7. ჩანჩხალოს ციხე
ჩანჩხალოში ნამალევის კლდის თავზე, რომელიც თითქმის
მიუვალია, არის უძველესი ციხის ნანგრევთა ნაკვალევი, სოფლოის
მოსახლეობა მას თამარის ციხეს უწოდებს. Ggamomdinare aqedan unda
vivaraudoT, rom cixe agebulia XII-XIII saukuneebSi. ციხის ფართობი დაახლოებით
300 კვ. მ. ისტორია დუმს იმასთან დაკავშირებით რომ ციხეს ქონოიდა
საგვარეულოთა სტატუსი ანუ არ განეკუთვნება არცერთ გვარს.
ჩანჩხალოს ციხეს შემტყობარე ციხის დანიშნულება ჰქონოდა. აქვე
ახლოს არის ქვებით დაფარული ტერიტორია ამ ტერიტორიას
ნამალევს ეძახიან რომელიც კავშირშია ციხესთან . ამდენად შესაძლე
ვიფიქროთ, რომ ადამიანთა თავშესაფარი იყო საბრძოლო
მოქმედებებისდროსრომელიცდაა
ხლოებით500-მდეადამიანსიტევს.
აქვე არის ტერიტორია რომელსაც ციხის ყელი ქვია და სოფელ
ჩანჩხალოს გადმოჰყურებს. ეს სახელწოდება შეიძლება
მომდინარეობდეს თავისი სიმაღლის მიხედვით როგორც ციხის ყელი,
ან სავარაუდოა ამ ტერიტორიაზე ჭრიდნენ მასალას, რომელიც
გამოიყენებოდა ციგის დასამზადებლად, მოგეხსენებათ ციგა
უძველეს დროში ტრანსპორტის ერთ-ერთი სახეობა იყო , რომელიც
გამოიყენებოდატვირთისგადასაზიდადიმდროისყოფსა-ცხოვრებაში.
A აგრეთვე cnobili CanCxalos bunebrivi macivari, romelic mnaxvelTa did interess imsaxurebs.
adgilobrivimosaxleoba mas zafxulisperiodSiproduqtebisSesanaxad iyeneben.
8. გამონათლევის ეკლესია
გამონათლევში ეკლესიის არსებობის შესახებ სარწმუნო ცნობები არ მოგვეპოვება,
სამაგიეროდ უძველესი დროიდან მომდინარეობს ხალხში გავრცელებული თქმულება
იმის თაობაზე, რომ მე–5–6 საუკუნეების მიჯნაზე ჩირუხისწყლის მარჯვენა ნაპირას, ჩვენს
წინაპრებს აუგიათ მუხის ხეებისაგან ერთნავიანი დარბაზული ტიპის ეკლესია, სადაც
წირვა–ლოცვა და ნათლობა მიმდინარეობდა. სიტყვა ,,გამონათლევი“ ნათლობიდან
მომდინარაობს.აღნიშნული ეკლესიის ნანგრევების შესახებ თ.სახოკია თავის ნაშრომში
,,მოგზაურობანი“ 1897 წელს აღნიშნავს, რომ სოფელ ოლადაურში ქარცივაძეების ეზოში
ძველი ნასაყდრალია,ძველი ეკლესიის ნანგრევებიდან მხოლოდ ქვების გროვა ყოფილა
დარჩენილი და მის ირგვლივ ძველად დარგული ბზის ხეები ყოფილა დარგული, მთელ ამ
ადგილს მიწიწებით ეპყრობიან. შეუძლებელია იქ დარგულ ხეებს ტოტი ჩამოაცილონ.
გადმოცემის თანახმად დროთა სიავისაგან ნანგრევებად ქცეული გამონათლევის
ეკლესია 11–13 საუკუნეებში აბუსერისძეებს რამდენჯერმე აღუდგენიათ.
გამონათლევის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიის მშენებლობა 1998 წელს
დაიწყო.ეკლესიის მშენებლობის ინიციატორები იყვნენ: ექიმი–სოლომონ
ფუტკარაძე,მეტყევე ინჟინერი–ჯ.მახარაძე, ღვაწლმოსილი პედაგოგი–ბ.მახარაძე.
აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის მინისტრთა საბჭოს გადაწყვეტილებით ეკლესიის
მშენებლობისათვის გამოიყო 0,20 ჰ მიწის ნაკვეთი,ასევე ბანკში გაიხსნა სპეციალური
ანგარიში, რითაც საფუძველი ჩაეყარა გამონათლევის წმინდა გიორგის სახელობის
ორნავიანი, ორსაფეხურიანი ჯვარგუმბათიანი ეკლესიის მშენებლობას.ეკლესიის
საძირკვლის მშენებლობის დაწყება დალოცა ბათუმ–სხალთის ეპარქიის ეპისკოპოსმა
მეუფე დიმიტრიმ.
