พื้นฐาȨาษาจาวา
•
0 likes•2,978 views
Convert to study materialsBETA
Transform any presentation into ready-made study material—select from outputs like summaries, definitions, and practice questions.
![โครงสร้างโปรแกรมภาษาจาวา
public class ชื่อคลาส
{
public static void main(String[] agrs)
{
ประโยคคาสั่งต่างๆ ของโปรแกรม;
..................................................;
}
}](https://image.slidesharecdn.com/random-140205103013-phpapp01/85/-6-320.jpg)
![ตัวดาเนินการ (Operator)
ตัวอย่าง
// IncrementOperator.java
public class IncrementOperator { public static void main(String[] args)
{
int prefix = 0;
int postfix = 0;
System.out.println("On the fly Prefix = "+ ++prefix);
System.out.println("after addition Prefix = "+ prefix);
System.out.println("On the fly Postfix = "+ postfix++);
System.out.println("after addition Postfix = "+ postfix); }}](https://image.slidesharecdn.com/random-140205103013-phpapp01/85/-15-320.jpg)
พื้นฐาȨาษาจาวา
- 2. ภาษาจาวา JAVA ภาษาในปัจจุบน ไม่มีภาษาไหนที่เทียบได้รับภาษาจาวา ั ซึ่งได้รับการพัฒนาขึ้นโดยบริษัทซัน ไมโครซิสเตมส์ ในปี 1991 โดยมี เป้าหมายที่จะสร้างผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์สาหรับผู้บริโภคที่ง่ายต่อ การใช้ง่าย มีค่าใช้จ่ายต่า ไม่มีข้อผิดพลาด และสามารถใช้กับเครื่องใด ก็ได้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็ได้กลายเป็นข้อดีของจาวาที่เหนือกว่าภาษาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่โปรแกรมซึ่งเขียนขึ้นด้วยจาวาสามารถนาไป ใช้กับเครื่องต่าง ๆ
- 3. ภาษาจาวา โดยไม่ต้องทาการคอมไพล์โปรแกรมใหม่ ทาให้ไม่จากัดอยู่ กับเครื่องหรือโอเอสตัวใดตัวหนึ่ง แม้ว่าการใช้งานจาวาในช่วงแรกจะ จากัดอยู่กับ World Wide Web (WWW) และ Internet แต่ในปัจจุบันได้ มีการนาจาวาไปประยุกต์ใช้กับงานด้านซอฟต์แวร์ต่าง ๆ อย่างมากมาย ตั้งแต่ซอฟต์แวร์อรรถประโยชน์ (Utility) ไปจนกระทั่งซอฟต์แวร์ขนาด ใหญ่ เช่น โปรแกรมชุดจากบริษัท Corel ซึ่งประกอบด้วยโปรแกรม หลักๆ คือ
- 4. ภาษาจาวา โปรแกรมเวิร์ดโปรเซสซิ่ง สเปรดซีต พรีเซนเตชั่น ที่เขียนขึ้น ด้วยจาวาทั้งหมด จาวายังสามารถนาไปใช้เป็นภาษาสาหรับอุปกรณ์ แบบฝังต่าง ๆ เช่น โทรศัพท์ และอุปกรณ์ขนาดมือถือแบบต่าง ๆ เป็นต้น รวมทั้งยังได้รับความนิยมนาไปใช้กับอุปกรณ์ที่ใช้สาหรับ เข้าสู่อินเตอร์เน็ต โดยไม่ต้องใช้คอมพิวเตอร์
- 5. ภาษาจาวา นอกจากนี้แล้ว จาวายังเป็นภาษา ที่ถูกใช้งานในคอมพิวเตอร์ แบบเอ็นซี (NC) ซึ่งเป็นคอมพิวเตอร์แบบใหม่ล่าสุด ที่เน้นการทางาน เป็นเครือข่ายว่า แอพเพลต (applet) ที่ต้องการใช้งานขณะนั้นมาจากเครื่อง แม่ ทาให้การติดต่อสื่อสารสารผ่านเครือข่ายใช้ชองทางการสื่อสารน้อย ่ กว่าการดึง มาทั้งโปรแกรมเป็นอย่างมาก
