ทคโนโลยีสารสȨทศและการสื่อสาร
- 2. จัดทาโดย นางสาวภาวรินทร์ เติมแก้ว ม.5/10 เลขที่ 28 นางสาวนภัสสร วันหมัด ม.5/10 เลขที่ 35 นางสาวกนกอร เกิดสว่าง ม.5/10 เลขที่ 38 นางสาวสุนทรี ชินพงษ์ ม.5/10 เลขที่ 39 เสนอ อาจารย์จิรายุ ทองดี
- 3. วัตถุประสงค์การเรียนรู้ 1. อธิบายความหมายของภาษาคอมพิวเตอร์ได้ 2. อธิบายการแปลงภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ได้ 3. อธิบายขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ได้ 4. อธิบายวิเคราะห์งานเพื่อการเขียนโปรแกรมได้ 5. อธิบายความหมายอัลกอริทึมได้ 6. เขียนซูโดโค้ดจากอัลกอริทึมได้ 7. อธิบายลักษณะต่างๆของผังงานได้ 8. เขียนผังงานจากอัลกอริทึมได้
- 4. บทนา เครื่องคอมพิวเตอร์เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ชนิดหนึ่งที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการทางานสามารถประมวลผลงานได้ หลายๆทาสั่งและรวดเร็วกว่ามนุษย์มาก การที่จะให้คอมพิวเตอร์ทางานต้องป้อนทาสั่งและคาสั่งจะต้องเป็นคาสั่งที่ คอมพิวเตอร์เข้าใจ คาสั่งเหล่านั้นเรียกว่า ภาษาโปรแกรม ซึ่งโปรแกรมถูกป้อนเข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องจะ ทางานทีละคาสั่ง เรียกว่า ภาษาเครื่อง(Machine Language) ซึ่งเป็นเลขฐานสองและจะถูกแปลงเป็น สัญญาณไฟฟ้ าการเขียนโปรแกรมเป็นเลขฐานสองนั้นทาได้ยากซึ่งเป็นภาษาที่มนุษย์ไม่เข้าใจจึงมีผู้คิดค้นออกแบบเอาคา ภาษาอังกฤษใฃ้แทนเลขฐานสอง ซึ่งเรียกว่า รหัสนีโมนิก(Nemonic) ภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้รหัสนีโมนิกในการ เขียนเรา เรียกว่า ภาษาแอสแซมบลี (Assembly Language) ต่อมามีผู้พัฒนาชุดคาสั่งภาษาต่างๆ ให้มนุษย์เข้าใจมากที่สุด เรียกว่า ภาษาระดับสูง (High-Level Language)เช่นภาษาเบสิก,ปาสคาล ,ภาษาซี เป็นต้น
- 5. 1. การแปลงภาษาโปรแกรม การเขียนชุดคาสั่งนี้ไม่ว่าจะเขียนด้วยภาษาอะไรก็ตาม เราจะเรียกว่า ปรแกรมต้นฉบับ (Source Program)หรือ(Source Code)จากนั้นเราต้องทาการแปลงเป็นภาษาเครื่องที่ใช้งานได้ เรียกว่าExecute Program ดังนี้ 1.1 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาแอสแซมบลี จะต้องใช้ตัวแปลภาษาที่เรียกว่า แอสแซมเบอร์ (Assembler) 1.2 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาระดับสูง มีวิธีการแปลง 2ประเภท คือ 1.2.1 การแปลงทีละคาสั่ง เรียกว่า อินเตอร์พรีเตอร์(Interpreter)การทางานจะแปลง ความหมายของคาสั่งทีละคาสั่ง ถ้าไม่พบข้อผิดพลาดเครื่องจะทางานตามคาสั่งที่แปลได้ ถ้าพบ ข้อผิดพลาดจะหยุดทางานและแจ้งข้อผิดพลาดออกมา 1.2.2 คอมไพเลอร์(Compiler) โดยจะทาการแปลงโปรแกรมต้นฉบับทั้งหมดให้เป็นรหัส ภาษาเครื่องและถ้าพบข้อผิดพลาดก็จะแจ้งออกมา ข้อดีคือ การแปลงแบบนี้จาทางานได้เร็วขึ้นเพราะเครื่อง ไม่ต้องแปลอีกครั้งเมื่อถึงคาสั่งถัดไป
