ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

ΑΦΗΓΗΣΗ

•
•
teaghet
teaghet

ΑΦΗΓΗΣΗ Γλωσσικά στοιχεία της αφήγησης Αφηγηματικά είδη Χαρακτηριστικά της αφήγησης

1 of 5
Download to read offline
ΑΦΗΓΗΣΗ
Αφήγηση Ορισμός :Αφήγηση είναι μια πράξη επικοινωνίαςμε την οποία γίνεται η εξιστόρηση, με μια ορισμένη σειρά, πραγματικών ή πλασματικών συμβάντων. Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή. Γλωσσικά στοιχεία της αφήγησης Περιγραφές. (ηρώων, τοπίων,χώρων, σκηνικών. ) Ευθύς και πλάγιος λόγος. Χρονικοί σύνδεσμοι, χρονικάεπιρρήματα, χρονικές προτάσεις. Ρήματα σε αόριστο ή ιστορικό ενεστώτα.
Αφηγηματικά είδη Αφηγηματικά είδη εννοούμε κυρίως πεζά κείμενα,όχι μόνο λογοτεχνικά αλλά και χρηστικά, όπως είναι το ρεπορτάζ, η υπηρεσιακή αναφορά κτλ. που αποβλέπουν το καθένα σε ένα διαφορετικό σκοπό. Η λογοτεχνική αφήγησηεξυπηρετεί τους γενικότερουςστόχους της λογοτεχνίαςη ιστορική αφήγηση της ιστορίας, ενώ η δημοσιογραφική είδηση,το ημερολόγιο, το βιογραφικό σημείωμα,η υπηρεσιακή αναφορά, η μαρτυρική κατάθεση , … καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκεςτης ζωής. Αφηγηματικά είδη: Μύθος, θρύλος, παράδοση, ιστοριογραφία, παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα, χρονικογράφημα, ημερολόγιο, απομνημονεύματα,(αυτο)βιογραφία, επιστολή, χρονογράφημα,κ.ά. Τα αφηγηματικά είδη μπορούν να ενταχθούν σε τρεις βασικές κατηγορίες: στις αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων(ιστοριογραφία, επιστολή, ημερολόγιο, απομνημονεύματα, αυτοβιογραφία). στις αφηγήσεις πλασματικών γεγονότων(παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα). στην μικτή αφήγηση πραγματικών και πλασματικών γεγονότων (ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστορηματική βιογραφία). . Αφηγηματικά κείμενα θεωρούνται επίσης,εκτόςαπό τα πεζά, και το έμμετρο αρχαίο και νεότερο έπος, οι μπαλάντεςκ.ά. (ομηρικά έπη, ιπποτικά μεσαιωνικά μυθιστορήματα, κρητικό θέατρο, παραλογέςκ.ά.).
Χαρακτηριστικά της αφήγησης Η αφήγηση πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Κάθε αφήγηση προϋποθέτει τουλάχιστον δύο πρόσωπα:ένα πομπό – αφηγητή και ένα αποδέκτη- αναγνώστης-ακροατή. Η αφήγηση πρέπει να κατατοπίζει για: τον τόπο-σκηνικό– χώρο, το χρόνο, τα πρόσωπα-χαρακτήρες-συμμετέχοντες-«ήρωες», τα συναισθήματα και τις σκέψεις και τα πιθανά αίτια ενός συμβάντος την εξέλιξη και τη λύση. Η έκταση της αφήγησηςμπορεί να είναι πολύ εκτεταμένη ή να περιορίζεται σε μια μόνο φράση. Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή. (Κάθε αφήγηση πρέπει να έχει επίλογο – επιμύθιο.)
ΑΦΗΓΗΣΗ

More Related Content

ΑΦΗΓΗΣΗ

  • 2. Αφήγηση Ορισμός :Αφήγηση είναι μια πράξη επικοινωνίαςμε την οποία γίνεται η εξιστόρηση, με μια ορισμένη σειρά, πραγματικών ή πλασματικών συμβάντων. Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή. Γλωσσικά στοιχεία της αφήγησης Περιγραφές. (ηρώων, τοπίων,χώρων, σκηνικών. ) Ευθύς και πλάγιος λόγος. Χρονικοί σύνδεσμοι, χρονικάεπιρρήματα, χρονικές προτάσεις. Ρήματα σε αόριστο ή ιστορικό ενεστώτα.
  • 3. Αφηγηματικά είδη Αφηγηματικά είδη εννοούμε κυρίως πεζά κείμενα,όχι μόνο λογοτεχνικά αλλά και χρηστικά, όπως είναι το ρεπορτάζ, η υπηρεσιακή αναφορά κτλ. που αποβλέπουν το καθένα σε ένα διαφορετικό σκοπό. Η λογοτεχνική αφήγησηεξυπηρετεί τους γενικότερουςστόχους της λογοτεχνίαςη ιστορική αφήγηση της ιστορίας, ενώ η δημοσιογραφική είδηση,το ημερολόγιο, το βιογραφικό σημείωμα,η υπηρεσιακή αναφορά, η μαρτυρική κατάθεση , … καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκεςτης ζωής. Αφηγηματικά είδη: Μύθος, θρύλος, παράδοση, ιστοριογραφία, παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα, χρονικογράφημα, ημερολόγιο, απομνημονεύματα,(αυτο)βιογραφία, επιστολή, χρονογράφημα,κ.ά. Τα αφηγηματικά είδη μπορούν να ενταχθούν σε τρεις βασικές κατηγορίες: στις αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων(ιστοριογραφία, επιστολή, ημερολόγιο, απομνημονεύματα, αυτοβιογραφία). στις αφηγήσεις πλασματικών γεγονότων(παραμύθι, μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα). στην μικτή αφήγηση πραγματικών και πλασματικών γεγονότων (ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστορηματική βιογραφία). . Αφηγηματικά κείμενα θεωρούνται επίσης,εκτόςαπό τα πεζά, και το έμμετρο αρχαίο και νεότερο έπος, οι μπαλάντεςκ.ά. (ομηρικά έπη, ιπποτικά μεσαιωνικά μυθιστορήματα, κρητικό θέατρο, παραλογέςκ.ά.).
  • 4. Χαρακτηριστικά της αφήγησης Η αφήγηση πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Κάθε αφήγηση προϋποθέτει τουλάχιστον δύο πρόσωπα:ένα πομπό – αφηγητή και ένα αποδέκτη- αναγνώστης-ακροατή. Η αφήγηση πρέπει να κατατοπίζει για: τον τόπο-σκηνικό– χώρο, το χρόνο, τα πρόσωπα-χαρακτήρες-συμμετέχοντες-«ήρωες», τα συναισθήματα και τις σκέψεις και τα πιθανά αίτια ενός συμβάντος την εξέλιξη και τη λύση. Η έκταση της αφήγησηςμπορεί να είναι πολύ εκτεταμένη ή να περιορίζεται σε μια μόνο φράση. Η αφήγηση μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή. (Κάθε αφήγηση πρέπει να έχει επίλογο – επιμύθιο.)