More Related Content
What's hot (20)
Similar to Γιώργος Μαυροίδης (20)
More from mariastamou2013 (20)
Γιώργος Μαυροίδης
- 1. Ο Γιώργος Μαυροΐδης (1912-2003) «Κύπριος Ελληνας» ζωγράφο, εκπρόσωπος της γενιάς του ΄30
- 3. • Στη δεκαετία 1954 - 1964, κατακτώντας το προσωπικό του ύφος - δισδιάστατος χώρος, επίπεδα, λαμπρά χρώματα, δυναμική και εκφραστική πινελιά - επιβλήθηκε στους πρωτοποριακούς κύκλους της Αθήνας και του εξωτερικού, και έγινε κατά κάποιον τρόπο ο σύνδεσμος ανάμεσα στον «ελληνοκεντρισμό» της γενιάς του '30 και στη διεθνική ιδεολογία των νεοτέρων. • Στη συνέχεια, οι βασικοί χαρακτήρες της δουλειάς του θ' αποκρυσταλλωθούν σ' ένα ευανάγνωστο ύφος και σε μια κλασικά οργανωμένη εξπρεσιονίζουσα εικονογραφία. Κατ' εξοχήν κολορίστας, σχεδίαζε με το χρώμα, χτίζοντας τη σύνθεσή του με βάση τους χρωματικούς συσχετισμούς.
- 4. «Στο έργο του Γιώργου Μαυροΐδη απουσιάζει κάθε τι αμφίβολο και διφορούμενο. Ο ζωγραφικός του μύθος εξυφαίνεται μέσα από την ανθρωποκεντρική του εικαστική αφήγηση, προσφέροντάς μας την πιο γοητευτική εικόνα του εύθραυστου, μα συνάμα και αναντικατάστατου κόσμου μας»,
- 7. «Ζωγραφίζω από μικρό παιδί, και τα έργα μου πιστεύω πως γίνονται για να μιλούν για τη ζωή ζωγραφικά. Τα περιστατικά κι οι περιπέτειες μιας μακριάς ζωής πρέπει να γίνουν ένα με τη ζωγραφική μου προσπάθεια, όπως και λίγα πρόσωπα, άντρες και γυναίκες, που τα θυμάμαι πάντα με αγάπη σαν όνειρα απραγματοποίητα, γιατί έτσι είναι η ζωή»,
- 9. Ο Μαυροΐδης τα μεταφράζει όλα στη γλώσσα της ζωγραφικής. Κάθε φορά που πιάνει το πινέλο στα χέρια του, είναι έτοιμος να μεταφράσει την όρασή του, το νόημα των πραγμάτων στη γλώσσα της ζωγραφικής, που κατέχει». Γ. Τσαρούχης Island landscape Νησιώτικο τοπίο
- 10. Πίνακας με εθνικό συμβολισμό. Δεξιά η μάνα Ελλάδα και αριστερά η Κύπρος Σκεπτόμενος
- 11. • «επιθυμία του να συλλάβει την κίνηση της έκφρασης στην αέναη εναλλαγή της. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο παρόν, για να μη λησμονηθεί ανάμεσα σε χαμένες και ξεχασμένες αναμνήσεις. Τα σχέδια αυτά ορίζουν πάντα τις δυνατότητες του δημιουργού μεταξύ της ιδέας και της τελείωσής της».
- 13. Λάρνακα 1950
- 14. Χωρίς τίτλο, 1954 Κίτσο, 1957 Άννα Σαράντη, 1960
- 15. Βιβίκα Ζήση, 1943 Ανδρέας Εμπειρίκος, 1952
- 16. Άννα Σαράντη, 1960 The grey goddess, 1965 Mύκονος, 1966
- 18. Μαίρη Ηλιοπούλου (3), 1965, Λάδι σε μουσαμά, 65 x 48 εκ.
- 19. Γιάννα, 1966, Λάδι σε μουσαμά, 55 x 45 εκ. Στο έργο του δεν υπάρχει τίποτε το αμφίβολο και το διφορούμενο. Ζωγραφίζει μορφές οικείες, αρνούμενος κάθε εξιδανίκευση. Εραστής τόσο της αλήθειας όσο και της ελευθερίας επιχείρησε να αγγίξει το νόημα της αιωνιότητας μέσα στον καθημερινό και εφήμερο βίο. Ο φωτισμός στα έργα του είναι καθαρά χρωματικός, αφού εκπέμπεται μέσα από το ίδιο το χρώμα, διατηρώντας την αυτοτέλειά του. Ο Μαυροΐδης εκμεταλλεύεται με αυστηρότητα αυτήν την απέραντη ελευθερία που του παρέχει το χρώμα για να εκφράσει το φως και τον κόσμο των μορφών του. Οι αισθητικές του εντυπώσεις βασίζονται στη λαμπρότητα, τη διαφάνεια και τη σκοτεινότητα των χρωμάτων.
- 20. Portrait of Andreas Vourloumis
- 21. Οι ακίνητες πόζες των μοντέλων του ίσως μαρτυρούν την εμμονή του απέναντι στην αλήθεια της ζωής. Το πρόσωπο για τον ίδιο είναι η ψυχή του σώματος. Οι προσωπογραφίες των φίλων του, Ανδρέα Βουρλούμη, Διονύση Φωτόπουλου, Οδυσσέα Ελύτη, Θανάση Νιάρχου, Άγγελου Παπαδημητρίου, Κωστή Παπατριανταφυλλόπουλου, Βιβίκας Ζήση, Μάτσης Χατζηλαζάρου, Στέλλας Καβαλιεράτου, Κίτσως Μαυροΐδη, Σοφίας Σπυράτου, Άννας Βαρβία, Άννας Σαράντη και Γιάννας Μαυροΐδη, μεταξύ πολλών άλλων, φανερώνουν τη δύναμή του να διεισδύει στη βαθύτερη έκφρασή τους.
- 22. ..σταθερά καλλιέργησε τη ζωγραφική αντίληψη των δύο διαστάσεων, δίνοντας έμφαση στην πλαστικότητα των μορφών. Τα ελαιοχρώματα αποτελούν το κυρίαρχο υλικό με το οποίο ορίζει τον πλαστικό του χώρο. Η ζωγραφική του δεν υποτάσσεται σε κανόνες ή σε προκαθορισμένες κατευθύνσεις». On a couch
- 23. Μία παλίμψηστη εικόνα που η τελευταία της στρώση ξεκινά από την εποχή των κυκλαδίτικων ειδωλίων, συνεχίζει με επόμενο κρίκο τις προσωπογραφίες των Φαγιούμ και ακολουθεί την πορεία της Ελληνικής παράδοσης ….
- 24. • Ο Μαυροΐδης δεν ήταν ούτε εξπρεσιονιστής, ούτε οπαδός του υπερρεαλισμού, παρότι έχει μορφοπλαστικά επηρεαστεί και από τις δύο αυτές εκφράσεις. Κυρίως, υπήρξε ένας διονυσιακός εργάτης της εικόνας, που πειραματιζόταν κρατώντας ίσες αποστάσεις από την νηφαλιότητα και τον οίστρο, από το πληθωρικό και το ασκητικό». Στεφανίδης, Μ.
- 25. Πηγές από επιλεγμένη βιβλιογραφία. Η παρουσίαση έγινε από τη φοιτήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Αθηνών, Στάμου Μαρία για την καλύτερη κατανόηση του μαθήματος «Ιστορία της Τέχνης Β’» Ιούνιος 2017