- 6. โครงสร้างโปรแกรมภาษาจาวา public class ชื่อคลาส { public static void main(String[] agrs) { ประโยคคาสั่งต่างๆ ของโปรแกรม; ..................................................; } }
- 7. ชนิดของข้อมูล (Data Type) 1 ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน (primitive data type) หมายถึง ชนิดข้อมูลที่สามารถเก็บข้อมูลที่เป็นข้อมูลทั่วไปหรือข้อมูลพื้นฐาน มีทั้งหมด 8 ตัว ได้แก่ boolean, char, byte, short, int, long, float,double
- 8. ชนิดของข้อมูล (Data Type) 2.ชนิดข้อมูลแบบอ้างอิง (reference data type) มีความแตกต่าง กับชนิดข้อมูลพื้นฐาน ที่ว่าชนิดข้อมูลชนิดนี้อยู่ในรูปแบบหนึ่ง ซึ่งการ เข้าถึง(ใช้งาน)ข้อมูลเป็นการอ้างถึง มากกว่าการเข้าถึงข้อมูลโดยตรง เก็บข้อมูลไว้ 2 ส่วน คือ - Execution Stack เก็บค่าอ้างอิงที่ชี้ไปยัง Heap memory - Heap Memory เก็บข้อมูลที่เรียกว่าออปเจ็ค ที่สร้างขึ้นมาจากคลาส
- 9. ตัวดาเนินการ (Operator) ในการเขียนโปรแกรมภาษาจาวาประกอบด้วย - ตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ (Arithmetic Operator) - ตัวดาเนินการกาหนดค่า (Assignment Operator) - ตัวดาเนินการเปรียบเทียบ (Equality and Relational Operator) - ตัวดาเนินการทางตรรกะ (Logical Operator)
- 10. ตัวดาเนินการ (Operator) 1.ตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ (Arithmetic Operator)เป็นตัว ดาเนินการที่จาลองมาจากสมการทางคณิตศาสตร์ โดยในภาษาจาวาจะ ใช้เครื่องหมายต่างๆ แทนตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ต่างๆ ดังนี้
- 11. ตัวดาเนินการ (Operator) กฎในการเรียงลาดับ ดังนี้ 1.คานวณสมการที่อยู่ภายในวงเล็บก่อนเป็นอันดับแรก โดยเริ่ม จากวงเล็บในสุด 2.ถ้าสมการที่เหลือไม่มีวงเล็บแล้ว จะเรียงลาดับดังนี้ 2.1 คูณ, หาร และ mod จะถูกคานวณก่อน โดยมีความสาคัญ อยู่ในระดับเดียวกัน ถ้ามีหลายตัว จะเริ่มคานวณจากซ้ายไปขวา 2.2 บวก และ ลบ จะถูกคานวณเป็นลาดับถัดมา โดยมี ความสาคัญอยู่ในระดับเดียวกัน ถ้ามีหลายตัว จะเริ่มคานวณจากซ้ายไป ขวา
- 12. ตัวดาเนินการ (Operator) Ex. 1 y = 2 * 5 * 6 + 3 * 4 + 7 ลาดับการทางานคือ 1. 2 คูณ 5 ( y = 2 * 5 * 6 + 3 * 4 + 7 ) 2. 10 คูณ 6 ( y = 10 * 6 + 3 * 4 + 7 ) 3. 3 คูณ 4 ( y = 60 + 3 * 4 + 7 ) 4. 60 บวก 12 ( y = 60 + 12 + 7 ) 5. y = 72 + 7สุดท้าย ผลลัพธ์เท่ากับ 79
- 13. ตัวดาเนินการ (Operator) 2.ตัวดาเนินการกาหนดค่า (Assignment Operator) คือตัว ดาเนินการที่ใช้สาหรับกาหนดค่าให้กับตัวแปร ทิศทางการทางาน จะเป็นจากขวาไปซ้าย คือกาหนดค่าทางขวาให้กบตัวแปรทางซ้าย ั สัญลักษณ์ที่ใช้คือ เครื่องหมายเท่ากับ ( = ) เช่น int number1 = 5; //
