Η μουσική στην αρχαία Ελλάδα - Κατασκευή μουσικών οργάνων
Download as pptx, pdf0 likes1,537 views
Project Α΄τάξη 3ου ΕΠΑΛ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
Η μουσική στην αρχαία Ελλάδα - Κατασκευή μουσικών οργάνων
- 2. Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σοφοί υπήρξαν οι αρχαίοι έλληνες στις σκέψεις και τα έργα τους. είτε είχε να κάνει με το πολιτικό τους σύστημα, είτε με την προσφορά τους στις επιστήμες, τις τέχνες και τα γράμματα. ποιά όμως ήταν η θέση της μουσικής στην, αναγνωρισμένα υψηλής πνευματικής στάθμης, αρχαία ελληνική κοινωνία; πόσο αγαπούσαν, μελετούσαν και εκφράζονταν από τη μουσική στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής τους οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;
- 3. Κατά τον Αθηναίο τραγικό ποιητή Φρύνιχο, ο οποίος υπήρξε και άριστος μουσικός, οι σπουδαστές μουσικής ή γραμματικής αποκαλούνταν «φοιτητές»...«κυρίως δε λέγονται φοιτηταί ή γραμματικοί οι μουσική μανθάνοντες». Η μουσική για τους αρχαίους Έλληνες εθεωρείτο ως το ουσιαστικότερο μέρος της καλλιέργειας και της μόρφωσης τους. Ο πραγματικά μορφωμένος άνθρωπος ήταν «ο μουσικός ανήρ». Ο Θεμιστοκλής παραδεχόταν ότι η μόρφωση του ήταν ελλιπής, διότι δεν είχε μάθει καλά μουσική, όπως μας πληροφορεί ο Πλούταρχος. Στη διδασκαλία της μουσικής φαίνεται ότι οι μαθητές δεν χρησιμοποιούσαν μουσικά κείμενα και η μάθηση γινόταν εμπειρικά με την ακοή και την απόδοση της μουσικής από μνήμης. Από τον 3ο μ.Χ αιώνα άρχισαν να συντάσσονται εγχειρίδια θεωρίας της μουσικής. Βασικό όργανο για την μουσική εκπαίδευση των νέων, ήταν η λύρα. Η θεωρία για την αρμονία και την αριθμητική αναλογία ανάγεται στον ίδιο τον Πυθαγόρα. Οπωσδήποτε, την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη η εφαρμογή της αριθμητικής θεωρίας στη μουσική αποτέλεσε ένα από τα Βασικότερα μελετήματα των Πυθαγορείων.
- 4. Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα, ανήκαν και στις τρεις γνωστές μας κατηγορίες, δηλαδή είχαμε έγχορδα, πνευστά και κρουστά όργανα. Σύμφωνα και πάλι με το βιβλίο του Ευάγγ. Κοκόρη, "Η μελέτη των μουσικών οργάνων κατά τους αρχαίους ελληνικούς χρόνους συνέβαλε στην πληρέστερη γνώση, είτε με τη μορφή περιγραφών μέσα στα κείμενα της αρχαίας γραμματείας, είτε από απεικονίσεις αγγείων και αγαλμάτων ή από αποκαλύψεις που έφεραν στο φως οι αρχαιολογικές ανασκαφές."
- 5. Πιο συγκεκριμένα: "Υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός εγχόρδων οργάνων, όπως η λύρα και η κιθάρα τα πλέον διαδεδομένα όργανα , η φόρμιγξ (λύρα χωρίς ηχείο), η χέλυς (είδος λύρας), η βάρβιτος, το τρίγωνο(είδος άρπας), η πήκτις και η μάγαδις, τα επονομαζόμενα από τον Πλάτωνα πολύχορδα. Οι διάφοροι τύποι αυλών (δίαυλος, ευθύαυλος, πλαγίαυλος), η σύριγξ του Πανός και τέλος τα κρουστά(σείστρα, κρόταλα, κύμβαλα) αποτελούν τα κυριότερα όργανα των αρχαίων Ελλήνων."
- 6. Τα πιο διαδεδομένα ήταν τα έγχορδα, τα οποία παίζονταν είτε απ' ευθείας με τα δάκτυλα είτε με πλήκτρο (πένα). Τα έγχορδα διαιρούνται στις εξής κατηγορίες: α. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τη λύρα, την κιθάρα, τη βάρβιτο και τα συγγενικά τους όργανα, τα οποία είχαν από 7 μέχρι 12 ισομήκεις χορδές διαφορετικού πάχους. Οι χορδές ήταν από έντερο ή νεύρα ζώου.
