ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Ο συγγραφέας..
χονολόγιο
Τα πρώτα χρόνια   Γεννήθηκε στα  Γιάννενα  στα  1913 Ήταν γιος του Γεωργίου Χατζή, ποιητή και εκδότη της εφημερίδας  «Ήπειρος» Είχε έξι αδέλφια
Παρακολούθησε  εγκύκλια μαθήματα  στην  Ιόνιο Σχολή της Αθήνας Στα  1930 , μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του,  επιστρέφει  στη γενέτειρά του, όπου αναλαμβάνει την έκδοση της εφημερίδας, αλλά και τη συντήρηση της οικογένειάς του Τελειώνει τη  Ζωσιμαία Σχολή  (Γυμνάσιο) Γράφεται στη  Νομική Σχολή  της Αθήνας χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων
Η σχέση με την «Αριστερά» 1932: Έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με μαρξιστικούς κύκλους 1935: Γράφεται στο ΚΚΕ & υπηρετεί την ιδεολογία του στα Γιάννενα 1936: Συλλαμβάνεται από την αστυνομία του Μεταξά και εξορίζεται στη Φολέγανδρο 1937: Επιστροφή από τη Φολέγανδρο
Γερμανική Κατοχή  &  Αντίσταση Μετά την είσοδο των Γερμανών στη χώρα φεύγει για την Αθήνα Εντάσσεται στο ΕΑΜ & στη συνέχεια «βγαίνει» στο αντάρτικο Συνεργάζεται με τον αντιστασιακό τύπο Υπεύθυνος σύνταξης της εφημερίδας «Ελεύθερη Ελλάδα» ως το κλείσιμό της, το 1947 Το καλοκαίρι του 1947 εξορίζεται στην Ικαρία
Πολιτικός Πρόσφυγας
Μετά το τέλος του εμφυλίου κατέφυγε πρώτα στη Ρουμανία κι έπειτα στην Ουγγαρία Μελέτησε Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Ιστορία στο Πανεπιστήμιου της Βουδαπέστης Πραγματοποιεί ερευνητική εργασία και διδακτορική διατριβή στο Ανατολικό Βερολίνο με υποτροφία Το 1962 επιστρέφει στη Βουδαπέστη και εργάζεται ως βοηθός έδρας της Βυζαντινής Φιλολογίας Ιδρύει το Νεοελληνικό Ινστιτούτο Δημοσιεύει επιστημονικές μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά Επιμελείται ελληνικές μεταφρασμένες λογοτεχνικές εκδόσεις στα ουγγρικά
Το 1967  η δικτατορία  του Γ. Παπαδόπουλου του απαγορεύει  την επιστροφή  στην Ελλάδα
άπατις
1968: φεύγει από την Ουγγαρία, έχοντας προηγουμένως αρνηθεί την ουγγρική υπηκοότητα Ταξιδεύει για λίγο στο Παρίσι 1973: Εργάζεται ως Καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Δημοσιεύει ένα βιβλίο για τη Δικτατορία στην Ελλάδα
«Και να φροντίσεις εσύ,  κύριε συγγραφέα,  να μου βάλουνε κάποτε  και μια πλάκα  στο σπίτι της Φράου Μπάουμ, από την πίσω μεριά, της αυλής, πως εδώ κατοίκησε  ο ξενότερος απ’ όλους  τους ξένους της πολιτείας των ξένων ». (Το Διπλό Βιβλίο)
Η επιστροφή Το καλοκαίρι του 1975 επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα όταν ακυρώθηκαν οι δύο καταδίκες σε θάνατο για λιποταξία που τον βάρυναν από την εποχή του Εμφυλίου
Δράση στην Ελλάδα 1975-1981 1975: Διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία με μεγάλη επιτυχία στη Σχολή Μηχανολόγων του Παν/μίου Πατρών, αλλά μετά από αντιδράσεις συνηρητικών κύκλων τα μαθήματα κόπηκαν Αναπτύσσει έντονη πολιτιστική δραστηριότητα δίνοντας διαλέξεις και συμμετέχοντας σε συζητήσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια Συνεργάζεται με τα περιοδικά «Δομή» και «Αντί» Εκδίδει το περιοδικό «Πρίσμα» που κυκλοφόρησε τέσσερα τεύχη 1981: πεθαίνει σε σπίτι φίλων στη Σαρωνίδα από καρκίνο βρόγχων
Το έργο του 1930 Αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα σε εφημερίδες της Ηπείρου
1947 Εκδίδει το μυθιστόρημα «Η Φωτιά»
… ακολουθούν 4 συλλογές διηγημάτων…
… πολλά δημοσιεύματα σε εφημερίδες και περιοδικά που παρέμειναν ανέκδοτα…
Γνωρίσματα του έργου του Το έργο του τοποθετείται στο χώρο του  σοσιαλιστικού ρεαλισμού .  Ανήκει στους νεορεαλιστές συγγραφείς της  Μεταπολεμικής Πεζογραφίας  με κυρίαρχο στοιχείο γραφής τον  κοινωνικό προβληματισμό .  Ο λόγος του έχει έντονη  λυρική διάσταση .  Η γλώσσα του, όπως έγραψε ο ομότεχνος του Αλέξανδρος Κοτζιάς,  «είναι γλώσσα δασκάλου, μια γλώσσα φυσική, απλή, άμεση, ευλύγιστη και εύστοχη».
