අනවමතග්ග සංයුක්තය
- 2. පඨවි සූත්‍රය “ මහයෙනි, ෙම් යසේ පුරුෂයෙක් යම් මහයපොය ොවහි පස් යෙබර ඇට යෙස ගුලි ය ොට “ යම් මයග් පිො ෙ , යම් මයග් ඒ පිොයග් පිො ෙ “ යෙස එ ගුලිෙ බැගින් තබන්යන්ද මහයෙනි, ගුලි සිෙල්ෙ ඉවර වුවද සංසාරයේ පිොයග් පිොෙන් ප්‍රමාෙෙ අවසන් යනොවන්යන්ෙ . අවිදයා නිවරනෙන්යගන් තෘෂ්ො සංයෙෝජනයෙන් බැදුණුසත්වෙන්යග් මුෙනම් යනොයපයන්න්යන්මෙ.”
- 3. අසසු සූත්‍රය මහයෙනි, යම් දිගු ෙ දියවන සැරිසරෙ අමනාපෙන් හා එක් වීයමන් මනාපෙන්යගන් යවන්වීයමන් හඬන වැෙයපන යතොපයග් වෑහුනු වැගුරුණු ෙම් ඳුයෙක් වී නම් යමෙ ම ඉතා වැඩි ෙ. සිවුමහසමුදුයරහි ජෙෙ යනො ම වැඩි ෙ. මහයෙනි, යතොප විසින් දිගු ෙක් මවු ම දු විඳිනෙදී , යතොප විසින් දිගු ෙක් පිො ම දු විඳින ෙදි ... බෑො ම දු විඳින ෙදි ... බුහුන ම දු විඳින ෙදි ... පුතු ම දු විඳින ෙදි ... දූ ම දු විඳින ෙදි ... ඥාතිවයසන විඳින ෙදි ... ය ෝගවයසන විඳින ෙදි ... යරෝගවයසන විඳින ෙදි … යරෝගවයසනෙ විඳින්නා වූ අමනාපෙන් හා එක් වීයමන් මනාපෙන්යගන් යවන් වීයමන් හඬන වැෙයපන ඒ යතොපයග් වෑහුනු වැගුරුණු ඳුලු ඉතා වැඩි ෙ. සිවුමහසයුයරහි දිෙ යනො ම වැඩි ෙ. ඒ වර යහයින් ෙත්: මහයෙනි, යම් සසර යනො පිරිසුන් ය වර ඇතියේ ෙ... මහයෙනි, එයහයින් සිෙලු සංස් ාරෙන්හි කියරන්නට නිසි ම ෙ, යනො ඇයෙන්නට නිසි ම ෙ, මියදන්නට නිසි මැ යි.
- 4. මාතුථඤ්ඤ සූත්‍රය “ මහයෙනි, යම් දිගු ල් දියවන සැරිසරෙ යතොප විසින් ෙම් මවුකියරක් පූ නම්, එෙ ම ඉතා වැඩි ෙ. සිවුමහසමුදුයරහි දිෙ යනො වැඩි ෙ. ඒ කුම් යහයින ෙත්: මහයෙනි, යමසසර යනො දන්නා ෙද ය වර ඇතියේ ෙ ... මියදන්නට සුදුසුමැ යි.”
- 5. සාසප සූත්‍රය “මහෙ, ෙම් යසේ දිගින් යෙොදුනක් වූ පුළුලින් යෙොදුනක් වූ උසින් යෙොදුනක් වූ අබැටින් සිළු බැද පිරුණු ෙපවුයරන් පිරිය වු නුවයරක් යේද, පුරුෂයෙක් සිෙවස් සිෙවස් ඇවෑයමන් එයින් එක් එක් අබැටක් උදුරන්යන්ද, මහෙ, ඒ මහත් අබැටරැස යම් උපක්‍රමයෙන් ඉතා වහා යගවීමට නිමාවට ෙන්යන් ෙ. ල්පෙ(එයසේ යගවීමට) යනො ම ෙන්යන් ෙ..”
