ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
̸թնոլորտ
̸թնոլորտը Երկրագունդը շրջապատող օդի շերտն է՝ մի
հսկայական գազային օվկիանոս, որի հատակը Երկրի
մակերևույթն է:

̸թնոլորտը հունարենից թարգմանաբար նշանակում
է «ατμός - գոլորշի» և «σφαῖρα - ոլորտ»։երկնային
մարմին գազային ծածկ է, որը նրա շուրջը պահպանվում է
ձգողականության շնորհիվ:
Երկիր մոլորակի մթնոլորտը ներառում է թթվածին, որն
  օգտագործվում է կենդանի օրգանիզմների շնչառության համար, և
  ածխածնի երկօքսիդ, որն օգտագործում են բույսերը, ջրիմուռները,
  բակտերիաները ֆոտոսինթեզի համար: ̸թնոլորտը հանդես է
  գալիս նաև որպես մոլորակը արևի ուլտրամանուշակագույն
  ճառագայթներ ից պաշտպանող շերտ:
Երկրի մթնոլորտային օդի մոտավոր
 բաղադրությունը. ազոտ` 78,08%,թթվածին`
 20,95%, արգոն` 0,93%, ածխածնի երկօքսիդ`
 0,038%, ջրային գոլորշի` մոտ 1%: Բացի այս
 չնչին քանակությամբ պարունակվում է
 նաև ջրածին, հելիում, մի շարք այլ ՙազնիվ
 գազեր՚ և աղտոտիչներ:
Ենթադրվում է, որ ժամանակակից մթնոլորտն ունի
 երկրորդային ծագում, այսինքն՝ այն առաջացել է Երկիր
 մոլորակի կազմավորումից հետո՝ նրա կարծր կեղևից
 անջատված գազերից: Ժամանակի ընթացքում
 մթնոլորտը մի քանի գործոնների ազդեցության
 հետևանքով կրել է զգալի փոփոխություններ:
 ̸թնոլորտի զարգացումը սերտորեն կապված է
 երկրաբանական և երկրաքիմիական շարժընթացների,
 կենդանի օրգանիզմների գործունեության հետ:
.Մարդկանց համար մեծ կարևորություն ունի հատկապես մթնոլորտի ստորին շերտը՝
  ներքնոլորտը (տրոպոսֆերա), որի բարձրությունը Երկրի մակերևույթից 8–17 կմ է:
  Այստեղ են կուտակված մթնոլորտի զանգվածի 80%-ը և ջրային գոլորշիները, այս
  շերտում են առաջանում ամպերը, ծնվում ամպրոպները, անձրևներն ու ձյունը:
  Ներքնոլորտում, որպես օրինաչափություն, ըստ բարձրության` յուրաքանչյուր 1 կմ-ի
  վրա ջերմաստիճանը նվազում է 5–6օC-ով:

. ̸թնոլորտի հաջորդ շերտը՝ վերնոլորտը (ստրատոսֆերա), հասնում է մինչև 50–55 կմ
   բարձրության: Օդն այնտեղ խիստ նոսր է, իսկ երկինքը՝ մուգ մանուշակագույնից մինչև
   գրեթե սև:

. Հաջորդ շերտը՝ միջնոլորտը (մեզոսֆերա), հասնում է մինչև 80 կմ բարձրության: Այդ
   շերտում երբեմն առաջանում են փայլուն, նուրբ ամպեր: Դրանք կոչվում են արծաթափայլ
   ամպեր և կազմված են սառցի բյուրեղիկներից ու տիեզերական մանրագույն փոշու
   մասնիկներից:

. Ջերմոլորտը (թերմոսֆերա) կամ իոնոլորտը (իոնոսֆերա) հասնում է մինչև 1000 կմ
   բարձրության: Այնտեղ օդը չափազանց նոսր է, շատ են գազի առանձին լիցքավորված
   մասնիկները՝ իոնները: Այդ բարձրությունում են առաջանում բևեռափայլերը, որի
   աղեղները ձգվում են արևելքից արևմուտք և երբեմն անցնում 5 հզ. կմ-ից, իսկ երկնքում
   փայփլում են մի քանի ժամ շարունակ:

. ̸թնոլորտի ամենավերին շերտն արտաքին ոլորտն է (էկզոսֆերա): Այնտեղ գրեթե օդ չկա:
   Գիտնականները ենթադրում են, որ այդ շերտի ջերմաստիճանը հասնում է մոտ 2000օC-ի:
̸թնոլորտ
̸թնոլորտը Երկրագնդի և նրա աշխարհագրական թաղանթի
 ջերմության կարգավորիչն է: Դրա շնորհիվ է, որ Երկրի
 մակերևույթն Արեգակի ճառագայթներից ցերեկն ուժեղ չի
 տաքանում, գիշերն էլ շուտ չի սառչում: Դրա համար էլ մթնոլորտը
 հաճախ անվանում են Երկրագնդի վերմակ:
̸թնոլորտ
̸թնոլորտը Երկրագունդը պաշտպանում է
երկնաքարերից, որոնք, անցնելով մթնոլորտի
միջով, շփումից շիկանում են, այրվում և միայն
մանր քարերի ու փոշու ձևով թափվում Երկրի
վրա՝ չվնասելով նրան (միայն առանձին
դեպքերում են ընկնում մեծ երկնաքարեր, որոնք
մեծ զանգվածի պատճառով չեն հասցնում լրիվ
այրվել, և Երկրագնդի վրա առաջանում են մեծ
խառնարաններ):
̸թնոլորտի շնորհիվ է, որ տեղի է ունենում ջրի
շրջապտույտ, իրականացվում է կենդանի
օրգանիզմների գազափոխանակություն և լուսասինթեզ:
̸թնոլորտի գրեթե բոլոր բաղադրիչ գազերն անարգել
թողանցում են արեգակնային ճառագայթումը, սակայն,
բարեբախտաբար, 24–30 կմ բարձրության վրա ոչ մեծ
քանակությամբ կենտրոնացված է օզոն կոչվող գազի
շերտը, որը և կասեցնում է Արեգակի` կյանքի համար
կործանարար անդրամանուշակագույն ճառագայթների
մեծ մասը:
Մարդու տնտեսական գործունեության հետևանքով փոխվում է նաև մթնոլորտի
գազային կազմը: Պարզվել է, որ ածխաթթվական գազի պարունակությունն
անընդհատ ավելանում է (վերջին 100 տարում՝ 3–15%-ով), ինչի հետևանքով
ուժեղանում է մթնոլորտի ջերմոցային էֆեկտը, և տեղի է ունենում կլիմայի
տաքացում: Ներկայումս դա համամոլորակային լուրջ վտանգ է, հետևաբար
չափազանց կարևոր են արտանետվող գազերի զտումն ու քանակների
սահմանափակումը:
̸թնոլորտ
̸թնոլորտ
̸թնոլորտ
Շրջակա միջավայրի աղտոտումը մարդկանց,
բույսերի և կենդանիների
կենսագործունեության վրա բացասաբար
ազդող նյութերի թույլատրելի քանակի
գերազանցումն է միջավայրում: Տարբերում են
շրջակա միջավայրի բնածին և մարդահարույց
աղտոտիչներ:


Բնածին աղտոտիչներն առաջանում են բնական երևույթների, օրինակ`
հրաբուխների, երկրաշարժերի, ջրհեղեղների, հրդեհների պատճառով,
իսկ մարդահարույցները՝ մարդու գործունեության հետևանքով:
Մարդահարույց աղտոտիչների թվին են դասվում արդյունաբերական,
գյուղատնտեսական, տրանսպորտային և կենցաղային թափոնները,
էներգիայի տարածումը ջերմության (ջերմային աղտոտում), աղմուկի
(աղմկային աղտոտում), ճառագայթման (ճառագայթաակտիվ
աղտոտում) և այլ ձևերով:
Տարբերում են շրջակա միջավայրի աղտոտման մեխանիկական,
ֆիզիկական, քիմիական և կենսաբանական տեսակներ:
Մեխանիկական աղտոտումը կապված է քաղաքաշինության,
ճանապարհաշինության, ծառահատումների և բնական
լանդշաֆտների վրա ազդող այլ միջոցառումների հետ:
Ֆիզիկական աղտոտումը պայմանավորված է միջավայրի
ֆիզիկական հատկությունների՝ լույսի, աղմուկի, ջերմության,
խոնավության, ճառագայթման, էլեկտրամագնիսական դաշտի
