2. O Γιάννης Ξύκης γεννήθηκε
στο χωριό Δύο Βουνά της
Φθιώτιδας, όπου οφείλει το
όνομα Δυοβουνιώτης με το
οποίο έγινε γνωστός.
Τα Δύο Βουνά, σήμερα
Οι γονείς του, Κωνσταντίνος
και Τριανταφυλλιά Ξύκη, ήταν βοσκοί.
Σε ηλικία 13 χρονών τους είδε να
πεθαίνουν από χέρια Τούρκων, κάτι που
σημάδεψε την μετέπειτα ζωή του.
3. Από έφηβος εντάχθηκε
στο αρματολίκι της
περιοχής, όπου
καπετάνιος ήταν ο
Ανδρέας Ανδρούτσος
(πατέρας του Οδυσσέα
Ανδρούτσου). Η ευφυΐα
και η τόλμη του τον
βοήθησαν να γίνει να γίνει
πρωτοπαλίκαρο της
ομάδας.
Ανδρέας Ανδρούτσος
4. Το 1770 είχε ήδη σχηματίσει τη δική του κλέφτικη ομάδα, με την οποία
πήρε μέρος στην επανάσταση των αδερφών Ορλώφ. Γρήγορα έγινε
ξακουστός για τη δράση του και φόβητρο για τις τούρκικες δυνάμεις. Αυτό
τους ανάγκασε να του αναθέσουν το αρματολίκι των Σαλώνων (Άμφισσα).
Σάλωνα 18ος αιώνας
5. Ακόμη και έτσι, συνέχισε
να παρενοχλεί τους
Τούρκους της περιοχής
του. Αυτό ενόχλησε τον
Αλή Πασά, με αποτέλεσμα
να πάρει αιχμάλωτο τον γιο
του στα Γιάννενα και τον
ίδιο να καταφύγει στα
Επτάνησα. Σύντομα
επέστρεψε και πάλι στο
αρματολίκι του.
Αλή Πασάς
6. Το κάστρο της Μενδένιτσας
Σε ηλικία 67 ετών, στις αρχές του 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Με το ξέσπασμα της εξέγερσης, ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης, στο
κάστρο της Μενδένιτσας, αφού πρώτα το κυρίευσε.
7. Στη συνέχεια έδωσε το παρών σε όλες τις μάχες της Ανατολικής
Ρούμελης. Αρχικά μαζί με τον Αθανάσιο Διάκο και τον Πανουργιά
επιχείρησαν ανεπιτυχώς, να εμποδίσουν τους Ομέρ Βρυώνη και τον
Κιοσέ Μεχμέτ να κατηφορίσουν στη Νότια Ελλάδα.
Χάρτης στο πεδίο μάχης της Αλαμάνας. (σχεδίαση Δ.Μπόπης)
8. Λίγες μέρες με την Αλαμάνα, μαζί με τον Πανουργιά, προσπάθησε να
βοηθήσει τον Οδυσσέα Ανδρούτσο που είχε κλειστεί στο Χάνι της Γραβιάς.
Η μάχη στη Γραβιά
9. Σημαντικότερη στιγμή του στον αγώνα, ήταν η αναχαίτιση του πολυπληθή
στρατού του Μπεϊράν πασά, στην πορεία του από την Λαμία προς την
Αταλάντη, που είχε σκοπό στη συνέχεια να ενισχύσει τους Τούρκους της
Τριπολιτσάς. Με έξυπνη στρατηγική προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους
Τούρκους στις 26 Αυγούστου του 1821, αιφνιδιάζοντάς τους στο στενό
πέρασμα των Βασιλικών.
Η μάχη των Βασιλικών
10. Η μάχη των Βασιλικών
ήταν η τελευταία που πήρε
μέρος ο Δυοβουνιώτης,
καθώς το προχωρημένο της
ηλικίας του δεν του επέτρεψε
να παραμείνει δραστήριος.
Πέθανε το 1831 στην
Άμφισσα.