, i.o.  Φάρμακα που διεγείρουν την κινητικότητα (cisapride, metoclopramide): Πολύ καλά αποτελέσματα.  Δίαιτα με υψηλή συγκέντρωση σε ίνες (έστω και χορήγηση με τη βία) : Πολύ καλά αποτελέσματα.  Χολεστυραμίνη ( 2 gr/20 ml νερού/ 24 h (δέσμευση τοξινών): χορήγηση με στομαχικό καθετήρα.
Πρόληψη εντερίτιδας  διατήρηση ιδανικών συνθηκών εκτροφής,  ελαχιστοποίηση στρες  δίαιτα με τουλάχιστον 18-20% ίνες + σανός χόρτου.  αποφυγή απότομων μεταβολών στη δίαιτα.  διαθέσιμη η τροφή και ο σανός στα μικρά κουνέλια από την ηλικία των 3 εβδομάδων.  αποφυγή πρώιμου απογαλακτισμού.
Βακτηριακές εντερίτιδες Κολιβακίλλωση  Ε.coli  Ηλικία 1-14 ημερών.  Θεραπεία: αντιβίωση, αντιβιόγραμμα. Τριμεθοπρίμη-σουλφα (30 mg/kg/12h, p.o.) ή ενροφλοξακίνη (10 mg/kg/12h, po) μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα. Νόσος του Tyzzer Clostridium piliforme
Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Προσβάλλει κουνέλια μεγαλύτερα από 2 μηνών.  Μετάδοση: οριζόντια, από τα κόπρανα, μολυσμένο νερό, τροφή, εργαλεία  Είσοδος του ιού : επιπεφυκότας, ρώθωνες, τραύματα.  Χρόνος επώασης : 1-2 ημέρες  Διάρκεια νόσου 7-13 ημέρες  Υψηλή μολυσματικότητα, υψηλή νοσηρότητα (70-80%) και υψηλή θνησιμότητα (100%)
Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Συμπτώματα:  Αρχικά πυρετός  καταβολή  ληθαργικότητα  ανορεξία  Μερικά εκδηλώνουν ταχύπνοια, κυάνωση, διάταση της κοιλίας, δυσκοιλιότητα ή διάρροια.  Στο τελευταίο στάδιο, υποθερμία, κατάκλιση, σπασμοί ή επίσταξη.  Λόγω της ταχείας εξέλιξης μπορεί απλώς να βρεθεί το ζώο νεκρό.  Τα ζώα που επιβιώνουν επιδεικνύουν καταβολή, ανορεξία και πυρετό για 2-3 ημέρες.
Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος Διάγνωση:  Αιματολογικός έλεγχος: λεμφοπενία, προοδευτική θρομβοκυτταροπενία. Σε ετοιμάθανατα ζώα παρατηρείται αύξηση των χρόνων προθρομβίνης και θρομβίνης.  Νεκροτομικά ευρήματα: – Συμφόρηση και αιμορραγία στα περισσότερα όργανα (κυρίως τους πνεύμονες). – Ηπαρ ωχρό, περιπυλαία νέκρωση. – Καταρροϊκή εντερίτιδα κατά τόπους (μερικές φορές)  Τελική διάγνωση με εντοπισμό του ιού στους ιστούς με τη βοήθεια ηλεκτρονικού μικροσκοπίου ή με τεστ αιμοσυγκόλλησης, ανοσοενζυμικά, ανοσοφθορισμό
Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Πρόληψη : εμβόλιο, αντιορός  Εμβόλιο στην Ελλάδα: Leporifil/CEVA (50 ml). – Δόση: 1 ml i.m. (γουνοφόρα, αναπαραγωγής), sc (κρεοπαραγωγά) – Συνιστώμενη ηλικία σε ζώα εκτροφής: 4 εβδομάδων. Χορηγείται και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. – Κόστος: 12 € / vial
Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Ηπατική κοκκιδίωση  Αίτιο: Eimeria stiedae. Yπάρχει στις εκτροφές  Συμπτώματα: ανορεξία, εξασθένιση, διάρροια ή δυσκοιλιότητα (στα τελικά στάδια), διάταση της κοιλίας και ίκτερος (σε μερικές περιπτώσεις).  Ακτινογραφικά ευρήματα: ασκίτης, διόγκωση ήπατος.  Νεκροτομικά ευρήματα: διόγκωση ήπατος, κιτρινο-ασπρες οζώδεις εστίες στο ήπαρ (μερικές είναι ενκαψωμένες). Χοληδόχος κύστη διογκωμένη από πύον.
Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Ηπατική κοκκιδίωση  Διάγνωση: εντοπισμός ωοκύστεων σε δείγμα χολής ή σε ιστολογικό παρασκεύασμα ήπατος  Θεραπεία: Σουλφοναμίδες. – Σουλφαδιμεθοξίνη στην τροφή (75 mg/kg x 7 ημέρες) – ή νατριούχος σουλφαμεραζίνη στο νερό (0.02%) – ή συνδυασμός σουλφαδιμεθοξίνη (15 mg/kg/12h x 10 ημ, p.o.) + τριμεθοπρίμη-σουλφα (30 mg/kg/12h x 10 ημ, p.o.) – ή amprolium 9.6% στο νερό (0.5 ml / 500 ml).  Πρόληψη : Δεν υπάρχουν εμβόλια. Υγιεινή εγκαταστάσεων. Αποφυγή επαφής με μολυσμένα κόπρανα ή μολυσμένο νερό ή τροφή.
Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Εντερική κοκκιδίωση  Αίτιο: Ε. perforans, E. magna, E. media, E. irresidua.  Μόλυνση:κατάποση ωογόνων ωοκύστεων.  Συμπτώματα (κυρίως σε νεαρά): – απώλεια βάρους, – μέτρια διαλλείπουσα ή σοβαρή διάρροια που μπορεί να περιέχει αίμα ή βλέννη, – αφυδάτωση – εγκολεασμός(μερικές φορές) – Θάνατος λόγω αφυδάτωσης ή δευτερογενών βακτηριακών μολύνσεων.
Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Εντερική κοκκιδίωση  Νεκροτομικά ευρήματα: – αλλοιώσεις στο λεπτό ή το παχύ έντερο. – ελκη επιθηλίου. – Παρουσία των παρασίτων στα κόπρανα ή σε επιχρίσματα εντέρου.  Τελική διάγνωση: ιστολογική εξέταση.  Θεραπεία: όπως και της ηπατικής κοκκιδίωσης.
Eλμινθικά παράσιτα  Passalurus ambiguus. Mη παθογόνο. Τυφλό, κόλο.  Obeliscoides cuniculi (Τριχοστρόγγυλος). Στόμαχος Θεραπεία:  Thiabendazole (110 mg/kg για την 1η δόση, 70 mg/kg/4h x 8 δόσεις)  ή thiabendazole (50 mg/kg, po x 10-14 ημ) + fenbendazole (Panacur, 10-20 mg/kg, p.o. x 10-14 ημ)  ή ivermectin (0.4 mg/kg x 10-14 ημ)  Piperazine (200 mg/kg, p.o. x 10-14 ημ) ατομική θεραπεία ή ομαδική θεραπεία (100 mg/100 ml νερού/ημ x 10 ημ)
Κεστώδη – Τρηματώδη  Κεστώδη: Cittotaenia variabilis, Mosgovoyia pectivata americana, M. perplexa, Monoecocestus americana, Ctenotaenia ctenoides  Τρηματώδη: Ηasstilesia tricolor, Fasciola hepatica.  Θεραπεία: Μία δόση praziquantel (Droncit, 5-10 mg/kg, p.o.)
Νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος Παστερέλλωση  Αίτιο: Pasteurella multocida  Kλινική εκδήλωση:  φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (ρινίτιδα, κολπίτιδα, επιπεφυκίτιδα, μόλυνση του δακρυϊκού πόρου)  ωτίτιδα  πλευροπνευμονία  βακτηριαιμία  αποστήματα στον υποδόριο ιστό, τα εσωτερικά όργανα, τα οστά, της αρθρώσεις και τα γεννητικά όργανα
Παστερέλλωση Φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος  Κυρίως ρινίτιδα και κολπίτιδα.  Συμπτώματα: – ορώδες ρινικό έκκριμα που γίνεται λευκό ή κιτρινωπό βλεννοπυώδες – πταρμός – επιπεφυκίτιδα και μόλυνση του δακρυϊκού πόρου – δακρύρροια – αλωπεκία – πυόδερμα – φλεγμονή των ρωθώνων  Ακρόαση τραχείας : ρόγχοι και τριγμοί.  Μπορεί να αυτοϊαθεί (όχι η χρόνια μορφή).
Παστερέλλωση Ωτίτιδα  Μπορεί να είναι ασυμπτωματική  Αν επεκταθεί στο μέσο ους: – ραιβόκρανο – νυσταγμός – αταξία  Αν επέκταση στο έξω ους – πύο στον έξω ακουστικό πόρο.  Διαφορική διάγνωση από παρασίτωση του έξω ακουστικού πόρου.
Παστερέλλωση Βακτηριαιμία  Αιματογενής διασπορά.  Οξεία γενικευμένη νόσος, πυρετός, αιφνίδιος θάνατος.  Νεκροτομικά ευρήματα: – συμφόρηση, πετέχειες και μικροσκοπικά αποστήματα στα σπλάχνα – πλευροπνευμονία
Παστερέλλωση Πνευμονία  Η χρόνια μορφή μπορεί ασυμπτωματική, αποστήματα γύρω από τους πνεύμονες και την καρδιά.  Συμπτώματα: – ανορεξία – απώλεια βάρους – κατάπτωση – γρήγορη κόπωση – δύσπνοια κατά την άσκηση – Ακροαστικά ευρήματα: κατά τόπους εξαφάνιση κυψελιδικού ψυθιρίσματος λόγω πύκνωσης ή αποστημάτων. Ρόγχοι.  Ακτινογραφία.
Παστερέλλωση Αποστήματα και μόλυνση του γεννητικού συστήματος  Αποστήματα στον υποδόριο ιστό, οπισθοβολβικά, εσωτερικά όργανα, γνάθος. Μόλυνση των ποδοκνημικών αρθρώσεων.  Γεννητικά όργανα: κυρίως πυομήτρα
Παστερέλλωση Διάγνωση:  Αιματολογικός έλεγχος  Καλλιέργεια από ρινικό έκκριμα  Οροδιάγνωση (ELISA) (κυρίως για χρόνιες μολύνσεις > 2-3 εβδ)
Παστερέλλωση Θεραπεία:  Αντιβιοτικά: – Enrofloxacin (5 mg/kg/12h, sc) x 14 ημ Χορήγηση με το νερό (50-100 mg/lt) x 48 h μέχρι τα αποτελέσματα της καλλιέργειας. ή – enrofloxacin (5-10 mg/kg/12, po) ή χλωραμφενικόλη (50 mg/kg/12h, po) x 2-3 months  Koλύριο : ciprofloxacin (Ciloxan) ή gentamicin (ρωθωνες, ματια, εξω ακουστικό πόρο).  Εκπλυση δακρυϊκών πόρων.  Χειρουργικός καθαρισμός αποστημάτων.  Αποφυγή αντιβιοτικών που μπορεί να προκαλέσουν δυσβίωση. Προτιμώνται τριμεθοπρίμη-σουλφα, χλωραμφενικόλη, τετρακυκλίνες.
Παστερέλλωση Πρόληψη:  Εκτροφές ελεύθερες από παστερέλλα.  Επιλογή κουνελιών με ορολογικές εξετάσεις και απομόνωσή τους από τα οροθετικά.  Λήψη νεογνών με καισαρική τομή.  Απομονωση ασθενών και θεραπεία με αντιοβιοτικά.  Μικροβιοκτόνα: διάλυμα 10% υποχλωριώδους νατρίου 5.25%. + 1 oz/gal 2% χλωρεξιδίνη + 2 ml/gal 20% benzlkonium chloride  Καλή διατροφή  Αποφυγή στρες ή μεταβολών στη θερμοκρασία  Καλός αερισμός, αντιβίωση  Δεν υπάρχει εμβόλιο
Μυξωμάτωση  Αίτιο: μυξωματοϊός  Αναπνευστική εκδήλωση (δεν είναι χαρακτηριστική της νόσου) – ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα και δύσπνοια. – συνδυάζεται με γενικευμένη νόσο, οίδημα και την παρουσία όγκων  Δερματική εκδήλωση: – Δημιουργία όγκων στο δέρμα. – Γενικευμένη νόσος με υψηλή θνησιμότητα. – Συμπτώματα:  έναρξη νόσου με ληθαργικότητα,  κόκκινα μάτια και οιδηματικά βλέφαρα,  ορώδεις οφθαλμικές εκκρίσεις  πυρετός.  Αν το ζώο επιβιώσει σε αυτό το στάδιο, παρατηρείται ερύθημα και οίδημα στο πρόσωπο και την περινεϊκή χώρα.
Μυξωμάτωση  Θεραπεία: δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Υποστηρικτική θεραπεία δεν έχει επιτυχία.  Πρόληψη: – διατήρηση κουνελιών σε περιοχές που έχουν ελεγχθεί για τη νόσο, – αποφυγή κουνουπιών, ψύλλων και άλλων αρθροπόδων που χρησιμεύουν ως φορείς.  Εμβόλιο: Δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα
Νοσήματα γεννητικού συστήματος Αδενοκαρκίνωμα  Η πιο συχνή νόσος του θηλυκού γεννητικού συστήματος  Αυξάνεται η συχνότητα εμφάνισής της με την ηλικία. Μεταστάσεις στην περιτοναϊκή κοιλότητα άμεσα. Μεταστάσεις στους πνεύμονες, το ήπαρ και τα οστά εντός 1-2 ετών.  Συμπτώματα: – μειωμένη γονιμότητα – μικρή τοκετοομάδα – απορρόφηση εμβρύων – αιματουρία – οροαιματηρο κολπικό έκκριμα – μπορεί να συνυπάρχουν κυστικοί μαστικοί αδένες – Σε τελικό στάδιο παρατηρείται καταβολή, ανορεξία και δύσπνοια (σε μεταστάσεις).
Νοσήματα γεννητικού συστήματος Αδενοκαρκίνωμα  Διάγνωση: ψηλάφηση  Διαφορική διάγνωση: εγκυμοσύνη, πυομήτρα, μητρίτιδα, φλεβικά ανευρύσματα, υπερπλασία ενδομητρίου, λειομυοσαρκωμα.  Ακτινογραφία  Θεραπεία: ωοθηκυστερεκτομή  Πρόληψη: ωοθηκυστερεκτομή όταν γίνουν 2 ετών.
