8. Γράμματα και Επιςτιμθ
θμαντικοί ςυγγραφείσ του 16ο ου αιώνα που ζφεραν λογοτεχνικι
ανανζωςθ :
Μιςζλ ντε Μονταίν (1533-1592) με το ζργο του Δοκίμια
(ςκεπτικιςτισ, ηωντανό, διαρκώσ εν εγρθγόρςει, ερευνθτικό πνεφμα, προςπακεί να φωτίςει όλεσ τισ
παραμζτρουσ που κακορίηουν τθ φφςθ και τθ ςυμπεριφορά του ανκρώπου, αφιζρωςε τθ ηωι του ςτθν
αναηιτθςθ τθσ αλικειασ)
Μινγκουζλ ντε Θερβάντεσ (1547-1616) με το περίφθμο
μυκιςτόρθμά του Δον Κιχώτθσ
Ουίλλιαμ αίξπθρ (1564-1616) με τα κεατρικά του αριςτουργιματα
(Άμλετ, Μάκβεκ, Οκζλλοσ).
9. Νικολό Μακιαβζλλι (1469-1527)
το ζργο του Ο Ηγεμόνασ αναλφει τθν
τακτικι και τθ ςυμπεριφορά που πρζπει να
ακολουκεί ο θγεμόνασ για τθν κατάκτθςθ
τθσ εξουςίασ. Ανεξαρτθτοποιεί τθν πολιτικι
επιςτιμθ από τθ κεολογία και τθν θκικι,
όπωσ δείχνει και θ χαρακτθριςτικι του
φράςθ: ο ςκοπόσ αγιάηει τα μζςα.
10. Σζχνθ
Θ τζχνθ (αρχιτεκτονικι, ηωγραφικι, γλυπτικι) τθσ περιόδου αυτισ
αποτφπωςε με τον καλφτερο τρόπο τθν ιδεολογία τθσ Αναγζννθςθσ
τθν αρχιτεκτονικι, οι τεχνίτεσ και οι καλλιτζχνεσ υιοκετοφν
χαρακτθριςτικά αρχιτεκτονικά ςχζδια ι λεπτομζρειεσ ςτθ δόμθςθ και
διακόςμθςθ των κτιρίων, τα οποία εμπνζονται από τθν κλαςικι
αρχαιότθτα.
Σθ μεγαλφτερθ ανάπτυξθ γνϊριςε θ γλυπτικι και κυρίωσ θ
ηωγραφικι, θ οποία δεν διςτάηει πλζον να απεικονίηει το γυμνό
ανκρϊπινο ςϊμα και να προβάλλει μφκουσ τθσ αρχαιότθτασ και τθ
φφςθ παράλλθλα με το κρθςκευτικό ςυναίςκθμα των ανκρϊπων
μζςα από κζματα με κρθςκευτικό περιεχόμενο
Σεχνοτροπία:
οι καλλιτζχνεσ εφαρμόηουν τθν προοπτικι, δθλ. δίνοντασ τθν
αίςκθςθ του βάκουσ ςτισ απεικονίςεισ, και τθν τεχνικι τθσ
φωτοςκίαςθσ.
11. Κουατροτςζντο
Σο 15ο αιϊνα, όταν θ γοτκικι τζχνθ κριάμβευε ακόμα ςε ολόκλθρθ
τθ Ευρϊπθ, θ Φλωρεντία γίνεται το επίκεντρο μιασ διαφορετικισ
καλλιτεχνικισ άνκθςθσ που επεκτείνεται ςταδιακά και ςε άλλεσ πόλεισ
τθσ Ιταλίασ. Ο αιϊνασ αυτόσ, γνωςτόσ ςτθν ιςτορία τθσ τζχνθσ ωσ
κουατροτςζντο, προαναγγζλλει τθν ιταλικι Αναγζννθςθ.
Από τθν αρχι του αιϊνα εμφανίηονται νζεσ τάςεισ που
εκπροςωποφνται από ζξοχουσ καλλιτζχνεσ, όπωσ ο Μποτιτςζλι (14441510) που κεωρείται ωσ κυριότεροσ ηωγράφοσ τθσ εποχισ αυτισ.
τθν τζχνθ του κουατροτςζντο μποροφμε να ανιχνεφςουμε επιρροζσ
τθσ γοτκικισ και τθσ βυηαντινισ τζχνθσ, δθλ. τθσ τζχνθσ των
προθγοφμενων περιόδων. Θ πολιτιςμικι αυτι ςυνάντθςθ τθσ Δφςθσ με
τθν Ανατολι εκφράηεται χαρακτθριςτικά μζςα από τθν τοιχογραφία του
Μπενότςο Γκοτςόλι (1420-1498) Η πορεία των τριών Μάγων.
13. Sandro Botticelli
Αλλθγορία τθσ Άνοιξθσ το κζντρο τθσ ςφνκεςθσ δεςπόηει θ μορφι τθσ Αφροδίτθσ, ενϊ πάνω
από το κεφάλι τθσ, ο Ζρωτασ ρίχνει τα βζλθ του με τα μάτια δεμζνα. το αριςτερό τμιμα του
πίνακα διακρίνονται οι τρεισ Χάριτεσ και ο Ερμισ. το δεξί άκρο, ο Ηζφυροσ κυνθγά τθ νφμφθ
Χλωρίδα, δίπλα από τθν οποία βρίςκεται θ κεά των λουλουδιϊν Φλϊρα
14. Sandro Botticelli
Η γζννθςθ τθσ Αφροδίτθσ
Ο Μποτιτςζλι απεικονίηει τθν Αφροδίτθ να ςτζκεται ςε ζνα κοχφλι που επιπλζει, ενϊ ο Ηζφυροσ και θ Αφρα
τθν οδθγοφν ςτθ ςτεριά, όπου μία από τισ Ώρεσ τθν περιμζνει για να τθν καλφψει με ζνα μανδφα.