บุบผา
- 2. ตรงกับวัน ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3 หรือ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 4 ในปีอธิกมำส
- 3. วันมาฆบูชา เป็นวันสาคัญทางพระพุทธศาสนา ด้วยเหตุกำรณ์สำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อ 2,500 กว่ำปี วันมำฆบูชำจึงเป็น วันที่สำคัญมำกวันหนึ่งของพระพุทธศำสนำ เหตุที่พุทธศำสนิกชนถือว่ำ "วันมาฆบูชา" เป็นวันสำคัญทำงพุทธศำสนำเพรำะมีเหตุกำรณ์พิเศษ ที่มำบรรจบกัน 4 ประกำร หรือที่เรำรู้จักกันดีว่ำ "จำตุรงคสันนิบำต" อันเป็นประดุจกำรปฐมนิเทศใน กำรเผยแผ่พระพุทธศำสนำอย่ำงเป็นทำงกำรนั่นเอง ซึ่งถือว่ำเป็นปรำกฏกำรณ์มหัศจรรย์ที่โลกต้องจำรึก เพรำะเป็นกำรประชุมของผู้บริสุทธิ์ล้วนๆ และเป็นครั้งแรกที่มีกำรประขุมเพื่อรับฟังทิศทำงกำรเผยแผ่ พระพุทธศำสนำให้เป็นไปในทิศทำงเดียวกัน เหตุอัศจรรย์ในวันมาฆบูชา 4 ประการ 1. เป็นวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ ดวงจันทร์เสวยมำฆฤกษ์(วันเพ็ญเดือน 3 ) 2. พระภิกษุ 1,250 รูป มำประชุมโดยมิได้นัดหมำย 3.ภิกษุเหล่ำนั้นเป็นพระอรหันต์ผู้ได้อภิญญำ 6 ทั้งหมด ไม่มีภิกษุผู้เป็นปุถุชนหรือพระโสดำบัน พระสกทำคำมี พระอนำคำมีแม้สักรูปเดียวมำประชุมในครั้งนี้ 4.พระภิกษุทั้งหมดเป็นผู้ที่ได้รับกำรบวชแบบเอหิภิกขุอุปสัมปทำ ซึ่งพระบรมศำสดำทรงประทำน กำรบวชให้
- 4. วันวิสาขบูชา : ประสูติ - ตรัสรู้ - ปรินิพพาน ตรงกับวัน ขึ้น 15 ค่า เดือน 6
- 5. วันวิสาขบูชา ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 หรือรำวเดือนพฤษภำคมแต่หำกตรงกับปี อธิกมำส คือ มีเดือน 8 สองหน วันวิสำขบูชำจะเลื่อนไปเป็นวันขึ้น 15 ค่ำ กลำงเดือน 7 หรือรำว เดือนมิถุนำยน วิสาขบูชา ย่อมำจำกคำว่ำ“วิสาขปุรณมีบูชา”แปลว่ำ กำรบูชำพระในวันเพ็ญเดือนวิสำขะ (คือเดือน 6) ซึ่งมีเหตุกำรณ์สำคัญเกิดขึ้น 3 ประกำร ในวันวิสำขบูชำ ดังนี้ 1. เป็นวันประสูติ นับเป็นวันที่รูปกำยของพระสัมมำสัมพุทธเจ้ำได้อุบัติขึ้นบนผืนโลก ณ ลุมพินีสถำน เมื่อวันเพ็ญเดือน 6 ตรงกับวันศุกร์ขึ้น 15 ค่ำ ก่อนพุทธศักรำช80 ปี พระนำงสิริมหำ มำยำ พระมเหสีของพระเจ้ำสุทโธทนะ แห่งกรุงกบิลพัสดุ์ ได้ประสูติพระโอรสณ ใต้ต้นสำละนั้น ครั้น พระกุมำรประสูติได้5 วัน ก็ได้รับกำรถวำยพระนำมว่ำ"สิทธัตถะ" 2. เป็นวันที่พระสัมมำสัมพุทธเจ้ำตรัสรู้ อนุตตรสัมโพธิญำณ ณ ร่มต้นอัสสัตถพฤกษ์หรือต้น พระศรีมหำโพธิ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรำ พระมหำบุรุษได้ทรงบรรลุสัพพัญญุตญำณ 3. เป็นวันปรินิพพำนของพระสัมมำสัมพุทธเจ้ำ ก่อนพุทธศักรำช1 ปี ณ ป่ำสำลวัน เมืองกุสิ นำรำ
- 7. วันอาสาฬหบูชา เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของพระพุทธศำสนำ ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ในสมัยพุทธกำลมี เหตุกำรณ์สำคัญเกิดขึ้น 4 ประกำร ดังต่อไปนี้ 1. เป็นวันที่พระบรมศำสดำทรงแสดงพระธรรมเทศนำเป็นครั้งแรก แก่ปัญจวัคคีย์ทั้ง 5 รูป ที่ ป่ำอิสิปตนมฤคทำยวัน ใกล้เมืองพำรำณสี 2. เป็นวันที่พระบรมศำสดำทรงได้พระสำวกองค์แรกคือ ท่ำนโกญฑัญญะได้บรรลุธรรม เป็นพระโสดำบันองค์แรก 3. เป็นวันที่มีพระสงฆ์เกิดขึ้นเป็นรูปแรก คือ พระอัญญำโกญฑัญญะ ภำยหลังจำกที่ได้บรรลุ ธรรมเป็นพระโสดำบันแล้ว ก็ได้ทูลขออุปสมบท พระพุทธองค์ทรงประทำนกำรอุปสมบท ยกขึ้น เป็นพระภิกษุรูปแรกในพระพุทธศำสนำ 4. เป็นวันเกิดขึ้นของพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครบเป็นครั้งแรก โดยเฉพำะอย่ำงยิ่งเมื่อมีพระสงฆ์เกิดขึ้นเป็นพยำนในกำรตรัสรู้ธรรม ควำมเป็นพระสัมมำสัม พุทธเจ้ำของพระพุทธองค์ก็ครบถ้วนบริบูรณ์ คือ มิใช่เพียงแค่ตรัสรู้ธรรมเพียงพระองค์เดียวอย่ำง พระปัจเจกพุทธเจ้ำ
- 8. เข้าพรรษา ตรงกับวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 จนถึง วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11
- 9. วันเข้าพรรษา ในเรื่องความเป็นมาของการเข้าพรรษา ถ้าว่ากันตามประวัติย่อๆ คือ ในยุคต้น พุทธกาล ก็ยังไม่มีการเข้าพรรษา เพราะฉะนั้นตลอดทั้งปี เมื่อพระภิกษุมีความเห็นว่า ท่านควรจะไปเทศน์ ไปสอนญาติโยมที่ไหนได้ ท่านพอมีเวลา ท่านก็จะไป หรือไม่ได้ไป เทศน์ไปสอนใคร ถ้าเห็นว่าที่ไหนมันเงียบ มันสงัดดี เหมาะในการที่จะไปบาเพ็ญ ภาวนา ทาสมาธิ(Meditation)ของท่าน ท่านก็จะไป ซึ่งแน่นอน ส่วนมากก็จะอยู่ ในเขตที่เป็นป่าเป็นเขา ไกลๆออกไปจากตัวเมือง หรือว่าต้องผ่านไปในชนบทนั่นเอง
- 10. วันออกพรรษา ตรงกับวัน ขึ้น 15 ค่า เดือน 11
- 11. วันออกพรรษา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 เป็นสำคัญวันหนึ่งของพระภิกษุสงฆ์คือ เป็นวัน สิ้นสุดกำรจำพรรษำ หรือออกจำกพรรษำที่ได้อธิษฐำนเข้ำจำพรรษำตลอดระยะเวลำ 3 เดือน ในวัน ออกพรรษำในพระไตรปิฎกกล่ำวไว้ว่ำ เป็นวันที่ พระสัมมำสัมพุทธเจ้ำเสด็จลงจำกสวรรค์ชั้นดำวดึงส์ มำยังโลกมนุษย์หลังจำกที่พระองค์ได้เสด็จไปจำพรรษำ และแสดงพระธรรมเทศนำโปรดเทพบุตร พุทธมำรดำ ซึ่งอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต แต่ลงมำฟังพระธรรมเทศนำที่ชั้นดำวดึงส์ วันออกพรรษำ หมำยถึงวันที่พ้นจำกข้อกำหนดทำงพระวินัยที่ต้องอยู่ประจำที่หรือในวัดแห่งเดียว ตลอด 3 เดือน ในฤดูฝน กล่ำวคือ เมื่อพระภิกษุได้อธิษฐำนอยู่จำพรรษำในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 แล้ว อยู่ประจำที่หรือวัดนั้นเรื่อยไป จนสิ้นสุดในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 หลังจำกวันออกพรรษำแล้วก็ สำมำรถจำริกไปค้ำงแรมที่อื่นได้ วันออกพรรษำ เรียกว่ำอย่ำงหนึ่งว่ำ “วันปวารณา” หรือ “วันมหาปวารณา” คือวันที่พระสงฆ์ทำ ปวำรณำกรรม คือเปิดโอกำสให้เพื่อนพระภิกษุว่ำกล่ำวตักเตือนกันด้วยเมตตำจิตได้เมื่อได้เห็นได้ทั้ง หรือสงสัยในพฤติกรรมของกันและกัน
- 12. วันโกน - วันพระ
- 13. วันโกน คือ วันขึ้น 7 ค่ำ กับ 14 ค่ำ และแรม 7 ค่ำ กับแรม 14 ค่ำ ของทุก เดือน ( หรือ แรม 13 ค่ำ หำกตรง กับเดือนขำด ) ซึ่งเป็นวันก่อนวัน พระ 1 วัน นั่นเอง วันพระ หรือ วันธรรมสวนะ คือ วันขึ้น 8ค่ำ กับ 15 ค่ำ และ แรม 8ค่ำ กับแรม 15ค่ำ ของทุกเดือน(หำกตรงกับเดือนขำด อำจเป็น แรม 14 ค่ำ )
- 14. จัดทาโดย นางสาวบุบผา ภูมิริน เลขที่ 2 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/3 โรงเรียนสอนแก้วว่องไววิทยา