Σηπτική μαστίτιδα  Παρατηρείται σε κουνέλες που γαλουχούν ή σε ψευδοκύηση.  Προδιαθετικοί παράγοντες: έντονη γαλουχία, φτωχές συνθήκες υγιεινής, σκληρή στρωμνή ή τραυματισμοί αδένα ή θηλής. Μπορεί να συνδυαστεί με μητρίτιδα.  Συμπτώματα: – καταβολή – πυρετός – ανορεξία – πολυδιψία – σηψαιμία – θάνατος – Οι μαστοί είναι σκληροί, θερμοί, εξοιδημένοι, χρώματος ερυθρού ή σκούρου μπλε.  Απομονώνονται S. aureus, Streptococcus και Pasteurella.
Σηπτική μαστίτιδα  Θεραπεία : καλλιέργεια – αντιβιόγραμμα : συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών (enrofloxacin, trimethoprim-sulfa ή πενικιλλίνη).  Υποστηρικτική θεραπεία :  χορήγηση υγρών  θερμά επιθέματα  διάνοιξη αποστημάτων.  εκτομή μαστού (σε σοβαρές περιπτώσεις)  αναλγησία (buprenorphine)  χορήγηση τροφής δια της βίας στα ανορεξικά κουνέλια  απομάκρυνση νεογνών  απολύμανση
Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση  Λίθοι νεφρού, ουρητήρα, κύστης, ουρήθρας ή συνδυασμός.  Προδιαθετικοί παράγοντες: η διατροφή, ανατομία, φυσιολογία και σπάνια φλεγμονές.  Μπορεί να παρατηρηθεί "άμμος" ασβεστίου στα ούρα που σχετίζεται άμεσα με το ασβέστιο στην τροφή.  Ιστορικό  παχυσαρκία  διατροφή κατά βούληση  σανός τριφυλιού  περιορισμός κίνησης  ιστορικό χορήγησης συμπληρωμάτων βιταμινών ή ιχνοστοιχείων
Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση  Συμπτώματα:  καταβολή  ανορεξία  απώλεια βάρους  ληθαργικότητα  αιματουρία  ανουρία  δυσουρία  κύρτωση ράχης  τριγμός δοντιών  σημάδεμα της περινεϊκής χώρας  στην υπερασβεστιουρία τα ούρα είναι κρεμώδη
Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση Διάγνωση:  ψηλάφηση ουροδόχου κύστης (λασπώδης μάζα), διόγκωση νεφρών (σε υδρονέφρωση)  ακτινογραφία  υπερηχογράφημα  ανάλυση ούρων : κρυσταλλουρία (οξαλικού ασβεστίου, φωσφορικού αμμωνίου, ανθρακικού ασβεστίου, monohydrate. Πρωτεϊνουρία, αιματουρία. Καλλιέργεια (Ε.coli, Pseudomonas).  αιματολογική και βιοχημική εξέταση αίματος για εκτίμηση νεφρικής λειτουργίας
Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση Θεραπεία  Σε υδρονέφρωση από λίθους συνιστάται νεφρεκτομή. Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική.  Σε υπερασβεστιουρία ή μη αποφρακτικούς λίθους στο νεφρό ή τον ουρητήρα ακολουθείται συντηρητική αγωγή. Υγρά iv ή sc. Kένωση της ουροδόχου κύστης με ψηλάφηση για 2-4 ημέρες.  Σε λίθους κύστης συνιστάται η κυστοτομή. Χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών. Επαναληπτικός ακτινογραφικός έλεγχος.  Διαιτητικά μέτρα.  Μείωση ασβεστίου τροφής (χορήγηση σανού χόρτου και πράσινα λαχανικά ως κυρίως δίαιτα, μείωση συμπύκτων).  Διακοπή συμπληρωμάτων βιταμινών ή ιχνοστοιχείων.  Μείωση θερμίδων τροφής και άσκηση.  Οι οξεοποιητές ούρων δεν έχουν αποτέλεσμα στο κουνέλι.  Το κιτρικό κάλιο χορηγείται σε περίπτωση κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου
Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Εγκεφαλιτοζωονόσος (νοσεμάτωση)  Συχνή νόσος  Αίτιο: μικροσπορίδιο Encephalitozoon cuniculi το οποίο είναι ενδοκυττάριο πρωτόζωο.  Μετάδοση: από το στόμα μέσω των ούρων (από μητέρα σε μικρά)  Συμπτώματα: υποκλινικά ή χρόνια. Ακράτεια ούρων.  Ιστολογικά ευρήματα: κοκκιωματώδης νεφρίτιδα.  Νεκροτομικά ευρήματα: βοθρία και αστεροειδείς ουλές στο φλοιό των νεφρών.  Διάγνωση: Oρολογικές εξετάσεις (ΕLISA, φθορισμός)  Θεραπεία: δεν υπάρχει  Πρόληψη: αποφυγή μόλυνσης από ούρα (αυτόματη ποτίστρα, όχι τροφή στο δάπεδο).
Δερματολογικά νοσήματα Υποδόρια αποστήματα  Εντοπισμός – κεφαλή – άκρα  Αίτιο: Staphylococcus aureus, Pasteurella multocida, Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp, Bacteroides spp.  Διάγνωση:  ψηλάφηση  καλλιέργεια  κυτταρολογική εξέταση και  χρώση Gram  αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος  ακτινογραφία θώρακα (χρόνια).
Δερματολογικά νοσήματα Υποδόρια αποστήματα Θεραπεία  Χειρουργική αφαίρεση  Αντιβιοτικά για περισσότερο από 2 εβδομάδες  Χημειοπροφύλαξη. Αρχικά δίνουμε θεραπευτική δόση και μετά από 2-4 εβδομάδες, αν υπάρχει βελτίωση, μειώνουμε σταδιακά τη δόση (1-2 χορηγήσεις την ημέρα). – Enrofloxacin (Baytril) αρχικά 5-15 mg/kg/12h, po, sc. x 2-4 w – 2.5-5.0 mg/kg/24h, po. Ενδεχομένως να χρειαστεί να τη λαμβάνει δια βίου.
Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Δεν είναι συχνή στα κατοικίδια κουνέλια  Αίτιο: Trichophyton mentagrophytes, Micrisporum spp (μερικές φορές)  Αλλοιώσεις : Ξηρές αλλοιώσεις με κρούστα, απώλεια τριχώματος , με ή χωρίς κνησμό  Εντοπισμός: κεφαλή, άκρα  Προδιαθετικοί παράγοντες: συνωστισμός, πτωχές συνθήκες υγιεινής, κακή διατροφή, ταυτόχρονες άλλες λοιμώξεις  Πιθανότητα μετάδοσης στον άνθρωπο.  Διάγνωση: εντοπισμός του μύκητα σε ξέσμα από την αλλοιώση ή καλλιέργεια
Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Θεραπεία: Συνήθως αυτοϊάται.  Κουρά της περιοχής γύρω από την αλλοίωση.  Κρέμα αντιμυκητιακή: Μυκοναζόλη ή κλοτριμαζόλη.  Σε πολλές εστίες, κουρά όλου του τριχώματος και χορήγηση griseofulvin per os (25 mg/kg/24h ή διαιρεμένη σε 2 δόσεις ανά 12h, p.o.). Αντενδεικνυται η χορήγησή της σε έγκυα ζώα. Συνεχιση αγωγής για επιπλέον 2 εβδομάδες μετά την εξαφάνιση των αλλοιώσεων.  Υγιεινή περιβάλλοντος με καθαρισμό με ηλεκτρική σκούπα και διάλυμα χλωρίνης σε νερό 1:10.
Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Εκρίζωση του μύκητα σε εκτροφή: – εμβύθιση σε 1% διάλυμα θειικού χαλκού ή σπρέι metastabilized chlorous acid/chlorine dioxide (1 μέρος βάση + 1 μέρος ενεργοποιητής + 10 μέρη νερό). Εφαρμογή 6 φορές σε διάστημα 26 ημερών (1 εφαρμογή ανά 4 ημέρες περίπου)
Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός  Αίτιο: Psoroptes cuniculi  Προκαλεί ερεθισμό και κρούστα στον έξω ακουστικό πόρο.  Συμπτώματα: κνησμός στα πτερύγια, κινήσεις κεφαλής, αυτοτραυματισμοί. Μπορεί να επεκταθεί σε εξασθενημένα ζώα στο περίνεο, τα άκρα  Διάγνωση: από τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Επιβεβαίωση: ανεύρεση του παρασίτου με το μάτι, το ωτοσκόπιο ή σε μικροσκοπική εξέταση κρούστας.
Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός
Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός  Θεραπεία: – Ivermectin (400 μg/kg/ 2w x 3 φορές, sc ή 2 δόσεις με διαφορά 18 ημέρες). Ο βιολογικός κύκλος του παρασίτου είναι 3 εβδομάδες. Δε χρειάζεται τοπική αγωγή ή καθαρισμός των αυτιών. – Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραφινέλαιο, υγρά ακαρεοκτόνα ή σκόνη για ψύλλους τοπικά. Καθαρισμός του περιβάλλοντος για αποφυγή επαναμόλυνσης.
Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Cheyletiella parasitovorax Αρσενικό Θηλυκό  Λευκή δερμάτωση με λέπτυνση της τρίχας στους γλουτούς, τα οπίσθια και την ραχιαία τραχηλική περιοχή  Διάρκεια βιολογικού κύκλου: 5 εβδομάδες.  Θεραπεία :  ivermectin (400μg/kg/2w x 3 φορές, sc).  Εναλλακτικά εμβύθιση σε lime sulfur (1 εμβύθιση / εβδ x 6 εβδομάδες) ή σκόνη για ψύλλους (σκευασμα για γάτες, 2 φορές/εβδ x 6 εβδ)
Μυοσκελετικά νοσήματα Ελκώδης ποδοδερματίτιδα  Αίτια: τραυματισμοί και νέκρωση του δέρματος λόγω πίεσης.  Προδιαθετικοί παράγοντες: προεξοχές στους κλωβούς, συχνά κτυπήματα και μώλωπες στα άκρα, μειωμένη δυνατότητα κίνησης, αυξημένο σωματικό βάρος.  Εμφανίζεται κυρίως σε ζώα που διατηρούνται σε συρμάτινους κλωβούς.  Ξεκινά ως έλκος που μπορεί να επιπλεχθεί με Staphylococcus aureus. Μπορεί να εξελιχθεί σε οστεομυελίτιδα και σηψαιμία  Θεραπεία: Δύσκολη. – Τοπικός καθαρισμός και τοπική αντιβιοτική αλοιφή. – Μερικές φορές βοηθά η συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών. – Περίδεση άκρων (δε γίνεται ανεκτή συνήθως). – Καθαρή στρωμνή.
Νευρολογικές διαταραχές Κλίση της κεφαλής Αίτια  Βλάβη του αιθουσαίου νεύρου μπορεί να είναι κεντρικής (προμήκης, παρεγκεφαλίδα) ή περιφερικής αιτιολογίας (έσω ούς).  Εξω ωτίτιδα (γίνεται κλινική εξέταση)  Βλάβη της αίθουσας λογω κατάγματος του κρανίου (ακτινογραφια)  Στις φυλές νάνους μπορεί να οφείλεται στο Encephalitozoon cuniculi (κυρίως σε νεαρά ζώα, συνδυάζεται με αταξία και κύλιση)  Στις άλλες φυλές οφείλεται συνήθως στην Pasteurella multocida.  Εγκεφαλική προσβολή από νηματώδη (Baylisascaris procyonis)
παθολογια κουνελιου

More Related Content

παθολογια κουνελιου

  • 1. ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΥΝΕΛΙΟΥ
  • 2. ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Υπερανάπτυξη δοντιών 2 (Κ21 , Κ00 , Π32 , Γ33) = 28
  • 4. Νοσήματα σχετιζόμενα με τη διατροφή Υποξεία ή χρόνια στάση στομαχικού περιεχομένου Αίτια: τριχοβενζοάρια Παθογένεια Μείωση κινητικότητας λόγω μείωσης των υγρών του στομάχου Συμπτώματα  ανορεξία  μείωση ή καθόλου παραγωγή κοπράνων  ανησυχία ή καταβολή  απώλεια βάρους  συμπαγής μαλακή μάζα (πρόσθια κοιλιακή χώρα)  ψηλάφηση αερίων  αύξηση των ορίων του στομάχου
  • 5. Νοσήματα σχετιζόμενα με τη διατροφή Υποξεία ή χρόνια στάση στομαχικού περιεχομένου Ακτινογραφία: αέρια Θεραπεία  υγρά per os (π.χ. νερό, διαλύματα ηλεκτρολυτών, χυμοί φρούτων) και πουρές φρούτων ή λαχανικών (π.χ. παιδικές τροφές).  υγρά sc (αν νοσηλεία)  Αντίβιωση συστηματικά trimethoprim-sulfa (30 mg/kg/12h, p.o.)  διέγερση της κινητικότητας του στομάχου metoclopramide HCl (Primperan, 0.5 mg/kg/ 4-8h, sc) ή cisapride (0.5 mg/kg/8-12h, sc).  Aντενδειξη: σημεία οξείας κοιλίας ( διάταση στομάχου, κοιλιακός πόνος, σημεία σοκ)  διάρκεια αγωγής για 3-5 ημέρες
  • 6. Εντερίτιδα Συνήθεις αίτιες:  παθογόνα βακτήρια  παράγοντες που επιτρέπουν τον πολλαπλασιασμό τους, – διατροφή, – αντιβιοτικά (κλινδαμυκίνη, λινκομυκίνη, πενικιλλίνη, αμπικιλλίνη, αμοξυκιλλίνη, αμοξυκιλλίνη + κλαβουλονικό οξύ, κεφαλοσπορίνες και ερυθρομυκίνη) – στρες – γενετική προδιάθεση
  • 7. Απλές μορφές εντερίτιδας (μαλακά κόπρανα)  Αίτια: μικρή διαταραχή της μικροβιακής χλωρίδας, του pH ή της κινητικότητας του τυφλού.  Θεραπεία : διόρθωση της δίαιτας, την προσθήκη ινών (σανός), απομάκρυνση του αίτιου που προκαλεί στρες.
