คลาสและการขียนโปรแกรมเชิงวัตถุบื้องต้น
•Download as PPTX, PDF•
0 likes•527 views
คลาสและการขียนโปรแกรมเชิงวัตถุบื้องต้น
![การนิยามคลาส
ในภาษาจาวาสามารถนิยามคลาสหรือประกาศคลาสขึ้นมาโดยมีรูปแบบดังนี้
[AccessSpecifier] Class Name
{
Members
}
AccessSpecifier… เป็นความสามารถในการเข้าถึงคลาสนั้นๆ
class …เป็นคีย์เวิร์ดในภาษาจาวาที่ใช้ในการประกาศคลาส
Name… เป็นชื่อคลาสมี่ประกาศขึ้น
Members…เป็นคุณลักษณะหรือเมธอดต่างๆ ของคลาสที่นิยามขึ้น](https://image.slidesharecdn.com/1-161208040429/85/-10-320.jpg)
![การนิยามคลาส
การสร้างออบเจ็กต์ หลังจากนิยามคลาสขึ้นมาแล้ว ถ้าหากโปรแกรมต้องการใช้
งานจะต้องสร้างออบเจ็กต์ขึ้นมา เพื่อบอกว่าออบเจ็กต์เป็นของคลาสใด โดย
จะต้องประกาศออบเจ็กต์ขึ้นมาก่อนซึ่งมีรูปแบบดังนี้
ClassName ObjectName;
การประกาศออบเจ็กต์นี้จะทําให้คอมไพเลอร์รับทราบว่ามีตัวแปร
ObjectName แต่จะยังไม่มีหน่วยความจําสําหรับข้อมูลของออบเจ็กต์ที่
ประกาศขึ้น ซึ่งจะต้องสร้าง
ออบเจ็กต์ขึ้นมาก่อนโดยใช้คําว่า new ซึ่งมีรูปแบบดังนี้
objecyName = new ClassName([arguments])](https://image.slidesharecdn.com/1-161208040429/85/-11-320.jpg)
คลาสและการขียนโปรแกรมเชิงวัตถุบื้องต้น
- 3. ความหมายของโอโอพี OOP เป็นคําย่อของ Object-Oriented Programming หมายถึงการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ หรือเขียนโปรแกรมแบบออบเจ็กต์ การเขียนโปแกรมในลักษณะนี้จะแตกต่างจากการ เขียนโปรแกรมที่ ประมวลผลเชิงคําสั่งที่มีการทํางานทีละคําสั่งดังที่เคยศึกษามา แต่จะเป็นการ สร้างข้อมูลเป็นวัตถุหรือออบเจ็กต์ แล้วเขียนโปแกรมประมวลกับออบเจ็กต์ นั้นๆ ให้ทํางานตามต้องการ นอกจากนั้นยังเขียนโปรแกรมประมวลผลกับ ออบเจ็กต์ได้
- 4. ความหมายของโอโอพี ซึ่งออบเจ็กต์จะมีลักษณะ 3 ประการดังต่อไปนี้ -state เป็นคุณลักษณะของออบเจ็กต์นั้นๆ ที่บอกว่าออบเจ็กต์นั้น เป็นอะไรบ้าง หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าเป็นคุณลักษณะประจํา โดย คุณสมบัติขึ้นกับมุมมองของแต่ละคน ในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ คุณลักษณะประจํานี้มักจะเป็นข้อมูล หรือตัวแปรต่างๆ ของออบเจ็กต์นั้น -Behavior หมายถึง พฤติกรรมของออบเจ็กต์ -Identity เป็นคุณลักษณะที่ทําให้ออบเจ็กต์แต่ละออบเจ็กต์ต่างกัน
- 7. คลาสและออบจ็กต์ การมองทุกอย่างของปัญหาเป็นวัตถุหรือออบเจ็กต์นั้น ถ้าหากวัตถุใดมีลักษณะ คล้ายกันก็จะรวมทั้งหมดให้เป็นคลาส ถ้าหากมีตัวแปรหรือสร้างข้อมูลขึ้นมา ข้อมูลนั้นก็จะถูกใช้ในออบเจ็กต์นั้นๆ การกระทํากับออบเจ็กต์จะกระทําผ่าน เมธอดของคลาสนั้นๆ ส่วนสําคัญสองส่วนของออบเจ็กต์คือ คุณลักษณะซึ่งเป็นข้อมูลประจําตัวของ ออบเจ็กต์และพฤติกรรมหรือเมธอด ซึ่งบอกว่าออบเจ็กต์กําลังทําสิ่งใดอยู่ถ้าหาก มีการสร้างออบเจ็กต์ขึ้นมาและโปรแกรมต้องการจัดการกับข้อมูลที่เป็น คุณลักษณะของออบเจ็กต์ก็จะกระทําผ่านเมธอด
