บทที่ ๕ ภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ ภาพสะท้อนลักษณะของภาษาไทย
- 2. สมาชิกในกลุ่ม นางสาวฐานียา ศรีคราม รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๐๒๕ นางสาวจิตรกัญญา โนนเฮ้า รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๐๗๑ นางสาววรัญญา ภักดี รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๐๗๒ นางสาวปวีณา จินดาทิพย์ รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๐๗๔ นางสาวนฤมล นาคภูมิ รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๐๘๒ นางสาวจิราวรรณ ตองอบ รหัสนิสิต ๕๕๘๑๑๒๔๑๐๗
- 3. ตัวอย่างการพูด การเขียน ภาษาไทยของนักศึกษาชาวต่างประเทศ - “ดุร้ายสัตว์” (สัตว์ดุร้าย) - “ไปไม่ยาวรถเสีย” (แต่ไปได้ไม่ไกลรถก็เสีย) - “ผมเห็นช้างเคยแล้ว” (ผมเคยเห็นช้างแล้ว) - “เขาหาแว่นตาทุกที่ ในที่สุดก็พบที่หัวข้างบน” (ในที่สุดก็พบว่าอยู่บนหัว) - คุณครั้งแรกเคยมาหรือไหม (คุณเคยมาครั้งแรกหรือ) บทที่ ๕ ภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ; (ภาพสะท้อนลักษณะของภาษาไทย)
- 4. เป็นการสะท้อนให้เห็นปรากฏการณ์อย่างน้อย ๓ เรื่อง คือ ๑. อิทธิพลการแทรกแซงของภาษาแม่ ซึ่งผู้เรียนเป็นคนพูด ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ จึงมีการวางคาขยายไว้หน้าคาขยาย เช่น ร้อน อากาศ (อากาศร้อน), มากกว่าสนุก (สนุกมากกว่า) ๒. ความยากของภาษาไทย เพราะ ภาษาไทยเป็นคาโดด การเรียน ไวยากรณ์เบื้องต้นที่ดูเหมือนว่าง่าย แต่บางครั้งก็ใช้ไม่ได้ มีการใช้ ลักษณะนาม ตามหลังจานวนนับ เป็นต้น
- 5. ๓. ความไม่เข้าใจในการใช้คา ใช้ภาษาของเจ้าของภาษา ซึ่งไม่ สามารถเปิดพจนานุกรมหาความหมายแล้วใช้แทนได้ แต่ถ้าแปลและวิธีใช้ ศัพท์ ตามภาษาของผู้เรียนมาใช้ในภาษาไทย เช่นคาว่า ล้าง อาบน้า สระผม ภาษาอังกฤษใช้ wash แทนได้แต่ในภาษาไทยไม่สามารถใช้แทนกันได้ เช่น ล้างผม อาบน้าจาน อีกประการที่สอนยาก คือ การใช้น้าเสียงของถ้อยคาที่มีอยู่ใน ประโยค ซึ่งผู้ที่จะสอนต้องยกตัวอย่างในสถานการณ์ต่างๆให้มาก
- 6. CA. หรือ Contrastive Analysis เป็นการวิเคราะห์ความแตกต่าง ของภาษาแม่กับภาษาเป้าหมาย ถ้าหากผู้สอน ทราบว่านักเรียนเป็นผู้พูด ภาษาใดก็ควรที่จะมีการศึกษา วิจัยของผู้ที่เคยทาไว้ หรือไม่ก็ควรทาวิจัยด้วย ตัวเอง แต่ถ้าไม่ทราบล่วงหน้า หรือมีผู้เรียนคละกันหลายภาษาในชั้น ต้อง ระวังข้อได้เปรียบเสียเปรียบที่จะเกิดขึ้นด้วย ผู้สอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ ต้องมีการเตือนเพื่อให้ ผู้เรียนระมัดระวังว่าภาษาไทยมีระเบียบภาษาที่แตกต่างจากภาษาของผู้เรียน อย่างไร CA.ในทางปฏิบัติ
- 7. ๑. ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีน้าเสียงขึ้นลง หรือมีเสียงวรรณยุกต์ ซึ่งถือว่า เป็นจุดยากที่สุดของภาษาไทย โดยได้มีผู้เขียน ตาราเพื่อจะอธิบายลักษณะ เสียง ในรูปแบบของเส้นกราฟ ซึ่งผู้เรียนประสบปัญหาด้านการออกเสียง วรรณยุกต์มากแม้จะอยู่ในเมืองไทยมานาน ลักษณะภาษาไทย
