ναπολέων λαπαθιώτης
- 2. Μονάχη η φλόγα του κεριού μου, κι απεναντί μου στο τραπέζι θαρρείς το τέλος της προσμένει
- 3. λίγες στιγμές έχει να ζήσει και μες στη νύχτα τρεμοπαίζει, σαν μια ψυχούλα φοβισμένη…
- 4. Απόξω έν’ άγρυπνο φεγγάρι με κόπο χάνεται στα χάη μιας ατελεύτητης ερήμου…
- 5. Σα να μη θέλει να πεθάνει, μ’ αναλαμπές ψυχομαχάει το ετοιμοθάνατο κερί μου…
- 6. Και το βαρύθυμο φεγγάρι, που χρόνια τώρα έχει σωπάσει,και το κερί μου που πεθαίνει,
- 7. και, μέσα, η σκοτεινή ψυχή μου, χωρίς αιτία κι οι τρεις στην πλάση είμαστε τόσο λυπημένοι…