- 6. 2. ขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรม 1.การวิเคราะห์งาน หรือ การวิเคราะห์โจทย์ 2.การเขียนผังงาน หรือ ซูโดโค้ด 3.การเขียนโปรแกรม 4.การทดสอบและการแก้ไขโปรแกรม 5.การจัดทาเอกสารและการแก้ไขโปรแกรม การวิเคราะห์งาน หรือ การวิเคราะห์โจทย์ เป็นขั้นตอนแรกสุดที่นักเขียน โปรแกรมต้องทามีขั้นตอนย่อยๆดังนี้ 5.1การหาวัตถุประสงค์ของนักเขียนโปรแกรม 5.2การหารูปแบบผลลัพธ์ที่ต้องการ 5.3การหาข้อมูลนาเข้าที่ต้องใส่เข้าไปในโปรแกรม 5.4การหาตัวแปรที่จาเป็นต้องใช้ในโปรแกรม 5.5การหาขั้นตอนวิธีการทางานของโปรแกรม -การเขียนผังงานแบบการเขียนผังงาน หรือ ซูโดโค้ด -การเขียนโปรแกรม -การทดสอบและแก้ไขโปรแกรม
- 7. การทดสอบความถูกต้องของโปรแกรมที่เกิดขึ้นว่ามีข้อผิดพลาดหรือไม่ ซึ่งเรียกว่า ดีบัก(debug) โดยทั่วไปมีข้อผิดพลาด(bug) มี 2 ประเภทคือ 1. Syntax Error คือ การเขียนคาสั่งไม่ถูกต้องตามหลักการเขียน โปรแกรมของภาษานั้นๆ 2.Logic Error เป็นข้อผิดพลาดทางตรรกะ โปรแกรมสามารถทางานได้ แต่ผลลัพธ์จะไม่ถูกต้อง
- 8. 3. ขั้นตอนวิธีการทางคอมพิวเตอร์ ขั้นตอนการทางาน หรือ อัลกอริทึม เป็นเครื่องมือในการแสดงขั้นตอนการทางานของระบบงานใดๆเพื่อให้การเขียน โปรแกรมไปได้รวดเร็วและง่ายขึ้น การเขียนโปรแกรมอัลกอริทึม มี2แบบคือ ซูโดโค้ด และ ผังงาน การเขียนซูโดโค้ด จะไม่มีรูปแบบที่แน่นอน แต่โดยทั่วไปแล้ว จะมีลักษณะดังนี้ 1. การรับข้อมูลเข้า และ การแสดงผลข้อมูล - การรับข้อมูลเข้า มักนิยมใช้คาว่า read หรือ input ตามด้วยชื่อตัวแปรที่ต้องการเก็บข้อมูลถ้าหากมีร หลายตัวใข้(“;”)คั่น -การแสดงผล ใช้คาว่า output 2. การคานวณ -ใช้คาว่า compute ตามด้วยชื่อตัวแปรที่ต้องการเก็บค่าจากการคานวณ ตามด้วย เครื่องหมายเท่ากับ และนิพจน์ของการคานวณ เช่น COMPUTE area=a*b
- 9. 3. การตัดสินใจ และการทดสอบทางเลือก -มักใช้คาว่า IF หรือ IF-THEN-ELSE และ ENDIF หมายความว่า ถ้าค่าตัวแปร a มีค่ามากกว่า 0 ให้แสดงผลคาว่า “Positive” แต่ถ้าไม่มากกว่า ให้ พิมพ์ คาว่า “Negative” สาหรับในกรณีที่มีทางเลือกมากกว่า 2 ทางให้ใช้คาว่า case และ endcase 4. การกระทาแบบวนซ้า (loop) ระบบจะทางานช้าๆ ตามเงื่อนไขที่กาหนด แบ่งเป็น 4.1 การทาช้าจนกว่าเงื่อนไขที่กาหนดจะเป็นจริงจึงหยุดทา (REPEAT UNIT) 4.2 มีการตรวจสอบเงิ่อนไขก่อนเข้าทา ถ้าเงื่อนไขเป็นจริง จึงจะเข้าทาคาสั่งภายใน (DO…WHILE)
- 10. 4. การเขียนผังงาน (FLOWCHART) ผังงานเป็นแผนภาพที่ใช้ออกแบบและอธิบายการทางานของโปรแกรม โดยอาศัยรูปทรง ต่างๆ ควบคู่ไปกับลูกศร แต่ละรูปในแผนภาพจะหมายถึง การทางาน 1 ขั้นตอน ส่วน ลูกศรจะแทนลาดับการทางานขั้นตอนต่างๆ รวมทั้งทิศทางการไหลของข้อมูล ตั้งแต่ เริ่มต้น จนได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ ประโยชน์ของกานเขียนผังงาน 1) ช่วยในการอธิบายลาดับขั้นตอนการทางานของโปรแกรม 2) ช่วยในการตรวจสอบข้อผิดพลาดของโปรแกรม 3) สะดวกและง่ายในการบารุงรักษาโปรแกรมซึ่งจะทาให้ผู้ที่มาศึกษาต่อเข้าใจในการทางาน ของโปรแกรมได้ง่าย
- 11. ลักษณะที่ใช้ในการเขียนผังงาน สัญลักษณ์มาตรฐานหรือที่เรียกว่า ANSI (AMERICAN NATION INSTITUE) ดังนี้
- 12. รูปแบบการจัดภาพของผังงาน โปรแกรมจะมีโครงสร้างควบคุม มีรูปแบบทั่วไปดังนี้ 1.โครงสร้างการทางานแบบลาดับขั้น (Sequence Diagram)เป็นการแสดง ขั้นตอนการทางานที่เรียงลาดับกันไปไม่มีการข้าม หรือย้อนกลับ ดังตัวอย่าง
- 13. 2. โครงสร้างการทางานแบบมีทางเลือก (Selection Diagram) เป็นโครงสร้างที่มีการตรวจสอบ เงื่อนไข ให้โปรแกรมเลือกทางาน