  • 8. Εντεροτοξιναιμία  Αίτιο : τοξίνες του Clostridium spiroforme.  Εκδηλώνεται κυρίως στα πρόσφατα απογαλακτισμένα κουνελάκια (3-6 εβδομάδων).  Συμπτώματα: – οξεία μορφή:  ανορεξία,  κατάπτωση  διάρροια καφέ (μπορεί να περιέχει αίμα ή βλέννα)  υποθερμία  θάνατος εντός 24-48 ωρών – Χρόνια μορφή:  διαλλείπουσα διάρροια  ανορεξία  απώλεια βάρους
  • 9. Εντεροτοξιναιμία Νεκροτομικά ευρήματα:  πετέχειες και εκχυμώσεις στον ορογόνο του τυφλού, κυρίως, ή και της σκωληκοειδούς απόφυσης και του εγγύς κόλου  αέρια  αιμορραγίες, ψευδομεμβράνες ή βλέννη (βλεννογόνο του τυφλού και του εγγύς κόλου)
  • 10. Bλεννώδης εντερίτιδα  Βασική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας νεαρών κουνελιών 7-14 εβδομάδων.  Αγνώστου αιτιολογίας  Συμπτώματα: ανορεξία, ληθαργικότητα, απώλεια βάρους, διάρροια, κοπρόσταση, υπερπαραγωγή βλέννας από το τυφλό.  Πρόληψη : δίαιτα με υψηλή συγκέντρωση σε φυτικές ίνες και χαμηλή σε απλούς υδρογονάνθρακες.
  • 11. Θεραπεία εντερίτιδας  Αντιμικροβιακά: έχουν υποστηρικτικό ρόλο.  Το C.spiriforme είναι ευαίσθητο στην χλωραμφενικόλη, τη σουλφακουινοξαλίνη, την ερυθρομυκίνη και την αμπικιλλίνη. Η μετρονιδαζόλη (20 mg/kg/12h) μειώνει τη θνησιμότητα.  Χορήγηση υγρών iv, i.o.  Φάρμακα που διεγείρουν την κινητικότητα (cisapride, metoclopramide): Πολύ καλά αποτελέσματα.  Δίαιτα με υψηλή συγκέντρωση σε ίνες (έστω και χορήγηση με τη βία) : Πολύ καλά αποτελέσματα.  Χολεστυραμίνη ( 2 gr/20 ml νερού/ 24 h (δέσμευση τοξινών): χορήγηση με στομαχικό καθετήρα.
  • 12. Πρόληψη εντερίτιδας  διατήρηση ιδανικών συνθηκών εκτροφής,  ελαχιστοποίηση στρες  δίαιτα με τουλάχιστον 18-20% ίνες + σανός χόρτου.  αποφυγή απότομων μεταβολών στη δίαιτα.  διαθέσιμη η τροφή και ο σανός στα μικρά κουνέλια από την ηλικία των 3 εβδομάδων.  αποφυγή πρώιμου απογαλακτισμού.
  • 13. Βακτηριακές εντερίτιδες Κολιβακίλλωση  Ε.coli  Ηλικία 1-14 ημερών.  Θεραπεία: αντιβίωση, αντιβιόγραμμα. Τριμεθοπρίμη-σουλφα (30 mg/kg/12h, p.o.) ή ενροφλοξακίνη (10 mg/kg/12h, po) μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα. Νόσος του Tyzzer Clostridium piliforme
  • 14. Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Προσβάλλει κουνέλια μεγαλύτερα από 2 μηνών.  Μετάδοση: οριζόντια, από τα κόπρανα, μολυσμένο νερό, τροφή, εργαλεία  Είσοδος του ιού : επιπεφυκότας, ρώθωνες, τραύματα.  Χρόνος επώασης : 1-2 ημέρες  Διάρκεια νόσου 7-13 ημέρες  Υψηλή μολυσματικότητα, υψηλή νοσηρότητα (70-80%) και υψηλή θνησιμότητα (100%)
  • 15. Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Συμπτώματα:  Αρχικά πυρετός  καταβολή  ληθαργικότητα  ανορεξία  Μερικά εκδηλώνουν ταχύπνοια, κυάνωση, διάταση της κοιλίας, δυσκοιλιότητα ή διάρροια.  Στο τελευταίο στάδιο, υποθερμία, κατάκλιση, σπασμοί ή επίσταξη.  Λόγω της ταχείας εξέλιξης μπορεί απλώς να βρεθεί το ζώο νεκρό.  Τα ζώα που επιβιώνουν επιδεικνύουν καταβολή, ανορεξία και πυρετό για 2-3 ημέρες.
  • 16. Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος Διάγνωση:  Αιματολογικός έλεγχος: λεμφοπενία, προοδευτική θρομβοκυτταροπενία. Σε ετοιμάθανατα ζώα παρατηρείται αύξηση των χρόνων προθρομβίνης και θρομβίνης.  Νεκροτομικά ευρήματα: – Συμφόρηση και αιμορραγία στα περισσότερα όργανα (κυρίως τους πνεύμονες). – Ηπαρ ωχρό, περιπυλαία νέκρωση. – Καταρροϊκή εντερίτιδα κατά τόπους (μερικές φορές)  Τελική διάγνωση με εντοπισμό του ιού στους ιστούς με τη βοήθεια ηλεκτρονικού μικροσκοπίου ή με τεστ αιμοσυγκόλλησης, ανοσοενζυμικά, ανοσοφθορισμό
  • 17. Ιογενείς νόσοι του πεπτικού συστήματος Αιμορραγική νόσος  Πρόληψη : εμβόλιο, αντιορός  Εμβόλιο στην Ελλάδα: Leporifil/CEVA (50 ml). – Δόση: 1 ml i.m. (γουνοφόρα, αναπαραγωγής), sc (κρεοπαραγωγά) – Συνιστώμενη ηλικία σε ζώα εκτροφής: 4 εβδομάδων. Χορηγείται και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. – Κόστος: 12 € / vial
  • 18. Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Ηπατική κοκκιδίωση  Αίτιο: Eimeria stiedae. Yπάρχει στις εκτροφές  Συμπτώματα: ανορεξία, εξασθένιση, διάρροια ή δυσκοιλιότητα (στα τελικά στάδια), διάταση της κοιλίας και ίκτερος (σε μερικές περιπτώσεις).  Ακτινογραφικά ευρήματα: ασκίτης, διόγκωση ήπατος.  Νεκροτομικά ευρήματα: διόγκωση ήπατος, κιτρινο-ασπρες οζώδεις εστίες στο ήπαρ (μερικές είναι ενκαψωμένες). Χοληδόχος κύστη διογκωμένη από πύον.
  • 19. Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Ηπατική κοκκιδίωση  Διάγνωση: εντοπισμός ωοκύστεων σε δείγμα χολής ή σε ιστολογικό παρασκεύασμα ήπατος  Θεραπεία: Σουλφοναμίδες. – Σουλφαδιμεθοξίνη στην τροφή (75 mg/kg x 7 ημέρες) – ή νατριούχος σουλφαμεραζίνη στο νερό (0.02%) – ή συνδυασμός σουλφαδιμεθοξίνη (15 mg/kg/12h x 10 ημ, p.o.) + τριμεθοπρίμη-σουλφα (30 mg/kg/12h x 10 ημ, p.o.) – ή amprolium 9.6% στο νερό (0.5 ml / 500 ml).  Πρόληψη : Δεν υπάρχουν εμβόλια. Υγιεινή εγκαταστάσεων. Αποφυγή επαφής με μολυσμένα κόπρανα ή μολυσμένο νερό ή τροφή.