- 7. Η λύρα αποτελείται από ένα ηχείο που έχει μορφή όστρεου χελώνας, πάνω στο οποίο είναι τεντωμένο δέρμα βοδιού. Σε κάθε πλευρά στερεώνονται δύο ελαφροί καμπύλοι βραχίονες που ονομάζονται πήχεις και ενώνονται στο πάνω μέρος τους με ένα κυλινδρικό τόξο, τον ζυγό. Ο μουσικός κρατούσε τη λύρα συνήθως λοξά, ελαφρά γερμένη προς τα εμπρός και τη συγκρατούσε με ένα δερμάτινο ιμάντα, τον τελαμώνα. Στο δεξί χέρι κρατούσε το πλήκτρο με το οποίο έπαιζε τις χορδές. Η λύρα ήταν εύρημα και κατασκευή του Ερμή ο οποίος, κατά τη μυθολογία, αφού έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα, του έδωσε τη λύρα για να τον εξευμενίσει και ο Απόλλωνας έκτοτε δεν την αποχωρίστηκε.
- 8. Η κιθάρα είναι έγχορδο της ίδιας κατηγορίας, πολύ μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο στην κατασκευή του από τη λύρα, με δυνατό και γεμάτο ήχο, το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως οι επαγγελματίες μουσικοί. Η κιθάρα όπως και η λύρα ήταν στενά συνδεδεμένη με τον Απόλλωνα. Η κιθάρα ήταν όργανο των κιθαριστών και των κιθαρωδών. Αγώνες κιθαρωδείας καθιερώθηκαν για πρώτη φορά το 586 π.Χ. ή 582 π.Χ. στα Πύθεια των Δελφών, οι οποίοι ήταν οι δημοφιλέστεροι. Οι νικητές κιθαρωδοί έπαιρναν τα μεγαλύτερα βραβεία σε σχέση με τις άλλες ειδικότητες.
- 9. Η βάρβιτος, ήταν αρχαϊκός τύπος λύρας με μακρύτερους Βραχίονες και επομένως μακρύτερες χορδές. Συναντάμε τη βάρβιτο στις Διονυσιακές πομπές αλλά και στα χέρια των ποιητών της αρχαϊκής περιόδου. Βάρβιτος Τρίγωνο Πηκτίς
- 10. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν και τα όργανα της οικογενείας του ψαλτηρίου, όπως το λεγόμενο τρίγωνο. Έχουν χορδές διαφορετικού μήκους και ο αριθμός τους μπορεί να φτάσει τις σαράντα. Ονομάζονται και πολύχορδα και είναι οι πρόγονοι για την άρπα της κλασικής ορχήστρας και για το κανονάκι της Βυζαντινής μουσικής. Η αρχαιότερη παράσταση τριγωνικού οργάνου στην Ελλάδα προέρχεται από ειδώλια με τρίγωνα εκτελεστών που έχουν Βρεθεί στις Κυκλάδες και χρονολογούνται από το 2800 π.Χ. μέχρι το 2200 π.Χ.
- 11. Η τρίτη κατηγορία εγχόρδων περιλαμβάνει όργανα με βραχίονα όπως η πανδούρα ή πανδουρίδα ή πάνδουρος. Το όργανο αυτό σπάνια απεικονίζεται. Κατάγεται από την Ασία αλλά δεν φαίνεται να κατείχε σημαντική θέση στην επίσημη αρχαία ελληνική μουσική. Είναι ο πρόδρομος των σημερινών λαουτοειδών, δηλαδή λαούτου, μπουλγαρί κ.λπ.
- 12. Τα πνευστά όργανα της Αρχαίας Ελλάδος, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στους αυλούς που είναι πνευστά όργανα με επιστόμιο και στις σύριγγες που είναι πνευστά όργανα χωρίς επιστόμιο, στα οποία ο ήχος παράγεται κατευθείαν με το φύσημα. Ο αυλός είναι το πιο διαδεδομένο πνευστό στην Αρχαία Ελλάδα και το αρχαιότατο στον χώρο του Αιγαίου. Ο αυλός μπορούσε να παίζεται μονός ή συνηθέστερα σε ζευγάρι (δίαυλος). Στην ομάδα των πνευστών ανήκει η ύδραυλις, όπου ο ήχος παραγόταν με υδραυλική πίεση του αέρα που διοχετευόταν στους αυλούς. Μπορούμε να πούμε ότι η ύδραυλις, είναι ο πρόδρομος του σημερινού εκκλησιαστικού οργάνου ΔίαυΛος
- 13. Η πολυκάλαμη σύριγγα ήταν ποιμενικό όργανο, κατασκευασμένο από μία σειρά επτά σωλήνων από καλάμι που συνδέονταν μεταξύ τους με λινάρι και κερί ή με δύο εγκάρσιους μοχλούς. Το ύψος των σωλήνων μειωνόταν σταδιακά για να αποδοθούν τα διαφορετικά ύψη των φθόγγων. Στην περίπτωση που οι σωλήνες ήταν ισομήκεις, ένα τμήμα γέμιζε με κερί διαφορετικού πάχους.
- 14. Απλά πνευστά. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα όργανα τύπου σάλπιγγας, που στην ουσία δίνουν έναν μόνο ήχο, που παράγεται από τα χείλη του εκτελεστή. Η σάλπιγγα είχε σχετικά μεγάλο μήκος χωρίς οπές και κατέληγε σε σχήμα κώδωνα. Κατασκευαζόταν από χαλκό ή από οστό. Τη χρησιμοποιούσαν για πολεμικά παραγγέλματα αλλά και για την αναγγελία αγώνων. Σπανιότερα δε τη χρησιμοποιούσαν στις θυσίες.
- 15. Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν τα κρουστά. Τα κρουστά όργανα στην Αρχαία Ελλάδα ήταν τα ακόλουθα: α. Το τύμπανο, που χρησιμοποιείτο σε τελετές λατρείας της Κυβέλης και του Διονύσου. Ήταν κυλινδρικού σχήματος, με δύο τεντωμένες δερμάτινες μεμβράνες και στις δύο κυκλικές πλευρές. Παιζόταν με το χέρι κυρίως από γυναίκες. β. Το σείστρο. Ήταν μικρό πήλινο όργανο σε σχήμα πετάλου ή σπιρουνιού αλόγου, προσαρμοσμένο σε λαβή. Είχε μέχρι επτά εγκάρσιες μικρές ράβδους ή κουδουνάκια. Είχε μεγάλη απήχηση στην αρχαία Κρήτη και βρέθηκε στο ταφικό κτίριο 9 του προανακτορικού νεκροταφείου, στο Φουρνί στις Αρχάνες. Σήμερα φυλάσσεται στο μουσείο του Ηρακλείου. γ. Τα κρόταλα. Αποτελούνταν από δύο κοίλα κομμάτια από όστρακο, ξύλο ή μέταλλο. Χρησίμευαν για τον ρυθμό των χορευτών. δ. Τα κύμβαλα, τα οποία ήταν δύο ημισφαιρικά μεταλλικά πιάτα.
- 19. ΛΕΙΑΝΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΥΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΠΑΓΛΑΜΑ
- 20. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΛΥΡΑΣ ΜΕ ΚΑΒΟΥΚΙ ΧΕΛΩΝΑΣ
- 21. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΥΜΠΑΝΟΥ ΛΕΙΑΝΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΤΗΣ ΛΥΡΑΣ ΜΕ ΧΕΛΩΝΑ
- 22. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΚΟΠΗ ΚΑΛΑΜΙΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΗΚΗ
- 23. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΣΩΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
- 24. ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ
- 25. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΚΡΟΥΣΤΟΥ ΜΕ ΚΑΡΥΔΙΑ
- 26. ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΥΡΑΣ ΜΕ ΚΑΒΟΥΚΙ ΧΕΛΩΝΑΣ
- 28. ΔΟΚΙΜΗ ΤΟΥ ΜΠΑΓΛΑΜΑ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ 2ου ΕΠΑΛ
- 29. ΔΟΚΙΜΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΤΥΜΠΑΝΑΚΙ,ΚΡΟΥΣΤΟ ΜΕ ΚΑΡΥΔΙΑ,ΣΕΙΣΤΡΟ,ΣΩΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