ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Νικόπολη Πόντου

•Download as PPTX, PDF•
•
Fani Karaoli
Fani Karaoli

Οι πόλεις του Πόντου 3ο Δ.Σ. Παλλήνης Δ' τάξη 2020 - 2021

1 of 9
Download to read offline
Νικόπολη Πόντου Γιάννος Χειράκης Δ2 – 3ο Δ.Σ. Παλλήνης
Ιστορικά Στοιχεία • Η πόλη ιδρύθηκε το 66 π.Χ. από τον Πομπήιο, στρατηγό των Ρωμαίων. • Η κωμόπολη βρίσκεται στο εσωτερικό του Πόντου, στα σύνορα με την ιστορική Αρμενία, και θεωρείται διάδοχος της ρωμαϊκής Κολώνειας ή, πιο σωστά, του βυζαντινού Μαυρόκαστρου. Οι Έλληνες ονόμαζαν την πόλη και Γαράσαρη (παραφθορά της τουρκικής ονομασίας Καραχισάρ). • Η Νικόπολη αποτέλεσε διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σημαντικότατο ρόλο όλο αυτό το διάστημα έπαιξε το κάστρο της Νικόπολης.
Ο Έλληνες της Νικόπολης • Η Νικόπολη από την εγκατάσταση των Ελλήνων στην περιοχή του Πόντου, αποτέλεσε κέντρο του Ελληνισμού της περιοχής. • Ο ελληνικός πληθυσμός της Νικόπολης παρουσίασε μείωση μετά την κατάληψή της από τους Οθωμανούς, ενώ ο πληθυσμός της υπαίθρου ενισχύθηκε και πάλι κατά το 19ο αι. • Στις αρχές του 20ου αι. στη Νικόπολη ζούσαν περίπου 2.000 οικογένειες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν τουρκικές και αρμενικές. Μόνο 130 οικογένειες ήταν ελληνικές, που μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο
Οι Έλληνες της Νικόπολης • Η ελληνική κοινότητα της πόλης ήταν εγκατεστημένη σε δύο ενορίες, την ενορία των Ταξιαρχών και την ενορία της Αγίας Τριάδος. • Διατηρούσαν τρεις σχολές: μια πεντατάξια στην ενορία Ταξιαρχών, την Κεντρική Αστική Σχολή Νικοπόλεως, ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτήρια του Πόντου, και το Ευανθίειον Παρθεναγωγείον
Οι Ασχολίες των Ελλήνων της Νικόπολης • Στη Νικόπολη οι Έλληνες είχαν αρκετά εμπορικά καταστήματα, ενώ στα χέρια τους ήταν οι φούρνοι – αρτοποιεία της πόλης, οι οποίοι φημίζονταν για την άριστη ποιότητα του ψωμιού. • Φημισμένα επίσης ήταν τα αιγοπρόβατα της περιοχής, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα σιτηρά και οι ξηροί καρποί. • Η περιοχή της Νικόπολης ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων κέντρο εξόρυξης και επεξεργασίας μεταλλευμάτων, και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αποτελούσε την κύρια πηγή εσόδων για τους Έλληνες της περιοχής.
Αξιοθέατα Νικόπολης • Σταυροπηγιακή Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Το μεγαλύτερο θρησκευτικό σύμβολο της περιοχής της Νικόπολης είναι η «Γαράσαρη η Παναγία». Βρίσκεται πάνω από το χωριό Καγιά Τιπή, σε ύψος 400 μέτρων μέσα σε μια σπηλιά. • Το Κάστρο της Νικόπολη Το κάτρο της χρονολογείται από την κλασική εποχή και είναι χτισμένο σε λόφο που υψώνεται στα ΝΑ της πόλης και διασώζεται μέχρι σήμερα.
Χοροί και Μελωδίες • Η μελωδία για τον κάθε χορό της Νικόπολης είναι συγκεκριμένη και μοναδική με εξαίρεση το ομάλιν, το τίκι και το ούτσαϊαγ για τα οποία υπάρχουν περισσότερες από μια μελωδίες. • Η Νικόπολη ίσως είναι η μοναδική περιοχή στον Πόντο που ακόμα και σήμερα συνεχίζεται η μουσική παράδοση των Ελλήνων. Έτσι στους γάμους και στα πανηγύρια ακούγονται και χορεύονται οι μελωδίες των παππούδων μας.
Σπεσιαλιτέ της Περιοχής Σπεσιαλιτέ της περιοχής θεωρούνταν ο παντουρμάς, γλύκισμα με βάση το μούστο και τα καρύδια, και το πεστίλ, που φτιάχνεται από αποξηραμένα μούρα, λεφτοκάρυα και μέλι.
Πηγές https://terra-pontus.blogspot.com/ https://neolaia.poe.org.gr/ https://el.wikipedia.org/

More Related Content

Νικόπολη Πόντου

  • 2. Ιστορικά Στοιχεία • Η πόλη ιδρύθηκε το 66 π.Χ. από τον Πομπήιο, στρατηγό των Ρωμαίων. • Η κωμόπολη βρίσκεται στο εσωτερικό του Πόντου, στα σύνορα με την ιστορική Αρμενία, και θεωρείται διάδοχος της ρωμαϊκής Κολώνειας ή, πιο σωστά, του βυζαντινού Μαυρόκαστρου. Οι Έλληνες ονόμαζαν την πόλη και Γαράσαρη (παραφθορά της τουρκικής ονομασίας Καραχισάρ). • Η Νικόπολη αποτέλεσε διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σημαντικότατο ρόλο όλο αυτό το διάστημα έπαιξε το κάστρο της Νικόπολης.
  • 3. Ο Έλληνες της Νικόπολης • Η Νικόπολη από την εγκατάσταση των Ελλήνων στην περιοχή του Πόντου, αποτέλεσε κέντρο του Ελληνισμού της περιοχής. • Ο ελληνικός πληθυσμός της Νικόπολης παρουσίασε μείωση μετά την κατάληψή της από τους Οθωμανούς, ενώ ο πληθυσμός της υπαίθρου ενισχύθηκε και πάλι κατά το 19ο αι. • Στις αρχές του 20ου αι. στη Νικόπολη ζούσαν περίπου 2.000 οικογένειες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν τουρκικές και αρμενικές. Μόνο 130 οικογένειες ήταν ελληνικές, που μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο
  • 4. Οι Έλληνες της Νικόπολης • Η ελληνική κοινότητα της πόλης ήταν εγκατεστημένη σε δύο ενορίες, την ενορία των Ταξιαρχών και την ενορία της Αγίας Τριάδος. • Διατηρούσαν τρεις σχολές: μια πεντατάξια στην ενορία Ταξιαρχών, την Κεντρική Αστική Σχολή Νικοπόλεως, ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτήρια του Πόντου, και το Ευανθίειον Παρθεναγωγείον
  • 5. Οι Ασχολίες των Ελλήνων της Νικόπολης • Στη Νικόπολη οι Έλληνες είχαν αρκετά εμπορικά καταστήματα, ενώ στα χέρια τους ήταν οι φούρνοι – αρτοποιεία της πόλης, οι οποίοι φημίζονταν για την άριστη ποιότητα του ψωμιού. • Φημισμένα επίσης ήταν τα αιγοπρόβατα της περιοχής, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα σιτηρά και οι ξηροί καρποί. • Η περιοχή της Νικόπολης ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων κέντρο εξόρυξης και επεξεργασίας μεταλλευμάτων, και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αποτελούσε την κύρια πηγή εσόδων για τους Έλληνες της περιοχής.
  • 6. Αξιοθέατα Νικόπολης • Σταυροπηγιακή Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Το μεγαλύτερο θρησκευτικό σύμβολο της περιοχής της Νικόπολης είναι η «Γαράσαρη η Παναγία». Βρίσκεται πάνω από το χωριό Καγιά Τιπή, σε ύψος 400 μέτρων μέσα σε μια σπηλιά. • Το Κάστρο της Νικόπολη Το κάτρο της χρονολογείται από την κλασική εποχή και είναι χτισμένο σε λόφο που υψώνεται στα ΝΑ της πόλης και διασώζεται μέχρι σήμερα.
  • 7. Χοροί και Μελωδίες • Η μελωδία για τον κάθε χορό της Νικόπολης είναι συγκεκριμένη και μοναδική με εξαίρεση το ομάλιν, το τίκι και το ούτσαϊαγ για τα οποία υπάρχουν περισσότερες από μια μελωδίες. • Η Νικόπολη ίσως είναι η μοναδική περιοχή στον Πόντο που ακόμα και σήμερα συνεχίζεται η μουσική παράδοση των Ελλήνων. Έτσι στους γάμους και στα πανηγύρια ακούγονται και χορεύονται οι μελωδίες των παππούδων μας.
  • 8. Σπεσιαλιτέ της Περιοχής Σπεσιαλιτέ της περιοχής θεωρούνταν ο παντουρμάς, γλύκισμα με βάση το μούστο και τα καρύδια, και το πεστίλ, που φτιάχνεται από αποξηραμένα μούρα, λεφτοκάρυα και μέλι.