- 8. ๒. ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีเสียงสั้น-ยาว และมีเสียงท้ายที่สาคัญต่อ ความหมาย ภาษาจีนเป็นภาษาที่มีเสียงขึ้นลง เหมือนภาษาไทย แต่ความ ยากของภาษาไทยที่คนจีนออกเสียงไม่เป็นก็คือ เสียงสั้น-ยาว เช่น สถาบัน-สถาบาน จบจักจุฬา-จบจากจุฬา เป็นต้น หรือเสียงพยัญชนะท้าย มาตราตัวสะกด ๘ มาตราของไทย ซึ่ง เป็นปัญหาสาหรับผู้เรียนที่ภาษาแม่ไม่มี หรือมีแต่ไม่สาคัญ เช่น ภาษาญี่ปุ่น มีเสียง กง กม กน ซึ่งสามารถใช้แทนกันได้
- 9. ๓. ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีการลงและไม่ลงน้าหนักเสียง แบ่งเป็น ๔ ระดับคือ ๓.๑ ไม่ลงน้าหนัก พยางค์เปิดมักจะเป็นพยางค์ที่ไม่ลงน้าหนัก เมื่อ มีพยางค์ที่ลงน้าหนักมารับข้างท้าย เช่นคาว่า และ จะ กับ ที่ เช่น พ่อและ แม่จะไปไหน ข้าวกับไข่ อยู่ที่บ้าน เป็นต้น ๓.๒ การลงน้าหนัก คาที่ทาหน้าที่เป็นองค์ประกอบ สาคัญของ ประโยค เช่น เป็นประธานหรือกรรม เช่น ความกตัญญูกตเวทีเป็น เครื่องหมายของคน ดี เป็นต้น
- 10. ๓.๓ การลงเสียงเน้นหนัก คือ จงใจออกเสียงเน้นพยางค์ เช่น เมื่อ ต้องการโต้แย้ง แสดงข้อเปรียบเทียบหรือเน้นความสนใจ เช่น ขอดินสอแดง ไม่ใช่ดินสอดา ๓.๔ การลงเสียงเน้นหนักพิเศษ เป็นการทาให้เสียงวรรณยุกต์ต่าง ไปจากปกติ เพื่อเป็นความหมายพิเศษหรือแสดงอารมณ์ เช่น ดีใจ...ดีใจ เป็นต้น
- 11. ๔. ภาษาไทยมีช่วงต่อของเสียงชิดและห่าง ช่วงต่อชิด เช่น น้าเดือด สิบสอง แนะนา ช่วงต่อห่าง ช่วงต่อห่างต่างกันทาให้ความหมายเปลี่ยน เช่น รถบรรทุกของ + ไปตลาด รถ + บรรทุกของไปตลาด
- 12. ๕. ภาษาไทยมีทานองเสียงขึ้นหรือเสียงตก ซึ่งไม่ใช่ลักษณะของภาษาไทย แต่ใช้เพื่อช่วยแสดงความหมายของประโยคต่างๆ ในภาษาไทย ทานองเสียงขึ้น เช่น ทาอะไรอยู่จ๊ะ (คาถาม) ทานองเสียงตก เช่น ไปด้วยกันหน่อยน่ะ (อ้อนวอน)
- 13. ๖. ภาษาไทยใช้ลักษณนาม ซึ่งเป็นเรื่องที่จาได้ยาก สาหรับชาวต่างชาติ เช่น ลักษณนาม อัน สาหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องใช้ลักษณนาม เพราะเขาจาไม่ไหว ดังนั้น เรื่องการใช้ลักษณนามเป็นเรื่องที่ต้องสอนแบบค่อยเป็นค่อยไป ๗. ภาษาไทยมีบุรุษสรรพนาม เนื่องจากบุรุษสรรพนามนั้นสาคัญต่อคาสุภาพ เพราะเป็นการยกย่องให้เกียรติบุคคล จึงเป็นสิ่งที่ต้องสอนและฝึกใช้ให้ถูกต้อง
- 14. ๘. ภาษาไทยมีคาราชาศัพท์หรือคาสุภาพ เนื่องมาจากภาษาไทยมีคาพื้นฐาน ที่เป็นภาษาต่างประเทศ เช่น ภาษาบาลี สันสกฤต และเขมร ซึ่งนักศึกษา อาจจะประสบกับความยากเหล่านี้ของคาราชาศัพท์ คาสุภาพและคาศัพท์ ต่างๆ ทั้งนี้ก็ขึ้นกับเป้าหมายและเวลาในการเรียนของผู้เรียนว่าต้องการ ระดับความลึกซึ้งในการเรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมไทยเพียงไร
- 15. ๙. ภาษาไทยก็มีภาษาพูดและภาษาเขียน ในบทสนทนามีการใช้ภาษาพูด เป็นจานวนมาก แต่ในบทอ่านและบทฟังได้ปรับเป็นภาษาเขียนมากขึ้น ตัวอย่างเช่น นิดหน่อย ในบทสนทนา ก็จะใช้ว่า เล็กน้อย และเมื่อผู้เรียน เข้ามาเรียนในประเทศไทยสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยคือ คาลงท้าย เพราะจะ เกี่ยวพันกับการลงน้าหนักเสียงและทานองเสียงขึ้นหรือตกด้วย
- 16. ๑๐. ภาษาไทยใช้การเรียงคาเพื่อเข้าประโยค ในภาษาไทยจะมีหลัก ไวยกรณ์ ซึ่งจะเรียงประโยคแบบ ประธาน กริยา กรรม ลักษณะภาษาไทย เหล่านี้จึงเป็นเรื่องที่สาคัญที่ต้องเรียนรู้ และการเรียนแบบไวยากรณ์ยังเป็น การชี้ให้เห็นลักษณะแตกต่างออกไปของภาษาไทยอีกด้วย
- 17. สิ้นสุึϸารȨสนอ