ეკლესიის მშენებლობაში თავი გამოიჩინეს ქვის ოსტატებმა შოთა ფუტკარაძემ,ინჟინერ
მშენებელმა–თემურ ყურაშვილმა და მისმა შვილებმა.
2001 წელს ჯერ კიდევ ხარაჩოებში ჩასმულ მშენებარე ეკლესიაში მეუფე დიმიტრიმ და
მართმადიდებელი ეკლესიის მღვდელმსახურებმა აღასრულეს პირველი წირვა –ლოცვა,
ასევე შედგა პირველი ნათლობა.ამ დღეს 80–ზე მეტი ახალგაზრდა და მოხუცი მოინათლა.
9. ჭალის ტაძარი
ისტორიკოსების დასკვნით , 1740 წელს ჭვანის ხეობაში 15-მდე ტაზარი იყო , 1780
წლამდე დამპყრობლებმა ყველა გადაწვეს და დაშალეს , არც ვარჟჯანაულზე არსებული
ქათამაძეების საგვარეულო ტაძარი დაინდეს , მიუხედავად იმისა , რომ მისი წინამძღვარი
ზაქარია ქათამაძე დახმარებისთვის ახალციხის ფაშას ეახლა. ჭვანაში დაბრუნებულ
ღვთისმსახურს სამლოცველო პირებისაგან მიწისა აღგვილი დახვდა . გაუტეხელ
ჭვანელებს ეკლესიის ზარი, ჯვარი, ხატები და სხვა სიწმინდეები გადაემალათ.
მღვდელებმა გადამალული სიწმინდეების გადარჩენაზე დაიწყეს ზრუნვა. ზოგი მისი
ხინოში გადაბრზანების და ხინოს წმინდა ეკლესიაში დაბრუნების მომხრე იყო, ზოგიც კი
გურიაში მეზობელი შემოქმედის მამათა მონასტერში მათი გადაბრძანებისათვის
ზრუნავდა. სიწმინდეები აჭარა-გურიის მოსაზღვრე ქედის უღელტეხილზე
გადაუტარებიათ . ჯვრისა და სხვა სიწმინდეებისათვის მიუმართავთ : ,,ჯვარო მიდიხარ
ჯვარო დაბრუნდებიო!“ ჯვრის პატივსაცემად ტერიტორიას ,,ჯვარი მინდორი “
დაარქვეს.
ღვთის წყალობით და შემწეობით ჭალაში გამოჩნდა ღვთისნიერი ქველმოქმედი და
მეცენატი სანდრო(ალექსანდრე) შარაშიძე. ქათამაძეების სამკვიდროზე ტაძრის
მშენებლობა წამოიწყო. იმ დღიდან აქ აღმართულ ჯვართან სანთლებს ანთებენ , სხალთის
ეპარქიის მღვდელმთავრის, მეუფე სპირიდონის, ალექსანდრეს ნათლიის-სიონის ტაძრის
წინამძღვრის მამა ამირანის ხერლდასმით წირვა-ლოცვა აღევლინება. ალექსანდრე
შარაშიძის ინიციატივით გურიაში გადანახული სიწმინდეები ჭალაში მშენებარე ტაძარში
გადმოაბრძანეს. გვერდით დაუდგენ შემოქმედელი მიტროპოლი იოსები, სხალთის
ეპისკოპოსი სპირიდონი, საპატიო მისიის აღსრუ;ლება 2012 წლის 28 აგვისტოს ,
მარიომობაზე განიზრახეს. ჯვრის გადმობრძანებაში მონაწილეობდნენ : მეუფე
სპირიდონი, თურქეთში მცხოვრები ჩვენი თანამემამულე ერეკლე(ერდოღან)
შენოლი(დავითაძე), საქართველოსა საპატრიარქოს წარმომადგენელი მათე ტაკიძე, რამაზ
სურმანიძე და სხვები.
დიდი დრო აღარ რჩება იმ დღემდე, როჩა ჭალაში ტაძრის ზარები აგუგუნდება.
10. ფურტიოს ნაეკლესიარი
2012 წლის 27 აგვისტოდან 12 სექტემბრის ჩათვლით
აჭარის კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული
სააგენტოს ხელსეწყობით არქეოლოგიური გათხრები ჩატარდა
შუახევის მუნიციპალიტეტის სოფელ ფურტიოში, რომელიც
ბათუმიდან 82კმ.ხოლო შუახევის რაიონული ცენტრიდან16
კმ.დაშორებით მდაბარეობს.
არქეოლოგიური გათხრები ჩატარდა ორ ადგილას. სოფლის
დასაწყისში რომელსაც ადგილობრივი მოსახლეობა
,,ალალურს“ ეძახის გაიწმინდა საკმაოდ დიდი
ფართობი.გამოიკვეთა ორი, სავარაუდოდ საცხოვრებელი
ნაგებობის გალავნი და კედლის ნაშთი.
სოფლის ცენტრში, სკოლის მიმდებარე ტერიტორიაზე
შესწავლილი იქნა ძველი ნაეკლესიარის საძირკვლის
ნაშთები.გაითხარა 12 სამარხი. მიცვალულები დაკრძალული
იყო ქრისტიანული წესით.მათ ჩაყოლებული ჰქონდათ
სხვადასხვა ინვევტარი.სამარხები განთავსებული იყო ეკლესიის
აღმოსავლეთ და სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში.
მოპივებული იქნა მეტად საინტერესო არქეოლოგიური
მასალები.მრავალფრად მოჭიქული
კერამიკა,ქვევრები,ჯამები,ლანგრები,ორი ცალი ბრინჯაოს
ზარაკი,2 მონეტა და სხვა.
მოპოვებული ნივთები ინდენტურია აჭარისწყლის ხეობის
შუა საუკუნეების ძეგლებზე აღმოჩენილი მასალებისა,რომელთა
გათვალისწინების საფუძველეზე ფურტიოს ეკლესია-საყდარი
მე-11-13 საუკუნეებით უნდა დათარიღდეს.
11. წაბლანის ნაეკლესიარი
ეკლესია მდებარეობს უჩამფის ხეობის სოფელ წაბლანაში, შუახევის რაიონული
ცენტრიდან 14 კმ-ის მოშორებით, ზღვის დონიდან 1220 მეტრის სიმაღლეზე, სოფლის
ცენტრიდან 300 მ. სიმაღლის გორაზე, რომელსაც ადგილობრივი მოსახლეობა ,,
ნათლისცემის გორას” ეძახიან. გორაკის ფართობი 200 კვ-მეტრია. ადგილობრივი
მოსახლეობის გადმოვემით ამ გორაკზე უძველესი დროიდან ეკლესია ყოფილა. ამ გორიდან
ნათლად მოჩანს ქედის, შუახევის და ხულოს მუნიციპალიტეტებში არსებული
საფორთიფიკაციო შენობა-ნაგებობები. ასევე, სოფლის გავლით გადიოდა უმოკლესი
საქარავნე გზა აჭარიდან შავეთისკენ. სწორედ სოფლის მოსახლეობის მოთხოვნის
საფუძველზე შესაზლებელი გახდა შექმნილიყო საინიციატივო ჯგუფი 2008 წელს ტ.
ებრალიძის, გ. დუმბაძის და შ. ელიაძის შემადგენლობით , შესაძლებელი გახდა ,
ნათლისცემის გორაზე ,, ჯპს” კორდინატების დაფიქსირება 2009 წელს ბათუმის
არქეოლოგიური მუზეუმისა და სამხრეთ- დასავლეთ საქართველოს არქეოლოგიური
ცენტრის ერთობლივმა ექსპედიციამ განახორციელა საკვლევი-საველე სამუშაოები .
საკვლევი არქეოლოგიური სამუშაოები დაიწყო 2009 წლის 1 ივნისს და გაგრძელდა 12
ივნისამდე, მასში მონაწილეობდნენ არქეოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორები: ა. კახიძე,
შ. მამულაძე, ტ. ებრალიძე, და ინიციატორი სოფლის მკვიდრი შ. ველიაძე. გათხრების
პირველი ეტაპის დასრულებისთანავე აღმოჩნდა, რომ აღნიშნული ეკლესია დარბაზული
ტიპის საყრდენი იყო, ორფერდა გადახურვით, შესასვლელი დასავლეთიდან. ეკლესიის
სიგრძე 7 მ-ია, ხოლო სიგანე 6 მეტრი. შიდა სივრცის ზომებია 5,8 მ X 4,2 მ აქედან აბსიდის
სიგანე 1,5 მ, ხოლო თვით დარბაზის სიგრძე 4,3 მ. აფსიდი გამოყოფილია დარბაზისაგან .
დასავლეთი კედლიდან 1,6 მ. სიგრძეზე შემორჩენილია ზღრუბლი . აფსიდა
დარბაზასთან შედარებით 17 სანტიმეტრით მაღლა მდებარეობს. დარბაზი მთლიანად
დაგებული ყოფილა ქვის ფილებით. შემორჩენილია ეკლესიის ოტხივე კედლის
საძირკველი მთლიანად, ამ საძირკველძე ხის ეკლესია ყოფილა დაშენებული , რაც უდაოდ
საინტერესოა და პირველი შემთხვევაა აჭარისწყლის ხეობის საკულტო ძეგლებისათვის .