  • 20. Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Εντερική κοκκιδίωση  Αίτιο: Ε. perforans, E. magna, E. media, E. irresidua.  Μόλυνση:κατάποση ωογόνων ωοκύστεων.  Συμπτώματα (κυρίως σε νεαρά): – απώλεια βάρους, – μέτρια διαλλείπουσα ή σοβαρή διάρροια που μπορεί να περιέχει αίμα ή βλέννη, – αφυδάτωση – εγκολεασμός(μερικές φορές) – Θάνατος λόγω αφυδάτωσης ή δευτερογενών βακτηριακών μολύνσεων.
  • 21. Παρασιτικές νόσοι του γαστρεντερικού σύστηματος Εντερική κοκκιδίωση  Νεκροτομικά ευρήματα: – αλλοιώσεις στο λεπτό ή το παχύ έντερο. – ελκη επιθηλίου. – Παρουσία των παρασίτων στα κόπρανα ή σε επιχρίσματα εντέρου.  Τελική διάγνωση: ιστολογική εξέταση.  Θεραπεία: όπως και της ηπατικής κοκκιδίωσης.
  • 22. Eλμινθικά παράσιτα  Passalurus ambiguus. Mη παθογόνο. Τυφλό, κόλο.  Obeliscoides cuniculi (Τριχοστρόγγυλος). Στόμαχος Θεραπεία:  Thiabendazole (110 mg/kg για την 1η δόση, 70 mg/kg/4h x 8 δόσεις)  ή thiabendazole (50 mg/kg, po x 10-14 ημ) + fenbendazole (Panacur, 10-20 mg/kg, p.o. x 10-14 ημ)  ή ivermectin (0.4 mg/kg x 10-14 ημ)  Piperazine (200 mg/kg, p.o. x 10-14 ημ) ατομική θεραπεία ή ομαδική θεραπεία (100 mg/100 ml νερού/ημ x 10 ημ)
  • 23. Κεστώδη – Τρηματώδη  Κεστώδη: Cittotaenia variabilis, Mosgovoyia pectivata americana, M. perplexa, Monoecocestus americana, Ctenotaenia ctenoides  Τρηματώδη: Ηasstilesia tricolor, Fasciola hepatica.  Θεραπεία: Μία δόση praziquantel (Droncit, 5-10 mg/kg, p.o.)
  • 24. Νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος Παστερέλλωση  Αίτιο: Pasteurella multocida  Kλινική εκδήλωση:  φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (ρινίτιδα, κολπίτιδα, επιπεφυκίτιδα, μόλυνση του δακρυϊκού πόρου)  ωτίτιδα  πλευροπνευμονία  βακτηριαιμία  αποστήματα στον υποδόριο ιστό, τα εσωτερικά όργανα, τα οστά, της αρθρώσεις και τα γεννητικά όργανα
  • 25. Παστερέλλωση Φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος  Κυρίως ρινίτιδα και κολπίτιδα.  Συμπτώματα: – ορώδες ρινικό έκκριμα που γίνεται λευκό ή κιτρινωπό βλεννοπυώδες – πταρμός – επιπεφυκίτιδα και μόλυνση του δακρυϊκού πόρου – δακρύρροια – αλωπεκία – πυόδερμα – φλεγμονή των ρωθώνων  Ακρόαση τραχείας : ρόγχοι και τριγμοί.  Μπορεί να αυτοϊαθεί (όχι η χρόνια μορφή).
  • 26. Παστερέλλωση Ωτίτιδα  Μπορεί να είναι ασυμπτωματική  Αν επεκταθεί στο μέσο ους: – ραιβόκρανο – νυσταγμός – αταξία  Αν επέκταση στο έξω ους – πύο στον έξω ακουστικό πόρο.  Διαφορική διάγνωση από παρασίτωση του έξω ακουστικού πόρου.
  • 27. Παστερέλλωση Βακτηριαιμία  Αιματογενής διασπορά.  Οξεία γενικευμένη νόσος, πυρετός, αιφνίδιος θάνατος.  Νεκροτομικά ευρήματα: – συμφόρηση, πετέχειες και μικροσκοπικά αποστήματα στα σπλάχνα – πλευροπνευμονία
  • 28. Παστερέλλωση Πνευμονία  Η χρόνια μορφή μπορεί ασυμπτωματική, αποστήματα γύρω από τους πνεύμονες και την καρδιά.  Συμπτώματα: – ανορεξία – απώλεια βάρους – κατάπτωση – γρήγορη κόπωση – δύσπνοια κατά την άσκηση – Ακροαστικά ευρήματα: κατά τόπους εξαφάνιση κυψελιδικού ψυθιρίσματος λόγω πύκνωσης ή αποστημάτων. Ρόγχοι.  Ακτινογραφία.
  • 29. Παστερέλλωση Αποστήματα και μόλυνση του γεννητικού συστήματος  Αποστήματα στον υποδόριο ιστό, οπισθοβολβικά, εσωτερικά όργανα, γνάθος. Μόλυνση των ποδοκνημικών αρθρώσεων.  Γεννητικά όργανα: κυρίως πυομήτρα
  • 30. Παστερέλλωση Διάγνωση:  Αιματολογικός έλεγχος  Καλλιέργεια από ρινικό έκκριμα  Οροδιάγνωση (ELISA) (κυρίως για χρόνιες μολύνσεις > 2-3 εβδ)
  • 31. Παστερέλλωση Θεραπεία:  Αντιβιοτικά: – Enrofloxacin (5 mg/kg/12h, sc) x 14 ημ Χορήγηση με το νερό (50-100 mg/lt) x 48 h μέχρι τα αποτελέσματα της καλλιέργειας. ή – enrofloxacin (5-10 mg/kg/12, po) ή χλωραμφενικόλη (50 mg/kg/12h, po) x 2-3 months  Koλύριο : ciprofloxacin (Ciloxan) ή gentamicin (ρωθωνες, ματια, εξω ακουστικό πόρο).  Εκπλυση δακρυϊκών πόρων.  Χειρουργικός καθαρισμός αποστημάτων.  Αποφυγή αντιβιοτικών που μπορεί να προκαλέσουν δυσβίωση. Προτιμώνται τριμεθοπρίμη-σουλφα, χλωραμφενικόλη, τετρακυκλίνες.
  • 32. Παστερέλλωση Πρόληψη:  Εκτροφές ελεύθερες από παστερέλλα.  Επιλογή κουνελιών με ορολογικές εξετάσεις και απομόνωσή τους από τα οροθετικά.  Λήψη νεογνών με καισαρική τομή.  Απομονωση ασθενών και θεραπεία με αντιοβιοτικά.  Μικροβιοκτόνα: διάλυμα 10% υποχλωριώδους νατρίου 5.25%. + 1 oz/gal 2% χλωρεξιδίνη + 2 ml/gal 20% benzlkonium chloride  Καλή διατροφή  Αποφυγή στρες ή μεταβολών στη θερμοκρασία  Καλός αερισμός, αντιβίωση  Δεν υπάρχει εμβόλιο
  • 33. Μυξωμάτωση  Αίτιο: μυξωματοϊός  Αναπνευστική εκδήλωση (δεν είναι χαρακτηριστική της νόσου) – ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα και δύσπνοια. – συνδυάζεται με γενικευμένη νόσο, οίδημα και την παρουσία όγκων  Δερματική εκδήλωση: – Δημιουργία όγκων στο δέρμα. – Γενικευμένη νόσος με υψηλή θνησιμότητα. – Συμπτώματα:  έναρξη νόσου με ληθαργικότητα,  κόκκινα μάτια και οιδηματικά βλέφαρα,  ορώδεις οφθαλμικές εκκρίσεις  πυρετός.  Αν το ζώο επιβιώσει σε αυτό το στάδιο, παρατηρείται ερύθημα και οίδημα στο πρόσωπο και την περινεϊκή χώρα.
  • 34. Μυξωμάτωση  Θεραπεία: δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Υποστηρικτική θεραπεία δεν έχει επιτυχία.  Πρόληψη: – διατήρηση κουνελιών σε περιοχές που έχουν ελεγχθεί για τη νόσο, – αποφυγή κουνουπιών, ψύλλων και άλλων αρθροπόδων που χρησιμεύουν ως φορείς.  Εμβόλιο: Δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα
  • 35. Νοσήματα γεννητικού συστήματος Αδενοκαρκίνωμα  Η πιο συχνή νόσος του θηλυκού γεννητικού συστήματος  Αυξάνεται η συχνότητα εμφάνισής της με την ηλικία. Μεταστάσεις στην περιτοναϊκή κοιλότητα άμεσα. Μεταστάσεις στους πνεύμονες, το ήπαρ και τα οστά εντός 1-2 ετών.  Συμπτώματα: – μειωμένη γονιμότητα – μικρή τοκετοομάδα – απορρόφηση εμβρύων – αιματουρία – οροαιματηρο κολπικό έκκριμα – μπορεί να συνυπάρχουν κυστικοί μαστικοί αδένες – Σε τελικό στάδιο παρατηρείται καταβολή, ανορεξία και δύσπνοια (σε μεταστάσεις).
  • 36. Νοσήματα γεννητικού συστήματος Αδενοκαρκίνωμα  Διάγνωση: ψηλάφηση  Διαφορική διάγνωση: εγκυμοσύνη, πυομήτρα, μητρίτιδα, φλεβικά ανευρύσματα, υπερπλασία ενδομητρίου, λειομυοσαρκωμα.  Ακτινογραφία  Θεραπεία: ωοθηκυστερεκτομή  Πρόληψη: ωοθηκυστερεκτομή όταν γίνουν 2 ετών.
  • 37. Σηπτική μαστίτιδα  Παρατηρείται σε κουνέλες που γαλουχούν ή σε ψευδοκύηση.  Προδιαθετικοί παράγοντες: έντονη γαλουχία, φτωχές συνθήκες υγιεινής, σκληρή στρωμνή ή τραυματισμοί αδένα ή θηλής. Μπορεί να συνδυαστεί με μητρίτιδα.  Συμπτώματα: – καταβολή – πυρετός – ανορεξία – πολυδιψία – σηψαιμία – θάνατος – Οι μαστοί είναι σκληροί, θερμοί, εξοιδημένοι, χρώματος ερυθρού ή σκούρου μπλε.  Απομονώνονται S. aureus, Streptococcus και Pasteurella.
  • 38. Σηπτική μαστίτιδα  Θεραπεία : καλλιέργεια – αντιβιόγραμμα : συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών (enrofloxacin, trimethoprim-sulfa ή πενικιλλίνη).  Υποστηρικτική θεραπεία :  χορήγηση υγρών  θερμά επιθέματα  διάνοιξη αποστημάτων.  εκτομή μαστού (σε σοβαρές περιπτώσεις)  αναλγησία (buprenorphine)  χορήγηση τροφής δια της βίας στα ανορεξικά κουνέλια  απομάκρυνση νεογνών  απολύμανση
  • 39. Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση  Λίθοι νεφρού, ουρητήρα, κύστης, ουρήθρας ή συνδυασμός.  Προδιαθετικοί παράγοντες: η διατροφή, ανατομία, φυσιολογία και σπάνια φλεγμονές.  Μπορεί να παρατηρηθεί "άμμος" ασβεστίου στα ούρα που σχετίζεται άμεσα με το ασβέστιο στην τροφή.  Ιστορικό  παχυσαρκία  διατροφή κατά βούληση  σανός τριφυλιού  περιορισμός κίνησης  ιστορικό χορήγησης συμπληρωμάτων βιταμινών ή ιχνοστοιχείων
  • 40. Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση  Συμπτώματα:  καταβολή  ανορεξία  απώλεια βάρους  ληθαργικότητα  αιματουρία  ανουρία  δυσουρία  κύρτωση ράχης  τριγμός δοντιών  σημάδεμα της περινεϊκής χώρας  στην υπερασβεστιουρία τα ούρα είναι κρεμώδη
  • 41. Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση Διάγνωση:  ψηλάφηση ουροδόχου κύστης (λασπώδης μάζα), διόγκωση νεφρών (σε υδρονέφρωση)  ακτινογραφία  υπερηχογράφημα  ανάλυση ούρων : κρυσταλλουρία (οξαλικού ασβεστίου, φωσφορικού αμμωνίου, ανθρακικού ασβεστίου, monohydrate. Πρωτεϊνουρία, αιματουρία. Καλλιέργεια (Ε.coli, Pseudomonas).  αιματολογική και βιοχημική εξέταση αίματος για εκτίμηση νεφρικής λειτουργίας
  • 42. Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Ουρολιθίαση Θεραπεία  Σε υδρονέφρωση από λίθους συνιστάται νεφρεκτομή. Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική.  Σε υπερασβεστιουρία ή μη αποφρακτικούς λίθους στο νεφρό ή τον ουρητήρα ακολουθείται συντηρητική αγωγή. Υγρά iv ή sc. Kένωση της ουροδόχου κύστης με ψηλάφηση για 2-4 ημέρες.  Σε λίθους κύστης συνιστάται η κυστοτομή. Χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών. Επαναληπτικός ακτινογραφικός έλεγχος.  Διαιτητικά μέτρα.  Μείωση ασβεστίου τροφής (χορήγηση σανού χόρτου και πράσινα λαχανικά ως κυρίως δίαιτα, μείωση συμπύκτων).  Διακοπή συμπληρωμάτων βιταμινών ή ιχνοστοιχείων.  Μείωση θερμίδων τροφής και άσκηση.  Οι οξεοποιητές ούρων δεν έχουν αποτέλεσμα στο κουνέλι.  Το κιτρικό κάλιο χορηγείται σε περίπτωση κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου
  • 43. Νοσήματα ουροποιητικού συστήματος Εγκεφαλιτοζωονόσος (νοσεμάτωση)  Συχνή νόσος  Αίτιο: μικροσπορίδιο Encephalitozoon cuniculi το οποίο είναι ενδοκυττάριο πρωτόζωο.  Μετάδοση: από το στόμα μέσω των ούρων (από μητέρα σε μικρά)  Συμπτώματα: υποκλινικά ή χρόνια. Ακράτεια ούρων.  Ιστολογικά ευρήματα: κοκκιωματώδης νεφρίτιδα.  Νεκροτομικά ευρήματα: βοθρία και αστεροειδείς ουλές στο φλοιό των νεφρών.  Διάγνωση: Oρολογικές εξετάσεις (ΕLISA, φθορισμός)  Θεραπεία: δεν υπάρχει  Πρόληψη: αποφυγή μόλυνσης από ούρα (αυτόματη ποτίστρα, όχι τροφή στο δάπεδο).
  • 44. Δερματολογικά νοσήματα Υποδόρια αποστήματα  Εντοπισμός – κεφαλή – άκρα  Αίτιο: Staphylococcus aureus, Pasteurella multocida, Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp, Bacteroides spp.  Διάγνωση:  ψηλάφηση  καλλιέργεια  κυτταρολογική εξέταση και  χρώση Gram  αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος  ακτινογραφία θώρακα (χρόνια).
  • 45. Δερματολογικά νοσήματα Υποδόρια αποστήματα Θεραπεία  Χειρουργική αφαίρεση  Αντιβιοτικά για περισσότερο από 2 εβδομάδες  Χημειοπροφύλαξη. Αρχικά δίνουμε θεραπευτική δόση και μετά από 2-4 εβδομάδες, αν υπάρχει βελτίωση, μειώνουμε σταδιακά τη δόση (1-2 χορηγήσεις την ημέρα). – Enrofloxacin (Baytril) αρχικά 5-15 mg/kg/12h, po, sc. x 2-4 w – 2.5-5.0 mg/kg/24h, po. Ενδεχομένως να χρειαστεί να τη λαμβάνει δια βίου.
  • 46. Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Δεν είναι συχνή στα κατοικίδια κουνέλια  Αίτιο: Trichophyton mentagrophytes, Micrisporum spp (μερικές φορές)  Αλλοιώσεις : Ξηρές αλλοιώσεις με κρούστα, απώλεια τριχώματος , με ή χωρίς κνησμό  Εντοπισμός: κεφαλή, άκρα  Προδιαθετικοί παράγοντες: συνωστισμός, πτωχές συνθήκες υγιεινής, κακή διατροφή, ταυτόχρονες άλλες λοιμώξεις  Πιθανότητα μετάδοσης στον άνθρωπο.  Διάγνωση: εντοπισμός του μύκητα σε ξέσμα από την αλλοιώση ή καλλιέργεια
  • 47. Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Θεραπεία: Συνήθως αυτοϊάται.  Κουρά της περιοχής γύρω από την αλλοίωση.  Κρέμα αντιμυκητιακή: Μυκοναζόλη ή κλοτριμαζόλη.  Σε πολλές εστίες, κουρά όλου του τριχώματος και χορήγηση griseofulvin per os (25 mg/kg/24h ή διαιρεμένη σε 2 δόσεις ανά 12h, p.o.). Αντενδεικνυται η χορήγησή της σε έγκυα ζώα. Συνεχιση αγωγής για επιπλέον 2 εβδομάδες μετά την εξαφάνιση των αλλοιώσεων.  Υγιεινή περιβάλλοντος με καθαρισμό με ηλεκτρική σκούπα και διάλυμα χλωρίνης σε νερό 1:10.
  • 48. Δερματολογικά νοσήματα Δερματοφύτωση  Εκρίζωση του μύκητα σε εκτροφή: – εμβύθιση σε 1% διάλυμα θειικού χαλκού ή σπρέι metastabilized chlorous acid/chlorine dioxide (1 μέρος βάση + 1 μέρος ενεργοποιητής + 10 μέρη νερό). Εφαρμογή 6 φορές σε διάστημα 26 ημερών (1 εφαρμογή ανά 4 ημέρες περίπου)
  • 49. Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός  Αίτιο: Psoroptes cuniculi  Προκαλεί ερεθισμό και κρούστα στον έξω ακουστικό πόρο.  Συμπτώματα: κνησμός στα πτερύγια, κινήσεις κεφαλής, αυτοτραυματισμοί. Μπορεί να επεκταθεί σε εξασθενημένα ζώα στο περίνεο, τα άκρα  Διάγνωση: από τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Επιβεβαίωση: ανεύρεση του παρασίτου με το μάτι, το ωτοσκόπιο ή σε μικροσκοπική εξέταση κρούστας.
  • 50. Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός
  • 51. Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Ακάρεα του πτερυγίου του ωτός  Θεραπεία: – Ivermectin (400 μg/kg/ 2w x 3 φορές, sc ή 2 δόσεις με διαφορά 18 ημέρες). Ο βιολογικός κύκλος του παρασίτου είναι 3 εβδομάδες. Δε χρειάζεται τοπική αγωγή ή καθαρισμός των αυτιών. – Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραφινέλαιο, υγρά ακαρεοκτόνα ή σκόνη για ψύλλους τοπικά. Καθαρισμός του περιβάλλοντος για αποφυγή επαναμόλυνσης.
  • 52. Παρασιτικά νοσήματα δέρματος Cheyletiella parasitovorax Αρσενικό Θηλυκό  Λευκή δερμάτωση με λέπτυνση της τρίχας στους γλουτούς, τα οπίσθια και την ραχιαία τραχηλική περιοχή  Διάρκεια βιολογικού κύκλου: 5 εβδομάδες.  Θεραπεία :  ivermectin (400μg/kg/2w x 3 φορές, sc).  Εναλλακτικά εμβύθιση σε lime sulfur (1 εμβύθιση / εβδ x 6 εβδομάδες) ή σκόνη για ψύλλους (σκευασμα για γάτες, 2 φορές/εβδ x 6 εβδ)
  • 53. Μυοσκελετικά νοσήματα Ελκώδης ποδοδερματίτιδα  Αίτια: τραυματισμοί και νέκρωση του δέρματος λόγω πίεσης.  Προδιαθετικοί παράγοντες: προεξοχές στους κλωβούς, συχνά κτυπήματα και μώλωπες στα άκρα, μειωμένη δυνατότητα κίνησης, αυξημένο σωματικό βάρος.  Εμφανίζεται κυρίως σε ζώα που διατηρούνται σε συρμάτινους κλωβούς.  Ξεκινά ως έλκος που μπορεί να επιπλεχθεί με Staphylococcus aureus. Μπορεί να εξελιχθεί σε οστεομυελίτιδα και σηψαιμία  Θεραπεία: Δύσκολη. – Τοπικός καθαρισμός και τοπική αντιβιοτική αλοιφή. – Μερικές φορές βοηθά η συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών. – Περίδεση άκρων (δε γίνεται ανεκτή συνήθως). – Καθαρή στρωμνή.
  • 54. Νευρολογικές διαταραχές Κλίση της κεφαλής Αίτια  Βλάβη του αιθουσαίου νεύρου μπορεί να είναι κεντρικής (προμήκης, παρεγκεφαλίδα) ή περιφερικής αιτιολογίας (έσω ούς).  Εξω ωτίτιδα (γίνεται κλινική εξέταση)  Βλάβη της αίθουσας λογω κατάγματος του κρανίου (ακτινογραφια)  Στις φυλές νάνους μπορεί να οφείλεται στο Encephalitozoon cuniculi (κυρίως σε νεαρά ζώα, συνδυάζεται με αταξία και κύλιση)  Στις άλλες φυλές οφείλεται συνήθως στην Pasteurella multocida.  Εγκεφαλική προσβολή από νηματώδη (Baylisascaris procyonis)