փոփոխություններով:
Քիմիական աղտոտումը պեստիցիդների, հանքային
պարարտանյութերի, թունավոր գազերի, ծանր մետաղների (սնդիկ,
կապար, կադմիում և այլն), տարատեսակ աղերի,
ճառագայթաակտիվ տարրերի, սինթետիկ լվացամիջոցների
ներգործության հետևանք է:
Կենսաբանական աղտոտումն առաջանում է հիվանդածին
միկրոօրգանիզմների՝ բակտերիաների, վիրուսների, սնկիկների
տարածման միջոցով:
̸թնոլորտն աղտոտում են քիմիական նյութերը, զանազան ֆիզիկական ազդակներ և
միկրոօրգանիզմները, երբ դրանց արտանետվող քանակները գերազանցում են
թույլատրելի կոնցենտրացիաները: ̸թնոլորտն աղտոտող հիմնական նյութերից են
ածխաթթվական (CO2) ու շմոլ (CO) գազերը, ծծմբի և ազոտի օքսիդները, ֆրեոնները և
այլն: Դրանց քանակի ավելացման գլխավոր պատճառը նավթի, գազի, քարածխի,
կենցաղային և արդյունաբերական թափոնների ու փայտի այրումն է: CO և
CO2 գազերի արտանետումների ամենամեծ բաժինն ընկնում է հատկապես
ավտոմոբիլային տրանսպորտին:
Ծծմբային գազի՝ ծծմբի երկօքսիդի (SO2) առաջացման աղբյուրը մինչև 5–7% ծծումբ
պարունակող ածխի և մազութի այրումն է: ̸թնոլորտում ծծմբի երկօքսիդը
փոխարկվում է ծծմբի եռօքսիդի (SO3), որը օդում վերածվում է ծծմբական թթվի և
թթվային անձրևների ձևով թափվում է գետին:
Ազոտի մոնօքսիդի (NO) և ազոտի երկօքսիդի (NO2) առաջացման հիմնական
աղբյուրը բենզինով ու դիզելային վառելիքով աշխատող ներքին այրման շարժիչներն
են, ազոտական թթվի արտադրությունը: NO2-ը դեղին գույնի կայուն գազ է և
մթնոլորտում պահպանվում է երկար ժամանակ: Հաճախ քաղաքների օդն այդ գազից
ստանում է շագանակագույն երանգ:
Ավտոտրանսպորտի արտանետած ածխաջրածինները,
հատկապես` քաղցկեղածին, շատ են նավթամթերքների
թերայրումից առաջացող մրի ու գուդրոնի մեջ:
Չափազանց վնասակար նյութեր են ֆրեոնները՝ մի շարք
ածխաջրածինների հալոգեն ածանցյալները, որոնք
հանգեցնում են օզոնային շերտի քայքայման, ինչի
հետևանքով մեծանում է մարդկանց մաշկի քաղցկեղի
առաջացման վտանգը:
Գազից բացի, մթնոլորտ են թափանցում և կախույթի
ձևով պահպանվում պինդ ածխածինը (մուր) և ծանր
մետաղները:
Որոշակի կլիմայական պայմաններում
անդրամանուշակագույն ճառագայթների ազդեցությամբ
տեղի է ունենում օդի երկրորդային աղտոտում՝
լուսաքիմիական սմոգ, երբ առաջնային աղտոտող նյութերը
քայքայվում են՝ գոյացնելով աղտոտող նոր նյութեր: Ջէկերը,
արդյունաբերական ձեռնարկությունները և տրանսպորտը
մթնոլորտ են արտանետում ոչ միայն վտանգավոր նյութեր,
այլև մեծ քանակությամբ ջերմություն, ինչի հետևանքով
մթնոլորտը տաքանում է, փոխվում են օդի խոնավությունն ու
շարժունությունը՝ հանգեցնելով ջերմային աղտոտման:
Բույսերի և կենդանիների նեխման հետևանքով օդ են
թափանցում նաև բազմաթիվ ախտածին մանրէներ:
̸թնոլորտ
ՄԹՆՈԼՈՐՏԸ մեր մոլորակի և
 նրա օրգանական աշխարհի
 համար ունի չափազանց կարևոր
 նշանակություն: Երկրի վրա
 առանց մթնոլորտի կյանքը չէր
