2. Ελάττωση της μάζας των κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων και
κατά συνέπεια της ικανότητας μεταφοράς οξυγόνου στους ιστούς
Αναιμία χαρακτηρίζεται η ελάττωση της αιμοσφαιρίνης, του αιματοκρίτη ή
και του αριθμού των ερυθρών, κάτω από τα φυσιολογικά όρια, για το φύλο
και την ηλικία του ατόμου
Είναι το πιο συχνό αιματολογικό εύρημα !
12. MCH (μέση περιεκτικότητα αιμοσφαιρίνης ανά ερυθρό - pg)
υπολογίζεται από τον τύπο:
MCH = (HB/RBC) x 10
Εκφράζει το βάρος της HB κατά ερυθροκύτταρο
ΦΤ = 27 – 34 pg
13. • MCHC (μέση πυκνότητα αιμοσφαιρίνης - g/dL)
υπολογίζεται από τον τύπο:
MCHC = (HB/HT) x 100
Εκφράζει τον κορεσμό του ερυθροκυττάρου σε HB
ΦΤ = 31 – 36 g/dl
14. Δύο όροι αναφέρονται στα φυσιολογικά ερυθρά:
1) Ορθοκυτταρικό, που σημαίνει ότι το ερυθρό έχει
φυσιολογικό μέγεθος
2) Ορθόχρωμο, που σημαίνει ότι το ερυθρό περιέχει την
φυσιολογική ποσότητα αιμοσφαιρίνης
27. Το μόριο της αιμοσφαιρίνης έχει σφαιρικό σχήμα και αποτελείται από 4
πολυπεπτιδικές αλυσίδες, ανά δύο όμοιες, κάθε μία εκ των οποίων συνδέεται με
μία ομάδα αίμης. Η αίμη αποτελεί μη πρωτεϊνικό μόριο, το οποίο συνδέεται με τον
σίδηρο. Οι αιμοσφαιρίνες HbA, HbA2 και HbF ανιχνεύονται στο αίμα των
φυσιολογικών ατόμων, και η σύνθεσή τους είναι:
28. HbF (εμβρυϊκή αιμοσφαιρίνη): Αποτελείται από δύο αλυσίδες α και δύο γ (α2γ2).
Στο αίμα των φυσιολογικών ατόμων ανιχνεύεται σε ελάχιστα ποσά (< 1%)
ΗbA: Αποτελεί την κύρια αιμοσφαιρίνη του ενήλικα και η σύστασή της είναι α2β2
ΗbA2: Υπάρχει σε μικρές ποσότητες στο αίμα των ενηλίκων κι έχει σύσταση α2δ2
ΗbA ΗbA2 HbF HbS
Φυσιολογικό άτομο 97% 2% 1% -
Φορέας μεσογειακής 95,5% 3,5% 1% -
38. - Αρχικά ορθόχρωμη στην συνέχεια υπόχρωμη
συνήθως ήπια αναιμία
- Χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον ορό
- Φυσιολογική ή αυξημένη φερριτίνη
- Χαμηλή ή φυσιολογική TIBC
- Χαμηλός αριθμός ΔΕΚ
- Αυξημένη CRP ή ΤΚΕ
39. - Αρχικά ορθόχρωμη στην συνέχεια υπόχρωμη
συνήθως ήπια αναιμία
- Χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον ορό
- Φυσιολογική ή αυξημένη φερριτίνη
- Χαμηλή ή φυσιολογική TIBC
- Χαμηλός αριθμός ΔΕΚ
- Αυξημένη CRP ή ΤΚΕ
40. Σε περίπτωση υπόχρωμης μικροκυτταρικής αναιμία
η οποία δεν είναι σιδηροπενική,
στίγμα ή αναιμία χρονίας νόσου, τότε …
… στον ειδικό
46. Μεγαλοβλαστική αναιμία
Αυστηρά χορτοφάγοι
Κακοήθης αναιμία (Biermer- Ατροφική γαστρίτιδα)
Ολική ή μερική γαστρεκτομή
Εκτομή ειλεού
Σύνδρομο δυσαπορρόφησης (ν. Crohn)
Τα αποθέματα της βιταμίνης Β12 στον οργανισμός επαρκούν για 3 -4 χρόνια
47. Μεγαλοβλαστική αναιμία
Τα αποθέματα του φυλλικού στον οργανισμός επαρκούν για 4 - 5 μήνες
Διαιτητική έλλειψη (ηλικιωμένοι, αλκοολικοί, κλπ)
Εγκυμοσύνη
Χρόνια αιμόλυση
Φάρμακα (μεθοτρεξάτη, αντιεπηλιπτικά, αντιφυματικά)
48. Μεγαλοβλαστική αναιμία
Η αντιμετώπιση της μεγαλοβλαστικής
αναιμίας από έλλειψη Β12 απαιτεί τις
περισσότερες φορές εφ όρου ζωής ενδομυική
χορήγηση βιταμίνης Β12
Αντίθετα η δυσαπορρόφηση του φυλλικού
οξέος είναι εξαιρετικά σπάνια, έτσι η per os
χορήγηση είναι αρκετή
49. Μεγαλοβλαστική αναιμία
Σε έλλειψη Β12 εάν λανθασμένα χορηγηθεί μόνο φυλλικό μπορεί να
επιδεινώσει την νευρολογική βλάβη που οφείλεται σε έλλειψη Β12
57. - Αναιμία χρόνιας νόσου
- Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
- Απλαστική αναιμία
- Διήθηση του μυελού
- ΜΔΣ
- Συνδυασμός σιδηροπενικής & μεγαλοβλαστικής αναιμίας
Απαραίτητη η συνεκτίμηση και των άλλων κυτταρικών σειρών
60. 1. Η διάγνωση της αναιμίας είναι εξαιρετικά απλή
2. Εκτίμηση MCV
3. Διάκριση σε μικροκυτταρική, ορθοκυτταρική ή μακροκυτταρική
4. Θυμόμαστε τα σημαντικότερα αίτια κάθε κατηγορίας
5. Δεν ξεχνάμε να συνεκτιμήσουμε το ιστορικό, την κλινική εικόνα,
τις υπόλοιπες σειρές, τα ΔΕΚ, το περιφερικό πλακάκι
6. Και το σημαντικότερο, αφού καταλήξουμε στο είδος της αναιμίας
πρώτο μας μέλημα δεν είναι η αντιμετώπισή της αλλά η ανεύρεση
του αιτίου της αναιμίας