Κρίσεις & Σχόλια
« Η θητεία μου στη δημοσιογραφία ήταν, νομίζω, ακόμη ένα σκαλοπάτι προς τη  λιτή έκφραση του συγκεκριμένου».
Πώς έβλεπαν στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ελεύθερης Ελλάδας τον άρτι αφιχθέντα, 35ετή Χατζή, που είχε αναλάβει αρχισυντάκτης, Μάρτιο 1949, όταν η έδρα του σταθμού μεταφέρθηκε από το Βελιγράδι στο Βουκουρέστι;  «... Ο Χατζής ήταν θαυμάσιος αφηγητής... Κάποτε μας μίλησε για τον τρόπο που δούλευε ο Κώστας Βιδάλης, σπουδαίος δημοσιογράφος... Αλλες φορές πάλι μας διάβαζε σελίδες από "Το τέλος μιας μικρής μας πόλης". Ποτέ όμως δεν μας άνοιγε την καρδιά του... μόνο μια φορά μας μίλησε για τον αδελφό του τον Αγγελο που υπεραγαπούσε...».
«...   Από τη στιγμή που η παλιά αριστερά,   ιδεολογικά,   ηθικά και πολιτικά έπαψε να υπάρχει,   εκείνο που χρειάζεται στην Ελλάδα είναι το πολιτικό κόμμα των προοδευτικών δυνάμεων...   Για ένα τέτοιο κόμμα όχι μόνο οι πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχουν ακόμη στην Ελλάδα αλλά ούτε καν ο κεντρικός τους πυρήνας...   Δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό σου για το φοιτητικό κίνημα.   Εγώ αγαπώ την επανάσταση (γι' αυτό επήγα στο ΚΚΕ) και δεν πιστεύω καθόλου στις αναρχικές εξωτικές,   λαϊκιστικές ­ γενικά σε αυτές τις περιφερειακές δυνάμεις και τις εκδηλώσεις τους.   Είναι ωραίες για τους φιλοσόφους ή τους ποιητές...   τις λύσεις τις δίνουν οι πολιτικές δυνάμεις...».
"  Γέλασα πάρα πολύ κάποτε" είχε πει "όταν ένας κριτικός, θέλοντας να με παινέψει, έγραψε πως τα διηγήματα τα δικά μου είναι βγαλμένα με μια ανάσα. Και γέλασα γιατί εγώ ήξερα πως το καθένα τους είναι βγαλμένο με εκατό ανάσες, μέσα σε μια διάρκεια τεσσάρων ή πέντε χρόνων για το καθένα. Μέσα σ' αυτή τη μακριά διαδικασία, τη βασανιστική επεξεργασία, όλα τα στοιχεία του κάθε διηγήματος έπρεπε να γίνουν κύβοι κανονικοί κύβοι, τόσο κλειστοί και τελειωμένοι που (το δοκίμασα μερικές φορές) μπορούν να αλλάζουν θέση μέσα στο διήγημα ώσπου να βρουν την τελική τους τοποθέτηση. Κύβοι λοιπόν  ".