 առաջանա:
̸թնոլորտ

More Related Content

̸թնոլորտ

  • 2. ̸թնոլորտը Երկրագունդը շրջապատող օդի շերտն է՝ մի հսկայական գազային օվկիանոս, որի հատակը Երկրի մակերևույթն է: ̸թնոլորտը հունարենից թարգմանաբար նշանակում է «ατμός - գոլորշի» և «σφαῖρα - ոլորտ»։երկնային մարմին գազային ծածկ է, որը նրա շուրջը պահպանվում է ձգողականության շնորհիվ:
  • 3. Երկիր մոլորակի մթնոլորտը ներառում է թթվածին, որն օգտագործվում է կենդանի օրգանիզմների շնչառության համար, և ածխածնի երկօքսիդ, որն օգտագործում են բույսերը, ջրիմուռները, բակտերիաները ֆոտոսինթեզի համար: ̸թնոլորտը հանդես է գալիս նաև որպես մոլորակը արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներ ից պաշտպանող շերտ:
  • 4. Երկրի մթնոլորտային օդի մոտավոր բաղադրությունը. ազոտ` 78,08%,թթվածին` 20,95%, արգոն` 0,93%, ածխածնի երկօքսիդ` 0,038%, ջրային գոլորշի` մոտ 1%: Բացի այս չնչին քանակությամբ պարունակվում է նաև ջրածին, հելիում, մի շարք այլ ՙազնիվ գազեր՚ և աղտոտիչներ:
  • 5. Ենթադրվում է, որ ժամանակակից մթնոլորտն ունի երկրորդային ծագում, այսինքն՝ այն առաջացել է Երկիր մոլորակի կազմավորումից հետո՝ նրա կարծր կեղևից անջատված գազերից: Ժամանակի ընթացքում մթնոլորտը մի քանի գործոնների ազդեցության հետևանքով կրել է զգալի փոփոխություններ: ̸թնոլորտի զարգացումը սերտորեն կապված է երկրաբանական և երկրաքիմիական շարժընթացների, կենդանի օրգանիզմների գործունեության հետ:
  • 6. .Մարդկանց համար մեծ կարևորություն ունի հատկապես մթնոլորտի ստորին շերտը՝ ներքնոլորտը (տրոպոսֆերա), որի բարձրությունը Երկրի մակերևույթից 8–17 կմ է: Այստեղ են կուտակված մթնոլորտի զանգվածի 80%-ը և ջրային գոլորշիները, այս շերտում են առաջանում ամպերը, ծնվում ամպրոպները, անձրևներն ու ձյունը: Ներքնոլորտում, որպես օրինաչափություն, ըստ բարձրության` յուրաքանչյուր 1 կմ-ի վրա ջերմաստիճանը նվազում է 5–6օC-ով: . ̸թնոլորտի հաջորդ շերտը՝ վերնոլորտը (ստրատոսֆերա), հասնում է մինչև 50–55 կմ բարձրության: Օդն այնտեղ խիստ նոսր է, իսկ երկինքը՝ մուգ մանուշակագույնից մինչև գրեթե սև: . Հաջորդ շերտը՝ միջնոլորտը (մեզոսֆերա), հասնում է մինչև 80 կմ բարձրության: Այդ շերտում երբեմն առաջանում են փայլուն, նուրբ ամպեր: Դրանք կոչվում են արծաթափայլ ամպեր և կազմված են սառցի բյուրեղիկներից ու տիեզերական մանրագույն փոշու մասնիկներից: . Ջերմոլորտը (թերմոսֆերա) կամ իոնոլորտը (իոնոսֆերա) հասնում է մինչև 1000 կմ բարձրության: Այնտեղ օդը չափազանց նոսր է, շատ են գազի առանձին լիցքավորված մասնիկները՝ իոնները: Այդ բարձրությունում են առաջանում բևեռափայլերը, որի աղեղները ձգվում են արևելքից արևմուտք և երբեմն անցնում 5 հզ. կմ-ից, իսկ երկնքում փայփլում են մի քանի ժամ շարունակ: . ̸թնոլորտի ամենավերին շերտն արտաքին ոլորտն է (էկզոսֆերա): Այնտեղ գրեթե օդ չկա: Գիտնականները ենթադրում են, որ այդ շերտի ջերմաստիճանը հասնում է մոտ 2000օC-ի:
  • 8. ̸թնոլորտը Երկրագնդի և նրա աշխարհագրական թաղանթի ջերմության կարգավորիչն է: Դրա շնորհիվ է, որ Երկրի մակերևույթն Արեգակի ճառագայթներից ցերեկն ուժեղ չի տաքանում, գիշերն էլ շուտ չի սառչում: Դրա համար էլ մթնոլորտը հաճախ անվանում են Երկրագնդի վերմակ:
  • 10. ̸թնոլորտը Երկրագունդը պաշտպանում է երկնաքարերից, որոնք, անցնելով մթնոլորտի միջով, շփումից շիկանում են, այրվում և միայն մանր քարերի ու փոշու ձևով թափվում Երկրի վրա՝ չվնասելով նրան (միայն առանձին դեպքերում են ընկնում մեծ երկնաքարեր, որոնք մեծ զանգվածի պատճառով չեն հասցնում լրիվ այրվել, և Երկրագնդի վրա առաջանում են մեծ խառնարաններ):
  • 11. ̸թնոլորտի շնորհիվ է, որ տեղի է ունենում ջրի շրջապտույտ, իրականացվում է կենդանի օրգանիզմների գազափոխանակություն և լուսասինթեզ: ̸թնոլորտի գրեթե բոլոր բաղադրիչ գազերն անարգել թողանցում են արեգակնային ճառագայթումը, սակայն, բարեբախտաբար, 24–30 կմ բարձրության վրա ոչ մեծ քանակությամբ կենտրոնացված է օզոն կոչվող գազի շերտը, որը և կասեցնում է Արեգակի` կյանքի համար կործանարար անդրամանուշակագույն ճառագայթների մեծ մասը:
  • 12. Մարդու տնտեսական գործունեության հետևանքով փոխվում է նաև մթնոլորտի գազային կազմը: Պարզվել է, որ ածխաթթվական գազի պարունակությունն անընդհատ ավելանում է (վերջին 100 տարում՝ 3–15%-ով), ինչի հետևանքով ուժեղանում է մթնոլորտի ջերմոցային էֆեկտը, և տեղի է ունենում կլիմայի տաքացում: Ներկայումս դա համամոլորակային լուրջ վտանգ է, հետևաբար չափազանց կարևոր են արտանետվող գազերի զտումն ու քանակների սահմանափակումը:
  • 16. Շրջակա միջավայրի աղտոտումը մարդկանց, բույսերի և կենդանիների կենսագործունեության վրա բացասաբար ազդող նյութերի թույլատրելի քանակի գերազանցումն է միջավայրում: Տարբերում են շրջակա միջավայրի բնածին և մարդահարույց աղտոտիչներ: Բնածին աղտոտիչներն առաջանում են բնական երևույթների, օրինակ` հրաբուխների, երկրաշարժերի, ջրհեղեղների, հրդեհների պատճառով, իսկ մարդահարույցները՝ մարդու գործունեության հետևանքով: Մարդահարույց աղտոտիչների թվին են դասվում արդյունաբերական, գյուղատնտեսական, տրանսպորտային և կենցաղային թափոնները, էներգիայի տարածումը ջերմության (ջերմային աղտոտում), աղմուկի (աղմկային աղտոտում), ճառագայթման (ճառագայթաակտիվ աղտոտում) և այլ ձևերով:
  • 17. Տարբերում են շրջակա միջավայրի աղտոտման մեխանիկական, ֆիզիկական, քիմիական և կենսաբանական տեսակներ: Մեխանիկական աղտոտումը կապված է քաղաքաշինության, ճանապարհաշինության, ծառահատումների և բնական լանդշաֆտների վրա ազդող այլ միջոցառումների հետ: Ֆիզիկական աղտոտումը պայմանավորված է միջավայրի ֆիզիկական հատկությունների՝ լույսի, աղմուկի, ջերմության, խոնավության, ճառագայթման, էլեկտրամագնիսական դաշտի փոփոխություններով: Քիմիական աղտոտումը պեստիցիդների, հանքային պարարտանյութերի, թունավոր գազերի, ծանր մետաղների (սնդիկ, կապար, կադմիում և այլն), տարատեսակ աղերի, ճառագայթաակտիվ տարրերի, սինթետիկ լվացամիջոցների ներգործության հետևանք է: Կենսաբանական աղտոտումն առաջանում է հիվանդածին միկրոօրգանիզմների՝ բակտերիաների, վիրուսների, սնկիկների տարածման միջոցով:
  • 18. ̸թնոլորտն աղտոտում են քիմիական նյութերը, զանազան ֆիզիկական ազդակներ և միկրոօրգանիզմները, երբ դրանց արտանետվող քանակները գերազանցում են թույլատրելի կոնցենտրացիաները: ̸թնոլորտն աղտոտող հիմնական նյութերից են ածխաթթվական (CO2) ու շմոլ (CO) գազերը, ծծմբի և ազոտի օքսիդները, ֆրեոնները և այլն: Դրանց քանակի ավելացման գլխավոր պատճառը նավթի, գազի, քարածխի, կենցաղային և արդյունաբերական թափոնների ու փայտի այրումն է: CO և CO2 գազերի արտանետումների ամենամեծ բաժինն ընկնում է հատկապես ավտոմոբիլային տրանսպորտին: Ծծմբային գազի՝ ծծմբի երկօքսիդի (SO2) առաջացման աղբյուրը մինչև 5–7% ծծումբ պարունակող ածխի և մազութի այրումն է: ̸թնոլորտում ծծմբի երկօքսիդը փոխարկվում է ծծմբի եռօքսիդի (SO3), որը օդում վերածվում է ծծմբական թթվի և թթվային անձրևների ձևով թափվում է գետին: Ազոտի մոնօքսիդի (NO) և ազոտի երկօքսիդի (NO2) առաջացման հիմնական աղբյուրը բենզինով ու դիզելային վառելիքով աշխատող ներքին այրման շարժիչներն են, ազոտական թթվի արտադրությունը: NO2-ը դեղին գույնի կայուն գազ է և մթնոլորտում պահպանվում է երկար ժամանակ: Հաճախ քաղաքների օդն այդ գազից ստանում է շագանակագույն երանգ:
  • 19. Ավտոտրանսպորտի արտանետած ածխաջրածինները, հատկապես` քաղցկեղածին, շատ են նավթամթերքների թերայրումից առաջացող մրի ու գուդրոնի մեջ: Չափազանց վնասակար նյութեր են ֆրեոնները՝ մի շարք ածխաջրածինների հալոգեն ածանցյալները, որոնք հանգեցնում են օզոնային շերտի քայքայման, ինչի հետևանքով մեծանում է մարդկանց մաշկի քաղցկեղի առաջացման վտանգը: Գազից բացի, մթնոլորտ են թափանցում և կախույթի ձևով պահպանվում պինդ ածխածինը (մուր) և ծանր մետաղները:
  • 20. Որոշակի կլիմայական պայմաններում անդրամանուշակագույն ճառագայթների ազդեցությամբ տեղի է ունենում օդի երկրորդային աղտոտում՝ լուսաքիմիական սմոգ, երբ առաջնային աղտոտող նյութերը քայքայվում են՝ գոյացնելով աղտոտող նոր նյութեր: Ջէկերը, արդյունաբերական ձեռնարկությունները և տրանսպորտը մթնոլորտ են արտանետում ոչ միայն վտանգավոր նյութեր, այլև մեծ քանակությամբ ջերմություն, ինչի հետևանքով մթնոլորտը տաքանում է, փոխվում են օդի խոնավությունն ու շարժունությունը՝ հանգեցնելով ջերմային աղտոտման: Բույսերի և կենդանիների նեխման հետևանքով օդ են թափանցում նաև բազմաթիվ ախտածին մանրէներ:
  • 22. ՄԹՆՈԼՈՐՏԸ մեր մոլորակի և նրա օրգանական աշխարհի համար ունի չափազանց կարևոր նշանակություն: Երկրի վրա առանց մթնոլորտի կյանքը չէր առաջանա: