2. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ
Μοναχισμός είναι το θρησκευτικό κίνημα των λαϊκών
που με βάση το κήρυγμα του Ιησού και την
αποστολική γραμματεία αναζητούν την πνευματική
τελειότητα (θέωση)μέσω της αναχώρησης από τα
αστικά κέντρα και της καταφυγής σε ερημικούς
τόπους. Η αρχή του ανάγεται στην περίοδο των
διωγμών ενάντια των Χριστιανών άσκηση. Ο
μοναχισμός έλαβε διαστάσεις τον 4ο αιώνα,
παρουσιαζόμενος ως κίνημα διαμαρτυρίας. Κάποια
είδη μοναχισμού είναι ο αναχωρητικός και ο
κοινοβιακός μοναχισμός.
3. ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΟΣ
Πολύ νωρίς ο κοινόβιος μοναχισμός
εμφανίστηκε πολύ νωρίς Το πρώτο κοινόβιο
μοναστήρι ιδρύθηκε, όπως λέγεται, από τον Άγ.
Παχώμιο (περ. 290-346), ο οποίος είχε αρχίσει
την πνευματική του «δοκιμασία» ως ερημίτης.
Η Ιδέα του κοινοβιακού μοναχισμού όπως την
εξέφρασε ο Παχώμιος στην Αίγυπτο είχε
εξαρχής για ανταγωνιστή της τον αιγυπτιακό
ερημιτισμό, και τις λεγόμενες Λαύρες.
4. Ο μοναχισμός με την ερημητική και την
κοινοβιακή του μορφή γεννήθηκε πλάι στην
εκκλησιαστική ιεραρχία. Οι μοναχοί δεν
προσπαθούσαν να κερδίσουν την εύνοια της
εκκλησίας αλλά με τον καιρό άρχισε η
εκκλησία να επιδιώκει την εύνοια των
μοναχών. Για την ίδρυση ενός μοναστηριού
χρειαζόταν η άδεια του επισκόπου.
5. ΠΑΠΙΣΜΟΣ
Παπισμός είναι το σύστημα κεντρικής
διακυβέρνησης της Ρωμαιοκαθολικής
εκκλησίας, η οποία βρίσκεται κάτω από την
εξουσία του πάπα.
Σύμφωνα με το παπικό σύστημα, ο πάπας ασκεί
δικαστική, νομοθετική και εκτελεστική εξουσία
επί της εκκλησίας ως άμεσος διάδοχος του
αποστόλου Πέτρου
6. Η σκοτεινή περίοδος που διάνυσε ο παπισμός κατά
τον 10ο αιώνα φαίνεται ότι έπαιξε βασικό ρόλο
στην προετοιμασία του εδάφους για το σχίσμα
ανάμεσα στον Δυτικό Καθολικισμό και στον
Ανατολικό Ορθόδοξο Χριστιανισμό.
Το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε αρχικά στην
Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια
του 4ου αιώνα.
7. ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣΤον 20ό αιώνα αναπτύχθηκε μια διευρυμένη
άποψη για τις Σταυροφορίες, που
περιλαμβάνει όλες τις σχετικές απόπειρες
υπό την παπική ηγεσία, τόσο στη Μέση
Ανατολή, όσο και στην Ευρώπη. Αυτή
λαμβάνει υπόψη την άποψη της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και σύγχρονων
μεσαιωνικών, όπως ο Άγιος Βερνάρδος του
Κλερβό, που έδινε την ίδια προτεραιότητα σε
συγκρίσιμες πολεμικές εκστρατείες κατά
ειδωλολατρών, αιρετικών και σε άλλες που
έγιναν για πολιτικούς λόγους.
8. Αυτός ο ορισμός περιλαμβάνει το διωγμό των
αιρετικών στη Νότια Γαλλία, την πολιτική
σύγκρουση μεταξύ των Χριστιανών στη
Σικελία, τη Χριστιανική ανακατάκτηση της
Ισπανίας και την κατάκτηση των ειδωλολατρών
στη Βαλτική. Η αντίθετη άποψη είναι ότι οι
σταυροφορίες ήταν αμυντικός πόλεμος στη
Μέση Ανατολή κατά των Μουσουλμάνων για
την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τη
Μουσουλμανική κυριαρχία.
9. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ
ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Οι αριστοκράτες και οι ανώτατοι κληρικοί ήταν μεγάλοι
γαιοκτήμονες και
είχαν την οικονομική, την πολιτική και τη στρατιωτική
εξουσία. Οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν
πολύπλοκες και ονομάζονται σχέσεις φεουδαρχικής
υποτέλειας. Ταυτόχρονα οι αγρότες
ήταν εξαρτημένοι από τους αριστοκράτες σύμφωνα με το
σύστημα της χωροδεσποτείας.
Ο χριστιανισμός κυριάρχησε: η Εκκλησία ήταν πια πολύ
δυνατή και επηρέαζε την κοινωνία
και την πολιτική ζωή. Όλα αυτά άλλαξαν τις ιδέες των
ανθρώπων αλλά και την τέχνη, που
ήταν κυρίως θρησκευτική.
10. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ
ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Οι αριστοκράτες και οι ανώτατοι κληρικοί ήταν μεγάλοι
γαιοκτήμονες και
είχαν την οικονομική, την πολιτική και τη στρατιωτική
εξουσία. Οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν
πολύπλοκες και ονομάζονται σχέσεις φεουδαρχικής
υποτέλειας. Ταυτόχρονα οι αγρότες
ήταν εξαρτημένοι από τους αριστοκράτες σύμφωνα με το
σύστημα της χωροδεσποτείας.
Ο χριστιανισμός κυριάρχησε: η Εκκλησία ήταν πια πολύ
δυνατή και επηρέαζε την κοινωνία
και την πολιτική ζωή. Όλα αυτά άλλαξαν τις ιδέες των
ανθρώπων αλλά και την τέχνη, που
ήταν κυρίως θρησκευτική.