More Related Content

δημήτρης χατζής

  • 1.
  • 4. Τα πρώτα χρόνια Γεννήθηκε στα Γιάννενα στα 1913 Ήταν γιος του Γεωργίου Χατζή, ποιητή και εκδότη της εφημερίδας «Ήπειρος» Είχε έξι αδέλφια
  • 5. Παρακολούθησε εγκύκλια μαθήματα στην Ιόνιο Σχολή της Αθήνας Στα 1930 , μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του, επιστρέφει στη γενέτειρά του, όπου αναλαμβάνει την έκδοση της εφημερίδας, αλλά και τη συντήρηση της οικογένειάς του Τελειώνει τη Ζωσιμαία Σχολή (Γυμνάσιο) Γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων
  • 6. Η σχέση με την «Αριστερά» 1932: Έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με μαρξιστικούς κύκλους 1935: Γράφεται στο ΚΚΕ & υπηρετεί την ιδεολογία του στα Γιάννενα 1936: Συλλαμβάνεται από την αστυνομία του Μεταξά και εξορίζεται στη Φολέγανδρο 1937: Επιστροφή από τη Φολέγανδρο
  • 7. Γερμανική Κατοχή & Αντίσταση Μετά την είσοδο των Γερμανών στη χώρα φεύγει για την Αθήνα Εντάσσεται στο ΕΑΜ & στη συνέχεια «βγαίνει» στο αντάρτικο Συνεργάζεται με τον αντιστασιακό τύπο Υπεύθυνος σύνταξης της εφημερίδας «Ελεύθερη Ελλάδα» ως το κλείσιμό της, το 1947 Το καλοκαίρι του 1947 εξορίζεται στην Ικαρία
  • 9. Μετά το τέλος του εμφυλίου κατέφυγε πρώτα στη Ρουμανία κι έπειτα στην Ουγγαρία Μελέτησε Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Ιστορία στο Πανεπιστήμιου της Βουδαπέστης Πραγματοποιεί ερευνητική εργασία και διδακτορική διατριβή στο Ανατολικό Βερολίνο με υποτροφία Το 1962 επιστρέφει στη Βουδαπέστη και εργάζεται ως βοηθός έδρας της Βυζαντινής Φιλολογίας Ιδρύει το Νεοελληνικό Ινστιτούτο Δημοσιεύει επιστημονικές μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά Επιμελείται ελληνικές μεταφρασμένες λογοτεχνικές εκδόσεις στα ουγγρικά
  • 10. Το 1967 η δικτατορία του Γ. Παπαδόπουλου του απαγορεύει την επιστροφή στην Ελλάδα
  • 12. 1968: φεύγει από την Ουγγαρία, έχοντας προηγουμένως αρνηθεί την ουγγρική υπηκοότητα Ταξιδεύει για λίγο στο Παρίσι 1973: Εργάζεται ως Καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Δημοσιεύει ένα βιβλίο για τη Δικτατορία στην Ελλάδα
  • 13. «Και να φροντίσεις εσύ, κύριε συγγραφέα, να μου βάλουνε κάποτε και μια πλάκα στο σπίτι της Φράου Μπάουμ, από την πίσω μεριά, της αυλής, πως εδώ κατοίκησε ο ξενότερος απ’ όλους τους ξένους της πολιτείας των ξένων ». (Το Διπλό Βιβλίο)
  • 14. Η επιστροφή Το καλοκαίρι του 1975 επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα όταν ακυρώθηκαν οι δύο καταδίκες σε θάνατο για λιποταξία που τον βάρυναν από την εποχή του Εμφυλίου
  • 15. Δράση στην Ελλάδα 1975-1981 1975: Διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία με μεγάλη επιτυχία στη Σχολή Μηχανολόγων του Παν/μίου Πατρών, αλλά μετά από αντιδράσεις συνηρητικών κύκλων τα μαθήματα κόπηκαν Αναπτύσσει έντονη πολιτιστική δραστηριότητα δίνοντας διαλέξεις και συμμετέχοντας σε συζητήσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια Συνεργάζεται με τα περιοδικά «Δομή» και «Αντί» Εκδίδει το περιοδικό «Πρίσμα» που κυκλοφόρησε τέσσερα τεύχη 1981: πεθαίνει σε σπίτι φίλων στη Σαρωνίδα από καρκίνο βρόγχων
  • 16. Το έργο του 1930 Αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα σε εφημερίδες της Ηπείρου
  • 17. 1947 Εκδίδει το μυθιστόρημα «Η Φωτιά»
  • 18. … ακολουθούν 4 συλλογές διηγημάτων…
  • 19. … πολλά δημοσιεύματα σε εφημερίδες και περιοδικά που παρέμειναν ανέκδοτα…
  • 20. Γνωρίσματα του έργου του Το έργο του τοποθετείται στο χώρο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού . Ανήκει στους νεορεαλιστές συγγραφείς της Μεταπολεμικής Πεζογραφίας με κυρίαρχο στοιχείο γραφής τον κοινωνικό προβληματισμό . Ο λόγος του έχει έντονη λυρική διάσταση . Η γλώσσα του, όπως έγραψε ο ομότεχνος του Αλέξανδρος Κοτζιάς, «είναι γλώσσα δασκάλου, μια γλώσσα φυσική, απλή, άμεση, ευλύγιστη και εύστοχη».
  • 22. « Η θητεία μου στη δημοσιογραφία ήταν, νομίζω, ακόμη ένα σκαλοπάτι προς τη λιτή έκφραση του συγκεκριμένου».
  • 23. Πώς έβλεπαν στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ελεύθερης Ελλάδας τον άρτι αφιχθέντα, 35ετή Χατζή, που είχε αναλάβει αρχισυντάκτης, Μάρτιο 1949, όταν η έδρα του σταθμού μεταφέρθηκε από το Βελιγράδι στο Βουκουρέστι; «... Ο Χατζής ήταν θαυμάσιος αφηγητής... Κάποτε μας μίλησε για τον τρόπο που δούλευε ο Κώστας Βιδάλης, σπουδαίος δημοσιογράφος... Αλλες φορές πάλι μας διάβαζε σελίδες από "Το τέλος μιας μικρής μας πόλης". Ποτέ όμως δεν μας άνοιγε την καρδιά του... μόνο μια φορά μας μίλησε για τον αδελφό του τον Αγγελο που υπεραγαπούσε...».
  • 24. «... Από τη στιγμή που η παλιά αριστερά, ιδεολογικά, ηθικά και πολιτικά έπαψε να υπάρχει, εκείνο που χρειάζεται στην Ελλάδα είναι το πολιτικό κόμμα των προοδευτικών δυνάμεων... Για ένα τέτοιο κόμμα όχι μόνο οι πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχουν ακόμη στην Ελλάδα αλλά ούτε καν ο κεντρικός τους πυρήνας... Δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό σου για το φοιτητικό κίνημα. Εγώ αγαπώ την επανάσταση (γι' αυτό επήγα στο ΚΚΕ) και δεν πιστεύω καθόλου στις αναρχικές εξωτικές, λαϊκιστικές ­ γενικά σε αυτές τις περιφερειακές δυνάμεις και τις εκδηλώσεις τους. Είναι ωραίες για τους φιλοσόφους ή τους ποιητές... τις λύσεις τις δίνουν οι πολιτικές δυνάμεις...».
  • 25. " Γέλασα πάρα πολύ κάποτε" είχε πει "όταν ένας κριτικός, θέλοντας να με παινέψει, έγραψε πως τα διηγήματα τα δικά μου είναι βγαλμένα με μια ανάσα. Και γέλασα γιατί εγώ ήξερα πως το καθένα τους είναι βγαλμένο με εκατό ανάσες, μέσα σε μια διάρκεια τεσσάρων ή πέντε χρόνων για το καθένα. Μέσα σ' αυτή τη μακριά διαδικασία, τη βασανιστική επεξεργασία, όλα τα στοιχεία του κάθε διηγήματος έπρεπε να γίνουν κύβοι κανονικοί κύβοι, τόσο κλειστοί και τελειωμένοι που (το δοκίμασα μερικές φορές) μπορούν να αλλάζουν θέση μέσα στο διήγημα ώσπου να βρουν την τελική τους τοποθέτηση. Κύβοι λοιπόν ".
  • 26.