ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Παραδοσιακή Ποντιακή Μουσική
και Τραγούδια
Ονόματα μαθητών:
Βούρτη Θεανώ
Γρηγοριάδου Γεωργία (Τζέλα)
Καλόνικου Μελπομένη (Μένια)
Καρυπίδου Βασιλική (Βάσω)
Σμυρνάκου Στυλιανή (Στέλλα)
Υπεύθυνη καθηγήτρια:
Κ. Λυκίδου Σοφία
Ξεκινώντας το δεύτερο τετράμηνο
κλιθήκαμε στο μάθημα της ερευνητικής εργασίας
(project) να επιλέξουμε το θέμα που θα μας
ενδιέφερε να ερευνήσουμε.
Προσπάθειά μας για αυτήν την εργασία είναι
να μάθουν οι συμμαθητές μας για την Ποντιακή
μουσική, καθώς μουσική είναι πολιτισμός, τρόπος
ζωής, σκέψης, για τον Εύξεινο Πόντο, τις
παραδόσεις, κάποια στοιχεία της διαλέκτου
(ομηρικής), τους μύθους που διαδραματίζονταν
στην συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.
Μουσική είναι η τέχνη που βασίζεται
στην οργάνωση ήχων με σκοπό την
σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση ή
λήψη ενός μουσικού έργου. Επίσης
και το σύνολο ήχων από το οποίο
απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι. Η
μουσική παίρνει το όνομα της από
τις εννέα Μούσες της αρχαίας
ελληνικής μυθολογίας. Στην Αρχαία
Ελλάδα η μουσική διέφερε
σημασιολογικά της σημερινής χρήσης
του όρου και περιλάμβανε το σύνολο
των τεχνών που βρίσκονταν υπό την
προστασία των Μουσών(ο όρος
εννοούσε την ποίηση, τη μελωδία και
το χορό, ο οποίος καλλιεργήθηκε στο
θέατρο).
Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική
Η παραδοσιακή μουσική είναι ένα από τα
σημαντικότερα κομμάτια της ελληνικής μουσικῆς
μας παράδοσης και απαρτίζεται από τα εξής
κομμάτια: τα δημοτικά τραγούδια, την κρητική
λαϊκή μουσική, το μικρασιάτικο, το ρεμπέτικο και
το λαϊκό τραγούδι.
Δημοτικό Τραγούδι
Το Δημοτικό Τραγούδι αποτελεί την έκφραση του
συναισθηματικού κόσμου του λαού. Η μουσική και ο λόγος
είναι τα δύο κύρια συστατικά του στοιχεία και συχνά
συνοδεύονται από χορό. Στους αιώνες που ακολούθησαν,
επικράτησαν νέες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, που
αποτυπώθηκαν κι αυτές σε άλλα δημοτικά τραγούδια,
ακριτικά, ιστορικά, μοιρολόγια, κλέφτικα κ.α.
Η Κρητική Λαϊκή Μουσική είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της
ελληνικής μουσικής. Πλούσια σε παράδοση και αισθητικά
καταξιωμένη, ἡ κρητική μουσική είναι ένα μοναδικό μέσο για την
έκφραση των συναισθημάτων αυτού του δημιουργικού και
ανήσυχου λαού.
Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες μουσικών ειδών:
α) η μουσική των χορών, που έχει χωρισθεί σε ένα είδος
μουσικής που ονομάζεται «συρτός χορός», το οποίο συνήθως
τραγουδιέται και σπανιότερα χορεύεται, και
β) η μουσική των τραγουδιών, που με διάφορους σκοπούς
δημιουργούν τραγούδια, όπως οι μπαλάντες, τα ερωτικά, τα
ιστορικά και τα σατυρικά.
