Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο
2 likes5,276 views
ουράνιο τόξο, γλώσσα, Β΄δημοτικού, Μελέτη Περιβάλλοντος
More Related Content
What's hot (20)
Viewers also liked (20)
Similar to Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο (7)
More from http://users.sch.gr/violetastaurou/ (20)
Recently uploaded (20)
Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο
- 1. Ο ςπουργύτησ και το Β.Σ
- 2. Ήταν κϊποτε ϋνασ ςπουργύτησ που όθελε να γνωρύςει το ουρϊνιο τόξο. Ήθελε να δει από κοντϊ τα χρώματϊ του. Β.Σ
- 3. - Εύναι πολύ μακριϊ το ουρϊνιο τόξο! του ϋλεγε η ςοφό κουκουβϊγια. Κι εςύ τόςο μικρούλησ που εύςαι, θα κουραςτεύσ και θα μεύνεισ ςτα μιςϊ του δρόμου! Β.Σ
- 4. Όμωσ ο ςπουργύτησ δεν ϊλλαζε γνώμη. Κι ϋτςι ϋνα πρωύ ξεκύνηςε για το μεγϊλο ταξύδι. Πϋραςε μϋςα από το μεγϊλο δϊςοσ. Β.Σ
- 5. Εύδε τα λιοντϊρια, τισ τύγρεισ, τουσ ελϋφαντεσ και τισ μαώμούδεσ... Β.Σ
- 6. - Πϊω καλϊ για το ουρϊνιο τόξο; ρώτηςε ϋναν χιμπατζό. - Καλϊ πασ! του απϊντηςε εκεύνοσ. Β.Σ
- 7. Μετϊ από το μεγϊλο δϊςοσ, ο ςπουργύτησ βρϋθηκε ςτη μεγϊλη θϊλαςςα. Εύδε τα κύματα, εύδε τα ψϊρια, εύδε τα καρϊβια, εύδε τουσ γλϊρουσ. Β.Σ
- 8. - Για το μϋροσ που βρύςκεται το ουρϊνιο τόξο, από δω πϊνε; ρώτηςε ϋνα δελφύνι. - Ναι! του απϊντηςε εκεύνο. Β.Σ
- 9. Μετϊ από τη μεγϊλη ϋρημο, ο ςπουργύτησ βρϋθηκε ςτα μεγϊλα βουνϊ. Β.Σ
- 10. Εύδε τα χιόνια, εύδε τουσ αητούσ, εύδε τισ αρκούδεσ, εύδε τισ δροςερϋσ πηγϋσ και τα πανύψηλα ϋλατα. Β.Σ
- 11. - Προσ τα πού πϋφτει το ουρϊνιο τόξο; ρώτηςε ϋνα ςκύουρο. - Εκεύ! του ϋδειξε εκεύνοσ. Και ο ςπουργύτησ αν και εύχε πια κουραςτεύ, πόρε κουρϊγιο και ςυνϋχιςε. Το καταλϊβαινε πωσ πληςύαζε. Β.Σ
- 12. Και να! Μόλισ πϋραςε το τελευταύο βουνό, βρϋθηκε ςτην πεδιϊδα που κατοικούςε το ουρϊνιο τόξο. Ήταν μια πλατιϊ πεδιϊδα, γεμϊτη από λουλούδια. Τα λουλούδια εύχαν πϊνω τουσ τα χρώματα του ουρϊνιου τόξου. Β.Σ
- 13. Υπόρχαν και πουλιϊ που τα φτερϊ τουσ εύχαν τα χρώματα του ουρϊνιου τόξου. Β.Σ
- 14. Υπόρχε και το ύδιο το ουρϊνιο τόξο. Όμορφο που όταν! Ο ςπουργύτησ πόγε και κούρνιαςε ςτην πιο χαμηλό μεριϊ του. Μπορούςε πια να ξεκουραςτεύ. Σόκωςε τα μϊτια του προσ τα επϊνω. Β.Σ
- 15. Ό,τι ϋβλεπε όταν λουςμϋνο ςε μαγευτικούσ χρωματιςμούσ. - Αχ τι ομορφιϊ! εύπε ο ςπουργύτησ. Άξιζε η κούραςη! κι ϋπειτα ϋκλειςε τα μϊτια του και κοιμόθηκε. Τα όνειρϊ του εύχαν τα χρώματα του ουρϊνιου τόξου. Τόςο όμορφα όνειρα όταν. Μάνοσ Κοντολζων Ιςτορίεσ και παραμύθια για το νηπιαγωγείο Εκδόςεισ Μικρόσ Πρίγκιπασ Β.Σ