1. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΣΙ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΟΥΛΟΥ,ΕΙΝΑΙ...ΤΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ 9ΟΥ
ΤΟΥ ΒΡΕΦΙΚΟΥ
Στο άκουσμα του τραγουδιού «10 Ινδιάνοι μικροί», τα παιδιά
έδειξαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό και ένα από αυτά είπε «θέλω και
εγώ να γίνω Ινδιάνος». Η ινδιάνικη κουλτούρα άλλωστε, δίνει
αναμφίβολα ευκαιρίες, ιδέες και ερεθίσματα για πολλές και
ενδιαφέρουσες δράσεις με τα παιδιά.
Έτσι, λοιπόν, από τη στιγμή που τα παιδιά ανταποκρίθηκαν και
ήθελαν να γίνουν και τα ίδια Ινδιάνοι, ξεκίνησε μια σειρά
δράσεων.
Το τραγούδι ήταν το αρχικό ερέθισμα και στη συνέχεια δείξαμε
στα παιδιά εικόνες από ένα περιοδικό με αφιέρωμα στην
Ινδιάνικη κουλτούρα. Εικόνες για το πού έμεναν οι Ινδιάνοι, τι
φορούσαν, τι έτρωγαν.
Το ενδιαφέρον των παιδιών και σε αυτό το σημείο, γέννησε την
ιδέα να φτιάξουμε τα δικά μας ινδιάνικα καπέλα.
Πρώτα βάψαμε με πινέλα ένα μεγάλο λευκό χαρτόνι.
2. Αφού στέγνωσαν οι μπογιές και κόψαμε (οι παιδαγωγοί) το
χαρτόνι σε λωρίδες, το κάθε παιδί διάλεξε τη δικιά του λωρίδα
με την οποία θα έφτιαχνε το καπέλο του.
Κατόπιν διαλέξανε τα φτερά που ήθελαν να κολλήσουν στην
κορδέλα τους που θα μετατρεπόταν σε ινδιάνικο καπέλο.
3. Κολλήσανε τα φτερά στην κορδέλα τους.
Φορέσανε τα καπέλα που κατασκευάσαμε.
4. Και πολλά από τα παιδιά παρατήρησαν το είδωλό τους
φορώντας τα καπέλα, στον καθρέφτη.
Στο τέλος χορέψαμε όλοι μαζί το τραγούδι των Ινδιάνων.
*Σημείωση: Μέχρι και σήμερα 13/3 ένα παιδάκι-μερικές φορές-
έρχεται στον Παιδικό Σταθμό φορώντας το καπέλο του Ινδιάνου!
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΤΩΝΑΚΗ
ΙΩΑΝΝΑ ΓΚΟΤΣΗ(Σπουδάστρια ΤΕΙ)
ΗΛΙΚΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: 2,5 ΧΡΟΝΩΝ
9ος
Βρεφικός Σταθμός