Η Κρητική Λαϊκή Μουσική
Το Μικρασιάτικο Τραγούδι
Το Μικρασιάτικο Τραγούδι διαμορφώθηκε στα Δυτικά και Βορειοδυτικά παράλια, στον Πόντο, την Καππαδοκία και τέλος τη
Γαλατία, τη Λυκαονία και τη Λυκία. Στα Δυτικά και Βορειοδυτικά παράλια το μικρασιάτικο τραγούδι έχει τις απαρχές του
στο ξεκίνημα του Β´ αιώνα, όταν οι Έλληνες από την Ιωνία, την Αιολίαα και την Προποντίδα, έφεραν το δικό τους μουσικό
υλικό από τον τόπο καταγωγής τους και το συνταίριασαν με διάφορα νέα υλικά που βρήκαν στη νέα τους πατρίδα. Το
τραγούδι αυτό διαφέρει στον στίχο και τη μουσική σε αρκετά σημεία από τα αυστηρά παραδοσιακά πλαίσια του δημοτικού
τραγουδιού, παρουσιάζοντας πολλά από τα χαρακτηριστικά, που θα επενεργήσουν αργότερα στη διάπλαση του ύφους του
ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.
Τα Ποντιακά Τραγούδια
Στα ποντιακά τραγούδια υμνείται ο έρωτας, ο θρίαμβος της φυλής και οι
συμφορές της. Επίσης παίζουν και τραγουδούν ενάντια στο θάνατο υμνούν την
ποντιακή γη και τις ομορφιές της εκφράζουν την ομορφιά και την χαρά της ζωής
και τον πόνο. Τραγουδούν επίσης τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους ,
τραγουδούν την αγάπη τους για το ωραίο, το γνήσιο και το παραδοσιακό.
Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στα ποντιακά τραγούδια είναι η ποντιακή
διάλεκτος, ελληνικότατη και εκφραστικότατη.
Ο ρόλος των ποντιακών τραγουδιών είναι σημαντικός. Μεταφέρουν από γενιά
σε γενιά την ιστορία των προγόνων, την δυστυχία που υπέστησαν οι Έλληνες στη
γη του Πόντου, την υψηλή ιδέα της ελευθερίας και την αισιοδοξία ότι :'' η
Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο'' που σημαίνει το έθνος και αν
σκλαβώθηκε θα αναστηθεί και πάλι.
Η ανάπτυξη των ποντιακών τραγουδιών χωρίζεται σε 3 μεγάλες
περιόδους. 1η περίοδος είναι η βυζαντινή περίοδος από τον 10ο αιώνα
μ.Χ μέχρι την άλωση της Τραπεζούντας από τους Τούρκους το 1461 μ.Χ.
Τα τραγούδια αυτά είναι τα έπη των ακριτών(ακριτικά τραγούδια). 2η
περίοδος είναι η μεταβυζαντινή από τον 15ο αιώνα έως και τον 19ο
αιώνα. Τα τραγούδια αυτά εκφράζουν τον θρήνο για την εθνική
συμφορά με την άλωση της πόλης και από την άλλη την ελπίδα για την
αναγέννηση του έθνους. 3η περίοδος είναι η σύγχρονη. Σε αυτήν είναι
όλα τα νεότερα τραγούδια που ασχολούνται με την κοινωνική ζωή και
αποτελούν την συνέχιση της ποντιακής παράδοσης.
Ποντιακά όργανα
•Ο κεμεντζές ή η κεμεντζέ
•To ταούλ
•Η ζουρνά ή ο ζουρνάς
•Το Γαβάλ ή γαβαλόπον
(φλογέρα)
•Το κλαρίνο
•Ο Κεμανές
•Το Αγγείον ή τουλούμ’
•Το Ούτι
•Το Βιολί
Ο κεμεντζές ή η κεμεντζέ To ταούλ Η ζουρνά ή ο ζουρνάς
Γαβάλ ή γαβαλόπον (φλογέρα) Το κλαρίνο
Κεμανές
Αγγείον ή τουλούμ’ Ούτι Βιολί
Ποντιακή γενοκτονία
353.000 καταγεγραμμένες
αδικοχαμένες ψυχές.
Ένας ολόκληρος λαός
καταδιώχθηκε και εκτοπίστηκε από
την πατρίδα του. Ένας ολόκληρος
πολιτισμός ζητά δικαίωση, διατήρηση
και διάδοση μεταλαμπαδεύοντας
ιστορικά γεγονότα, ήθη, έθιμα και
παραδόσεις.