გათხრების დროს აღმოჩენილი იქნა მცირერიცხოვანი , მაგრამ საკმაოდ საინტერესო
არქეოლოგიური მასალა, როგორც წესი, სჭარბობს კერამიკული ნაკეთობანი, გვხვდება
ქვევრების, დერგების, ქოთნების, ჯამების და კეცების ნატეხები, ასევე ნაპოვნია საოჯახო
ჭურჭლის ნატეხები. ზოგიერთი მათგანი ხელითაა ნაძერწი , ზოგიც მორგვზეა
დამზადებული. აღმოჩენილ ნივთებს შორის საინტერესოა ერთადერთი მოჭიქული ჯამის
პირ-გვერდის ნატეხი . აგრეთვე ნაპოვნია ხარის რკინის ნალის ნატეხი. აღმოჩენილი
არქეოლოგიური მასალების მიხედვით შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ეკლესია X-XI
საუკუნეებშია აგებული.
13. ვარჯანაულის თაღოვანი ხიდი
ხიდი მდებარეობს სოფელ ჭალაში agebulia XII
საუკუნეში . baraTaulis wyalze (erTvis Wvanis wyals marcxnidan
sofel WvanaSi.) xidi agebulia me-18 saukunis bolos. xidis sigrZea
17,20 m, sigane – 2,35 m. misasvlelebi sxvadasxva zomisaa.
marjvena misasvlelis sigrZea 7,2 m, sigane -5,3 m, marcxenasi –
3, 4 m. xidis marjvena burjis simaRlea 1,58 m; sigane – 2,65 m,
xolo marcxenasi – 1,38 m, darCenili 20 sm-i Seadgens kldes,
romelzedac daSenebulia burji. yuradRebas iqcevs naxevarwriuli
lamazi proporciuli TaRebis wyoba, romelic aWaraSi sxvagan ar
SeiniSneba.xidi agebulia seliმ-ფაშა ximSiaSvilis მეუღლის
elmas surmaniZis mziTevis xarjiT. აღადგინეს 1968 წ.
დურსუნ სურმანიძემ. 1995 წ. რეvaz, როსტომ da
nugzar surmaniZeebis iniciativiT Cautarda restarvaci. იმავე
welsSetaniliiqna kulturisZeglTasiaSi.
14. ხიდი
ხაბელაშვილების (მერიის) ხიდი მდებარეობს სოფელ
ხაბელაშვილებში. რომელიც დაახლოებით
განეკუთვნება XVII საუკუნეს. იგი ყავრით არის
გადახურული და ჩვენამდე თითქმის პირვანდელი
სახით არის მოღწეული . ხიდს 2014 wels უZრავი
Zეგლისსტატუსიმიენჭა.
15. კილდიჯვრის გამოქვაბული
კლდისძირის გამოქვაბული მარეთის ხეობის სოფელ მახალაკიძიებში
სანალიას მთაზე ზღვის დონიდან 1400 მეტრ სიმაღლეზეა.
მეოთხედ საუკუნეზე მეტია შუახევის რაიონის სოფელ ოლადაურის
საჯარო სკოლის ისტორიის მასწავლებელი არჩილ მაკარაძე მთა სანალიაზე
არსებულ გამოქვაბულს ირკვევს . 2010 წლის ივლისში ტელეარხმა
,,იმედმა” სანალიას გამოქვაბულს სამეცნიერო გადაცემა მიუძღვნა .
გამოქვაბულის ისტორიით მაშინ ჟურნალისტი გოდერძი შარაშია, ბათუმის
ნ. ბერძენიშვილის სახელობის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის
დირექტორი როინ მალაყმაძე დაინტერესდნენ .
არჩილ მაკარაძემ სახელდახელო გათხრები ჩაატარა და 60-70
სანტიმეტრის სიღრმეში ქალის მოოქროვილი ყელსაბამი იპოვა.
ბათუმის არქეოლოგიის მუზეუმის დირექტორმა, ისტორიის
მეცნიერებათა დოქტორმა, პროფესორმა ამირან კახიძემ მუზეუმის
მეცნიერ-მუშაკი გურამ ჩხარტიშვილი მიავლინა მთა სანალიაზე.
სამუშაოები ერთობ რთული გამოდგა-მთა სანალიიდან გამოქვაბულები 6
კილომეტრითაა მოშორებული. ნახევარი მეტრის სიღრმეზე აღმოჩნდსა
კერამიკისგან დამზადებული ჭურჭლის ნამტრევები და სხვა
საყოფაცხოვრებო ნივთები. მოპოვებული ნივთების ექსპერტიზამ ცხადყო,
რომ ისინი ნეოლითის ხანის,ბოლო პერიოდს და ენეოლითის ხანის
დასაწყისს ეკუთვნის. მეცნიერები არც იმას გამორიცხავენ , რომ სანალიას
მთაზე არსებულ გამოქვაბულში, რომელთაგან ყველაზე გრძელი 33
მეტრია, ადამიანების თავშესაფარი უნდა ყოფილიყო .