- 8. คลาสและออบจ็กต์ สําหรับคลาสจะเป็นที่รวบรวมของออบเจ็กต์หลายๆ ออบเจ็กต์ที่มี ลักษณะเดียวกันแต่อาจมีข้อมูลประจําตัวหรือคุณลักษณะต่างๆ ดังนั้นในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุนั้นจะต้องรู้จักการนิยาม คลาส จากทีกล่าวมาแล้วจะพบว่าคลาสเป็นการจัดกลุ่มของ ออบเจ็กต์ที่มี คุณลักษณะและพฤติกรรมอย่างเหมือนกัน เปรียบเสมือนเป็นพิมพ์เขียว ของออบเจ็กต์หรือเป็นแม่แบบสําหรับออบเจ็กต์
- 9. คลาสและออบจ็กต์ ในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุนั้นจะไม่มีการใช้งานคลาสตรงๆ แต่จะใช้คลาส เป็นพิมพ์เขียวเพื่อสร้างออบเจ็กต์ต่างๆขึ้นมาออบเจ็กต์ทถูกสร้างจากคลาสจะ เรียกว่า อินสแตนซ์ ของคลาสนั้นโดยที่คลาสใดคลาสหนึ่งสามารถสร้าง ออบเจ็กต์ออกมาได้หลายตัวแต่ละตัวจะมีชื่อแตกต่างกันไป สําหรับการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุด้วยภาษต่างๆนั้น จะมีคลาสมาตรฐานให้ ผู้เขียนโปรแกรมใช้งาน และผู้เขียนโปรแกรมก็ต้องเข้าใจวิธีการสร้างคลาสขึ้นมา เองด้วย ดังนั้นในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุจะต้องพยายามจําแนกว่าวัตถุที่เรา สนใจนั้นต้องมีตัวแปรใดทีสามารถแยกแยะวัตถุแต่ละตัวได้และวัตถุดังกล่าวมี พฤติกรรมอย่างไร จากนั้นนํามารวมเป็นคลาส และสร้างคลาสนั้นขึ้นมา
- 10. การนิยามคลาส ในภาษาจาวาสามารถนิยามคลาสหรือประกาศคลาสขึ้นมาโดยมีรูปแบบดังนี้ [AccessSpecifier] Class Name { Members } AccessSpecifier… เป็นความสามารถในการเข้าถึงคลาสนั้นๆ class …เป็นคีย์เวิร์ดในภาษาจาวาที่ใช้ในการประกาศคลาส Name… เป็นชื่อคลาสมี่ประกาศขึ้น Members…เป็นคุณลักษณะหรือเมธอดต่างๆ ของคลาสที่นิยามขึ้น
- 11. การนิยามคลาส การสร้างออบเจ็กต์ หลังจากนิยามคลาสขึ้นมาแล้ว ถ้าหากโปรแกรมต้องการใช้ งานจะต้องสร้างออบเจ็กต์ขึ้นมา เพื่อบอกว่าออบเจ็กต์เป็นของคลาสใด โดย จะต้องประกาศออบเจ็กต์ขึ้นมาก่อนซึ่งมีรูปแบบดังนี้ ClassName ObjectName; การประกาศออบเจ็กต์นี้จะทําให้คอมไพเลอร์รับทราบว่ามีตัวแปร ObjectName แต่จะยังไม่มีหน่วยความจําสําหรับข้อมูลของออบเจ็กต์ที่ ประกาศขึ้น ซึ่งจะต้องสร้าง ออบเจ็กต์ขึ้นมาก่อนโดยใช้คําว่า new ซึ่งมีรูปแบบดังนี้ objecyName = new ClassName([arguments])
- 12. การนิยามคลาส เมื่อมีการสร้างออบเจ็กต์ขึ้นมาแล้ว สมาชิกของออบเจ็กต์คือสมาชิกของ คลาสนั้น ซึ่งได้แก่คุณลักษณะหรือตัวแปรและเมธอดต่างๆ ออบเจ็กต์จะสามารถเข้าถึงข้อมูลที่เป็นคุณลักษณะหรือเรียกใช้เมธอดได้ ไม่ขึ้นกับaccessSpecifier ที่ถูกประกาศไว้ตอนนิยามคลาส โดยการเรียกใช้สมาชิกจะทําโดยใช้เครื่องหมายจุด แล้วตามด้วยสมาชิก ที่ต้องการเรียกใช้
- 13. Static
- 15. Static จากโปรแกรมนี้จะเป็นว่าเมธอดในคลาส Scanner ที่ใช้รับข้อมูล จะไม่เป็นแบบสแตติก ซึ่งจะต้องสร้างออบเจ็กต์ขึ้นมา แต่เมธอดชื่อ max ในคลาส TestMax ที่สร้างขึ้นเป็นแบบสแตติก จึงเรียกชื่อ คลาสและตามด้วยเมธอดมาใช้งานได้ทันทีโดยไม่ต้องสร้างออบเจ็กต์
- 16. Constructors
- 17. Constructors เป็นฟังก์ชันในคลาสที่จะถูกเรียกอัตโนมัติเมื่อเราสร้างออบเจ็คให้กับ คลาสนั้น ๆ ด้วยคําสั่ง newซึ่งมันจะเป็นฟังก์ชัน Constructors ได้ก็ต่อเมื่อชื่อของมันเหมือนชื่อคลาส ถ้าภายในคลาสไม่มี constructor ดังนั้นมันจะทําการเรียก constructure ของ base class (ถ้ามันมี) เช่น
- 18. Constructors / ในกรณีที่ไม่ส่งค่าพารามิเตอร์ให้กับ Constructor function $default_cart = new Constructor_Cart; // ในกรณีนี้ฟังก์ชัน Constructor ของ Constructor_Cart นั้นได้กําหนดค่า default ให้กับ พารามิเตอร์อยู่แล้ว // ดังนั้นเราก็ไม่จําเป็น ต้องส่งค่าพารามิเตอร์ก็ได้ไม่เกิด error // กรณีที่ส่งค่า parameter ไปด้วย $different_cart = new Constructor_Cart(“20”, 17); ?>
- 22. ตัวอย่างการประยุกต์การขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ จะเป็นแบบการออกแบบคลาสแล้วนํามาเขียนโปรแกรมประยุกต์ สําหรับใช้งานจริง โดยอธิบายขั้นตอนสําคัญในการทํางานแต่ละขั้นตอน โดยมีโปรแกรมตัวอย่างการเขียนโปรแกรมสําหรับเข้ารหัสข้อมูลโดย ส่งข้อมูลผ่านเข้าไปในเครือข่ายคอมพิวเตอร์เพื่อความปลอดภัยได้นํา เทคโนโลยีการเข้ารหัสมาใช้ ทําโดยการเลื่อนข้อมูล แต่ถ้าเป็นตัวอักขระ ตัวสุดท้ายของภาษาอังกฤษการเลื่อนข้อมูลจะกลับมาเริ่มต้นที่ตัวแรก ใหม่
- 23. ตัวอย่างการประยุกต์การขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ – ถ้าหากเป็น 2-shift ข้อมูลจะแทนได้ดังนี้ A แทนด้วย C B แทนด้วย D ……………….. Y แทนด้วย A Z แทนด้วย B ถ้าข้อมูลต้นฉบับเป็น “DIZZY” แล้วเข้ารหัสแบบ 2- shift ข้อมูล ที่ เข้ารหัสแล้วจะเป็น “FKBBA”
- 24. ตัวอย่างการประยุกต์การขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ อธิบายการทํางานของโปรแกรม -ถ้าหากพิมพ์คําว่า Teerawut ลงไป จะทําให้ตัวแปร message ชี้ไปยัง ออบเจ็กต์สตริง “Teerawut” -ต่อมาถ้าหากกดคีย์ตัวเลข 5 ลงไป จะทําให้ตัวแปร shift มีค่าเป็น 5 -เมื่อโปรแกรมเรียกใช้เมธอด encrypt จะทําให้ msg ซึ่งเป็นพารามิเตอร์ ของ เมธอดชี้ไปยังออบเจ็กต์เดียวกับ message และพารามิเตอร์ shift มีค่าเป็น 5 เช่นกัน -เมื่อเมธอด encrypt ทํางาน ทําให้ตัวแปร encryptedMessage ชี้ ไปยังหน่วยความจําออบเจ็กต์สตริงที่สร้างขึ้นมาใหม่ -จากนั้นะทําให้ตัวแปร msg ชี้ไปยังสตริงชุดใหม่ที่ผ่านการเข้ารหัสแล้ว -หลังจากนันจะให้ encryptedMessage มีค่าสตริงที่เข้ารหัสแล้ว
- 25. ผู้จัดทํา นางสาวณัฐวดี ทวีสุข ชั้นม.6/1 เลขที่19 นางสาวกิตติธรา หล่อศิลาทอง ชั้นม.6/1 เลขที่22 นางสาวศศิวิมล แตงโต ชั้นม.6/1 เลขที่23 นางสาวสุทธิพร ปั้นหลวง ชั้นม.6/1 เลขที่24 นางสาวอังคณา หนูวัฒนา ชั้นม.6/1 เลขที่26 นางสาวศิริณัฐ สรรสม ชั้นม.6/1 เลขที่36 นางสาวอาชานีย์ วิเศษสิงห์ ชั้นม.6/1 เลขที่38