19 Μαΐου
«Ημέρα Μνήμης της
Γενοκτονίας των Ελλήνων
του Πόντου»
ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

More Related Content

παραδοσιακή ποντιακή μουσική

  • 1. Παραδοσιακή Ποντιακή Μουσική και Τραγούδια Ονόματα μαθητών: Βούρτη Θεανώ Γρηγοριάδου Γεωργία (Τζέλα) Καλόνικου Μελπομένη (Μένια) Καρυπίδου Βασιλική (Βάσω) Σμυρνάκου Στυλιανή (Στέλλα) Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κ. Λυκίδου Σοφία
  • 2. Ξεκινώντας το δεύτερο τετράμηνο κλιθήκαμε στο μάθημα της ερευνητικής εργασίας (project) να επιλέξουμε το θέμα που θα μας ενδιέφερε να ερευνήσουμε. Προσπάθειά μας για αυτήν την εργασία είναι να μάθουν οι συμμαθητές μας για την Ποντιακή μουσική, καθώς μουσική είναι πολιτισμός, τρόπος ζωής, σκέψης, για τον Εύξεινο Πόντο, τις παραδόσεις, κάποια στοιχεία της διαλέκτου (ομηρικής), τους μύθους που διαδραματίζονταν στην συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.
  • 3. Μουσική είναι η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό την σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση ή λήψη ενός μουσικού έργου. Επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι. Η μουσική παίρνει το όνομα της από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Στην Αρχαία Ελλάδα η μουσική διέφερε σημασιολογικά της σημερινής χρήσης του όρου και περιλάμβανε το σύνολο των τεχνών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Μουσών(ο όρος εννοούσε την ποίηση, τη μελωδία και το χορό, ο οποίος καλλιεργήθηκε στο θέατρο).
  • 4. Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική Η παραδοσιακή μουσική είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ελληνικής μουσικῆς μας παράδοσης και απαρτίζεται από τα εξής κομμάτια: τα δημοτικά τραγούδια, την κρητική λαϊκή μουσική, το μικρασιάτικο, το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Δημοτικό Τραγούδι Το Δημοτικό Τραγούδι αποτελεί την έκφραση του συναισθηματικού κόσμου του λαού. Η μουσική και ο λόγος είναι τα δύο κύρια συστατικά του στοιχεία και συχνά συνοδεύονται από χορό. Στους αιώνες που ακολούθησαν, επικράτησαν νέες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, που αποτυπώθηκαν κι αυτές σε άλλα δημοτικά τραγούδια, ακριτικά, ιστορικά, μοιρολόγια, κλέφτικα κ.α.
  • 5. Η Κρητική Λαϊκή Μουσική είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής. Πλούσια σε παράδοση και αισθητικά καταξιωμένη, ἡ κρητική μουσική είναι ένα μοναδικό μέσο για την έκφραση των συναισθημάτων αυτού του δημιουργικού και ανήσυχου λαού. Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες μουσικών ειδών: α) η μουσική των χορών, που έχει χωρισθεί σε ένα είδος μουσικής που ονομάζεται «συρτός χορός», το οποίο συνήθως τραγουδιέται και σπανιότερα χορεύεται, και β) η μουσική των τραγουδιών, που με διάφορους σκοπούς δημιουργούν τραγούδια, όπως οι μπαλάντες, τα ερωτικά, τα ιστορικά και τα σατυρικά. Η Κρητική Λαϊκή Μουσική
  • 6. Το Μικρασιάτικο Τραγούδι Το Μικρασιάτικο Τραγούδι διαμορφώθηκε στα Δυτικά και Βορειοδυτικά παράλια, στον Πόντο, την Καππαδοκία και τέλος τη Γαλατία, τη Λυκαονία και τη Λυκία. Στα Δυτικά και Βορειοδυτικά παράλια το μικρασιάτικο τραγούδι έχει τις απαρχές του στο ξεκίνημα του Β´ αιώνα, όταν οι Έλληνες από την Ιωνία, την Αιολίαα και την Προποντίδα, έφεραν το δικό τους μουσικό υλικό από τον τόπο καταγωγής τους και το συνταίριασαν με διάφορα νέα υλικά που βρήκαν στη νέα τους πατρίδα. Το τραγούδι αυτό διαφέρει στον στίχο και τη μουσική σε αρκετά σημεία από τα αυστηρά παραδοσιακά πλαίσια του δημοτικού τραγουδιού, παρουσιάζοντας πολλά από τα χαρακτηριστικά, που θα επενεργήσουν αργότερα στη διάπλαση του ύφους του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.
  • 7. Τα Ποντιακά Τραγούδια Στα ποντιακά τραγούδια υμνείται ο έρωτας, ο θρίαμβος της φυλής και οι συμφορές της. Επίσης παίζουν και τραγουδούν ενάντια στο θάνατο υμνούν την ποντιακή γη και τις ομορφιές της εκφράζουν την ομορφιά και την χαρά της ζωής και τον πόνο. Τραγουδούν επίσης τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους , τραγουδούν την αγάπη τους για το ωραίο, το γνήσιο και το παραδοσιακό. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στα ποντιακά τραγούδια είναι η ποντιακή διάλεκτος, ελληνικότατη και εκφραστικότατη. Ο ρόλος των ποντιακών τραγουδιών είναι σημαντικός. Μεταφέρουν από γενιά σε γενιά την ιστορία των προγόνων, την δυστυχία που υπέστησαν οι Έλληνες στη γη του Πόντου, την υψηλή ιδέα της ελευθερίας και την αισιοδοξία ότι :'' η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο'' που σημαίνει το έθνος και αν σκλαβώθηκε θα αναστηθεί και πάλι.
  • 8. Η ανάπτυξη των ποντιακών τραγουδιών χωρίζεται σε 3 μεγάλες περιόδους. 1η περίοδος είναι η βυζαντινή περίοδος από τον 10ο αιώνα μ.Χ μέχρι την άλωση της Τραπεζούντας από τους Τούρκους το 1461 μ.Χ. Τα τραγούδια αυτά είναι τα έπη των ακριτών(ακριτικά τραγούδια). 2η περίοδος είναι η μεταβυζαντινή από τον 15ο αιώνα έως και τον 19ο αιώνα. Τα τραγούδια αυτά εκφράζουν τον θρήνο για την εθνική συμφορά με την άλωση της πόλης και από την άλλη την ελπίδα για την αναγέννηση του έθνους. 3η περίοδος είναι η σύγχρονη. Σε αυτήν είναι όλα τα νεότερα τραγούδια που ασχολούνται με την κοινωνική ζωή και αποτελούν την συνέχιση της ποντιακής παράδοσης.
  • 9. Ποντιακά όργανα •Ο κεμεντζές ή η κεμεντζέ •To ταούλ •Η ζουρνά ή ο ζουρνάς •Το Γαβάλ ή γαβαλόπον (φλογέρα) •Το κλαρίνο •Ο Κεμανές •Το Αγγείον ή τουλούμ’ •Το Ούτι •Το Βιολί
  • 10. Ο κεμεντζές ή η κεμεντζέ To ταούλ Η ζουρνά ή ο ζουρνάς Γαβάλ ή γαβαλόπον (φλογέρα) Το κλαρίνο Κεμανές Αγγείον ή τουλούμ’ Ούτι Βιολί
  • 11. Ποντιακή γενοκτονία 353.000 καταγεγραμμένες αδικοχαμένες ψυχές. Ένας ολόκληρος λαός καταδιώχθηκε και εκτοπίστηκε από την πατρίδα του. Ένας ολόκληρος πολιτισμός ζητά δικαίωση, διατήρηση και διάδοση μεταλαμπαδεύοντας ιστορικά γεγονότα, ήθη, έθιμα και παραδόσεις. 19 Μαΐου «Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου»