1. ΣΤΕΠΑ
Η λέξη «στέπα» προέρχεται από τη ρωσική λέξη
«cmenb» (που με τη σειρά της προέρχεται από τη
λατινική λέξη «stipa» που σημαίνει κοτσάνι και
χαρακτηρίζει τις απέραντες ξηρές και κρύες αμμώδης
εκτάσεις, με λίγο χώμα. Η ευρασιατική στέπα ξεκινά
από την Ουγγαρία εκτείνεται στην νότια Ρωσία και
φτάνει ανατολικά μέχρι τη Μογγολία και τη
βορειοανατολική Κίνα. Ως στέπα χαρακτηρίζονται
και οι εκτάσεις ανατολικά των βραχωδών Όρεων στις
ΗΠΑ.
2. • Η στέπα καλύπτεται από συστάδες χλόης ανά
διαστήματα λόγο του λιγοστού διαθέσιμου νερού
(μέση βροχόπτωση της στέπας 200-800 χιλ. ετησίως)
και έχει ελάχιστα φυτά με ξυλώδη κορμό (εκτός αυτών
στις όχθες των ποταμών).
• Το κλίμα της στέπας είναι εξαιρετικά σκληρό, με
μεγάλους κρύους και ανεμοδαρμένους χειμώνες καθώς
και ξηρά και πολύ ζεστά καλοκαίρια. Στη Μογγολία η
στέπα είναι χιονισμένη κατά μέσω όρο 160 ημέρες το
χρόνο.
3. • Στις πιο εύκρατες περιοχές συναντάμε τα
ποολίβαδα, που περιλαμβάνουν τις στέπες
(σε περιοχές που το κλίμα παρουσιάζει
εκτεταμένες περιόδους ξηρασίας).
4. • Τα ζώα της στέπας είναι προσαρμοσμένα στις
χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα σε μεγάλης
διάρκειας περιόδους ξηρασίας και στην έλλειψη
δάσους. Είναι ζώα συνήθως φυτοφάγα (άγριο
άλογο, αντιλόπη, βίσωνας) σχηματίζοντας αγέλες
και συνυπάρχουν με πολυάριθμα μικρά θηλαστικά,
κυρίως τρωκτικά καθώς και με μεγαλύτερα
θηλαστικά όπως ο λύκος και το Κογιότ και η
αλεπού.
5. • Με την ευρύτερη έννοια ο όρος στέπα αναφέρεται
καταχρηστικά και στα υπόλοιπα εύκρατα σε όλο
τον κόσμο ποολίβαδα. Στην Ασία καλύπτουν το
21%, στην Αυστραλία το 38% και στην Αφρική το
29% της έκτασης τους, αλλά έχουν διαφορετικά
ονόματα. Στην Αφρική ονομάζονται έρημοι γιατί
δεν υπάρχει ζωή σ’ αυτές στην Ν. Αμερική
ονομάζονται πάμπας και στην Β. Αμερική σλάνοι.