- 14. ตัวดาเนินการ (Operator) กาหนดให้ตัวแปร number1 มีค่าเป็น 5เครื่องหมายเท่ากับ สามารถใช้กาหนดค่าได้โดยสมบูรณ์อยู่แล้ว แต่ในความเป็นจริง ภาษาจาวามีตัวแปรที่ใช้สนธิกันระหว่างตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ และตัวดาเนินการกาหนดค่าในครั้งเดียว เพื่อความสะดวกในการเขียน โปรแกรม เช่นy = y + 10สามารถเขียนแทนได้ด้วยy += 10
- 15. ตัวดาเนินการ (Operator) ตัวอย่าง // IncrementOperator.java public class IncrementOperator { public static void main(String[] args) { int prefix = 0; int postfix = 0; System.out.println("On the fly Prefix = "+ ++prefix); System.out.println("after addition Prefix = "+ prefix); System.out.println("On the fly Postfix = "+ postfix++); System.out.println("after addition Postfix = "+ postfix); }}
- 17. ตัวดาเนินการ (Operator) 3. ตัวดาเนินการเปรียบเทียบ (Equality and Relational Operator) ใช้สาหรับเปรียบเทียบค่า 2 ค่า และจะ return ค่าออกมาเป็น boolean (true/false) ถ้าหากนิพจน์เป็นจริง ก็จะให้ค่า true ถ้านิพจน์เป็น เท็จ ก็จะให้ค่า false ข้อควรจา - เครื่องหมายที่มี 2 ตัว จะต้องเขียนติดกันเสมอ - เครื่องหมาย >= (มากกว่าหรือเท่ากับ) และ <= (น้อยกว่าหรือเท่ากับ) จะต้องเขียนเครื่องหมายเท่ากับไว้ด้านขวาเสมอ
- 18. ตัวดาเนินการ (Operator) 4. ตัวดาเนินการทางตรรกกะ (Logical Operator) เมื่อต้องการ ตรวจสอบตัวดาเนินการเชิงเปรียบเทียบหลายๆ อัน จะใช้ตัวดาเนินการ ทางตรรกะในการตรวจสอบ
- 19. การเปลี่ยนแปลงชนิดของข้อมูล (casting) ใช้แปลงชนิดข้อมูล จากชนิดหนึ่งเป็นอีกชนิดได้ โดยไม่สนใจ ขนาด แต่ถ้า cast ข้อมูลที่มีขนาดใหญ่ไปสู่ข้อมูลที่มี ขนาดเล็ก จะทาให้ สูญเสียค่าความเป็นจริงของข้อมูลนั้นได้ ดังนั้นการประกาศค่าตัวแปร และcast ต้องทาด้วยความระมัดระวัง
- 20. การเปลี่ยนแปลงชนิดของข้อมูล (casting) รูปแบบ (target_type) varvalue ตัวอย่าง float price = 15.254f; int numint numint = (int)price;
- 21. การเปลี่ยนแปลงชนิดของข้อมูล (casting) การแปลงค่าระหว่าง int และ String รูปแบบ ตัวแปรแบบInt=Integer.parseInt(ตัวแปรแบบString) ตัวอย่าง int num1; String x=“10”; num1=Integer.parseInt(x) // num1มีค่าเท่ากับ 10
- 22. การเปลี่ยนแปลงชนิดของข้อมูล (casting) การแปลงค่าระหว่าง String และ int รูปแบบ ตัวแปรแบบ String =Integer.toString(ตัวแปรแบบint) ตัวอย่าง int num1=33; String x; x=Integer.toString(num1) // x มีค่าเท่ากับ “33”
- 23. การเปลี่ยนแปลงชนิดของข้อมูล (casting) การแปลงค่าระหว่าง double และ String รูปแบบ ตัวแปรแบบdouble=Double.parseDouble(ตัวแปรแบบString) ตัวอย่าง double num1; String x=“10.4”; num1=Double.parseDouble(x) // num1มีค่าเท่ากับ 10.4