- 6. පබ්බත සූත්‍රය “මහෙ, ල්පෙ දිග ෙ. එෙ යමයතක් වසැයි යහෝ යමයතක් වස් සිෙයෙ ැ යි යහෝ යමයතක් වස් දහයස ැ යි යහෝ යමයතක් වස් සිෙදහයස ැ යි යහෝ ගිණිමට සු ර යනො යේ. වහන්ස, උපමාවක් රනට හැකි ද? මහෙ, හැකි ෙ යි ාගයවතුන් වහන්යසේ වදා යසේ . මහෙ, ෙම් යසේ අෙමින් යෙොදුනක් වූ, විතරින් යෙොදුනක් වූ උසින් යෙොදුනක් වු සිදුරු රහිත විවර රහිත ගතයබොල් මහයසල් මුවා පේයවක් යේ ද, එෙ පුරුෂයෙක් සිෙවසක් සිෙවසක් ඇවෑයමන් සීසළුයවකින් වරින්වර පිරිමදයන් ද, මහෙ, යම් උපක්‍රමයෙන් ඒ මහයසල් මුවා පේව වහා යගවීමට අවසන් වීමට ෙන්යන් ෙ. ල්පෙ (එයතක්) අවසනට යනො ෙන්යන් ෙ.”
- 7. සාවක සූත්‍රය “මහයෙනි, අතීත වූ ල්පයෙෝ යබොයහෝ ෙ. යමයතක් පැ යි යහෝ යමයතක් ප් සියෙ ැ යි යහෝ යමයතක් ප්දහසැ යි යහෝ යමයතක් ප් සිෙදහසැ යි යහෝ එෙ ගිණුමට සු ර යනො යවයි වහන්ස, උපමාවක් රනට හැකි දෑයි? මහායෙනි, හැකි ෙ යි ාගයවතුන් වහන්යසේ වදා යසේ . මහයෙනි, යමහි සිෙවස් ආයු ඇති සිෙවස් ජීවත් වන සුලු සේයවෝ සිවුයදයනක් යවත් නම්, ඔහුත් දිනපතා ප් සිෙදහසක් ප් සිෙදහසක් සිහි ය යරත් නම්, මහයෙනි, ඔවුන් විසින් ල්පයෙෝ සිහි යනො හු ම යවත්. වැලි දු සිෙවස් ආයු ඇති සිෙවස් ජීවත්වන සුලු ඒ සිවුසේයවෝ සිෙවස් සිෙවස්හුයග් ඇවැයමන් ලුරිෙ රන්නාහු ෙ.”
- 8. ගඞ්ගා සූත්‍රය “ වත් යගෞතමයෙනි, ය යතක් යබොයහෝ ල්පයෙෝ ගත වූවාහු ඉක්මුනාහු දැ? යි. බමුෙ, යබොයහෝ ල්පයෙෝ ගත වූහ. ඉක්මූනාහු ෙ. ඔහු යමයතක් පැයි යහෝ යමයතක් ප් සිෙ ැයි යහෝ යමයතක් ප් දහසැයි යහෝ යමයතක් ප් සිෙදහසැ යි යහෝ ගිණීමට සූ ර යනො යවති. වත් යගෞතමයෙනි, උපමාවක් රන්නට හැකි දැ යි? බමුෙ, හැකි ෙ යි ාගයවතුන් වහන්යසේ වදා යසේ . බමුෙ, ෙම් යසේ යම් ගඞ්ගා නදිෙ ෙම් තැයනකින් හට ගණී ද, ෙම් තැයන මහසමුදුරට පිවියසේ ද, යම් අතර ෙම් වැල්යෙක් යේ ද, එෙ යමයතක් වැලි ෙ යි යහෝ යමයතක් වැලි සිෙ ැ යි යහෝ යමයතක් වැලි දහසැයි යහෝ යමතක් වැලි සිෙදහසැයි යහෝ ගිණීමට සූ ර යනො යේ. බමුෙ, එෙට වැඩි ඉතා යබොයහෝ ල්පයෙෝ ගත වූවාහු ඉක්ම ගිෙහ. ඔහු යමයතක් පැයි යහෝ යමතක් ප් සිෙ ැයි යහෝ යමතක් ප් දහසැයි යහෝ යමයතක් ප් සිෙදහසැයි යහෝ ගිණීමට සු ර යනො යවති. ඒ වර යහයින ෙත්: බමුෙ, යමසසර අනාදිමත්ෙ ... එයින් මියදන්නට නිසි මැ යි.”
- 9. දණ්ඩ සූත්‍රය “ මහයෙනි, ෙම් යසේ උෙ අහයසහි දැමූ දයඬක් වරක් මුලිනුදු වැයටයි. වරක් මැදිනුදු වැයටයි. වරක් අගිනුදු වැයටයි. මහයෙනි, එයසයින් ම අවිදයායවන් වැසුනු තෘෂ්ොයවන් බැඳුනු (ඒ යම් අත) දියවන සැරිසරෙ සත්වයෙෝ වරක් යමයෙොවින් පරයෙොවට යෙති. වරක් පරයෙොවින් යමයෙොවට එති. ඒ වර යහයින ෙත්: මහයෙනි, යමසසර යනො පිරිසුන් අග්මුල් ඇත්යත් ෙ ... එයින් මියදන්නට නිසි මැ යි.”
- 10. එකපුග්ගල සූත්‍රය “මහයෙනි, යමසසර නැවත නැවත බෙයි දු යනොපිරිසුන් ය වර ඇතියේ යි. මහයෙනි, පක් මුළුල්යල් දියවන සැරිසරෙ එක් පුඟුෙකුයග් ඇටසැකිල්ෙ ඇටයගොෙ ඇටරැස ඉදින් රැස් රන්යනක් වන්යන් නම්, රැස් රෙ ෙදුයේත් යනො වැනයසේ නම්, යම් යවපුල්ෙ පර්වතෙ ෙම් යසේ ද, එයසේ මහත් වන්යන් ෙ. ඒ වර යහයින ෙත්: මහයෙනි, යමසසර යනො දන්නා ෙද ය වර ඇතියේ ෙ. … එයින් මියදන්නට නිසි මැ යි. ාගයවතුන් වහන්යසේ යමෙ වදා යසේ . යමෙ වදාරා සුගත වූ ශාස්තෲන් වහන්යසේ ෙලි මතුදු යමෙ වදා යසේ : එක් යපකින් එක් පුඟුෙකුයග් ඇට රැස (යවපුල්ෙ) පර්වතෙ බඳු රැයසක් වන්යන් ෙ යි මහර්ෂි වූ බුදුරජානන් වහන්යසේ විසින් වදාරෙ ෙදි. ඒ යම් මහත් යවපුල්ෙ පර්වතෙ මගධජනපදයෙහි ගිරිව්‍රජයෙහි (පර්වථ පරික්යෂපයෙහි) ගිජුකුළු පේවට උතූරුදික්හි (පිහිටියේ) ෙ යි කිෙන ෙදී. ෙම් යෙ දු , දු හට ගැණිම, දු ඉක්මීම, දු ඉක්මීමට ෙන අරිඅටගිමග ෙන ආර්ෙෙ සතයෙන් මනා නුවණින් දකී ද, ඒ (යසෝවන්) පුද්ගෙ යතයම් සත්වරක් පරම ය ොට සැරිසරා සිෙලු සංයෙෝජනෙන් ක්‍ෂෙ කිරීයමන් දුක් ය වර රන්යනක් යේ යි.”
- 11. යම් විෂය ෝර සංසාරෙ අවයබෝධ රාගැනීමට යම් ලිපිෙ වැදගත් වුවා ෙැයි සිතමි. වහා අප්‍රමාදීව ාවනාවට සිත යෙොමුයේවා! උතුම් නිවෙම අරමුණු යේවා!