2. Կյանքի պատմությունը
Ծնվել է 1924 թվականի հունվարի 24-ին Արարատի շրջանի
Չանախչի գյուղում:
Սևակ կեղծանունը առաջարկել էր Ռուբեն Զարյանը, ի
հիշատակ բանաստեղծ Ռուբեն Սևակի , որն եղեռնի զոհ էր
դարձել:
Չարենցյան «Թե ուզում ես երգդ լսեն՝ ժամանակիդ շունչը
դարձիր» պատգամը դեռ վաղ հասակից յուրացրած Պ.
Սևակը հասունացել էր այնքան, որ առաջադրում էր իր
բանաձևը «Լինել Ժամանակակից՝ չի նշանակում լինել
ժամանակին կից»:
3. Մեծերը Սևակի մասին
ՄԱՐՏԻՐՈՍ ՍԱՐՅԱՆ - Նա կյանքից մի բան էր պահանջում: Պահանջում
էր, որ ամեն ինչ լինի միանգամից: Եվ միանգամից եղավ: Բանաստեղծ
դարձավ միանգամից, ճանաչվեց միանգամից, բոլոր կոչումներն ու
դափնիներն ստացավ միանգամից: Այնքան դանդաղ, դժվարությամբ շինած իր
տունն էլ քանդեց միանգամից: Մեր նորագույն բանաստեղծության մայր
գերանն էլ կոտրվեց միանգամից, ու մայր սյունն էլ ծալվեց միանգամից…Մեր
սերնդի բանաստեղծների մեջ ամենից կրտսերն էր նա, բայց ավագագույնն էր
վաստակի ու հանճարի առումով:
ՎԱԶԳԵՆ ԱՌԱՋԻՆ - Դու ընդամենն անհնար էիր, բայց ինչպիսի՛
անհնար: Նման էիր լեռնային մի աղբյուրի, որն իր ուժը բնության
ընդերքից է առնում, ու բնության ուժն է բերում ժողովրդին: Եվ սիրում
էինք քեզ, որովհետև չէինք կարող բնությանը չսիրել…
__Ժողովուրդը քեզ ծնեց մաքառման գնով, ծնեց ժամանակին,
որպեսզի քո միջոցով երգեր իր ցավն ու ուրախությունը: Այդպիսի
անհատներ ժողովուրդը հեշտությամբ չի ծնում և չի կարող
հեշտությամբ բաժանվել նրանից:
4. Սեւակի նամակները Սուլամիթային
«Իմ ամենասիրելի, ամենամտերիմ,
ամենաանհասանելի...
Քո ժլատ տողերը, որքան շատ ջերմություն, սեր և
կյանք են նրանք ինձ տալիս: Ես արդեն ամենևին չեմ
հավատում, թե ինչ-որ տեղ կարող եմ պետք լինել, և
հանկարծ քո անհաստատ, փութկոտ տողերը,
բառերը... և դու կրկին համակում ես ինձ և հասնում
ես սրտիս ու սկսում ես հեղափոխել այն, որը
հափշտակում է ինձ ողջ-ողջ: Միևնույն է, ինձ
համար բերկրանք է... »
6. Դու՝իմ վերջինը թյուրիմացաբար,
Եվ իմ միակը՝ ճակատագրով:
Ինձ կսիրես մյուս կյանքում:Ինձ կսիրես,եթե այրեմ
բոլոր Օրենքներն ու կանոնները,ջարդեմ բոլոր
շղթաներն ու Քեզ գողանամ,բերեմ ինձ մոտ,գրկեմ ու էլ
երբեք չթողնեմ:
Ինձ կսիրես,եթե երդվեմ,որ քեզ երբեք ցավ չեմ
պատճառի,չեմ լքի Ու չեմ կոտրի:Ինձ կսիրես,եթե ոչ մի
խոստում էլ չտամ:
Ինձ կհասկանաս,եթե ասեմ,որ ինքս էլ ինձ չեմ հասկանում,
Բայց զգում եմ,որ ինչ որ բան է կատարվում:Գուցե
խաղ,գուցե փախուստ,գուցե հեքիաթ,գուցե
հորինվածք,կամ էլ լոկ ճշմարտություն՝Որում ես ու դու
ենք:
Ինձ մոտ կգաս,եթե ասեմ,որ քայլել չգիտեմ,ինձ կլսես,եթե
ասեմ,որ խոսելն եմ մոռացել...