- 24. การสร้าง String String เป็น Class หนึ่งใน Package ของภาษาจาวาชื่อ java.lang ทาหน้าที่ใน การเก็บข้อมูลที่เป็น “ชุดของตัวอักษร” ซึ่งปกติชนิดของ ข้อมูลของภาษาจาวาก็มี ชนิดเป็น character แต่เก็บข้อมูลได้เพียง 1 ตัวอักษรเท่านั้น ดังนั้นจึงลาบากในการ นามาใช้กับข้อมูลที่มากกว่า 1 ตัวอักษร หรือที่เรียกว่า “String” ดังนั้น ภาษาจาวา จึงได้สร้าง Class สาเร็จรูปมาให้สามารถเรียกใช้ได้ทันที เรียกว่า “String” ทั้งหมดคือ ที่มาของคาว่า String Class
- 25. เมธอดรับข้อมูลพืนฐาน ้ การรับข้อมูลทางคีย์บอร์ดในภาษาจาวาจะต้องสร้างออบเจ็กต์ ของคลาส Scanner ขึ้นมาโดยจะต้องประกาศตัวแปรออบเจ็กต์ก่อน เช่น Scanner keyboard;ประกาศตัวแปรออบเจ็กต์ชื่อ keyboard อยู่ใน คลาส Scanner จากนั้นต้องสร้างออบเจ็กต์มาโดยใช้คีย์เวิร์ด new มี รูปแบบดังนี้ ตัวแปรออบเจ็กต์ = new ชื่อคลาส(อาร์กิวเมนต์);
- 26. เมธอดรับข้อมูลพืนฐาน ้ ดังนั้นถ้าจะให้ตัวแปร keyboard รับค่าทางแป้นพิมพ์จะต้อง สร้างออบเจ็กต์ขึ้นมาโดยให้มีอาร์กิวเมนต์เป็น System.in ดังนี้ keyboard = new Scanner(System.in); ในคลาส Scanner นั้นมีเมธอด สาหรับอ่านข้อมูลประเภทต่างๆหลายประเภทดังนี้
- 27. เมธอดรับข้อมูลพืนฐาน ้ เมธอด การทางาน nextByte() รับข้อมูลเลขจานวนเต็มชนิด Byte ทางแป้นพิมพ์ nextDouble() รับข้อมูลเลขทศนิยมชนิด Double ทางแป้นพิมพ์ nextFloat() รับข้อมูลเลขทศนิยมชนิด Float ทางแป้นพิมพ์ nextInt() รับข้อมูลเลขจานวนเต็มชนิด Int ทางแป้นพิมพ์ nextLine() รับข้อมูลแบบสตริงทางแป้นพิมพ์ nextLong() รับข้อมูลตัวเลขชนิด Long ทางแป้นพิมพ์ nextShort() รับข้อมูลตัวเลขชนิด Short ทางแป้นพิมพ์
- 28. เมธอดรับข้อมูลพืนฐาน ้ ตัวอย่าง int number; Scanner keyboard = new Scanner(System.in); System.out.print(“Enter an integer value: “); number = keyboard.nextInt();
- 29. เมธอดรับข้อมูลพืนฐาน ้ การใช้ import ในภาษาจาวาคลาสต่างๆจะถูกรวมไว้เป็นแพ็กเกจซึ่งสามารถ เรียกใช้ด้วยคาสั่ง importเพื่อบอกให้คอมไพเลอร์รู้ว่าจะนาคลาสมาจาก ที่ใด โดยเขียนคาสั่ง import ไว้ที่ส่วนหัวของโปรแกรม เช่นการ ใช้งานคลาส Scanner จะต้องเขียนดังนี้ import java.util.Scanner เป็นการเรียกใช้คลาส Scanner ที่เก็บอยู่ใน util โดย util นี้เก็บอยู่ใน แพ็กเกจหลักชื่อ java
- 31. เรื่อง พื้นฐาȨาษาจาวา วิชา การเขียนโปรแกรมประยุกต์ (ง30213) เสนอ คุณครูทรงศักดิ์ โพธิ์เอี่ยม จัดทาโดย 1.นายปฐมพร ฉัตรทันท์ เลขที่ 8 2.นาย พงศ์ระพี ศิริเหลืองทอง เลขที่ 9 3.นางสาวตันหยง สุคนธา เลขที่ 26 4.นางสาวทัมรินทร์ ผูกสี เลขที่ 27 5.นางสาวรัตติกาล ขาคม เลขที่ 28 6.นางสาวสโรชา มากระนิตย์ เลขที่ 33 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี