მაკა ანთაძე
- 1. არაფორმალური განათლება ქართულის, როგორც მეორე ენის სწავლებისას
- 3. ენციკლოპედიურ ლექსიკონში ვკითხულობთ: არაფორმალური განათლება მთელი სიცოცხლის განმავლობაში გრძელდება, რომლის დროსაც პიროვნებას არსებული რესურსებისა და ყოველდღიური გამოცდილების შედეგად (ოჯახი,შეხვედრები, მეზობლები, ბაზარი, ბიბლიოთეკა, მასმედია, სამსახური, თამაშები და ა.შ.) უყალიბდება დამოკიდებულებები, ფასეულობები, უნარჩვევები და ცოდნა.
- 4. ამასთან არაფორმალური განათლება გულისხმობს ინდივიდუალური თუ სოციალური განათლების ნებისმიერი სახის დაგეგმილ პროგრამას, რომელიც არ არის ოფიციალური სასწავლო პროგრამების ნაწილი და მიზნად ისახავს კომპეტენციის, ცოდნისა თუ უნარ-ჩვევების გაუმჯობესებას. არაფორმალური განათლება გულისხმობს: ტრეინინგ-სემინარებს, ახალგაზრდული გაცვლით პროგრამებს, მოხალისეობრივ სამსახურს, ბანაკებს და გამოცდილების მიღების სხვა შესაძლებლობებს.
- 5. არაფორმალური განათლება შეიძლება მივიღოთ გარეთ,ტრენინგებზ ე,ინტელექტუალუ რ თამაშებზე , ბანაკებში, გაცვლით პროგრამებში, ფორუმებზე, კონფერენციებში და სხვა.
- 6. ამ კითხვაზე პასუხი მარტივია :არაფორმალური განათლება საჭიროა, რათა ადამიანი აქტიურად ჩაერთოს სამოქალაქო ცხოვრებაში.
- 7. საქართველოს მრავალეთნიკურობ იდან გამომდინარე აქტუალურია უმცირესობის მიერ მეორე ენის , ანუ სახელმწიფო ენის სრულფასოვნად შესწავლის საკითხი.
- 8. სახელმწიფო ენის ცოდნა გარანტიაა სამოქალაქო ინტეგრაციისა, სწორედ ამიტომ საჭიროა ხელი შეეწყოს არაფორმარული განათლების დანერგვას კომპაქტურად დასახლებულ რეგიონებში, სადაც სწავლების ენა არ არის სახელმწიფო ენა და სასკოლო სწავლება მშობლიურ ენაზე ხორციელდება, ხოლო საკომუნიკაციო ენა რუსულია.
- 9. როგორც ყველასთვის ნათელია, ჩვენ ვმუშაობთ კომპაქტურად დასახლებულ რეგიონების სკოლებში,სადაც მოსახლეობის უმრავლესობა ეთნიკურად არაქართველია. არ არის უშუალო კავშირები ქართველ მოსახლეობასთან, რაც პრობლემას წარმოადგენს ქართულ-სომხურ (ქართულაზერბაიჯანულ) ურთიერთობების გამყარებაში.
- 10. ჯავახეთში არსებულ ზოგიერთ სოფელში ქართულენოვანი არხებიც არ აჩვენებს, ძირითადად სომეხი ეროვნების მოსახლეობაა, რომელთაც არ უხდებათ ქართველ მოსახლეობასთან შეხვედრა, საუბარი და ურთიერთობა.
- 11. არსებულ საჯარო სკოლებში ქართული ენის სწავლების პროცესი ეტაპობრივად და დაგეგმილად მიმდინარეობს, თუმცა არ ხდება საგნის იქით არაფორმალური გზით საურთიერთობო შეხვედრების მოწყობა, ქართულ-სომხური ტრადიციებისა და კულტურის გაცნობა/სწავლება.
- 12. ბავშვები სკოლაში სწავლობენ ქართულს, მაგრამ ეს პროცესი არ არის საკმარისი სახელმწიფო ენის სრულფასოვნად შესწავლისათვის და ინტერესიც ნაკლებია, როდესაც მხოლოდ სასკოლო საგნებით ხდება მოსწავლეებისათვის ქართული ენის სწავლება.
- 13. სწორედ ამიტომ, დროულია ჯავახეთის რეგიონში პროექტის: ,, ვასწავლოთ ქართული,როგორც მეორე ენა“ განხორციელება. რომელიც ხელს უწყობს როგორც გაკვეთილების თანამედროვე მიდგომებით ჩატარებას, ასევე არაფორმარული განათლების დანერგვას, რაც გულისხმობს- იმ სკოლებში,სადაც აღნიშნული პროგრამის მასწავლებელი მუშაობს,ქართული ენის კლუბების არსებობას.
- 14. ქართული ენის კლუბების მიზანია არაფორმალურ გარემოში სახელმწიფო ენის შესწავლა,მოსწავლეების მონაწილეობით სხვადასხვა აქტივობების დაგეგმვა და კულტურული ღონისძიებების ჩატარება, რათა მოხდეს სახელმწიფო ენის პოპულარიზაცია და ხელი შეეწყოს სამოქალაქო ინტეგრაციას ეთნიკურად დასახლებულ რეგიონებში
- 15. ქართული ენის კლუბები მუშაობენ სხვადასხვა მიმართულებით:
- 26. ასევე მნიშვნელოვანია სახელმწიფო პროგრამის ,, ვასწავლოთ ქართული,როგორც მეორე ენა“ ფარგლებში არსებული საზაფხულო სკოლები.
- 27. საზაფხულო ბანაკები ცოდნის მიღების, ასევე ცოდნის მაქსიმალურად გამოვლენის საშუალებას იძლევა.ბანაკებში სომეხი,ქართველი და აზერბაიჯანელი მოსწავლეების საურთიერთობო ენა ქართულია.
- 28. მოსწავლეები ეცნობიან ქართულ კულტურას,გეგმავენ სახალისო აქტივობებს... ურთიერთობა მდგრადია, რადგან მომავალშიც საკონტაქტო ენა ქართულია. ბანაკში მიღებული ცოდნის გაზიარება ხდება სკოლებში...
- 29. ღონისძიებების ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს. ქართული ენის კლუბების საქმიანობა ცხადყოფს,რამდენად მნიშვნელოვანია არაფორმალური განათლების დანერგვა სასკოლო ცხოვრებაში. ამის ხელშეწყობის უმთავრეს პირობად მიმაჩნია კვალიფიციური მასწავლებლის გაგზავნა ყველა არაქართულენოვან სკოლაში.